Zbigniew Dąbrowski: W Chile panuje poważna susza. 400 tys. mieszkańców wsi otrzymuje wodę w beczkowozach

Susza i pomoc finansowa w Chile, protesty w Peru oraz śledztwo przeciw FARC w Kolumbii. Prowadzący audycji „Republica Latina” o tym, czym żyje Ameryka Łacińska.

Prezydent Chile Sebastián Piñera ogłosił we wtorek pakiet pomocowy o wartości 7 mld dolarów, który przedłuży bezpośrednie transfery do rodzin o kolejne dwa miesiące i sfinansuje nowe subsydia na zatrudnienie w celu walki z pandemią.

Z pomocy korzysta prawie 15 mln osób z 19 mln mieszkańców kraju. Z tym, że 10 proc. gospodarstw domowych o najwyższych dochodach, tzn. powyżej 800 tysięcy peso, czyli około tysiąca dolarów na osobę, zostanie z niego wykluczonych

Chilijskie państwo dopłaca także do pensji pracowników. Ambicją chilijskiej głowy państwa jest stworzenie pół miliona nowych formalnych miejsc pracy.

W tym momencie parlament zajmuje się również inną sprawą finansową, a mianowicie ustawą, która pozwoliłaby wycofanie pieniędzy z funduszy emerytalnych.

Po raz czwarty Chilijczycy mogliby wypłacić 10 proc. zgromadzonych środków. Przeciwnicy tej inicjatywy na czele z rządem twierdzą, że pozwolenie ludziom na wypłacanie pieniędzy z funduszy emerytalnych pozostawi ich bez środków na emeryturę.

W Chile panuje poważna susza.

Poza kwestiami finansowymi Chilijczyków zajmują problemy klimatycznej. Ich kraj notuje bowiem znaczący spadek opadów. Niski jest poziom zbiorników wodnych, a pola uprawne wyschły. 400 tys. mieszkańców wsi otrzymuje wodę w beczkowozach.

W sąsiadującym z Chile Peru trwają protesty antyrządowe. Peruwiańczycy protestują przeciwko obecnej ekipie rządowej na czele której stoi Guido Bellido. Przeciwko premierowi toczy się postępowanie ws. usprawiedliwiania terroryzmu.

Z opublikowanego w piątek sondażu wynika, że 41 proc. Peruwiańczyków nie aprobuje pracy Castillo. 76 proc. odrzuca szefa rządu.

Tymczasem sąsiednia Kolumbia rozlicza się ze swoją przeszłością. Zbigniew Dąbrowski wyjaśnia, że Justicia Especial para la Paz (JEP) został powołany w 2016 roku, by zajmować się zbrodniami wojska i organizacji paramilitarnych- tak anty- jak i prorządowych. JEP ogłosił w czwartek, że będzie prowadził śledztwo przeciwko FARC. Lewackiej partyzantce zarzuca się rekrutację 18 667 niepełnoletnich, z czego 5 691 dzieci do lat 14, w ciągu pięciu dekad walk.

Wysłuchaj całej rozmowy już teraz!

A.P.

Kuba: turystyka i protesty / Cuba: el turismo y protestas

W dzisiejszym wydaniu República Latina porozmawiamy o tym, jak turysta odwiedzający Kubę może pomóc mieszkańcom tego kraju, a nie reżimowi rządzącemu wyspą. Porozmawiamy też o protestach z 11 lipca br

Kuba od dziesiątek lat stanowi popularny cel wyjazdów turystycznych z niemalże całego świata. Co więcej, turystyka do niedawna była jedną z głównych gałęzi dochodu narodowego państwa. Szacuje się, że przed kryzysem związanym z wybuchem pandemii CoVid-19 roczny przychód z turystyki osiągał wartość ok 3 miliardów USD.

Popularność Kuby nie powinna nikogo zaskakiwać. Magia zabytków historycznych wyspy, jej kultury opierającej się na muzyce i tańcu, wspaniałe krajobrazy połączone z przaśnością  „porewolucyjnego”, socjalistycznego życia w gospodarce pełnej niedoborów przyciągają jak magnes zagranicznych turystów. Z pracy w sektorze turystycznym utrzymują się rzesze Kubańczyków, choć nie dla każdego jest to podstawowy dochód. Mało kto z odwiedzających wyspę jednak wie, że przeciętny Kubańczyk niewiele może skorzystać z turystycznego boomu. Większość z zysków bowiem konsumują do spółki castrystowski reżim wraz z zagranicznymi inwestorami. Zaś zwykłemu „zjadaczowi chleba” pozostaje jedynie liczyć na napiwki, gdyż oficjalna pensja jest bardzo niska.

Co zatem robić, aby nasza wizyta przyniosła jak najwięcej korzyści zwykłym Kubańczykom, a nie władzy? Czy nasza wizyta na Kubie w ogóle może przynieść jakąkolwiek korzyść mieszkańcom wyspy? Czy zwykli Kubańczycy mogą czerpać profity z naszych turystycznych zachcianek?

Na te i inne pytania związane z „ludzkim wymiarem” turystyki na Kubie odpowiedzą nasi dzisiejsi goście, pochodzący z Kuby Karla Puente oraz Ray Díaz.

Ale nie tylko temat turystyki na Kubie poruszymy w naszej audycji. Wiadomości, które dochodzą do nas z tej przepięknej wyspy z jednej strony napawają niepokojem, z drugiej zaś nadzieją i optymizmem. Po ponad sześćdziesięciu latach życia w „drugiej fazie Rewolucji” Kubańczycy pstanowili zaprotestować przeciwko dotychczasowemu życiu. Życiu w ubóstwie, pełnym wyrzeczeń, pustych półek w sklepach, towarów nieosiągalnych cenowo dla przeciętnego mieszkańca wyspy. A także życiu w strachu przed represjami, jakie dotknąc mogą każdego Kubańczyka. Protesty z 11-go lipca, choć brutalnie stłumione przez reżim prezydenta Miguela Diaz-Canela pokazały, że wielu mieszkańców Kuby chce żyć w normalnym świecie z dostępem do swobód obywatelskich.

W drugiej części audycji porozmawiamy z naszymi gośćmi o tym, kto brał udział w protestach. Zobaczymy również, czy wszyscy Kubańczycy je popierają. Kim zatem są osoby, które nie poparły protestów? Spróbujemy także odpowiedzieć na pytanie, dlaczego protesty tak szybko zostały stłumione. Zastanowimy się również nad odpowiedzią na pytanie, jakie są szanse na uczynienie Kuby krajem przyjaznym dla jego obywateli.

Na rozmowy o Kubie zapraszamy w poniedziałek, 9 sierpnia, o godz. 20H00! Będziemy rozmawiać po polsku i hiszpańsku!

 

Resumen en castellano:

El turismo es uno de los ramos más importantes de la economía cubana. Se estima que antes de la pandemia de CoVid-19 los ingresos de turismo oscilaban en el nivel de alrededor de 3B USD. Cuba es uno de los destinos más populares de América Latina. Entre los puntos que atraen la atención de los turistas hay que mencionar la historia de la isla, sus monumentos, su cultura, sus paisajes, pero también su vida actual en la realidad de socialismo. Muchos Cubanos trabajan en el sector del turismo, sin embargo no todos aprovechan esta situación. La mayoría de los ingresos se va a los bolsos del regimen castrista y los invertidores extranjeros.

¿Qué podemos hacer para que los Cubanos puedan aprovechar más nuestras visitas en su país? ¿Si es posible que el dinero, que viene con nosotros a Cuba, reciban los „normales” Cubanos y no el regimen? A estas y a las otras preguntas relacionadas con „la dimensión humana” del turismo a Cuba vamos a hablar con nuestros invitados Cubanos: Karla Puente y Ray Díaz.

Con nuestros invitados vamos también a tocar el tema de las manifestaciones de 11 de julio en Cuba. ¿Porqué los Cubanos se decidieron a protestas en contra de la política del gobierno? ¿Si todos los Cubanos se decidieron a manifestar su resistencia y quién es la gente que no protestaba? ¿Porqué las manifestaciones fueron reprimidos tan rapidamente? Vamos también a pensar ¿si es posible que un día Cuba sea un país „amigable” para sus ciudadanos?

Les invitamos para escucharnos el lunes 9 de agosto a las 8PM UTC+2! Vamos a hablar polaco y castellano!

Dr Sławomir Ozdyk: Ta cała sytuacja radykalizuje się i tutaj nie będzie już chyba kroku w tył

Ekspert mówi o niedzielnych protestach przeciwko paszportowi covidowemu w Berlinie, atakach na dziennikarzy i policjantów.

Nasz gość, dr Sławomir Ozdyk – ekspert ds. bezpieczeństwa z Berlina opowiadał o niedzielnych protestach w  przeciwko paszportom covidowym. Nielegalne demonstracje, zakazane przez wszystkie instancje sądowe w Niemczech, zorganizowane były przez ruch Querdenken, który przeciwstawia się wszystkim obostrzeniom koronawirusowym.

Wczoraj potężna demonstracja, to nie była taka demonstracja, jaką widzieliśmy wcześniej  w Berlinie. Nie była to demonstracja która szła z punktu A do punktu B. To było kilka demonstracji, które potworzyły się spontanicznie i automatycznie (…) i które mimo dużej prezencji policji się odbyła – powiedział dr Sławomir Ozdyk.

Pierwsza demonstracja powstała automatycznie pod stadionem olimpijskim. Grupa demonstrujących przerwała na moście przed stadionem,pierwszą blokadę policyjną. Protestujący przeszli następnie przez dzielnicę willową, gdzie policjanci drugi raz próbowali zablokować przejście. Drugą zaporę również demonstranci przerwali . Zaczęło dołączać coraz więcej osób. Duża grupa została potem podzielona przez policję.

Duża grupa ruszyła dalej. Została w pewnym momencie rozczłonkowana, podzielona. To jest taka taktyka policyjna, dzielenie dużej demonstracji na mniejsze grupki. Po prostu blokuje się skrzyżowania, blokuje się ulice (…) i w ten sposób próbuje się taką dużą demonstrację rozbić – poinformował dr Sławomir Ozdyk.

Nasz gość stwierdził, że ocena liczebności demonstrujących, może być trudna z uwagi na ilość grup. Jedna grupa była pod stadionem olimpijskim, inna poszła w kierunku dzielnicy rządowej, jednakże cała dzielnica rządowa była zablokowana. Pod Siegessäule (Kolumna Zwycięstwa), doszło do poważnych zamieszek. Policja zagroziła użyciem armatek wodnych. Wszyscy którzy atakowali policję lub przerywali kordon byli natychmiast aresztowani. Ostatni protestujący na Alexanderplatz (placu Aleksandra), którzy składali się w znacznej większości z członków Querdenken, pomimo dwukrotnego wezwania do rozejścia się, nie tylko się nie rozeszli, ale także zaatakowali policję. Doszło do bójek. Nasz gość ocenia, że sytuacja może się tylko pogorszyć.

Mieliśmy bardzo mocne ataki na dziennikarzy. Mieliśmy bardzo dużo ataków na policjantów. Ta cała sytuacja radykalizuje się, zaostrza się, zaognia się i tutaj nie będzie już chyba kroku w tył. Jeżeli już to będziemy mieli do czynienia z dalszą eskalacją – powiedział dr Sławomir Ozdyk.

Protesty przeciw paszportowi covidowemu w Berlinie osłaniało ponad 2 tysiące policjantów. Zatrzymano 600 osób.

Zapraszamy do wysłuchania całej rozmowy.

J.L.

Gwatemala. Tysiące protestujących przeciwko prezydentowi

Gwatemalczycy żądają ustąpienia prezydenta Alejandro Giammatteiego. Protesty zainicjowali rdzenni przywódcy i środowiska studenckie.

Tysiące ludzi przemaszerowało w czwartek w stolicy Gwatemali żądając dymisji prezydenta Alejandro Giammatteiego. Szalę goryczy przelało zdymisjonowanie znanego z walki z korupcją w kraju, prokuratora Juana Francisco Sandovala. Protestujący przemaszerowali spod pałacu prezydenckiego pod biuro prokurator generalnej niosąc tabliczki, z żądaniem rezygnacji prezydenta z pełnionej funkcji. Podpalono opony. W policję, wysłaną do ochrony rządowych budynków, rzucano farbą. Samuel Perez, opozycyjny deputowany, który przyłączył się do protestujących, nazwał Giammatteiego zdrajcą.

Dzisiaj stoimy przed pałacem prezydenckim, ale nie mieszka tu prezydent, tylko zdrajca – powiedział Samuel Perez.

Sandoval uciekł z Gwatemali w zeszły weekend po tym jak prokurator generalna Maria Porras zablokowała jego śledztwo w sprawie korupcji powiązanej z prezydentem Giammatteim. Porras oskarżyła prokuratora o działanie z pobudek ideologicznych.

Sandoval zastosował selektywną sprawiedliwość, ponieważ  próbował ścigać ludzi o przeciwnej ideologii – powiedziała Maria Porras.

W proteście brało udział wiele znanych osób m.in. laureatka Pokojowej Nagrody Nobla z 1992 roku Rigoberta Menchu, rdzenna przywódczyni Majów. Wyraziła oburzenie postawą prezydenta i prokurator generalnej. Zaznaczyła, że protesty stanowią konieczność.

Nie ma innej drogi niż nasz opór i nasza mobilizacja (…) nasza walka jest pokojowa, ale stanowcza – powiedziała Rigoberta Menchu.

Protesty w stolicy, były częścią ogólnokrajowej inicjatywy, zainicjowanej przez rdzennych przywódców, grupy społeczne i organizacje studenckie. Demonstranci protestowali przeciwko, ich zdaniem nieprawidłowemu w zarządzaniu krajem. W szczególności korupcji i nieudolności państwa w walce z epidemią koronawirusa.

J.L.

Źródło: PAP

Protesty przeciwko paszportom covidowym we Francji. Stefanik: w demonstracjach biorą udział również zwolennicy szczepień

Korespondent polskich mediów relacjonuje, że w kraju coraz powszechniejsze jest przekonanie, iż kolejne restrykcje antyepidemiczne są zagrożeniem dla demokratycznego porządku państwa.

\

Zbigniew Stefanik relacjonuje weekendowe protesty we Francji przeciwko wprowadzeniu nowych restrykcji antyepidemicznych od 1 sierpnia.

Zdaniem policji protestowało 160 tysięcy ludzi, zaś według organizatorów – pół miliona.

Jak zaznacza korespondent, wśród uczestników manifestacji znajdują się także zwolennicy szczepień przeciwko koronawirusowi. Spór bowiem toczony jest na gruncie konstytucyjnym.

Wielu uważa, że ta ustawa jest zagrożeniem dla demokratycznego porządku państwa. Wszystko wskazuje, że będą dalsze protesty.

Spore kontrowersje budzi zapis ograniczający wpływ rodziców na decyzję o szczepieniu dziecka. Ponadto, pracodawcy mają zyskać prawo do zawieszania niezaszczepionych pracowników.

Nie będzie utrudniony dostęp do transportu miejskiego. W przypadku transportu po kraju paszport sanitarny będzie wymagany.

Stan wyjątkowy w związku z epidemią ma potrwać do 30 listopada.

Wysłuchaj całej rozmowy już teraz!

A.W.K.

Francja: Trwają protesty przeciwko wprowadzeniu paszportów covidowych

Większość społeczeństwa nie pozostała obojętna na wystąpienie publiczne Emmanuela Macrona, w którym ujawnił on plan wprowadzenia tzw. paszportów covidowych.

Plan prezydenta Francji Emmanuela Macrona na dalszą walkę z pandemią wydaje się być co najmniej kontrowersyjny. Perspektywa posiadania obowiązkowego dowodu zaszczepienia lub przejścia choroby. aby móc uczestniczyć w życiu społecznym w znany do tej pory sposób, jest w oczach wielu Francuzów perspektywą bardzo niepokojącą. Nic więc dziwnego, że społeczeństwo nie pozostało na ten fakt obojętne – znaczna jego część, m.in. ugrupowania znane jako „Żółte kamizelki” postanowiła na ulicach wyrazić swój sprzeciw, o czym donosi m.in. anglojęzyczny portal traktujący o Francji, „The Local”:

Niektóre z protestów rozpoczęły się w środowy poranek w Paryżu, w trakcie trwania corocznej parady mającej upamiętnić zdobycie Bastylii, która odbyła się na Polach Elizejskich. Policja użyła gazu łzawiącego do rozprawienia się z częścią protestujących.

Wspomniana data może dodawać całej inicjatywie nieco więcej symboliki, gdyż wielu obywateli w wypowiedzianych niedawno przez Macrona słowach upatruje się zapowiedzi postępującego zniewolenia i segregacji obywateli na nadrzędnych i podrzędnych. O szczegółach demonstracji na francuskich ulicach mówi również brytyjski „The Guardian”.

W Paryżu protestowało około 2250 osób, podczas gdy inne demonstracje odbywały się też w Tuluzie. Bordeaux, Montpelier, Nantes oraz w innych miastach. Władze francuskie doliczyły się ogólnej liczby około 19 tysięcy osób.

Wśród protestujących dominowały takie hasła, jak „Koniec z dyktaturą”, czy „Koniec z paszportami zdrowotnymi”. Swoimi spostrzeżeniami podzielił się z „Guardianem” jeden z protestujących – 29-letni notariusz Yann Fontaine. Zwrócił on uwagę na wymowę planów prezydenta, których od – rozumianej w podstawowy sposób – segregacji nie odróżnia już właściwie nic.

Macron gra strachem, to oburzające. Znam ludzi, którzy pójdą teraz się zaszczepić tylko i wyłącznie ze względu na to, aby móc dalej chodzić ze swoimi dziećmi do kina, a nie po to, by chronić kogokolwiek przed Covid-19.

Jest też jednak druga strona medalu – w przypadku części populacji, jak się okazało całkiem sporej, metoda prezydenta zadziałała i doszło do zwiększonej aktywności w kwestii zapisów na szczepienia. Statystyki mówią nawet o 1,3 miliona Francuzów, którzy do tej pory z różnych powodów byli w tym kierunku sceptyczni, o czym donosi „Euractiv”.

Pomimo fali protestów oraz apelów na social media, obwieszczenie z poniedziałkowego wieczoru zdaje się działać. Około 1,3 miliona obywateli od tamtego czasu zapisało się na szczepienie przeciwko Covid-19.

Czyżby więc obojętność i konformizm miały w tym moralnym pojedynku przeważyć? Na podawanie konkretnej odpowiedzi jest stanowczo za wcześnie, natomiast prognozy wydają się nie być dla grupy sceptyków i krytyków planów Macrona optymistyczne.

PK

 

Peruwiański prawnik: W Peru doszło do masowego i skandalicznego oszustwa wyborczego

Czym żyje Ameryka Łacińska? Zbigniew Dąbrowski o wyborach w Peru, protestach na Kubie i szczepieniach w Ekwadorze.

W Ekwadorze rozpoczyna się trzecia faza szczepień na koronawirusa, w której ma zostać zaszczepione 8,5 mln osób. Sąsiednie Peru zmaga się zaś z rozstrzygnięciem wyborów prezydenckich. Wyniki II tury wciąż nie zostały oficjalnie ogłoszona, a Peruwiańczycy protestują. Ostatnio prawnik ujawnił, że

W Peru doszło do masowego i skandalicznego oszustwa wyborczego, w którym głosowało 44 tysiące martwych osób oraz 35 tysięcy osób gorących jako osoby nieletnie.

Winę za to ponosić ma zdaniem Zevallosa, obecny rząd, a nie któryś z kandydatów. Tymczasem w Wenezueli jeden ze współpracowników Juana Guido, Freddy Guevara został aresztowany. Zarzuca mu się terroryzm i zdradę narodową. Planowano aresztować także samego Guido.

Zbigniew Dąbrowski mówi także o Kubie, gdzie trwają największe od marca 1994 r. protesty. Wiele osób zostało aresztowanych.

Co najmniej 150 osób zostało uznanych zostało za zaginione przede wszystkim osób młodych.

Wśród zatrzymanych jest hiszpańska dziennikarka, co spotkało się z reakcją Madrytu. Dąbrowski ocenia, że

O ile pierwsza faza rewolucji. Rację bytu o tyle druga faza, która według oficjalnej propagandy trwa do dzisiaj nie jest żadną rewolucją, tylko jest po prostu wprowadzaniem krwawych rządów reżimu niedemokratycznego

Wyjaśnia, że jednym z zarzewi protestów jest szerszy dostęp do Internetu, który kubańskie społeczeństwo zyskało w 2018 r. w ramach rządowych planów modernizacji. Kubańczycy protestują m.in przeciwko postępującej dolaryzacji gospodarki.

Kubańczycy stają się pariasami we własnym domu, bo nie stać ich, by posiadać dolary.

Wysłuchaj całej rozmowy już teraz!

A.P.

Jana Shostak o akcji #dekoltdlaBiałorusi: Każda forma protestu jest ważna. Nawet jeżeli wykorzystuje się do tego dekolt

Strajk Głodowy, ul. Jasna

W najnowszym „Poranku WNET” Jana Shostak mówi o potrzebie nałożenia na Białoruś sankcji ekonomicznych, akcji „dekolt dla Białorusi”, współpracy z polskimi politykami oraz o feminizmie i feminatywach.


W porannej audycji rozmówczynią Łukasza Jankowskiego jest białoruska aktywistka, artystka i miss, Jana Shostak. Działaczka opowiada m.in. o ostatnich protestach i potrzebie nałożenia na Białoruś sankcji ekonomicznych poprzez zmuszenie firm do zerwania współpracy z białoruskimi przedsiębiorstwami:

Efekty tego protestu będą widoczne pewnie dopiero po kilku latach. (…) To co się wydarzyło ponad tydzień temu, czyli sprawa z porwaniem Ramana Pratasiewicza, to było zdaniem wszystkich osób nieobojętnych na sytuację na Białorusi sygnał, że teraz to my musimy przejąć pałeczkę w mówieniu dosłownego „nie” i naleganiu na zaostrzanie sankcji ekonomicznych w stosunku do białoruskiego reżimu.

Artystka rozwija temat 16 białoruskich przedsiębiorstw białoruskich, z którymi pomimo bieżących wydarzeń wciąż handluje Polska. Ponadto, rozmówczyni Łukasza Jankowskiego mówi o jednym z celów swojego protestu, czyli zmuszenia polskich firm do zerwania współpracy z białoruskimi przedsiębiorstwami:

Niektóre firmy nie rozumieją, że wspierają w sposób ekonomiczny wspierają również reżim, a nie strajki robotnicze. Moim celem na ten tydzień, tak samo jak wszystkich osób nieobojętnych na los Białorusi, jest doprowadzić do dialogu przedstawicieli polskich firm z osobami ze strajków robotniczych poszczególnych firm, które były zmuszone całymi rodzinami uciekać z Białorusi do Polski.

Jana Shostak komentuje także swoją niecodzienną formę protestu. Tłumaczy, że akcja „dekolt dla Białorusi” była odpowiedzią na uwagi działaczek Lewicy na temat jej dekoltu. Poprzez nietypową formę protestu chce na powrót skupić uwagę na Białorusi:

Jako, że pochodzę z kręgu sztuk wizualnych staram się wykorzystywać każdą formę protestu i przekuwać hejt również na uwagę w sprawach białoruskich. Stąd też powstała akcja „dekolt dla Białorusi”. Polega ona na tym, że każda osoba może wybrać jedną z 16 firm, zamieścić ją na swoim dekolcie z hasztagiem: #dekoltdlaBiałorusi i oznaczyć wybraną firmę.

Aktywistka zaznacza, że nietypowa i kontrowersyjna forma protestu oddziałuje na adresatów szybciej niż tradycyjne formy okazywania sprzeciwu:

Okazuje się, że taki dosyć absurdalny sposób komunikacji skutkuje odpowiedzią przedstawicieli firm szybciej niż petycje. (…) Każda forma prostestu, nawet jeżeli wykorzystuje się do tego dekolt, jest potrzebna – komentuje Jana Shostak.

Zapraszamy do wysłuchania całej rozmowy w formie podcastu!

N.N.

Protesty w Kolumbii. Dąbrowski: Od 28 kwietnia zginęły co najmniej 42 osoby

Prawa człowieka w Kolumbii, atak maoistów i II tura wyborów prezydenckich w Peru oraz wolność słowa w Wenezueli. Prowadzący audycji „Republica Latina” w Radiu WNET z doniesieniami z Ameryki Łacińskiej

W Kolumbii od tygodni trwają protesty antyrządowe. Międzyamerykańska Komisja Praw Człowieka otrzymała od kolumbijskiego rządu zgodę na obserwację sytuacji w kraju. Wnioskowali o to demonstrujący.

Format wizyty zostanie wspólnie określony, aby zapewnić komisji możliwość wysłuchania różnych sektorów i podmiotów, których dotyczy strajk

Zbigniew Dąbrowski przypomina, że według oficjalnych danych, od początku protestów

Od 28 kwietnia zginęły co najmniej 42 osoby, w tym jeden funkcjonariusz służb munudorwych.

Komisja potwierdziła otrzymanie raportów na temat zniknięć ludzi oraz gwałtów. Dąbrowski przytacza opinię amerykańskiego senatora z Florydy. Marco Rubio sądzi, że protesty są próbą zdestabilizowania Kolumbii przez Kubę i Wenezuelę. Polityk zaznaczył, że rząd Ivana Duque może liczyć na pełne wsparcie Waszyngtonu.

Tymczasem w Paru maoistowski Świetlisty Szlak dokonał ataku na wioskę San Miguel del Ene zabijając 18 osób, w tym czwórka dzieci. Atak lewackich partyzantów ma być ostrzeżeniem dla peruwiańskiej głowy państwa. Zbliżają się druga tura wyborów prezydenckich.

Druga tura odbędzie się w sobotę i będzie to wybór pomiędzy bardzo, może skrajnie lewicowym kandydatem Pedro Castillo i skrajnie prawicową kandydatką  Keiko Fujimori.

Komentatorzy oceniają, że po wyborach mało kto będzie pamiętać o tym ataku. Zwolennicy Fujimori próbują powiązać jej kontrkandydata z akcją komunistów. Obiecują oni rozwiązanie problemu terroryzmu w regionie.

Prowadzący Studia „Republica Latina” mówi także o zarzutach ograniczania wolności słowa stawianych wenezuelskiemu rządowi. Zamknięty został największy krajowy dziennik El Nacional.

Niedawno dziennik został oskarżony […] o zniesławienie w związku z publikacjami sugerującymi powiązania władz wenezuelski z handlem narkotykami. Zależne od władzy sądy ukarał dziennik mandatem na kwotę 13 mln dolarów amerykańskich.

Wobec niemożności zapłaty nałożonej kary redakcja została zamknięta. Dziennikarz wskazuje, że rząd tymczasowy Juana Guido ogłosił powstanie Telesur Libre- kanału telewizyjnego nadającego w Internecie. Ma on być alternatywą dla rządowego teleSUR tv.

Wysłuchaj całej rozmowy już teraz!

A.P.

Nastolatka wyrzucona ze szkoły za udział w Strajku Kobiet? Sprawę tłumaczy dyrektor katolickiego liceum

Uczennica katolickiego liceum Białymstoku została skreślona z listy uczniów liceum. Czy powodem był jej udział w Strajku Kobiet? Sprawę tłumaczy dyrekcja placówki.

Uczennica drugiej klasy niepublicznego Liceum Ogólnokształcącego Zespołu Szkół Katolickich im. Matki Bożej Miłosierdzia w Białymstoku została usunięta z listy uczniów swojego liceum. Powodem wyrzucenia 17-letniej Julity miała być jej partycypacja w protestach Ogólnopolskiego Strajku Kobiet (OSK). Jak podkreśla w rozmowie z onet.pl prawniczka dziewczyny:

Będziemy się domagać publicznych przeprosin. Myślę, że przynajmniej tyle należy się mojej klientce – mówi Anna Jaczun, pełnomocniczką i adwokatka Julity.

Według narracji pełnomocniczki dziewczyny, nie są znane dokładne powody relegacji nastolatki ze szkoły. Jak jednak wskazuje Anna Jaczun – wszystko wskazuje, że powodem decyzji był udział dziewczyny w marcowych manifestacjach OSK:

My do tej pory nie wiemy, jaka jest faktyczna podstawa relegowania Julity ze szkoły. Nieoficjalnie dyrekcja szkoły dała do zrozumienia, że tak owszem, chodzi o angażowanie się w protesty – komentuje prawniczka.

Jak zaznacza Jaczun, w przypadku jeśli powodem wyrzucenia 17-latki ze szkoły był jej udział w strajku, decyzja szkoły może być nielegalna:

Chciałabym jednak podkreślić, że ani statut szkoły, ani regulamin, ani żaden akt prawa wewnętrznego nie może uczniom regulować, co mają robić w swoim wolnym czasie i nie może też ograniczać prawa do manifestowania i wyrażania poglądów.

Sprawę skomentowała dla portalu TVP Info dyrektor wspomnianej placówki, Honorata Kozłowska. Jak mówi, rodzice zapisując dziecko do prywatnej szkoły katolickiej powinni liczyć się z określonym profilem szkoły:

Pragnąc tego, żeby dziecko do tej szkoły uczęszczało, składają stosowne dokumenty i odbywają rozmowę kwalifikacyjną. Podczas tej rozmowy informujemy o tym, jaki jest profil szkoły: szkoła katolicka – zaznacza Honorata Kozłowska.

Jak podkreśla dyrektor  placówki – podpisanie przez rodziców umowy ze szkołą jest równoznaczne z akceptacją w całości realizowanego przez szkołę programu nauczania, wychowania, statut i regulaminy:

W paragrafie 2 umowy jest wyraźnie zapisane, że wyrażają zgodę na katolicki charakter wychowania. To wszystko wybrzmiewa w umowie, szkoła katolicka nie może być szkołą niekatolicką – zaznacza Honorata Kozłowska.

Według dyrektorki skreślenie Julity z listy uczniów było to wypowiedzenie umowy, którą rodzice dobrowolnie podpisali. Jak podsumowuje szefowa katolickkiej placówki:

Nierespektowanie umowy może skutkować jej wypowiedzeniem; to również przewidują zapisy umowy. (…) Rozumiem, że rodzice podpisując umowę, utożsamiają się z katolickim charakterem szkoły. Jeśli rodzice zmienili poglądy, należało jasno o tym powiedzieć i zrezygnować z kształcenia i wychowania w naszej placówce.

Jak dodaje Honorata Kozłowska:

Uczniowie szkoły katolickiej nie powinni np. uczestniczyć w demonstracjach aborcyjnych czy promować numerów telefonów do placówek aborcyjnych.

Źródło: Onet.pl, TVP Info

N.N.