Prof. Jan Majchrowski / Fot. Konrad Tomaszewski, Radio Wnet
Były sędzia Sądu Najwyższego o likwidacji Izby Dyscyplinarnej SN, przejściu sędziów w stan spoczynku i naciskach ze strony TSUE i EPTCz.
Sędziowie likwidowanej Izby Dyscyplinarnej mają do wyboru, czy chcą przejść do stanu spoczynku, czy dalej orzekać. Prof. Jan Majchrowski sądzi, że powinni oni kontynuować swoją pracę w Sądzie Najwyższym. Jednak tylko trójka z 11 sędziów nie przechodzi w stan spoczynku.
Apeluję do moich byłych kolegów- pokażcie, że jesteście mocniejsi. […] Wróćcie do sądu i sądźcie. Polska tego potrzebuje
Były sędzia Sądu Najwyższego wskazuje, że przejście w stan spoczynku oznacza, że sędzie dalej dostaje pensje, ale już nie pracuje. Chodzi nawet o 15 tys. na rękę.
Prof. Majchrowski odnosi się do słów sędziego Wiesława Johanna, który stwierdził, że sędziowie Izby Dyscyplinarnej powinni wrócić tam, gdzie pracowali przed wyborem do Izby. Wyjaśnia, czemu nie można tak zrobić.
Sędziowie nie mogą wrócić tam skąd przyszli, gdyż nie są już radcami prawnymi, czy prokuratorami
Rozmówca Łukasza Jankowskiego przypomina, iż zrezygnował z członkostwa w Izbie Dyscyplinarnej, gdyż nie pozwalano mu prowadzić sprawy. Na sędziów Izby wywierana była presja przez Trybunał Sprawiedliwości UE i Europejski Trybunał Praw Człowieka.
Niektórzy sędziowie Izby Dyscyplinarnej ulegali naciskom TK i ETPCz.
Naciski na sędziów wewnątrz Izby Dyscyplinarnej, niewykonywanie poleceń, nieuznawanie orzeczeń Izby i bezprawne zarządzenie I Prezes Sądu Najwyższego. Były sędzia SN o swojej rezygnacji.
Prof. Jan Majchrowski mówi, dlaczego odszedł ze stanowiska sędziego Sądu Najwyższego. Nasz gość był sędzią SN od 2018 r. Nie mógł dokończyć rozpatrywania sprawy sędziego skazanego wcześniej za kradzież.
Uniemożliwiono mi sądzenie tego sędziego, dlatego że bano się TSUE
Prezes Izby Dyscyplinarnej Tomasz Przesławski postanowił „aresztować” akta konieczne do dalszego prowadzenia spraw. Jak podkreśla nasz gość,
Zostałem powołany przez Prezydenta Rzeczypospolitej, żeby sądzić sędziów dyscyplinarnie.
Kiedy udało mu się wydobyć akta i kontynuować rozprawę dyscyplinarną zaczęły się naciski na niego ze strony prezesa Izby.
Dochodzi do sytuacji w której moje zarządzenie jako przewodniczącego składu orzekającego o wyznaczeniu rozprawy ponownym po jej zdjęciu nie zostaje wykonane.
Pracownik sądu na piśmie stwierdził, że nie wykonał tego na ustne polecenie prezesa Przesławskiego. W rezultacie sędzia R.W. dalej jest sędzią mimo prawomocnego wyroku skazania za kradzież.
Izba Dyscyplinarna sądzi te sprawy, które jej łaskawie zostawiono do sądzenia.
Prof. Majchrowski wskazuje na ignorowanie orzeczeń Izby Dyscyplinarnej. Sędzia, który został zawieszony w wykonywaniu obowiązków dalej orzeka.
Nasz gość nie zgasza się z decyzją I prezes SN Małgorzaty Manowskiej, która zablokowała dalsze rozpatrywanie spraw dyscyplinarnych przez Izbę. Podkreśla, że to zarządzenie ma się nijak do ustawy, czy nawet do konstytucji.
Póki mamy polską konstytucję na czele to mamy obowiązek się do niej stosować.
Jak komentuje Krzysztof Kwiatkowski z KRS: „Rada dziś tę kandydaturę odrzuciła, bo jej większość pamięta zapewne, że pan Piebiak odszedł z Ministerstwa Sprawiedliwości po wybuchu afery hejterskiej”.
Krajowa Rada Sądownictwa odrzuciła w czwartek kandydaturę byłego wiceministra sprawiedliwości Łukasza Piebiaka na sędziego Sądu Najwyższego. Podczas głosowania Krajowej Rady Sądownictwa otrzymał on osiem głosów „za”, cztery głosy „przeciw”, a siedem osób wstrzymało się od głosu. Zgodnie z prawem, by kandydatura uzyskała akceptację KRS, głosów „za” musi być więcej niż liczonych łącznie głosów przeciwko i wstrzymujących się. Jak komentuje członek KRS i senator niezależny Krzysztof Kwiatkowski:
Rada dziś tę kandydaturę odrzuciła, bo jej większość pamięta zapewne, że pan Piebiak odszedł z Ministerstwa Sprawiedliwości bezpośrednio po wybuchu afery hejterskiej, w której szkalowano sędziów, w tym ówczesną I Prezes SN – mówi Krzysztof Kwiatkowski.
💥Ł.PIEBIAK- ODRZUCONY przez KRS👏.Były wce min-er spraw.,odszedł z resortu po aferze hejterskiej ze szkalowaniem sędziów , NIE BĘDZIE sędzią Sądu Najwyższego😁👍
— Krzysztof Kwiatkowski (@Kwiatkowski2011) June 24, 2021
Sędzia odszedł z resortu w sierpniu 2019 r. bezpośrednio po ujawnieniu przez Onet.pl afery hejterskiej.
Zgodnie z artykułami portalu publikowanymi w drugiej połowie sierpnia 2019 r., Łukasz Piebiak miał kontaktować się w mediach społecznościowych z kobietą o imieniu Emilia, która miała prowadzić działania dyskredytujące niektórych sędziów, m.in. szefa Iustitii prof. Krystiana Markiewicza. Zdaniem serwisu Onet odbywało się to za wiedzą wiceministra. Po publikacji doniesień, które wywołały medialną burzę, Piebiak podał się do dymisji. Mimo to, w maju 2021 r. został jednak zaakceptowany przez Radę jako kandydat do Naczelnego Sądu Administracyjnego. Niezależnie od tego, postanowił startować także w konkursie do SN.
Izba Dyscyplinarna uruchomiła posiedzenie ws. immunitetu sędziowskiego prezesa Izby Pracy i Ubezpieczeń Społecznych, Józefa Iwulskiego. Grozi mu zarzut bezprawnego skazania.
Izba Dyscyplinarna Sądu Najwyższego zdecydowała się wznowić posiedzenie ws. wniosku prokuratury o uchylenie immunitetu sędziowskiego Józefowi Iwulskiemu. Jest to już trzeci termin sesji w tej sprawie.
Mimo że, Izba Dyscyplinarna do tej pory nie rozpoczęła merytorycznego rozpatrywania wniosku o uchylenie sędziowskiego immunitetu. Józef Iwulski nie uczestniczy we wznowionym, niejawnym postępowaniu. Sędziego reprezentują obrońcy m.in. sędzia SN Włodzimierz Wróbel.
Wznowione postępowanie dotyczy wyroku wydanego przez sędzię Iwulskiego jeszcze w okresie PRL. Chodzi o wyrok w sprawie młodego robotnika Leszka W., skazanego przez sąd za dystrybucję „antypaństwowych” ulotek. Jak wynika z materiału śledczych IPN, w 1982 r. Józef Iwulski zasiadał wówczas w składzie sądu odpowiedzialnego za skazanie 21-latka na trzy lata więzienia za kolportaż „antypaństwowych” ulotek.
Broszury miały przedstawiać kontury Polski okolone kolczastym drutem. Ówczesny sąd orzekł Leszka W. winnym publicznego wyszydzania PRL. Zdaniem organu, robotnik poprzez kolportowanie wspomnianych materiałów nawoływał do zamieszek i strajków.
O zgodę na pociągnięcie sędziego Iwulskiego do odpowiedzialności karnej w grudniu do SN wystąpiła Oddziałowa Komisja Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu w Krakowie. W sprawę włączyła się również Główna Komisja, która potwierdza bezprawność wydanego w 1982 r. wyroku:
Sąd wydał skazujący wyrok, mimo że nawet w myśl obowiązujących wówczas przepisów kodeksu karnego i dekretu o stanie wojennym działania oskarżonego nie stanowiły przestępstwa.
Co więcej, według prokuratorów z Instytutu Pamięci Narodowej, z zebranego materiału dowodowego wynika, że:
bezprawne skazanie Leszka W. na surową karę miało wyłącznie cel odstraszający i wpisywało się w represyjną politykę władz PRL wobec działaczy demokratycznej opozycji.
Jak podsumowuje swoją argumentację Główna Komisja Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu:
Wyrok był zatem aktem państwowego bezprawia, a sędziowie, którzy go wydali, nie mogą korzystać z ochrony, jaką daje działanie sędziego w ramach ustawowych uprawnień i obowiązków.
Paweł Mucha o wyborach I Prezesa Sądu Najwyższego, tym, czemu sędziowie powinny być apolityczni oraz postawie Rafała Trzaskowskiego i PO wobec wyborów prezydenckich.
Paweł Mucha zauważa, że mimo zmiany na stanowisku p.o. I Prezesa SN, którym został Aleksander Stępkowski, nie doszło do zbytniego opóźnienia w procedurze wybory kandydatów.
Sąd Najwyższy powinien sprawnie jako całość działać. Ta piątka powinna zostać wybrana.
Według naszego gościa procedura nie będzie przeciągana poza 6 sierpnia. Podkreśla, że „konstytucyjnie rzecz jest bardzo jednoznaczna” – wyznaczenie I Prezesa z grona wskazanych przez SN 5 kandydatów jest kompetencją Prezydenta RP. Zauważa, że w zasadę niezawisłości sędziowskiej wpisana jest apolityczność sędziów.
UE nie ma kompetencji odnośnie kształtu sądownictwa w krajach członkowskich.
Paweł Mucha przypomina, że żadne organy Unii Europejskiej nie mają prawa być zaangażowane w wybór pierwszego prezesa SN. Komentuje również wybory prezydenckie. Krytykuje opozycję za instrumentalne posługiwanie się retoryką w sprawie przeprowadzenia wyborów:
Zastępca szefa Kancelarii Prezydenta RP zauważa, że najpierw „straszono śmiercionośnymi kopertami”, a „już 15 maja Rafał Trzaskowski zaprasza wszystkich na wybory”. O tym ostatnim mówi, że „jest kandydatem konfliktu”. Stwierdza, że obecnie Zjednoczona Prawicy i jej kandydat to gwarancja „rozsądnej stabilizacji”. Odnosi się także, do sprawy „zniknięcia” z trójkowej listy przebojów utwory Kazika „Twój ból jest lepszy niż mój”:
Nie ma uzasadnienia dla jakichkolwiek działań, które miałyby na celu ograniczenie działalności twórczej.
Jak ogłosił Trybunał, Polska zostaje zobowiązana do natychmiastowego zawieszenia stosowania przepisów krajowych dotyczących właściwości Izby Dyscyplinarnej Sądu Najwyższego w sprawach dyscyplinarnych
Informację o decyzji unijnego sądu podał portal Onet.pl. O takie działanie wnioskowała Komisja Europejska. W ocenie Trybunału:
Gwarancja niezależności Izby Dyscyplinarnej jako sądu właściwego do orzekania w sprawach dyscyplinarnych sędziów Sądu Najwyższego i sędziów sądów powszechnych ma zasadnicze znaczenie dla zachowania niezależności zarówno Sądu Najwyższego, jak i sądów powszechnych. Już sama bowiem perspektywa wszczęcia postępowania dyscyplinarnego, które mogłoby doprowadzić do rozpoznania sprawy przez organ, co do niezależności, którego brakuje gwarancji, może negatywnie wpłynąć na niezawisłość sędziów Sądu Najwyższego i sędziów sądów powszechnych
Na temat możliwości zawieszenia działania Izby Dyscyplinarnej mówił miesiąc wcześniej Oskar Kida. Prawnik podkreślał w Radiu WNET, że traktaty unijne nie dają TSUE prawa do podjęcia takiej decyzji.
Inne zdanie wyraził w swym oświadczeniu TSUE, którego zdaniem wspomniana zmiana w polskim wymiarze sprawiedliwości może wpłynąć na unijny porządek prawny. Jak tłumaczono:
W konsekwencji stosowanie spornych przepisów prawa krajowego, które w sprawach dyscyplinarnych sędziów Sądu Najwyższego i sędziów sądów powszechnych przyznają właściwość organowi, w tym przypadku Izbie Dyscyplinarnej, którego niezależność może nie być zagwarantowana, jest w stanie spowodować wystąpienie poważnej i nieodwracalnej szkody w zakresie porządku prawnego Unii.
Swoją dymisję komentował na antenie Radia WNET Jarosław Gowin. Głosowanie korespondencyjne 10 maja uznaje za niemożliwe, jednak twierdzi, że przez następne dwa lata innej formy głosowania nie będzie.
Zastał mnie pan redaktor w ministerstwie. Pakuję się, pakuję dokumenty, żegnam się – powiedział redaktorowi Krzysztofowi Skowrońskiemu.
Dymisję określił jako „akt niezgody na postawę polskiej klasy politycznej, która nie potrafi zająć się tym, co jest naprawdę ważne, a więc walką o zdrowie i życie Polaków i walką o miejsca pracy, o polskie firmy. Zamiast tego klasa polityczna w chocholim tańcu prze do wyborów prezydenckich”.
Choć nie zdołał przekonać ani koalicji, ani opozycji, do swojego rozwiązania problemu związanego z organizacją wyborów prezydenckich (poprzez wydłużenie kadencji prezydenta Dudy), Gowin nadal wierzy w możliwość wprowadzenia zmian w Konstytucji.
Opozycja ma cały czas możliwość podpisać się pod poprawką.
Stwierdził również, że w razie głosowania Zjednoczona Prawica poprze poprawkę. „Mam takie zapewnienie, pod projektem podpisali się zarówno prezes Kaczyński, jak i premier Morawiecki”.
Gowin przekonywał o możliwości wprowadzenia poprawki przed 10 maja [planowanym terminem wyborów prezydenckich – przyp. red.] albo poprzez krótkoterminowe wprowadzenie stanu klęski żywiołowej, albo poprzez zmiany w Regulaminie Sejmu skracające czas procedowania projektu. Trwa okres 30 dni do rozpoczęcia procedowania ustawy, w czasie którego można próbować uzyskać do niego poparcie.
Wszystko to zostało złożone do laski marszałkowskiej szóstego kwietnia. Sejm może zająć się tym szóstego maja, siódmego maja mogłoby się zająć Senat, ósmego podpisać prezydent – przekonywał Gowin.
Określił się jako przeciwnik wyborów 10 maja, ponieważ „typowa forma głosowania jest wykluczona, a projekt głosowania korespondencyjnego wymaga dłuższego przygotowania niż do 10 maja”.
Nawet abstrahując od warunków sanitarnych, Gowin uznał, że głosowanie korespondencyjne „od strony logistycznej wydaje się do 10 maja niemożliwe”. Ustawa o głosowaniu korespondencyjnym jest jednak według niego potrzebna:
Ta ustawa jest potrzebna, bo obawiam się, że w ciągu 2 lat nie będzie możliwa organizacja żadnych wyborów drogą tradycyjną – mówił.
Stan klęski żywiołowej uznał z kolei za nieadekwatny do sytuacji.
Jeśli chodzi o walkę z koronawirusem, wprowadzenie stanu klęski nam niczego nie daje – twierdził – Jeśli chodzi o wybory – przesuwa termin. Opozycja proponuje, żeby metodą wprowadzania co miesiąc stanu klęski żywiołowej doprowadzić do wyborów wiosną przyszłego roku. Jednak metoda, którą proponuje opozycja, oznaczyłaby bankructwo Polski w sensie rzeczywistym.
PiS z kolei nie chce zmieniać ustawy o stanie wyjątkowym. Jak zdradzał Gowin:
Obawiają się, że Sąd Najwyższy mógłby to zakwestionować.
Twierdził jednak, że rząd pozostanie zjednoczony i solidarny do 2023 r., co niemożliwe jest bez Porozumienia.
Chodzi mi o dobro Polski. Dobro Polski wymaga dwóch rzeczy. Po pierwsze, przesunięcia terminu wyborów: mówię to z pełną świadomością dramatycznego stanu rzeczy jeżeli chodzi o epidemię i dramatycznych prognoz – 10 maja, czy 17 maja, to jest czas, w którym epidemia będzie w apogeum.
Po drugie chodzi mi o zachowanie rządu większościowego, dlatego że w warunkach tego dramatycznego kryzysu epidemii, w warunkach katastrofy gospodarczej, nałożenie się na te dwa [kryzysy – przyp. red.] jeszcze kryzysu politycznego, bo rząd mniejszościowy nie jest w stanie rządzić skutecznie, byłoby scenariuszem naprawdę tragicznym.
Ekspertyzy epidemiologów uznał za mało optymistyczne, jednak możliwe, że w pierwszych tygodniach po świętach rozpocznie się stopniowe „rozmrażanie” i powrót części Polaków do pracy, ze względu na katastrofalne skutki epidemii dla gospodarki.
Gowin stwierdził również, że Jarosław Kaczyński i Mateusz Morawiecki byli zaskoczeni jego dymisją, ale przyjęli ją jako fakt dokonany. Stanowisko wicepremier przejmie teraz Jadwiga Emilewicz, zaś Porozumienie zgłosi niebawem kandydaturę na stanowisko ministra nauki i szkolnictwa wyższego. Jaka jest zaś przyszłość polityczna Gowina?
Będę przekonywał polskich polityków do przesunięcia wyborów. Poza tym przez cały czas będę współpracował jako szeregowy poseł, ale też lider partii, z grupami ekspertów; będziemy proponować scenariusze realizacji tego, co nazywam drugim etapem wychodzenia z epidemii, czyli właśnie przygotowywania polskiej gospodarki polskiego państwa na powrót do stopniowego aktywnego funkcjonowania.
Czemu TSUE nie ma prawa oceniać zmian w polskim sądownictwie? Jak Trybunał uzurpuje sobie inicjatywę prawodawczą? Co z rozprawą przed TSUE ma wspólnego Małgorzata Gersdorf? Odpowiada Oskar Kida.
Strona polska nie powinna bać się Trybunału. Trybunał nie ma takiej władzy, by zwiesić Izbę Dyscyplinarną.
Oskar Kida komentuje rozprawę ws. Izby Dyscyplinarnej Sądu Najwyższego przed Trybunałem Sprawiedliwości UE. Podkreśla, że zgodnie z zasadą domniemania kompetencji uznaje się, że jeśli dana kompetencja „nie jest zastrzeżona traktatowo, to realizuje ją państwo członkowskie”. Dodaje, że likwidacja Izby Dyscyplinarnej oznaczałoby naruszenie konstytucyjnej zasady nieusuwalności sędziów. Prawnik zauważa, iż de iure Trybunał nie ma mocy prawotwórczej, jednak w praktyce działa tak jakby ją miał:
Zasada pierwszeństwa prawa unijnego nie wynika z żadnego przepisu, tylko z orzecznictwa Trybunału.
Zdaniem naszego gościa TSUE „powinien odrzucić wniosek o czasowe zabezpieczenie, a skargę oddalić jako bezzasadną”. Jeśli jednak tego nie zrobi i orzeknie, że Izba Dyscyplinarna została powołana z naruszeniem unijnego prawa to rząd ma dwie możliwości. Może znowelizować ustawę i rozwiązać obecną Izbę albo nie wykonać orzeczenia narażając się na możliwą karę ze strony Komisji Europejskiej. Kida odnosi się do faktu, że kadencja obecnej I Prezes Sądu Najwyższego niedługo się kończy:
Nie zdziwiłbym się, gdyby cała ta sprawa była właśnie, dlatego by spacyfikować plany rządu by wprowadzić na stanowisko I Prezesa kogoś przychylnego.
Prof. Waldemar Gontarski o działaniach TSUE wobec Polski, procedurach i ich nie dotrzymywaniu oraz o wpływie lobbystów na KE.
Polska wczoraj przedstawiła swoje stanowisko.
Prof. Waldemar Gontarski o działaniach instytucji Unii Europejskiej wobec Polski w związku z reformą wymiaru sprawiedliwości autorstwa PiS. Uważa, że są przeciwko rządowi w Polsce. Zastanawia się, kto lobbuje w KE na rzecz działania tego organu na szkodę polskiej racji stanu. Stwierdza, że „Komisja Europejska wyraźnie próbuje wywieść presję na TSUE”. Chodzi o natychmiastowe zawieszenie Izby Dyscyplinarnej SN przez unijny. Nasz gość stwierdza:
Jourová mówi o Polsce językiem jakim się posługują terroryści: dywanowy nalot bombowy, łom, zagłada.
Pełnomocnik RP przed TSUE mówi o karach nałożonych na Polskę w związku z Puszczą Białowieską. Opowiada o sposobie wyliczania kar finansowych zróżnicowanych od kraju członkowskiego i stopnia naruszenia norm unijnych. Algorytm nie został zastosowany w tym przypadku, lecz, jak mówi rozmówca Łukasza Jankowskiego, w sentencji wyroku wymieniono nagle kwotę stu tysięcy jako minimalną. Prof. Gontarski zwraca uwagę na wpływ lobbystów na Komisję Europejską. Zauważa, że lobbyści 12 I pisali, że dwa dni później KE podejmie decyzję i faktycznie się tak stało.
Dr Konrad Wytrykowski o zmianach jeśli chodzi o wybór I Prezesa SN, o tym czemu Izba Dyscyplinarna jest potrzebna i czemu wyrok TSUE wcale nie podważa jej prawomocności.
Dr Konrad Wytrykowski o nowych ustawie reformującej sądy. Ustawa dotyczy także Sądu Najwyższego. Nowela wprowadza zmiany w procedurze wyboru Pierwszego Prezesa Sądu Najwyższego. Dotychczas kworum potrzebne by dokonać wyboru wynosiło 2/3. Teraz nowelizacja wprowadza zasadę, że jeśli za pierwszym razem nie będzie kworum, to będzie ono niższe przy drugim głosowaniu, a gdyby również wtedy nie byłoby wystarczającej liczby sędziów, to wyboru w trzecim głosowaniu może dokonać 32 sędziów. Nasz gość tłumaczy również inne zmiany w SN. Mówi o potrzebie zmian w działaniu Zgromadzeniu Ogólnego SN.
Chodzi o odzyskanie przez Sąd Najwyższy kontroli nad sędziami.
Odnosi się również do niedawnej uchwały SN w sprawie sędziów wybranych przez nową Krajową Radę Sądowniczą. Przypominamy, że wedle uchwały, kiedy w składzie sądu znajdują się osoby powołane na urząd sędziego na wniosek nowej KRS, wówczas mamy do czynienia „nienależytą obsadą sądów”.
Uchwała z 23 I to uzurpowanie sobie uprawnień, które według polskiej konstytucji przysługują innym organom. […] Sąd Najwyższy nie ma mocy prawotwórczych.
Dr Wytrykowski nie zgadza się z tą uchwałą, ponieważ wówczas SN wchodzi w kompetencje innych państwowych organów. Ma wielką nadzieję, że reforma przerwie proces anarchizacji wymiaru sprawiedliwości:
Tu chodzi o obywatela. Sądownictwo nie istnieje samo dla siebie, ale dla obywateli.
Sędzia Sądu Najwyższego tłumaczy czemu Izba Dyscyplinarna w której zasiada jest potrzebna. Usprawnia ona bowiem prowadzenie postępowań dyscyplinarnych. Podkreśla, że jej powołanie wcale nie jest sprzeczne z prawem unijnym.
Twierdzenie, że Trybunał Sprawiedliwości uznał, że Izba Dyscyplina nie jest sądem to bzdura.
Zaznacza, że TSUE w swym liczącym ponad sto punktów orzeczeniu wskazał na zasady już obowiązujące w polskiej kulturze prawnej. Wskazał też, że trzeba „wszystkie przesłanki badać w ramach konkretnej sprawy”. Dr Wytrykowski dodaje, że:
Listy poparcia do KRS to problem od początku rozdmuchany.
Wspomina sędziego Stanisława Dąbrowskiego, pierwszego sędziego Sądu Najwyższego, który „miał ogromny autorytet wśród sędziów”. Był to „wzór sędziego dla wszystkich”.
