Trzy dawki szczepionki lub zaświadczenie o przechorowaniu Covid-19. Korespondent polskich mediów we Francji o wprowadzeniu paszportów sanitarnych.
Zbigniew Stefanik informuje o wprowadzeniu we Francji paszportu szczepionkowego.
Paszport szczepionkowy będzie obowiązywał wszystkich obywateli francuskich i właściwości wszystkich nad Sekwaną od szesnastego roku życia.
Dokument przysługuje tym, którzy przyjęli trzy dawki szczepionki lub zaświadczenie o przechorowaniu Covid-19 nie starsze niż sześć miesięcy.
Jest to obowiązek szczepionkiowy, który nazywa się inaczej.
A.P.
Ekspert Instytutu Europy Środkowej o ataku na ukraińskie strony rządowe, oskarżeniu Petra Poroszenki, potrzebie zjednoczenia się Ukraińców oraz o dążeniu Rosji do przywrócenia koncertu mocarstw.
Dr Andrzej Szabaciuk komentuje atak hakerów na ukraińskie strony rządowe. Ocenia, że Rosjanie przede wszystkim chcą pokazać słabość państwa rosyjskiego. Umieszczony na stronach komunikat mówi o zemście za Wołyń. Dr Szabaciuk zauważa, że Kreml od dawna atakuje środowiska gloryfikujące nacjonalistów ukraińskich. Odpowiada na pytanie o możliwość obronienia się przed podobnymi atakami.
Afera z mailami polskiego rządu, czy podobne afery jeżeli chodzi o Stany Zjednoczone, Niemcy, Francję i Wielką Brytanię pokazują, że tak naprawdę te możliwości są mimo wszystko ograniczone, ponieważ tym najsłabszym ogniwem jest zawsze człowiek, który czasami po prostu nie stosuje się do określonych wytycznych postępowania, które są opracowywane przez służby poszczególnych państw.
Ekspert Instytutu Europy Środkowej wskazuje, że obecne technologie informatyczne pozwalają na włamanie się do każdego komputera z dostępem do Internetu. Stwierdza, że Rosja prowadzi od 2014 r. ma określoną politykę wobec swej południowo-zachodniej sąsiadki.
Oni nie uznają Ukrainy jako państwa suwerennego, niezależnego, niepodległego. Uważają, że państwo ukraińskie jest tworem sztucznym podobnie jak grancie ukraińskie.
Według Władimira Putina Ukraińcy i Rosjanie to jeden naród. Ukraina w tym czasie żyje sprawą powrotu do kraju Petra Poroszenki.
W sytuacji kiedy mamy zagrożenie agresją ze strony Federacji Rosyjskiej Ukraina żyje konfliktem między byłym prezydentem a obecnym i sprawą oskarżenia Petra Poroszenki o zdradę stanu.
Rozmówca Anny Nartowskiej ocenia, że Poroszence można wiele zarzucić, ale zdrada stanu to „zbyt duży kaliber”. W świetle rosnących notowań byłego prezydenta trudno oskarżenie odczytać inaczej niż próbę wyeliminowania przez Zełenskiego konkurenta w przyszłych wyborach. Zdaniem naszego gościa byłby to błąd ze strony obecnej głowy państwa.
Ukraina mierzy się z wyzwaniem, które może zagrozić jej suwerenności. Konieczne jest stworzenie frontu antyrosyjskiego.
Jak na razie Zełenski i jego środowisko nie ustępuje. Wykładowca KUL zwraca uwagę na potrzebę wsparcia ze strony Zachodu.
Bez pomocy Zachodu Ukraina sama nie jest w stanie przeciwstawić się Federacji Rosyjskiej. Jest skazana po prostu prędzej, czy później na takie, czy inne ustępstwa wobec Rosji.
Podkreśla, że podporządkowanie Ukrainy Rosji zmieniłoby architekturę bezpieczeństwa w Europie. Jak ocenia, z punktu widzenia interesów Stanów Zjednoczonych
Wycofanie się z Europy byłoby dużym błędem.
Ignorowanie zagrożenia rosyjskiego miałoby negatywne skutki dla Amerykanów. Kreml buduje bowiem platformę współpracy na bazie sceptycyzmu wobec roli Waszyngtonu. Celem jest przywrócenie koncernu mocarstw.
Każde państwo, które jest nastawione antyamerykańsko to potencjalny sojusznik.
Wskazuje, że Aleksander Dugin od lat przedstawia Iran jako lidera ruchu antyamerykańskiego, z którym Rosja powinna rozwijać stosunki.
A.P.
Piotr Witt / Fot. Konrad Tomaszewski, Radio Wnet
Korespondent Radia Wnet z Francji o rozbieżności między twierdzeniami polityków a ocenami lekarzy oraz o likwidowaniu miejsc we francuskich szpitalach, także w okresie pandemii.
Piotr Witt przywołuje przykład ze starego francuskiego podręcznika do medycyny. Podczas I wojny światowej do szpitala trafiają ranni: Niemcy, Anglicy i Francuzi. Komu pomóc w pierwszej kolejności. Nasz korespondent wyjaśnia, że prawidłową odpowiedzią nie jest bynajmniej „najciężej rannym”. Obecnie, jak mówi przykład brzmiałby trochę inaczej,
Do szpitala przywieziono trzech chorych na Covid. Jeden jest po trzech szczepionkach, drugi po jednej, a trzeci jest niezaszczepiony. Któregoś z nich lekarz powinien posłać pierwszego na reanimację? Prymus wyrwałby się z odpowiedzią najciężej chorego, ale gdyby chwilę się zastanowił zobaczyłby całą złożoność problemu.
Prof. Andre Grimaldi chce, aby o tym komu dać pierwszeństwo, decydował personel medyczny. Witt zwraca uwagę na rozbieżność między narracją polityków a tym co mówią lekarze.
Według pierwszych przyczyną przepełnionych szpitali żołnierza szczepienie który zajmują większość łóżek reanimacji innych. Kłamstwo mówią inni. Liczby są fałszywe. Przebiega łagodniej niż grypa szczepionki są zatem niepotrzebne.
Szczepionki na dodatek nie dają odporności. Są zatem podwójnie zbędne. Jak podkreśla dr Pierre Menem,
To nie jest paszport sanitarny, to jest paszport polityczny.
We wtorek personel szpitalny ogłosił strajk generalny. Strajkujący wskazują, że w ciągu ostatnich dwóch dekad zlikwidowano we Francji 69 tys. łóżek szpitalnych.
W 2020 r. w pełni pandemii zamknięto 5700 łóżek.
Zapraszamy do wysłuchania całej rozmowy!
A.P.
Emmanuel Macron | Fot. CC A-S 4.0, Wikipedia
Według najnowszego sondażu Emmanuel Macron choć nadal pozostaje leaderem w wyścigu o prezydenturę, to jednak traci on poparcie sondażowe
Obecnie Emmanuel Macron może liczyć na poparcie 23 procent respondentów, czyli jest o 3 procent mniejsze niż tydzień temu. Nr dwa ex equo tego sondażu są Valérie Pécresse (kandydatka centroprawicy), oraz Marine Le Pen z poparciem z 17 -procentowym poparciem. W przypadku drugiej tury ow sondaż daje nieznaczną przewagę Valérie Pécresse nad Emmanuelem Macronem, oraz nieznaczną przewagę Emmanuelowi Macronowi nad Marine Le Pen.
Sytuacja pandemiczna nad Sekwaną powoduje, że urzędujący prezydent traci poparcie społeczne, a jego strategia spotyka się z coraz większym oporem. Obecnie głównym punktem zapalnym są działania rządzących, mające na celu utrzymanie za wszelką cenę szkół i placówek edukacyjnych. Ciagle zmieniający się protokół sanitarny, oraz coraz bardziej uciążliwe dla dzieci masowe testowanie na Covid doprowadziło do ogólnokrajowego strajku nauczycieli, który ma mieć miejsce 12 stycznia. Przewiduje się, że nad strajk podejmie około 75 procent nauczycieli, a ponad połowa francuskich szkol zostanie zamkniętych jutro z powodu strajku.
Niecałe 3 miesiące dzielą Francuzów od wyborów prezydenckich, a urzędujący prezydent nadal nie poinformował obywateli o swoich zamiarach, co do jego ubiegania się o reelekcję. Działania obozu rządzącego, wywiady Emmanuela Macrona, których udzielił francuskim mediom, jego sylwestrowe orędzie do narodu, oraz przecieki, którymi dysponują dziennikarze coraz bardziej uwiarygadniają scenariusz, według którego Emmanuel Macron nie będzie się ubiegał o reelekcję.
Ze Strasburga Zbigniew Stefanik
Paweł Jabłoński
Wiceminister MSZ o dążeniach Kremla do odbudowy rosyjskiej strefy wpływów, stosunkach polsko-amerykańskich, federalizacji Unii Europejskiej i rozmowach w Turowie.
Paweł Jabłoński mówi na temat rosyjskiego zagrożenia.
Mamy do czynienia z sytuacją niezwykle niebezpieczną na wschodzie. […] Putin chciałby powrotu do sytuacji sprzed 1989 r.
Prezydent Rosji podkreśla, że rozpad ZSRR był geopolityczną tragedią. Chciałby on odbudowy rosyjskiej strefy wpływów w Europie. Wiceminister MSZ ocenia, że widać zmianę stanowiska Waszyngtonu wobec Kremla, które staje się mniej spolegliwe wobec Rosji. Odpiera zarzut jakoby stosunki polsko-amerykańskie pogorszyły się po zmianie administracji, gdyż polski rząd stawiał na współpracę z Donaldem Trumpem.
Dla części naszej opozycji nasz rząd jest winny wszystkiemu na świecie.
Wskazuje, że Stany Zjednoczone skupiają się na rywalizacji z Chinami. Zaznacza, że Polska jest w ścisłych dobrych stosunkach ze Stanami Zjednoczonymi pomimo zmiany prezydenta z Donalda Trumpa na Joe Bidena.
Przyznaje, że widać wśród oddalonych od Rosji państw europejskich tendencję do kupowania sobie spokoju w zamian za ustępstwa wobec Kremla. Przypomina agresję na Gruzję i Ukrainę. Jak dodaje, nie ustały próby nielegalnego przekraczania polskiej granicy.
Następnie omawia problem federalizacji Unii Europejskiej oraz pozycji Polski w UE. Zanacza, że orzeczenie TSUE ws. Rumunii wzbudziło kontrowersje nie tylko w tym kraju. Trybunał stwierdził, że każdy sędzia krajowy jest sędziom europejskim. Jak podkreśla nasz gość, TSUE interpetuje postanowienia traktatu rozszerzająco uzurpując sobie kolejne kompetencje. Wywołuje to opór nie tylko w tzw. krajach nowej Unii. Francja ma głosować nad ustawą deklarującą wyższość francuskiego prawa nad unijnym. Kraj ten odrzucił w 2005 r. konstytucję europejską, gdyż oznaczałaby ona wyższość prawa wspólnotowego nad francuskim. Tymczasem
Są tacy politycy w Polsce, którzy chcieliby zrezygnować z suwerenności Polski, bo uważają, że im się to opłaca.
Rozmówca Jaśminy Nowak odnosi się także do rozmów w Turowie. Deklaruje, że relacje z Czechami były przez większość ostatniego 30-lecia dobre. Komentując odwołanie polskiego ambasadora w Pradze stwierdza, że
Jeżeli polscy urzędnicy i dyplomaci mówią rzeczy niezgodne z prawdą, to wprowadzają w błąd.
Dodaje, iż rozmowy z tworzącym się rządem rozmowy na temat ostatecznego charakteru porozumienia są trudniejsze.
Zapraszamy do wysłuchania całej rozmowy!
K.T./A.P.
grafika ilustracyjna/fot. Pixabay
We Francji trwa debata parlamentarna dotycząca wygaszenia paszportu sanitarnego i zastąpienia go paszportem szczepionkowym, czyli de facto debata dotycząca wprowadzenia obowiązku szczepień.
Nie milknie krytyka opozycji pod adresem Emmanuela Macrona po udzieleniu wywiadu dla dziennika „Le Parisien”, w którym uznał, że niezaszczepieni nad Sekwaną robią na złość całemu społeczeństwu.Francuski prezydent zdecydował się więc działać przeciwko nieszczepionym, „ograniczając, na ile to możliwe, ich dostęp do aktywności w życiu społecznym”.
Naprawdę chcę wkurzyć niezaszczepionych. Będziemy to robić, aż do samego końca. Taka jest strategia – powiedział Macron.
Według danych opublikowanych przez francuskie ministerstwo zdrowia we Francji 9 procent dorosłej populacji nie przyjęło ani jednej dawki szczepionki na Covid-19. Obecnie niezaszczepieni stanowią 43 procent wszystkich hospitalizacji spośród zakażonych koronawirusem we Francji, oraz 55 procent hospitalizowanych na francuskich oddziałach intensywnej terapii.
Aktualnie pośród osób zaszczepionych we Francji trzecią dawkę szczepionki przyjęło już ponad 25 milionów osób. Jednak wszystko wskazuje na to, ze jednoznaczne poparcie Emmanuela Macrona dla kampanii szczepionkowej we Francji nie przynosi mu strat w poparciu społecznym: wręcz przeciwnie. Według najnowszych sondaży jest zdecydowanym liderem w wyścigu o urząd prezydenta Francji, choć nadal nie jest on zdeklarowanym kandydatem w przyszłorocznych wyborach prezydenckich.
Ze Strasburga Zbigniew Stefanik, korespondent polskich mediów we Francji.
Paryż, Francja / Fot. www.publicdomainpictures.net (CC0 1.0)
Korespondent polskich mediów we Francji o polityce epidemicznej tamtejszego rządu.
Wysłuchaj całej rozmowy już teraz!
Korespondent Radia Wnet z Francji o pogarszającej się sytuacji wyborczej Erica Zemmoura oraz bieżącej sytuacji pandemicznej we Francji.
Jak raportuje Piotr Witt, kampania wyborcza Erica Zemmoura traci w ostatnim czasie na dynamice – niezależny kandydat traci wsparcie sponsorów oraz nie zyskuje w sondażach.
Zemmour traci impet, sponsorzy go opuszczają.
Trudności te stanowią, zdaniem redaktora, dowód na to, że uprawianie zdominowanej przez powiązania partyjne polityki przez outsidera na takim szczeblu jest zawsze obarczone sporym ryzykiem.
Przypadek Zemmoura pokazuje, jak ciężko jest działać w polityce outsiderowi. Gra toczy się między wielkimi partiami politycznymi, a Zemmour jest sam.
Jak zauważa Witt, wypowiedzi polityka są często merytorycznie deformowane, a on sam coraz częściej daje się wciągnąć w niekonstruktywne dyskusje. Przykładem tego był niedawny wywiad z Zemmourem, przeprowadzony przez Jeana-Jacquesa Bourdina.
Deformują jego wypowiedzi, wpychają mu w usta poglądy, których nie ma. Przychodząc do programu Jeana-Jacquesa Bourdina, wepchał się w paszczę lwa.
Korespondent Radia Wnet z Francji mówi też o pandemii koronawirusa w tym kraju. Jak podkreśla, chaos informacyjny jest duży i nie wiadomo komu wierzyć w sprawie pandemii. Według statystyk ponad 60 proc. chorych w szpitalach na covid-19 to zaszczepieni. Rząd Francji wprowadził niedawno obowiązek noszenia maseczek w przestrzeni publicznej.
63% ludzi w szpitalach to zaszczepieni, 37% niezaszczepieni. Jak świadczą statystyki, szczepienia nie chronią.
Zapraszamy do wysłuchania całej rozmowy!
P.K.
We francuskim Zgromadzeniu Narodowym przedstawiciel Związku Zawodowego Hodowców Trzody Chlewnej przypomniał niezręcznie, ale szczerze: „Pamiętajcie, że broniąc świń, bronimy nas samych”.
Piotr Witt
W Republice od ponad stu lat Kościół stanowi główną siłę moralną, która przeciwstawia się laickiemu obdzieraniu osoby ludzkiej z jej świętości. Od kiedy islam został drugą religią Francji, wzrosła także rola narodowa Kościoła jako ostoi i obrońcy ducha francuskiego. Kompromitacja jego kapłanów wyrządza narodowi zatem szkody i moralne, i polityczne.
Raport Sauve’a o pedofilii w Kościele francuskim był dla lewactwa manną z nieba i kołem ratunkowym. W dniach otwarcia kampanii prezydenckiej można było użyć sobie na demoralizacji wśród kleru, zamiast słuchać zarzutów o zubożenie ludności, zadłużenie kraju na wiele pokoleń, wyprzedaż i likwidację przemysłu francuskiego. W szeroką szczelinę w pancerzu moralnym Kościoła lewactwo wbiło się klinem. 216 000 nieletnich ofiar księży od 1950 roku, a nawet 330 000, jeżeli dodać cywilnych wychowawców kolonii dziecięcych i nauczycieli w szkołach katolickich! Ileż krzywd wyrządzonych dzieciom, jaki rozmiar szkód wyrządzonych nauczaniu – szkoły katolickie stale przewyższają poziomem nauczanie laickie – państwowe. „Le Monde”, organ lewicy kawiorowej (kawiorowej bio!), wskazał na „system klerykalny, który umożliwia podobne zbrodnie”.
Biskup Wersalu starał się katastrofę sprowadzić do rzeczywistych wymiarów. Monsigneur Luc Crepy zauważył pewną dewiację teologiczną. Zbyt często my – wierni – sami deifikujemy księdza, traktujemy go jako świętość, ziemskie wcielenie Chrystusa. Szok i rozczarowanie przeżywamy tym większe, im bardziej robimy z niego świętego.
To prawda, że w pewnych momentach, podczas mszy i Eucharystii ksiądz powtarza gesty i słowa Chrystusa wypowiedziane w czasie Ostatniej Wieczerzy, ale nie staje się przez to Bogiem.
Dane raportu stanowiły szok przede wszystkim dla nas – katolików. Komisji ds. pedofilii w Kościele nie można zlekceważyć pomówieniem o stronnicze zacietrzewienie. Została powołana przez konferencję episkopatu francuskiego. Lekarze, psycholodzy, socjolodzy, psychiatrzy pracowali przez dwa i pół roku, pod kierunkiem Jean Marca Sauve’a, honorowego członka Rady Państwa i żarliwego katolika. W komisji nie uczestniczył żaden duchowny, by uniknąć podejrzeń o wywieranie nacisków. Szok w środowisku wiernych jest tym większy.
A jednak po dwóch tygodniach od publikacji raportu przyszła refleksja. Przecież to lewactwo wprowadziło, ba! narzuciło modę na pedofilię w imię postępu obyczajów. Czołowi intelektualiści lewicy francuskiej żądali uchylenia ustawy karzącej więzieniem stosunki z nieletnimi, gdyż zakaz uprawiania seksu z dziećmi należy do moralności skrajnie prawicowej i reakcyjnej. Teraz o tym jakby zapomnieli.
W październiku 1975 roku Dany Cohn-Bendit przechwalał się w telewizji szwajcarskiej stosunkami seksualnymi z nieletnimi. I żeby chodziło tylko o nastolatki… Ikona goszyzmu francuskiego (i niemieckiego) opowiadała o swoich doświadczeniach z pracy w żłobku.
„Zdarzało mi się wielokrotnie – mówił – że niektóre dzieci rozpinały mój rozporek i łechtały mnie”. I dodawał „Jeżeli się napierały, pieściłem je”. A któżby miał czelność krytykować Cohna-Bendita, którego w nagrodę za jego śmiałość wypowiedzi lewica wybrała deputowanym francuskim, potem niemieckim i na koniec eurodeputowanym. Dany’ego Cohna-Bendita nazywano człowiekiem, który obalił de Gaulle’a. Jego apele i wezwania kierowane do młodzieży studenckiej wprowadziły na fotel prezydencki François Mitterranda. Nowy prezydent przyszedł otoczony przedstawicielami bogatej burżuazji – lewicą socjalkomunistyczną.
„Le Monde”, nieoficjalny organ rządowy, stanął otwarcie w obronie pedofilii. W 1975 r. rzucił apel o zwolnienie trzech mężczyzn sądzonych za stosunki seksualne z nieletnimi, gdyż odbywały się one ponoć za zgodą dzieci. Apel podpisało 69 osobistości, wśród nich najwyższe autorytety moralne – Louis Aragon – laureat nagrody stalinowskiej, Simone de Beauvoir – towarzyszka życia Jeana-Paula Sartre’a, Jack Lang – w nagrodę późniejszy minister kultury, André Glucksmann – filozof bliski Cohna-Bendita; wszyscy byli za pedofilią. Te wydarzenia niedawno zostały przypomniane.
Vanessa Springora, jedna z ofiar pedofila Gabriela Matzneffa, opublikowała powieść pt. Za zgodą o uwiedzeniu jej przez tego znanego pisarza. Wykazała, że nie ma czegoś takiego jak zgoda nieświadomego dziecka, jest gwałt. Powieść ukazała się w styczniu ubiegłego roku. Niestety wybuch pandemii zepchnął ją w cień i pozbawił rozgłosu, na który zasługuje.
Matzneff był redaktorem „Le Monde”, którego główny udziałowiec, miliarder Pierre Bergé („mąż” Yvesa Saint Laurenta), bronił pedofilii. Wszyscy wiedzieli, kim jest Matzneff. Rok wcześniej, w autobiograficznej powieści Mniej niż lat szesnaście opisywał rozkosze obcowania z nieletnimi. „Kiedy trzymacie w ramionach 13-letniego chłopca – pisał – kiedy go posiadacie – wszystko inne wydaje wam się mdłe, ciężkie i niestrawne”. Matzneff brylował na salonach. Był zapraszany do najbardziej oglądanych programów telewizyjnych, najbardziej słuchanych programów radiowych. Lewica u władzy propagowała pedofilię – bo jak inaczej ocenić tę sytuację – tak jak dziś propaguje homoseksualizm. Bojowy organ socjalistów, dziennik „Liberation”, zamieszczał ogłoszenia „spotkań z nieletnimi od 12 do 18 lat”. Fotograf David Hamilton opublikował zbiór aktów dzieci, fotografka Irina Ionesco chwaliła się erotycznymi fotografiami swojej czteroletniej córki Ewy.
Kiedy Dany Cohn-Bendit rzucał hasło „Zabrania się zabraniać”, chodziło głównie o zakazy seksualne.
Nastrój tamtej epoki doskonale opisał i zanalizował Michel Houellebecq: „Społeczeństwo erotyczno-reklamowe, w którym żyjemy, stara się zorganizować pożądanie, rozwinąć pożądanie w proporcjach niesamowitych (…) Aby społeczeństwo funkcjonowało, aby trwała rywalizacja, trzeba, aby pożądanie rosło…” (161)”.
Uważany za najwybitniejszego obecnie pisarza francuskiego Houellebecq w powieści Cząstki elementarne pokazał również konsekwencje takiej sytuacji. Absolutna swoboda seksualna prowadzi z czasem do praktyk pedofilskich, a następnie nawet sadystycznych, ubranych w kostium satanizmu. „Stopniowa destrukcja wartości moralnych w ciągu lat 60., 70., 80. (…) była procesem logicznym i nieuniknionym. Po wyczerpaniu przyjemności seksualnych było normalne, że jednostka uwolniona od zwykłych przymusów moralnych zwraca się ku znacznie szerszym przyjemnościom okrucieństwa; dwa wieki wcześniej Sade odbył tę samą drogę. W tym sensie serial killers lat 90. byli naturalnymi dziećmi hippies lat 60. …” (211). Kalifornia była zawsze terenem uprzywilejowanym sekt oddanych kultowi szatana. Praktycznym wykonawcą założeń i celów tych sekt stała się banda Charlesa Mansona, która w Kalifornii dla samej rozkoszy dokonania zbrodni zamordowała ośmioro ludzi, w tym dwie kobiety w zaawansowanej ciąży.
Raport Sauve’a wzbudził wiele komentarzy. Większość młodych opiniodawców prezentuje świeżość spojrzenia niezamąconą znajomością rzeczy. Istotnie trudno jest dotrzeć do statystyk, ale nie jest to niemożliwe. Najtrudniej o prawdę lat ostatnich – covidowych. Obraz lat 2016–2018, do którego udało mi się dotrzeć, przeraża. Według danych ministerialnych bezpieczeństwa wewnętrznego, co dziesiąty obywatel padł ofiarą gwałtu seksualnego. To znaczy 6,7 mln.
Najczęstszym rodzajem przestępstwa jest kazirodztwo – rzecz w rodzinie. 50% ofiar tych zbrodni to dzieci poniżej 4 roku życia. Wśród sprawców 16% to ludzie bez zawodu i bezrobotni. 14% – emeryci i 5% – uczniowie i studenci. Grupą zawodową, w której ten rodzaj przestępstwa występuje najrzadziej, jest duchowieństwo.
To prawda, że od księdza społeczeństwo wymaga więcej niż od innych; to prawda, że duchowni silniej przeżywają zakazy moralne, ale przecież i oni ulegają ogólnemu pędowi do Nowego Ładu. Ilość dziwacznych trójkątnych i szpetnych kościołów zbudowanych w latach 60. i 70. świadczy wymownie o marzeniu prowincjonalnych (i nie tylko) proboszczów o Nowoczesności i Postępie. Czy tylko w dziedzinie architektury? Czy powszechne marzenie o Nowym Ładzie nie ułatwiło niektórym pozbycia się „reakcyjnych” oporów moralnych i nadążania za Cohnem-Benditem i Matzneffem?
Jakiekolwiek byłyby przyczyny raportu Sauve’a, sytuuje on Francję na najniższym szczeblu wśród krajów zrecenzowanych – Stanów Zjednoczonych, Niemiec, Australii, Irlandii, Holandii. Spośród duchownych świata najmniej Francuzów zeszło na złą drogę. Ale bądźmy realistami – pedofilia wśród duchowieństwa istniała i będzie istniała nadal. W stopniu mniejszym niż wśród innych zawodów, ale w każdej owczarni znajdzie się czarna owca. Wśród tysięcy księży zawsze znajdą się również źli.
Kiedy prasa brytyjska przypomniała dawne wypowiedzi eurodeputowanego Cohna-Bendita, a „Frankfurter Allgemeine Zeitung” napisał w 2013 r., że „Zieloni – ekolodzy stworzyli ideologię, która zachęcała do wykorzystywania seksualnego dzieci”, lewactwo stanęło w obronie eurodeputowanego.
Phillipppe Sollers, Roland Castro i Romain Goupil w „Liberation” napiętnowali „proces stalinowski”, a Laurent Joffrin w „Nouvel Observateur” – „czyste polowanie na człowieka”.
Każdy sektor ideologiczny, narodowy, zawodowy staje w obronie swoich. Lewica broni lewicy, rybacy rybaków, Sollers – Daniela Cohna-Bendita. Jak przypomniał ostatnio w Zgromadzeniu Narodowym przedstawiciel Związku Zawodowego Hodowców Trzody Chlewnej – niezręcznie, ale szczerze: „Pamiętajcie, że broniąc świń, bronimy nas samych”.
Cytaty z Huellebecqa w przekładzie własnym za „Les particules élémentaires”, J’ai lu 2018.
Artykuł pt. „Raport” Piotra Witta, stałego felietonisty „Kuriera WNET”, obserwującego i komentującego bieżące wydarzenia z Paryża, można przeczytać w całości w listopadowym „Kurierze WNET” nr 89/2021, s. 3 – „Wolna Europa”.
Piotr Witt komentuje rzeczywistość w każdy czwartek w Poranku WNET na wnet.fm.
Korespondent Radia Wnet z Francji o rezygnacji arcybiskupa Paryża i wyborach prezydenckich.
Na początku grudnia papież Franciszek przyjął rezygnację arcybiskupa Paryża, 70-letniego Michela Aupetita. Powodem były doniesienia medialne wedle których w 2012 r. metropolita wdał się w romans z kobietą. Jak mówi Piotr Witt:
Jeżeli pan sądzi, że to dymisja arcybiskupa Paryża była w ostatnim czasie najważniejszym wydarzeniem Kościoła francuskiego, a dokładniej archidiecezji paryskiej to pan może się myli.
10 grudnia w kościele Saint-Sulpice abp Michel Aupetit celebrował mszę pożegnalną. Zgromadziła ona tłumy wiernych w tym wielu młodych ludzi. Wydarzenie to zdaniem naszego korespondenta było nawet ważniejsze od samej rezygnacji.
Po zakończeniu mszy celebrant arcybiskup otrzymał oklaski od zebranych takiego jak mógłby marzyć każdy gwiazdor show-biznesu. Można było pomyśleć, że paryżanie przyjęli do wiadomości dymisji swego pasterza, którego tytuł oficjalny brzmi obecnie arcybiskup emeryt.
Witt przypomina, że paryski metropolita zatroszczył się o to, aby jak najszybciej przywrócić funkcje sakralne katedrze Notre-Dame po jej pożarze. Ponadto nasz korespondent mówi o wyborach prezydenckich we Francji.
Aby zdobyć władzę, kandydat musi pozyskać większość. Musi więc przyjąć projekt na gust powszechny, popularny, tak, aby był szybki do przełknięcia, strawny dla milionów.
Piotr Witt zauważa, że ks. Hugues-Félicité-Robert de Lamennais mówił, że „głoś ludu jest głosem Boga”. Jednak nawet jeśli duchowny miał rację, to
Zanim objawi się w urnach wyborczych „głos Boga” podlega tylu manipulacjom, tylu przeróbkom, że z urn wychodzi zdeformowany nie do poznania.
Pomiędzy urną a wyborcami są media tradycyjne i internetowe. Korespondent mówi, że mimo śmierci Stalina, upadku Bloku Wschodniego i Związku Radzieckiego lewactwo wciąż się trzyma nad Sekwaną.
W ciągu minionych 70 lat lewactwo francuskie otrzymało wiele ciosów.
W 1981 r. Francuska Partia Komunistyczna wyniosła do prezydentury Mitteranda. Obecnie prezydent Macron, który wybił się na postulatach ekologii i walki o „równouprawnienie LGBT”, daje wyborcom ze zrozumienia, że sam jest z prawicy.
A.P.
