Źródło: Oleg Gamulinskiy / Pixabay
Jak wygląda sytuacja polskich banków? O kryzysie polskiej bankowości mówi analityk portalu Bankier.pl.
Polski sektor bankowy ma narastające problemy z kredytami LIBOR-owymi oraz z interwencjami polityków.
Wysłuchaj całej rozmowy już teraz!
Paweł Szałamacha / Fot. Konrad Tomaszewski, Radio Wnet
Członek zarządu NBP mówi o dobrej kondycji polskich banków i ich pewnym bezpieczeństwie. Analizuje sytuacje sektora bankowego Europy.
W ostatnich dniach doszło do upadku szwajcarskiego banku Credit Suisse, dotknęło to nie tylko Szwajcarię ale i Europę. Credit Suisse zostało przejęte przez UBS.
Genezę upadku Credit Suisse komentował Paweł Szałamacha:
Na pewno jest to sytuacja niecodzienna kiedy jeden z wiodących banków, nie tylko dla Szwajcarii ale i Europy upada. Znika firma o stu kilkudziesięcioletniej tradycji. Jest to wynikiem raportu, ukazanego półtora roku temu. Bank zaraportował poważną stratę. Następnie przez dalszy okres nie byli w stanie wyjść na prostą.
Dr Wdzięczak: nie widać korelacji między stanem gospodarki a kondycją sektora bankowego
Pieniądze / Fot. geralt, CC0, Pixabay
Banki podjęły ryzyko: stworzyły produkt, który od początku był wadliwy, ponieważ stawiał kredytobiorców na z góry straconej pozycji – mówi ekspert Instytutu Sobieskiego.
Wysłuchaj całej rozmowy już teraz!
Franki szwajcarskie / Fot. Dirk Olbertz, Flickr.com (CC BY 2.0)
Warunki ugody przedstawiane frankowiczom przez banki są coraz lepsze, ale jeszcze nie wystarczające – mówi prezes stowarzyszenia „Stop bankowemu bezprawiu”.
Wysłuchaj całej rozmowy już teraz!
Były członek Rady Polityki Pieniężnej, wykładowca akademicki, omawia smutną prognozę inflacyjną: inflacja ma z nami zostać nawet do 2025 r. Jak można temu zaradzić? O tym usłyszycie w audycji.
Eryk Łon – profesor ekonomii, wykładowca na Uniwersytecie Ekonomicznym w Poznaniu – jest zwolennikiem „gołębiego” podejścia w kwestii inflacji. Jego zdaniem tylko łagodne powstrzymywanie inflacji może być korzystne dla obywateli.
Gdybyśmy wybrali ścieżkę „jastrzębią” (a więc gwałtowne podnoszenie stóp procentowych) to z pewnością będziemy mieli wielki wzrost bezrobocia w najbliższych latach.
Profesor omawia również problem wzrostu cen energii. Nasz gość wskazuje, że problem ten ma przede wszystkim źródło z zewnątrz:
Warto między innymi podkreślić, że „Fed” [ang. Rezerwa Federalna Stanów Zjednoczonych – czyli bank centralny] prowadzi bardzo ostrą politykę monetarną. Ich działania mogą ochłodzić nie tylko gospodarkę amerykańską, ale i światową!
– ostrzega ekspert.
Zgadzacie się z profesorem? Dajcie nam znać w komentarzach.
[ARP]
Banki oczekują od klientów 30% wartości kredytu za zwrot kapitału po unieważnieniu umowy. Jestem przekonany, że rozstrzygnięcie Trybunału będzie korzystne dla klientów – mówi Marcin Szołajski.
Marcin Szołajski zapowiada rozstrzygnięcie Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej ws. pytania prejudycjalnego, które zadał Sąd Rejonowy Warszawa-Środmieście. Chodzi o to, czy kredytobiorcy frankowi będą musieli płacić bankom wynagrodzenie za korzystanie z kapitału odzyskanego po unieważnieniu umowy kredytowej.
98% takich umów jest rozwiązywanych przez unieważnienie – zwraca uwagę ekspert.
W opinii radcy prawnego roszczenia banków przeciwko „frankowiczom” jest sprzeczna z dyrektywą unijną. Wyraża przekonanie, że odpowiedź Trybunału będzie zgodna z interesem kredytobiorców, gdyż właśnie w ten sposób orzekł on w podobnej sprawie dotyczącej Niemiec.
Banki wieszczą upadek systemu w Polsce po takim wyroku, co jest całkowicie nieuzasadnione.
Jak wskazuje gość „Kuriera ekonomicznego”, banki oczekują od klientów 30% kredytu. Nie sądzi, by w najbliższym czasie zaczęły masowo wpływać pozwy kredytobiorców złotówkowych.
Wysłuchaj całej rozmowy już teraz!
A.W.K.
Czytaj też:
Sytuacja taka, którą obecnie mamy na rynku energii oczywiście wynika z politycznych aspektów, np. uzależnienia od nośników energii z Rosji – mówi redaktor Stowarzyszenia Inwestorów Indywidualnych.
Zachęcamy do wysłuchania całej audycji!
Michał Żuławiński komentuje wprowadzenie przez PiS podatku od nadzwyczajnych zysków, który został wprowadzony dla spółek energetycznych. Tłumaczy, że inwestorzy spodziewali się tej decyzji zgodnie z wcześniejszymi komentarzami polityków. Zauważa jednak, że skala podatku jest zaskakująca i przekłada się na wycenę spółek, co odzwierciedla spadek na giełdzie.
Poruszona została kwestia ingerencji państwa w rynek energetyczny. Gość „Kuriera ekonomicznego” jest przekonany, że wprowadzenie podatku jest regulacją już wcześniej kontrolowanego przez politykę rynku energii.
Michał Żuławiński mówi o tym, co kształtuje polską giełdę:
To jest splot różnych czynników. Z całą pewnością, nie pomaga nam ani położenie geograficzne, ani różnego rodzaju z tym związane kwestie, ale też nie widać działań ze strony rządzących, żeby wspierać ten rynek. Ma to też związek spory z tym, jak wygląda struktura polskiej giełdy i głównych indeksów, ponieważ jak na rynek wciąż rozwijający się przystało, mamy giełdę przeważony bankami, spółkami paliwowymi i surowcowym. Nie mamy takich np. technologicznych gigantów, wobec czego nie mamy regulacji, które mają tam na celu np. ochronę konsumentów. Siłą rzeczy, te regulacje uderzają właśnie te spółki. To się przekłada na cały indeks i klimat na rynku. Kiedy główne indeksy spadają, to pociągają za sobą także szereg innych spółek.
Fot. CC0, Pixabay
Alior Bank podnosi do 7 proc. oprocentowanie Konta Mega Oszczędnościowego oraz lokaty mobilnej.
W ramach kolejnej edycji promocji Konta Mega Oszczędnościowego oprocentowanie premiowe może wynieść 7 proc. w skali roku przez 4 miesiące, przy maksymalnej kwocie 200 tys. zł. Każdy klient przy wpłacie nowych środków w złotych polskich, rozumianych jako nadwyżka ponad saldo środków zgromadzonych w Alior Banku na dzień 9 września br., otrzymuje przez 4 miesiące promocyjne oprocentowanie w wysokości 4 proc. w skali roku dla kwoty nieprzekraczającej 200 tys. zł. Jeśli dodatkowo rachunek osobisty w Alior Banku klient zasili co miesiąc kwotą w wysokości min. 2000 zł, wówczas na jego Koncie Mega Oszczędnościowym oprocentowanie wzrośnie do 7 proc. Oferta obowiązuje do 25 października br.
Dodatkową zaletą gromadzenia środków na koncie oszczędnościowym jest stały dostęp do gotówki. W przypadku Konta Mega Oszczędnościowego przelewy online na rachunek osobisty w Alior Banku są bezpłatne i nie ma limitów co do liczby ich realizacji
– mówi Małgorzata Tomasikiewicz, dyrektor Działu Środków Powierzonych w Alior Banku.
Lokata mobilna na 100 dni ze stałym oprocentowaniem 7 proc. w skali roku skierowana jest do klientów, którzy po raz pierwszy aktywują system bankowości mobilnej Alior Banku. Dodatkowo, na dzień 31 sierpnia br. posiadali oni w Alior Banku rachunek oszczędnościowo-rozliczeniowy (z wyłączeniem rachunków w Alior Bank Kantorze Walutowym) lub oszczędnościowy w złotówkach oraz wyrazili określone zgody marketingowe. Lokata dostępna jest wyłącznie w Alior Mobile do maksymalnej kwoty 50 tys. zł.
Oprocentowanie 7 proc. w skali roku Alior Bank oferuje również na terminowej lokacie na nowe środki w złotych polskich na okres 365 dni. Nie ma ograniczenia co do kwoty maksymalnej, natomiast jej minimalna wartość to 1 tys. zł. Rachunek można otworzyć zarówno w oddziale banku, jak i za pośrednictwem bankowości internetowej lub mobilnej.
Dla pozostałych lokat na nowe środki w złotych polskich dostępnych w ofercie banku oprocentowanie stałe w skali roku wynosi 6,5 proc. na 182 dni oraz 6 proc. na 92 dni.
Informacje o produktach oszczędnościowych można znaleźć na stronie internetowej Alior Banku.
Kontakt dla mediów:
Joanna Nagierska
[email protected]
Resztki założenia dworskiego - Stara Hańcza | Fot. CC A-S 4.0 Wikimedia.com
Książka Miry Modelskiej-Creech „Lichwa” ma bardzo osobisty charakter. Autorka opisuje dramat swej babki w następstwie utraty dworu rodzinnego zlicytowanego za długi zaciągnięte na lichwiarski procent.
Mira Modelska-Creech, Lichwa. Likwidator życia, szczęścia i majątku, 3DOM, Częstochowa 2021
Tytuł książki nie pozostawia obojętnym. Problem dotyczy nas wszystkich. Jesteśmy zadłużeni – my, nasze dzieci i dzieci tych dzieci. Długi zaciągnięte przez państwo będą spłacali jego obywatele przez długie lata. W bieżącym 2022 roku amortyzacja długu francuskiego wyniesie nieco ponad 144 mld € przy dochodzie narodowym 588 mld. Krótko mówiąc, na każdym obywatelu francuskim, czy wie o tym, czy nie wie, wisi obowiązek spłaty należności c. 35–40 000 €. Na starcach, kalekach i noworodkach. Podobnie jest w innych państwach europejskich. Doktór Modelska-Creech była bardziej od innych powołana do napisania książki o dramacie pożyczonych pieniędzy. Pracując jako tłumacz dla Banku Światowego, Międzynarodowego Funduszu Walutowego, Białego Domu, Departamentu Stanu i NASA, nasłuchała się wystarczająco wiele o Bardzo Wielkiej Forsie i jako wykształcony socjolog pracy potrafiła wyciągnąć wnioski.
Jej książka, mimo oficjalnych tytułów autorki, ma bardzo osobisty charakter. Wzięła się z urazów wyniesionych z dzieciństwa i nostalgii za rajem utraconym. Dwór rodzinny Modelskiej, którego sama nazwa wprawia w sen – Stara Hańcza na pojezierzu Suwalsko-Augustowskim – został zlicytowany za długi w 1910 roku.
Autorka słyszała historię utraty majątku od swojej babki – Stanisławy, dla której ta afera finansowa była przyczyną osobistego dramatu. O rękę babci Stasi – panny Musiałowiczówny starał się Tadeusz Daszewski – postać legendarna, słynny w swoim czasie jeździec-olimpijczyk, piękny i elegancki mężczyzna. Historię tych zabiegów opisał po wielu latach i opublikował w „Przekroju”.
Zamieścił tam również opis dworu w Czarnej Hańczy, gdzie w jadalni „na ścianach wisiały rogi łosie, sarnie i jelenie, a pod nimi widniała galeria starych rodzinnych portretów (…) Szlachta w czamarach, kontuszach, przy karabeli (…) matrony w staroświeckich czepkach i koronkowych chustkach na głowie…”. Romans rozwijał się w dekoracji wielkich jezior i cieniu starego (XVII w.) dworu jak romantyczna bajka, dopóki nie nadszedł dzień oświadczyn.
Zjechali się sąsiedzi, krewni i kuzyni z Litwy, podano wystawny obiad, były tańce. „Sprowadzona z Suwałk orkiestra żydowska umieszczona w holu grała głośno i wyśmienicie”. A potem odbyła się rozmowa z ojcem o przyszłym posagu panny na wydaniu. Daszewski – ziemianin z Mazowsza i dobry gospodarz – zerwał zaręczyny, kiedy dowiedział się prawdy o stanie majątkowym Czarnej Hańczy, bliskim katastrofy.
Panna bez posagu skazana była w tamtych czasach i tamtym środowisku na staropanieństwo albo w najlepszym razie na klasztor. Autorka, zakochana w swej babci Stasi, przeżywa po latach jej dramat. Wierzyciele – bracia Szewel i Josel Jefraimowie natchnęli ją na resztę życia pewną niechęcią do Żydów, zaś związek uczuciowy, rodzinny z bohaterami dramatu osłabił nieco obiektywizm (co zresztą nie przeszkodziło znanemu krytykowi, Janowi Peczkisowi, w napisaniu bezstronnego i życzliwego omówienia książki; Polish-Jewish Relations, Indexed Book Reviews, March 1, 2022). Tragedia Musiałowiczów nie była wyjątkiem wśród rodzin ziemiańskich.
Bankructwo majątku ziemskiego było zjawiskiem na porządku dziennym w epoce zwycięskiego kapitalizmu przemysłowego i zmierzchu gospodarki rolnej. Doczekało się obfitej literatury, posłużyło za kanwę wielu dramatów i powieści. Czyż słynne W poszukiwaniu straconego czasu Marcela Prousta nie opowiada podobnej historii?
Najbardziej eksponowane stanowisko w życiu towarzyskim Paryża, na miejscu księżnych i hrabin o niekończących się rodowodach, zajmuje „nieurodzona” pani Verdurin ze wzbogaconej rodziny mieszczańskiej. Mieszka się wciąż w pałacach, arystokracja nadal jest w cenie, ale życie na pańskiej stopie opłaca renta z przemysłu i banków, gdyż dochody z ziemi nie wystarczają. Młodziutka panna Turenne – potomkini wielkiego wodza, diuka Tureniusza, wychodzi za mąż za Artura Meyera – Żyda, starszego o lat pięćdziesiąt; hrabia de Brosse pojmuje Kronenbergównę, córkę bankiera polsko-żydowskiego. Książę Polignac żeni się z panną Singer, spadkobierczynią maszyn do szycia; markiz de Castellane – z Guldówną, córką króla kolei amerykańskich.
Ruinę Musiałowicza, doskonałego rolnika i przezornego gospodarza – przyspiesza lichwa – zjawisko dzisiaj już prawie nieznane, w każdym razie uważane za przestępstwo i karane więzieniem.
Czterdzieści lat temu, kiedy przyjechaliśmy do Paryża, o pieniądze było bardzo trudno. Wobec postępującej dewaluacji i niepewnej sytuacji rynkowej banki, do których zwracano się o pożyczkę, żądały żelaznych gwarancji, zanim podjęły decyzję. „Francuski bankier – powiedział nam znajomy przemysłowiec – może panu pożyczyć co najwyżej parasol, ale tylko wtedy, kiedy się upewni, ze w najbliższym czasie nie będzie padał deszcz”. Oprocentowanie długu – bardzo wyśrubowane – wynosiło przy tym średnio 12,5% rocznie. Dla bankiera cena ryzyka. Ale w czasach pana Musiałowicza, pradziadka dr Creech, wierzyciel niczym nie ryzykował.
Pieniądz, oparty na parytecie złota, stanowił najbardziej stałą walutę w historii i praktycznie nie dewaluował się przez cały XIX wiek, aż do I wojny światowej. Zabezpieczenia – nieruchomości, majątku ziemskiego – nie można było ani ukryć, ani przenieść gdzie indziej.
A mimo to stopa oprocentowania pożyczki wynosiła od 33,4% do 50%. Nawet wobec stałego spadku wartości gospodarstw ziemskich były to warunki gangsterskie, lichwiarskie, wykorzystujące przymusową sytuację dłużnika – ziemianina, którego „czysty zysk z hektara przy właściwym gospodarowaniu i dobrej pogodzie wynosił średnio około 7%”. W przypadku Musiałowicza chodziło o stare długi na majątku zaciągnięte przez poprzednich właścicieli.
Dr Creech znacznie rozszerza klasyczną definicję lichwy. Rozciąga ją na wiele ujemnych zjawisk współczesnego świata – „lichwiarska grabież, raz zwana komunizmem, a kiedy indziej kapitalizmem czy socjalizmem” –pisze (s. 124). Zresztą nie jest to książka do opowiadania, ale do czytania.
Żyjemy w czasach wszystkich zagrożeń, z końcem świata włącznie – z woli prezydenta Putina. Nadchodząca inflacja, kryzys energetyczny, recesja, wzrost cen zboża i co za tym idzie, żywności w ogóle, zrobiły z zadłużenia problem o palącej aktualności. Wielkie banki zrezygnowały dzisiaj z wysokiej stopy oprocentowania. Niektóre gotowe były nawet dopłacać do transakcji, byle dłużnik zechciał przyjąć pożyczkę. Nazywało się to „zyskiem ujemnym”.
Bankierzy zrekompensowali sobie „zysk ujemny”, wykupując niekiedy całe miasta i podnosząc niebotycznie ceny mieszkań, których są właścicielami. Na razie stopa oprocentowania wciąż jest śmiesznie niska, ale nikt nie może zaręczyć, że pozostanie taka na zawsze, jeżeli nie zastrzeżono tego w kontrakcie lub nie zaindeksowano. Jeżeli wzrośnie pewnego dnia, to niechaj ręka Boska broni tych młodych ludzi, którzy kupili mieszkania po paskarskiej cenie. Dzisiaj zmuszeni są do pracy dla banków przez całe przyszłe życie; przy wyższej stopie procentowej nie starczy nawet życia ich dzieci. W tym kontekście stary dramat rodziny ziemian polskich na Suwalszczyźnie nabiera niepokojącej aktualności i dostarcza wiele materiału do refleksji.
Artykuł Piotra Witta pt. „Lichwa” znajduje się na s. 19 lipcowego „Kuriera WNET” nr 97/2022.
Cezary Kaźmierczak
Prezes Związku Przedsiębiorców i Pracodawców o rządowych propozycjach ulżenia kredytobiorcom.
Cztery główne założenia rządowego planu ulżenia kredytobiorcom to trzy miesiące wakacji kredytowych, 2000 zł dopłaty dla kredytobiorców przez trzy lata, narzucenie niższej stawki niż WIBOR od 1 stycznia 2023 r. oraz fundusz dla sektora bankowego. Cezary Kaźmierczak sceptycznie podchodzi do propozycji rządowych.
Większość ekonomistów podchodzi do tych działań z dużą rezerwą.
Wskazuje, iż prowokują one pytania o stan budżetu państwa. Nie wiadomo, czy będzie nas stać na wszystkie wydatki, nawet przy nie najgorszym wzroście gospodarczym.
To jest takie zdejmowania odpowiedzialności za wszelkiego rodzaju decyzje, które obywatele podejmują.
Prof. Krysiak: powinny powstać międzybankowe fundusze niwelujące ryzyko kredytobiorców
Prezes Związku Przedsiębiorców i Pracodawców zauważa, że w Polsce przez pewien czas koszt pieniądza był utrzymywany trochę sztucznie na bardzo niskim poziomie.
.@C_Kazmierczak w #PoranekWnet: jeżeli ktoś bierze kredyt ze zmienną stopą procentową, to musi sobie zdawać sprawę z konsekwencji #RadioWnet
— RadioWnet (@RadioWNET) April 26, 2022
Stwierdza, że potrzebna jest publiczna dyskusja nad kwestią WIBOR-u. Niesłuchanie głosów krytyki prowadzi do takich sytuacji jak w przypadku Polskiego Ładu.
Zapraszamy do wysłuchania całej rozmowy!
A.P.
