Piotr Mikołajczak o pracy producenta filmowego: to jak pilnowanie swojego dziecka, żeby mu się nic nie stało

Gościem „Magazynu Wnet” jest Piotr Mikołajczak – kompozytor muzyki popularnej, filmowej i teatralnej oraz producent filmowy, który opowiada o specyfice swojej pracy i bieżących projektach.

Piotr Mikołajczak opowiada o specyfice swojej pracy oraz o „przekwalifikowaniu się” z kompozytora muzyki na producenta – został do takiej zmiany namówiony przez jednego z kolegów z branży, który zauważył jego wysoki poziom zaangażowania. Sam artysta opisuje proces z przymrużeniem oka:

Humorystycznie opowiadam, że będąc producentem, a wcześniej będąc kompozytorem muzyki filmowej zawsze było tak, że ta moja praca podlegała jakiejś weryfikacji reżysera i producenta – pomyślałem sobie, że będąc producentem będę mógł pisać co  chcę jako kompozytor i nikt nie będzie mnie sprawdzał.

Producent wspomina również o specyfice pracy nad serialem, zwracając uwagę na złożoność całego procesu.

 Pracuje nad tym duża grupa scenarzystów, którzy zmieniają się co jakiś czas – dochodzi świeża krew. Aktorzy natomiast grają 3-4 dni w miesiącu.

Codzienność fachu producenta gość „Magazynu Wnet” porównuje do sprawowania pieczy nad swoim „dzieckiem”, którym w tym wypadku jest serial – np. ciesząca się uznaniem wśród krytyków „Leśniczówka”.

To jak pilnowanie swojego dziecka, żeby mu się nic nie stało. (…) Telenowela to jest fabryka. Codziennie musisz wyprodukować odcinek – robimy dużą fabułę, zbieramy na to pieniądze, a następną zrobimy może za rok.

Artysta wypowiada się również o drugim z produkowanych przez siebie seriali, „Archiwiście”, który również wzbudził pewne zainteresowanie, dochodząc do wysokich miejsc w krajowych rankingach oglądalności na platformie „Netflix”.

Są plany kontynuacji, jest napisanych kilka odcinków – być może jeszcze mroczniejszych niż te z 1 sezonu.

Piotr Mikołajczak wspomina także o produkcji „Babilon, Raport o Stanie Wojennym”, powstałym na bazie książki Marka Nowakowskiego. Kompozytor podkreśla, że było to dzieło wymagające dużego zaangażowania emocjonalnego zarówno ze strony autorów, jak i odbiorcy.

Jest to trudny film – również ze względu na warunki pandemiczne – i cofnięcie się wehikułem czasu w przeszłość. Miałem wtedy 15 lat, podobnie jak główny bohater. (…) Bałem się tego filmu bardzo – jest to historia mroczna.

Producent, spytany przez Katarzynę Adamiak o rady dla młodych artystów muzycznych, odparł, że kluczem jest konsekwencja, a także odwaga w działaniu i eksponowaniu efektów swojej twórczej pracy – mnogość środków przekazu temu sprzyja.

Grać swoje, robić swoje, pokazywać to – ktoś to zauważy. Możliwości jest mnóstwo.

Artysta dodaje, że najważniejszy nie jest aspekt produkcyjny, lecz sama muzyczna esencja, która zazwyczaj się broni niezależnie od warunków, w jakich powstało dane nagranie. Wspomina m.in. o wczesnych nagraniach zespołu The Beatles:

Te wszystkie piosenki się bronią, mimo że były nagrywane w warunkach, które dziś zostałyby uznane za niedopuszczalne.

Zapraszamy do wysłuchania całej rozmowy!

P.K.

 

Najwspanialsze polskie albumy roku 2021. Subiektywny wybór 50 płyt roku redakcji muzycznej Radia Wnet. Część 1

Przed nami kolejna wyliczanka najważniejszych polskich płyt roku 2021. W naszym subiektywnym zestawieniu tradycyjnie 50 albumów bez podziału na style i gatunki. Dziś prezentacja od miejsca 50 do 34.

Rok 2021 był zadziwiająco znakomitym okresem dla polskich artystów. Cień pandemii, odium samotności i głód grania przyniósł kaskadę wspaniałych albumów, i to w każdym stylu.

W naszym subiektywnym zestawieniu tradycyjnie „50” płyt bez podziału na style i gatunki.

Zatem zaczynamy odliczanie. Tomasz Wybranowski

Tutaj do wysłuchania cały program:

 

Najlepsze albumu roku sieci Radia Wnet A.D. 2021

 

50. The Cassino „Części” – rock / indie rock – wydawnictwo FONOBO

 

49. Natalia Zastępa „Nie żałuję” – pop – wytwórnia Universal

 

48. Kwarter ProForma „Leonard Cohen. Wiemy kim jest” – rock/słowo/art rock – wydawnictwo OSCAR

 

47. Anna Jurksztowicz „Dziękuję, Nie Tańczę / 21 – Live” – electro/pop/jazz pop – wydawnictwo Si Music

 

46. Ryszard Makowski „Nie stawiam na lepsze jutro” – pop/ballada/piosenka autorska – wytwórnia Soliton

 

45. Bluszcz „Kresz” – electronic / pop – wydawca Seszele Records (w tym roku ukazał się winyl z materiałem „Kresz”)

 

44. Cochise “The World Upside Down” – rock – wytwórnia Metal Mind Productions

 

43. Opla, Andrzej Stasiuk, Mikołaj Trzaska „Opla Stasiuk Trzaska” – folk/muzyka świata/korzenie/jazz – wydawca Mystic Production

 

42. Żurawie „Poza zasięgiem” – rock/noise rock – wydanie Koty Records

 

41. Sanah „Irenka” – pop – wytwórnia Magic Records

 

40. Stanisława Celińska „Domofon, czyli śpiewniczek domowy Stanisławy C.” – jazz/piosenka autorska – wydawca Agencja Artystyczna MTJ

 

39. Kaśka Sochacka „Ciche dni” – electronic/rock/pop – wydawca Jazzboy Records

 

38. Kozyrska x Sieczak „Nowe niebo” – rock/pop – wydanie własne

 

37. Patrick The Pan “Miło wszystko” – alternative rock/pop – wytwórnia Agora SA

 

36. Dorośli „Dorośli” – fly rock/pop/piosenka autorska – wydawnictwo Luna Music

 

35. Szymonmówi „Coś się zepsuło” – pop/rock – wytwórnia Mystic Production

 

34. Natalia Szroeder „Pogłos” – pop – wytwórnia Warner Music Polska

 

A tak wyglądała pierwsza platynowa „10” sprzed roku. Ku przypomnieniu:

 

RAPSY – odc. 3

Środa, 20 października 2021 r. godzina 19.00.

Playlista:

  1. Gruby Mielzky – Do wesela się zagoi (Steez83 Cloudfest Remis)
  2. 2cztery7 – Bez przemęczenia (Wolny zawód)
  3. Magiera ft. Bonson – Pyk pyk
  4. Kabe ft. Kaczy Proceder – Nie czuję presji
  5. C1 – Bunsen Burner
  6. The Maffia, RM, Caps, Mvrnie, Niki, Trilla Jermaine Trilloski, Trills, RK, Sox, C4 Fox Mafdotyou – BromTown (All Star Anthem Part 1)
  7. C.O – PSG
  8. Meek Mill ft. Giggs – Northside Southside
  9. Dudek P56 – Nirvana
  10. Jobey – Chop
  11. Kodak Black ft. Chief Keef – Who Want Smoke (Remix)
  12. Duracell 2013 / Big Wex aka Mango Man – Słords & Scandals
  13. Reeko Squeeze – Woody
  14. Gzuz – Späti
  15. Nolan The Ninja – eye can tell
  16. Erick the Architect – Self Made
  17. Niska – Mapess
  18. Scorcher – Jurgen

Link do playlisty na Spotify: https://spoti.fi/31aXctf

RAPSY – odc. 2

Środa, 13 października 2021 r. godzina 19.00.

Playlista:

  1. Ćpaj Stajl ft. Młody Dzban, Zdechły Osa – Złoty strzał
  2. Ćpaj Stajl ft. Sabot, Last Dens – Gangi
  3. Kosi – IS.OK
  4. Kosi – Prosta historia
  5. Sokół – Płaczemy pięścią w stół
  6. Aloha Opus Magnum – Wieczny pęd
  7. Johnny Slim – Sen o Sielaku
  8. Zaj 24 / Bajoro – Młode dziady
  9. Stare Miasto – Raz Dwa Trzy
  10. Kuba Knap / KPSN – Jestem u siebie
  11. Kuba Knap / KPSN – Człowiek się zaczyna
  12. Mata – Szafir
  13. Don Toliver ft. Travis Scott – No See Umz
  14. bbno$ – u mad!
  15. Russ Millions – 6:30
  16. AbzSav – Back in Style
  17. Unknown T – Wollan
  18. Ćpaj Stajl ft. Młody Dzban, Zdechły Osa – Złoty strzał
  19. Kuba Knap / KPSN – Dużo zdrówka

Link do playlisty na Spotify: https://spoti.fi/31aXctf

Studio Kartagina – odc. 1

Pierwszy odcinek Studia Kartagina. Janek Olendzki dotarł do Tunezji i otworzył nowe studio zagraniczne Radia Wnet w historycznej dzielnicy Tunisu- Kartaginie.

Dzisiejszy program to wstęp do rozpoczynającej się przygody w Afryce Północnej. Poznacie motywacje stojące za otwarciem studia w tej części świata, jak również w czym różni się to studio od pozostałych studiów zagranicznych Radia Wnet.

W pierwszej części programu Janek Olendzki tłumaczy kulisy aktualnych wydarzeń politycznych w Tunezji.

W kraju tym w ostatnich miesiącach trwają poważne zawirowania z trudną sytuacją pandemiczną i ekonomiczną w tle. Przyczyn tej sytuacji można upatrywać już w 2011 r. kiedy to wolą społeczeństwa tunezyjskiego i w efekcie wywołanej przez nie rewolucji, z kraju ucieka dyktator i ówczesny prezydent kraju Zin Al-Abidin Ben Ali. Rewolucja znana jako Arabska Wiosna Ludów, przyniosła rozmaite efekty w krajach Maghrebu, ale pewnym jest, że dążyłą do wprowadzenia w tych krajach systemu demokratycznego i zakończenia autokratycznych rządów.

Niestety, mimo wizyt prominentnych polityków i mówców ze świata zachodniego, którzy mieli inspirować ten rozwój nowego systemu, do kraju zaczęli wracać wyrzucani skutecznie przez Ben Alego- ekstremiści islamscy. Stabilizowanie sytuacji politycznej zajmowało lata, aż w 2019 roku władzę objął niezrzeszony partyjnie prawnik- Kais Saied.

Wybór padł na niego, gdyż w przekonaniu społecznym- człowiek bez powiązań politycznych nie jest uwikłany w rozmaitych układach, czy korupcji.

W lipcu tego roku, prezydent Republiki Tunezyjskiej podjął działania, które postawiły kraj w kryzysie konstytucyjnym. Kais Saied zawiesił bowiem parlament, odwołując ze stanowiska premiera i przejmując władzę wykonawczą.

W zeszłym miesiącu odsunął też na bok prawa zapisane w konstytucji, tłumacząc, że przepisy prawne uchwalać będzie teraz dekretami, poddając tym samym w wątpliwość demokratyczne zdobycze Tunezji od czasu rewolucji w 2011 r.

Te interwencje prezydenta Kaisa Saieda nastąpiły też po latach stagnacji gospodarczej i paraliżu politycznego w Tunezji, a także wspomnianych już pogłębionych przez pandemię i lockdown w zeszłym roku oraz powolną kampanię szczepień i rozmaite protesty uliczne.

Będąc pod presją krajową i międzynarodową, aby powołać rząd po interwencji z lipca, prezydent Saied mianował w środę 29 września Najlę Bułden Romdane, geolożkę z niewielkim doświadczeniem politycznym, by pełniła rolę premier Tunezji, stając się tym samym również pierwszą kobietą na tak wysokim stanowisku stanowisku politycznym w całym świecie arabskim.

Tymczasem Parlament tunezyjski pozostaje zamrożony, a jego członkowie pozbawieni są immunitetu, pensji i innych przywilejów.

W drugiej części programu poznacie panią Dorsaf Kouki- tunezyjską pedagog, aktywistkę i właścicielkę mieszkania, w którym bazę znalazło Studio Kartagina.

Środa, 12 października 2021 r. godz. 18.00

RAPSY – odc. 1

Środa, 6 października 2021 r. godzina 19.00.

Playlista:

  1. Skurbol / JupiJej ft. Kuba Knap – Baza Nasy
  2. Barto Katt ft. UNDADASEA – To nie problem
  3. ŻYTO – Mewa
  4. Onar – Na zdrowie
  5. Chris Carson – Freeze
  6. TEKTONIKA ft. Louis Villain – Deja Vu
  7. Headie One – Beggars Can’t Be Choosers
  8. Meek Mill – Outside (100 MPH)
  9. Malik Montana ft. Dosseh – Click Clack Bang
  10. Digga D – Keep Talkin
  11. Kabe – Cały hajs
  12. Sam Wise – 2 Mill
  13. Lil Wayne ft. Rich The Kid – Shh
  14. Mata – Kiss cam
  15. Young Leosia ft. Żabson – Jungle Girl
  16. 2cztery7 – Bez przemęczenia (wolny zawód)

Link do playlisty na Spotify: https://spoti.fi/31aXctf

„Tan lejos!” – z Beatriz Blanco o muzyce

Zapraszamy na rozmowę z Beatriz Blanco: pochodzącą z Wenezueli i obdarzoną niezywkłym głosem i charyzmą wokalistką. Opowiemy o jej twórczości, muzyce Wenezueli oraz zaprosimy na koncert Beatriz.

Starsi stażem słuchacze República Latina z pewnością pamiętają Beatriz Blanco. Obdarzona niezwykłym głosem i charyzmą, a zarazem emanująca wewnętrznym ciepłem wokalistka wielokrotnie gościła w naszej audycji. Dzięki niej mieliśmy okazję lepiej poznac muzykę jej kraju pochodzenia, czyli Wenezueli.

Dzisiejszego wieczora ponownie będzie możliwość poschłuchać Beatriz. Pretekstem do jej wizyty w studiu Radia Wnet jest zaproszenie na koncert Beatriz, który odbędzie się w sobotę 30 października o godz. 19H00 w Służewskim Domu Kultury w Warszawie. Więcej szczegółów na temat koncertu oraz rezerwacji biletów znaleźć można pod tym linkiem. UWAGA! Wstęp jest darmowy, jednak ze względu na obostrzenia związane z pandemią CoVid-19 konieczna jest wcześniejsza rezerwacja miejsca.

Zaś w Republica Latina porozmawiamy dziś z Beatriz o jej muzycznej przygodzie, jej inspiracjach muzycznych oraz o muzycznym bogactwie Wenezueli. Dodatkowo oczywiście wysłuchamy kilka utworów z płyty Beatriz Blanco „Tan lejos!”

Zapraszamy o godz. 22H00! Będziemy rozmawiać w języku polskim i być może hiszpańskim.

 

Prof. Murawska: Bruce Liu był moim faworytem. Działał na ludzi nawet na odległość, olśniewał wirtuozerią

Stanisław Bukowski, prof. Murawska, prof. Gmyz i Karol Radziwonowicz opowiadają o finale zmagań największych światowych pianistów na Konkursie Chopinowskim. Zwycięzcą został Kanadyjczyk Bruce Liu.


Stanisław Bukowski, Karol Radziwonowicz, prof. Maria Murawska, prof. Marcin Gmyz i Krzysztof Skowroński komentują wyniki XVIII Międzynarodowego Konkursu Pianistycznego im. Fryderyka Chopina. Zdaniem wielu ekspertów poziom tegorocznej kompetycji był wyjątkowo wysoki. Dyrektor Narodowego Instytutu Fryderyka Chopina, Artur Szklener, decyzję jury ogłosił w nocy ze środy na czwartek. Zwycięzcą konkursu został kanadyjski pianista azjatyckiego pochodzenia, Bruce (Xiaoyu) Liu. Łącznie wyróżniono ośmioro muzyków, w tym Polaka, Jakuba Kuszlika, który zajął piąte miejsce.

Laureat pierwszej nagrody był moim faworytem. Pozostałe nagrody również trafiły do właściwych osób – podkreśla prof. Maria Murawska.

Wykładowczyni Akademii Muzycznej w Bydgoszczy mówi także o nagrodach specjalnych. Wśród wyróżnionych tegorocznego Konkursu Chopinowskiego znaleźli się znakomici pianiści, którzy w różnych momentach kompetycji również zdawali się faworytami zmagań:

Kuszlik nagrodzony za przepięknie zagrane mazurki z op.30, świetny Hiszpan z koncertem f-moll również nagrodzony, świetna sonata Gadżijewa – dodaje nasz gość.

Rozmówcy Krzysztofa Skowrońskiego zgadzają się co do prymatu wykonań Liu względem pozostałych pianistów. Według prof. Murawskiej swoją grą kanadyjski artysta działał na słuchaczy nawet na odległość, olśniewał wirtuozerią najwyższego lotu. Stanisław Bukowski zaznacza również, że wybór Liu był jednym z niewielu przypadków gdy faworyt jury był tym samym, którego wytypowała widownia:

Liu był uwielbiany przez publiczność i doceniony przez jury – komentuje ekspert.

Co więcej, eksperci pochylają się także nad osobą Jakuba Kuszlika. Zdanie Krzysztofa Skowrońskiego o ujmującej skromności i prostocie polskiego pianisty podziela prof. Murawska:

On gra bardzo naturalnie, a ta gra jest połączona z jego wyrazistą osobowością, z prostotą. Jest niewolnikiem ćwiczenia – mówi profesor bydgoskiej Akademii Muzycznej.

Poniżej przedstawiamy pełną listę laureatów:

I nagroda – Bruce (Xiaoyu) Liu (Kanada) II nagroda ex aequo – Alexander Gadjiev (Włochy/Słowenia) II nagroda ex aequo – Kyohei Sorita (Japonia) III nagroda – Martin Garcia Garcia (Hiszpania) IV nagroda ex aequo – Aimi Kobayashi (Japonia)  IV nagroda ex aequo – Jakub Kuszlik (Polska) V nagroda – Leonora Armellini (Włochy) VI nagroda – J J Jun Li Bui (Kanada).

Zapraszamy do wysłuchania całej rozmowy!

N.N.

Bukowski i prof. Murawska: najważniejsze jest to, co młodzi ludzie mają do powiedzenia

Stanisław Jan Bukowski i prof. Maria Murawska dzielą się swoimi wrażeniami po zakończeniu pierwszego etapu XVIII Międzynarodowego Konkursu Pianistycznego im. Fryderyka Chopina.

Stanisław Bukowski i prof. Maria Murawska z Akademii Muzycznej w Bydgoszczy dzielą się swoimi wrażeniami po zakończeniu pierwszego etapu XVIII Międzynarodowego Konkursu Pianistycznego im. Fryderyka Chopina. Jan Bukowski zdradza, że na obecnym etapie ma swojego faworyta.

Dla mnie rewelacją był Hao Rao, 17-letni Chińczyk, całkowicie dojrzały artysta czujący i rozumiejący w zasadzie wszystko.

Przedstawiciel Magna Opera Sacra wskazuje również innych pianistów, którzy zrobili na nim wrażenie – jest to „pojedynek” polsko-japoński.

Wyróżnili się: Miyu Shindo, Kamil Pacholec, Kyohei Sorita, czy Andrzej Wierciński.

Prof. Maria Murawska również udzieliła komentarza, podkreślając duże wyzwanie, przed którym stoi większość uczestników – poziom konkursu jest niezwykle wysoki.

Wyzwaniem są zwłaszcza mazurki, które niosą trudności, mimo bardzo prostej formy i niezbyt wysokich wymaganiach technicznych – trzeba przekazać ogromną ilość emocji.

Dodaje również, że kwestia wyszkolenia technicznego jest ważna, lecz na pierwszym miejscu widz powinien stawiać autentyczność przekazu.

Czasami ułamki milimetra decydują o czystości grania. Najważniejsze jest to, co młodzi ludzie maja do powiedzenia.

Poruszony został także temat jury oraz ich obiektywności – trudno o taką przy sztukach pięknych, dołożono natomiast wszelkich starań, aby zmagania uczestników oceniały osoby w pełni bezstronne i odpowiedzialne.

Obiektywność w muzyce nie istnieje. Myślę jednak, że jurorzy są bardzo odpowiedzialni.

Zapraszamy do wysłuchania całej rozmowy!

P.K.

Bukowski o Konkursie Chopinowskim: Chińczycy wcale nie trzymają się tak mocno

Nasz gość komentuje ostatnie dni XVIII Międzynarodowego Konkursu Pianistycznego im. Fryderyka Chopina. Ekspert zwraca też uwagę na chińskich pianistów, którzy nieco zawiedli oczekiwania publiczności.

We wtorkowym „Poranku WNET” Stanisław Bukowski opowiada o ostatnich wystąpieniach tegorocznego Konkursu Chopinowskiego. Zawody niebawem dobiegają końca. Rozmówca Krzysztofa Skowrońskiego, jak codziennie, komentuje występy doskonałych muzyków:

Mam już swoich faworytów. Pierwsza grała Michelle Candotti (Włochy). (…) Bardzo ładna gra, niewielkie zastrzeżenia do dźwięku – przyznaje nasz gość.

Rozmówca Krzysztofa Skowrońskiego omawia po kolei wady i zalety gry każdego z występujących pianistów. Dziennikarz i znawca muzyki analizuje również poszczególne reprezentacje pianistów z poszczególnych krajów. Zdaniem gościa porannej audycji, w tym roku podczas rozmaitych konkursów pianistycznych prezentuje się wyjątkowo wielu Włochów:

Ostatnio w konkursach jest dużo Włochów, to się rzadko zdarza. (…) A Chińczycy wcale nie trzymają się tak mocno – stwierdza Stanisław Bukowski.

Nasz gość mówi również o stylu nauczania Fryderyka Chopina. Wielki romantyczny fortepianista był wymagający:

Wbrew opiniom to nie był to specjalnie przyjemny i przyjacielski człowiek. On traktował swoich uczniów, a szczególnie uczennice po ojcowsku, ale gdy wyczuł duży talent był wymagający – podkreśla Stanisław Bukowski.

Zapraszamy do wysłuchania całej rozmowy!

N.N.