Studio Lwów 08.11.2023: O Polaku, co przeciw Moskalom, Czeczeńcom pomaga

Od lewej: Sławomir Wysocki i Artur Żak | fot.: Konstanty Pyż

Od lewej: Sławomir Wysocki i Artur Żak | fot.: Konstanty Pyż

Po raz kolejny autorzy przybliżyli postać Sławomira Wysockiego, który pomaga Czeczeńcom walczącym za wolną Ukrainę.

Wrócili również też po raz kolejny (i nie ostatni zapewne) do filmu „Sad dziadka i wspomnieli na zakończenie o zgubnym „żarcie” lidera grupy Poszłaja Molly.


Sławomir Wysocki nie potrafi policzyć ukraińskich pieczątek w paszporcie. Przyjeżdża na Ukrainę, by wesprzeć Czeczeńców walczących po stronie Ukrainy. A taka pomoc jest nieodzowna:

Bataliony ochotnicze są nie finansowane przez ukraińską armię, więc wszystko, co dociera do wojowników, to jest pomoc humanitarna. Więc ja staram się pomagać tylko takim właśnie. Jeszcze w tamtym tygodniu przywiozłem do Lwowa dwie duże stacje zasilania. Takie, które otrzymałem od mojej „niewidzialnej ręki”, czyli od ludzi, którzy mi też pomagają. Teraz przywiozłem jeszcze jedną i to trafia od razu na front, gdzie przywiozą w poniedziałek, tydzień temu i wysłałem te stacje zasilania do moich chłopaków z batalionu szejka Mansura, to w piątek już widziałem filmik na ich stronie w Internecie, gdzie właśnie z tą stacją zasilania szli na pozycje. Jeden z nich niósł moją stację zasilania w ręku, a na plecach miał połączenie z Internetem. I wtedy od razu wiem, że moja pomoc dociera bezpośrednio i na czas. – powiedział Arturowi Żakowi Sławomir Wysocki.


Ołeksandr Pozdniakow ze Lwowa pracował jako operator przy pracy nad filmem „Sad dziadka” w reżyserii Karola Starnawskiego, opartego na książce „Sprawiedliwi zdrajcy” Witolda Szabłowskiego (również autora scenariusza). W trakcie pracy nad filmem zrodził się pomysł, by Pozdniakow stał się również bohaterem filmu. Kilka razy rozmawia z Karoliną, główną bohaterką filmu. Wyjawia, że temat Wołynia odcisnął piętno również na jego życiu:

Przyjechałem z pewnego z pewnej próżni informacyjnej na temat Wołynia, być może jakieś bardzo takie urywki, informacje gdzieś, gdzieś znałem, ale nigdy nie poświęcałem tego jakiejś większej uwagi. I dopiero w Polsce zrozumiałem, że to jest bardzo bolesnym, ważnym, kontrowersyjnym tematem. To tragedia, która się wydarzyła na Wołyniu. Parę razy mnie zaskoczyły komentarze. To chyba był Facebook od nieznajomych mi ludzi, którzy pisali po prostu hejt. Bardzo szybko się zorientowałem o co chodzi. Więc ten temat pojawił się tak w moim życiu hejtem. Moja partnerka, z którą mam dziecko (sprecyzuję, to jest pradziadek mojego syna), ma dziadka, który był z Kowla i on w czasie tej tragedii, dosłownie kilka dni, przed wydarzeniami z Kowla wyjechał, bo był tam na wakacjach u dziadków. Tam część jego rodziny ucierpiała z powodu tej tragedii. I ja miałem po prostu bardzo nieprzyjemne doświadczenie takiego martwego konfliktu w rodzinie, gdzie musiałem wiele rzeczy się dowiedzieć, ale wyszło na dobre.


Wojciech Jankowski i Artur Żak na zakończenie poruszyli temat „żartu” lider grupy Poszłaja Molly, Kyryła Tymoszenki „Blednego” na temat języka polskiego i sugerowanego powrotu do rosyjskiego imperium. Po wygłupie front mena grupy koncerty w Polsce zostały odwołane.

Wiadomości przygotowała Daria Hordijko.


Wysłuchaj całej audycji już teraz!

Dmytro Antoniuk: W Awdijiwce trwa intensywna obrona. Rosjanie usiłują odciąć drogę zaopatrzenia

Featured Video Play Icon

Wróg kontynuuje ataki i zdołał zdobyć około jednego kilometra na północny zachód od Awdijiwki – relacjonuje korespondent Radia Wnet.

Wysłuchaj całej audycji już teraz!

Trwa drugi dzień unijnego szczytu, na którym omawiane także plany pomocy dla Ukrainy.

Przede wszystkim oczekujemy pomocy w postaci broni i amunicji dla artylerii, która zawsze jest nam potrzebna. Niestety, nasza sytuacja staje się jeszcze trudniejsza, ponieważ nie otrzymaliśmy obiecanego zaopatrzenia – mówi Dmytro Antoniuk.

Posłuchaj także:

Raport z Kijowa 26.10.23: Los uchwały Rady Najwyższej Ukrainy z podziękowaniami dla Sejmu i Senatu RP

Studio Lwów 25.10.23: 8. Ukraina! Festiwal Filmowy

8. Festiwal Ukraina!

Zakończyła się warszawska edycja festiwalu Ukraina! Wydarzenie będzie kontynuowane w innych miastach i w Internecie.

W audycji usłyszeli Państwo:

Dyrektor Beata Bierońska-Lach podsumowała tegoroczną edycję.

 

Wśród wydarzeń towarzyszących odbył się panel „Rola filmowców na wojnie”. Uczestnikami byli m. in:

Siarhej Marczyk, dokumentalista, producent i operator

Piotr Grawender, producent i autor zdjęć filmu prezentowanego na festiwalu filmu „Skąd dokąd”.

Na festiwalu zaprezentowano również film „Sad dziadka” w reżyserii Karola Starnawskiego.

 

Podczas 8. Ukraina! Festiwalu Filmowego w ramach konkursu głównego jury i widzowie obejrzeli 13 filmów fabularnych, 11 filmów dokumentalnych i 22 krótkie metraże.

Jury konkursu fabularnego w składzie:

Joanna Kos-Krauze, reżyserka filmowa

Jowita Budnik, aktorka filmowa i teatralna

Oleksandr Pozdniakow, operator filmowy,

przyznało następujące nagrody:

Nagrodę za najlepszy film (2000 euro ufundowaną przez p. Elżbietę Lendo) otrzymała: LA PALISIADA, reż. Filip Sotnyczenko

Wyróżnienie Specjalne otrzymał film: KAMIEŃ PAPIER GRANAT, reż. Iryna Cilyk

Wyróżnienie za zdjęcia otrzymał operator filmu La Palisiada: Wołodymyr Usyk

Wyróżnienie aktorskie otrzymała: Irma Witowska (Królowie Rapu, Koza

Nostra. Mama nadchodzi, Smak Wolności)

Wyróżnienie aktorskie otrzymała: Karyna Chymczuk (Do You Love Me,

Królowie Rapu).

Jury konkursu dokumentalnego w składzie:

Natalia Koryncka-Gruz, reżyser filmowa

Serhii Bukowskyj, reżyser filmowy

Jakub Majmurek, krytyk filmowy i publicysta

przyznało następujące nagrody:

Nagroda (2000 euro) za najlepszy film otrzymał: SKĄD DOKĄD, reż. Maciek Hamela

Wyróżnienie otrzymał film: NIE ZNIKNIEMY, reż. Alisa Kowalenko

 

Jury filmów krótkometrażowych w składzie:

Karina Będkowska, reżyserka filmowa,

Roman Browko, reżyser filmowy

Michał Mielnik, dziennikarz Głosu Kultury.

przyznało następujące nagrody:

Nagroda Główna (1000 euro) ufundowana przez Fundację

Widowisk Masowych i Księgarnię Nić z Krakowa dla filmu „DZIEŃ NAUCZYCIELA”, reż.: Ołesksij Pasicznyk;

Wyróżnienie dla dokumentu “PTICA”, reż.: Alina Maksimenko;

Wyróżnienie dla animacji: MARIUPOL. STO NOCY, reż.: Sofija Melnyk

 

Twórcy filmów La Palisiada, Kamień, papier granat, Dzień Nauczyciela i Skąd, dokąd osobiście podziękowali za nagrodę podczas Gali Zamknięcia Festiwalu.

 

Laureatami Nagrody Publiczności został film fabularny LUKSEMBURG, LUKSEMBURG (reż. Antonio Łukicz)i dokument SKĄD DOKĄD (reż. Maciek Hamela).

 

Od 27 października do 12 listopada będzie można obejrzeć większość filmów prezentowanych na festiwalu Ukraina! na platformie https://vod.warszawa.pl

 

Równocześnie odbywają się festiwal w wybranych miastach Polski:

Kino Muza w Poznaniu 18-24.10.2023

Kino Nowe Horyzonty we Wrocławiu 20-26.10.2023

Kino 60 krzeseł w Gorzowie Wielkopolskim 23-26.10.2023

CK Zamek w Poznaniu 24-29.10.2023

Centrum Sztuki Współczesnej w Toruniu 28-29.10.2023

Kino Wolność w Grodzisku Mazowieckim 3-5.11.2023

Kino Meduza w Opolu 3-9.11.2023

Klub Żak w Gdańsku 10-16.11.2023

Kino Amok w Gliwicach17-23.11.2023

Kino Pod Baranami w Krakowie 17-12.11.2023

Kino Forum w Białymstoku 17-22.11.2023

Centrum Kultury w Lublinie 1-3.12.2023

Kino za Rogiem w Płocku 29.11.- 6.12.2023


Wysłuchaj całej audycji już teraz!

Salome Zurabiszwili wygrywa wybory prezydenckie w Gruzji – ogłosiła oficjalnie Komisja Wyborcza Gruzji

Gruzińsko-francuska polityk popierana przez partię Gruzińskie Marzenie wygrywa wybory prezydenckie, osiągając poparcie niemal 60 procent głosujących w drugiej turze wyborów.

Zurabiszwili będzie pierwszą kobietą-prezydentem nie tylko w Gruzji, ale również w regionie. Jej konkurentem był Grigol Waszadze ze Zjednoczonego Ruchu Narodowego, na którego zagłosowało 40,48 proc. Gruzinów. Jej kadencja wyniesie sześć lat i może być najważniejsza w kontekście konfliktu Ukrainy i Rosji, który destabilizuje nie tylko Ukrainę, ale także samą Gruzję.

Czy jej pojawienie się na urzędzie prezydenta oznacza zmiany w polityce wewnętrznej i zewnętrznej tego kraju?

Bezspornie jest politykiem prozachodnim i świetnie przygotowanym do rządzenia. Urodzona we Francji, polityki uczyła się w administracji Piątej Republiki. Była koordynatorem panelu ekspertów wspomagających Komitet ds. Sankcji wobec Iranu przy Radzie Bezpieczeństwa ONZ. W Gruzji była powołana na stanowisko szefowej dyplomacji przez Michaiła Saakaszwilego, byłego prezydenta, którego gruzińskie służby poszukują  dzisiaj za przestępstwa popełnione w czasie sprawowania urzędu, a także byłego szefa Obwodu Krymskiego, którym został na Ukrainie już podczas rosyjskiej okupacji półwyspu.

To właśnie jej Gruzini zawdzięczają wycofanie wojsk rosyjskich ze swojego kraju. Była bowiem głównym negocjatorem porozumienia, które po stronie rosyjskiej ratyfikował Siergiej Ławrow (uznawany w Rosji za ministra o równej skuteczności, co Wiaczesław Mołotow). Była również promotorką integracji Gruzji z NATO. Te starania skończyły się jednak konfliktem gruzińsko-rosyjskim.

W marcu 2006 r. Zurabiszwili założyła partię polityczną „Droga Gruzji”, a do 2010 r. pełniła funkcję przewodniczącej i honorowej przewodniczącej tego ugrupowania. Jej kandydaturę w obecnych wyborach poparła partia „Gruzińskie Marzenie”.

Zurabiszwili zapewniała Gruzinów, że jej liczne i niezaprzeczalnie silnie związki z międzynarodową dyplomacją pozwolą jej pilnować interesu kraju, szczególnie w kontekście zagrożeń ze strony Kremla odbudowującego swoje imperium.

Opozycja gruzińska oskarża ją i jej ugrupowanie polityczne o sfałszowanie wyborów prezydenckich  i wielokrotne łamanie Ordynacji Wyborczej. Partia rządząca stanowczo odrzuca te oskarżenia.