Nowa polityka zagraniczna Brazylii / A nova política externa do Brasil

Liderzy krajów grupy BRICS, Johannesburg, RPA, 23 sierpnia 2023; Palacio do Planalto; Flickr.com; CC BY-ND 2.0 DEED

W dzisiejszym wydaniu República Latina przedstawimy politykę zagraniczną Brazylii pod rządami obecnego prezydenta kraju, Luiza Inacio Luli da Silvy

Od momentu przejęcia sterów rządu prezydent Brazylii, Luiz Inacio Lula da Silva wprowadził nową „jakość” w polityce. Zarówno w wymiarze wewnętrznym, jak i zagranicznym.

Dodać tu należy, że przynajmniej w aspekcie zagranicznym polityka Luli wzbudza mnóstwo kontrowersji. Z jednej bowiem strony Lula kontynuuje politykę dobrych kontaktów z przywódcami państw demokratycznych, takich jak USA, Unia Europejska, czy większość krajów Ameryki Łacińskiej. Z drugiej zaś nie waha się przed relacjami z przywódcami państw, delikatnie ujmując, nie uchodzących za demokratyczne. W wymiarze lokalnym Lula nie waha się współpracować z reżimami w Wenezueli, Nikaragui, czy na Kubie. Z kolei w wymiarze światowym Brazylia stawia mocno na integrację z blokiem BRICS, którego dwaj członkowie: Rosja i Chiny do krajów demokratycznych nie należą. Co więcej, Lula nie waha się nawiązywać przyjaznych relacji z reżimami wspierającymi światowy terroryzm, takimi jak Iran.

Co zatem oznacza nowy wymiar polityki zagranicznej Brazylii pod rządami Luli? Czy chodzi tylko o wielkie serce brazylijskiego prezydenta, który nie domawia kontaktu żadnemu zagranicznemu politykowi? A może jest to jakieś bardziej wyrachowane działanie? W którą stronę zmierza Brazylia pod rządami Luli? Czy nadal chce pozostać w gronie państw uznawanych za demokratyczne? A może polityczny romans z niedemokratycznymi przywódcami jest krokiem ku budowie czegoś większego? Czy Brazylia ma ciągoty ku budowaniu nowego mocarstwa na skalę światową? I jakie mogą być tego konsekwencje?

Na te i inne pytania związane z polityką zagraniczną Brazylii pod rządami Luiza Ignacio Luli da Silvy spróbuje odpowiedzieć nasz dzisiejszy gość: Dr. Alexis Toribio Dantas, Prodziekan Wydziału Ekonomii Uniwersytetu Stanowego w Rio de Janeiro.

Na rozmowę o międzynarodowym aspekcie współczesnej polityki brazylijskiej zapraszamy już dziś o godz. 22H00! Po polsku i portuniolsku!

E a versão em português:

Desde que assumiu a chefia do governo, o presidente brasileiro Luiz Inácio Lula da Silva introduziu uma nova „qualidade” na política. Tanto internamente quanto no exterior.

Deve-se acrescentar que, pelo menos de uma perspectiva externa, as políticas de Lula têm sido altamente controversas. Por um lado, Lula continua sua política de boas relações com os líderes de países democráticos, como os EUA, a União Europeia e a maioria dos países latino-americanos. Por outro lado, ele não se furta a manter relações com os líderes de países que, para dizer o mínimo, não são considerados democráticos. Em nível local, Lula não hesita em cooperar com os regimes da Venezuela, Nicarágua ou Cuba. Globalmente, o Brasil está apostando fortemente na integração ao bloco BRICS, dois membros dos quais, Rússia e China, não são países democráticos. Além disso, Lula não hesita em estabelecer relações amistosas com regimes que apoiam o terrorismo global, como o Irã.

Então, o que significa a nova dimensão da política externa do Brasil sob o comando de Lula? Trata-se apenas da grandeza de coração do presidente brasileiro em não fazer contato com nenhum político estrangeiro? Ou se trata de uma ação mais calculista? Para que lado o Brasil está indo com Lula? Será que o país ainda quer permanecer entre os países considerados democráticos? Ou o caso de amor político com líderes antidemocráticos é um passo para a construção de algo maior? O Brasil está se preparando para construir uma nova potência mundial? E quais podem ser as consequências?

Essas e outras perguntas relacionadas à política externa do Brasil sob o comando de Luiz Ignacio Lula da Silva serão respondidas pelo nosso convidado de hoje: Dr. Alexis Toribio Dantas, Diretor Associado do Departamento de Economia da Universidade do Estado do Rio de Janeiro.

Para uma conversa sobre o aspecto internacional da política brasileira contemporânea, junte-se a nós hoje às 22H00! Em polonês e em portuñol!

 

Integracja latynoamerykańska / la integración latinoamericana

Czy możliwa jest integracja Ameryki Łacińskiej? A jeśli tak, to pod jakim względem? Zaś jeśli nie, to dlaczego? Czy możliwe jest powstanie Stanów Zjednoczonych Ameryki Łacińskiej?

Po dwóch wojnach światowych wiele narodów świata uznało, że zamiast walczyć ze sobą, warto postawić na współpracę i integrację. Być może najbardziej widocznym przykładem takiej współpracy jest dobrze znana nam Unia Europejska. I choć od czasu do czasu europejska wspólnota dostaje zadyszki, to jest ona godnym wzorcem do naśladowania dla wielu zwolenników integracji na świecie. A czy takich zwolenników znajdziemy również w Ameryce Łacińskiej? Jak wygląda integracja latynoamerykańska?

Mówiąc o integracji możemy mówić o fenomenie na wielu płaszczyznach. Najbardziej widoczną chyba jest integracja i współpraca pod względem ekonomicznym. Poziomów wspólnoty i integracji jest jednak wiele więcej: wojskowa, naukowa, społeczna, polityczna etc. W różnych częściach świata współpraca i integracja międzynarodowa układa się bardzo różnie.  W większości przypadków  integracja ogranicza się jedynie do nieśmiałych prób przede wszystkim w aspekcie ekonomicznym. Czy podobnie jest w Ameryce Łacińskiej?

Patrząc na Amerykę Łacińską powiedzieć by można, że historia zatacza koło. Tereny te były już bowiem niegdyś zintegrowane: pod hiszpańskim jarzmem kolonizacyjnym. Pierwsze wielkie „superpaństwa” powstałe na terenie Ameryki Łacińskiej po wypędzeniu stąd Hiszpanów były również przypadkiem prób integracyjnych. W tym przypadku jednak integracja latynoamerykańska przegrała z egoizmami narodowymi wielu rządzących. Kolejne próby integracyjne miały miejsce sto kilkadziesiąt lat później w drugiej połowie XX wieku.

Obecnie na terenie Ameryki Łacińskiej znaleźć można szereg organizacji i stowarzyszeń międzynarodowych, których cele jest integracja. Jednak integracja latynoamerykańska to przede wszystkim organizacje regionalne skupiające kilku najbliższych sąsiadów. Czy możliwa jest jednak całkowita integracja Ameryki Łacińskiej? Kto mógłby za tym stać? Jak mogłyby wyglądać owe mityczne Stany Zjednoczone Ameryki Łacińskiej? Czy mogłoby to dopomóc regionowi? Komu całkowita integracja latynoamerykańska przyniosłaby największe korzyści? Na te i inne pytania postara się odpowiedzieć nasz dzisiejszy gość, Héctor Franco. W rozmowie ze Zbyszkiem Dąbrowskim nasz gość przedstawi również dotychczasowe projekty integracyjne w świecie latynoamerykańskim.

Na rozważania o tym, czym jest i czy możliwa jest integracja latynoamerykańska zapraszamy w najbliższy poniedziałek, 23 września, jak zwykle o 20H00! Będziemy rozmawiać po polsku i hiszpańsku!

¡República Latina – integrujemy!

Resumen en castellano: el fenómeno de la integración internacional podemos encontrar en casi todo el Mundo. El mejor ejemplo de una integración internacional más avanzada es por supuesto la Unión Europea. Sin embargo de varios tipos de una integración internacional (económica, política, militar, científica, social etc) podemos hablar en caso de casi todo el mundo. Y como se ve la situación en América Latina? Podemos hablar de un fenómeno de la integración latinoamericana? Podemos hablar de una integración latinoamericana total de todos los aspectos? O sea unos Estados Unidos Latinoamericanos? Y quién podría organizar esto? Bajo de que condiciones? A estas y otras pregunstas vamos a probar a invitar junto con nuestro invitado: Héctor Franco. Les invitamos para escucharnos el lunes, 23 de septiembre, como siempre a las 20H00UTC+2! Vamos a hablar polaco y castellano!