Zmarła Barbara Petrozolin-Skowrońska (1937-2023). Była redaktor naczelna Encyklopedii PWN

22 października 2023r., w wieku 86 lat odeszła Barbara Petrozolin-Skowrońska, historyk, encyklopedystka, varsavianistka, autorka książek, artykułów oraz scenariuszy słuchowisk radiowych, zawodowo związana przede wszystkim z PWN. W latach 1990-1998 była redaktor naczelną Encyklopedii PWN. Wydała m.in. nagradzaną Encyklopedię Warszawy (1994, supl. 1996) oraz Nową encyklopedię powszechną (t. 1-6, 1995-1996, supl. 1997). Mama redaktora Krzysztofa Skowrońskiego.

Barbara Petrozolin-Skowrońska urodziła się 24 lipca 1937r. w Warszawie. Wojnę i okupację przeżyła na warszawskiej Saskiej Kępie, z którą była blisko związana do końca życia. W 1954r. ukończyła liceum im. Marii Skłodowskiej-Curie. Później studiowała historię na Uniwersytecie Warszawskim, na którym ukształtowało się wiele jej cennych znajomości i przyjaźni.

Jako historyk interesowała się głównie historią polskiej inteligencji XIX i XX wieku, przez wiele lat związana była z Pracownią Dziejów Inteligencji Instytutu Historycznego PAN, kierowaną przez prof. Jerzego Jedlickiego (1930-2018). Tam też dyskutowana była jej książka Przed tą nocą (wyd. 1988; wznawiana w 1997 i w 2013 pt. Przed nocą styczniową) opisująca postawy w społeczeństwie przed Powstaniem Styczniowym. Na jej podstawie Radio Wnet przygotowało w 2022 słuchowisko we współpracy z Muzeum Niepodległości.

W latach osiemdziesiątych we współpracy z Programem IV Polskiego Radia inicjowała cykl słuchowisk pt. „Radiowe Portrety Polaków”. Wówczas zaczęła się jej fascynacja Tytusem Chałubińskim (1820-1889), którego biografię pt. Król Tatr z Mokotowskiej 8 wydała w 2005r.

Była autorką wielu artykułów dotyczących historii prasy polskiej. Przez dziesięć lat przewodniczyła również Komisji Historycznej Towarzystwa Przyjaciół Warszawy. Była związana z miesięcznikiem „Wydawca”, należała do  PTWK (sekretarz generalna 1999-2005) oraz do SDP.

Barbara Petrozolin-Skowrońska była kobietą niezależną, dzielną, o nietuzinkowym poczuciu humoru i ciętym dowcipie, do końca życia czynną towarzysko, intelektualnie, aktywnie biorącą udział w życiu kulturalnym Warszawy. Kochała kawiarnie, prasę, kino i poezję. Czytała dużo i recenzowała. Lubiła opowiadać i recytować wiersze. Poszukiwała informacji z różnych źródeł. Przede wszystkim jednak była kochającą Matką i Babcią, zawsze pamiętającą o swoich bliskich, przyjaciołach i rodzinie.