Wysłuchaj całej rozmowy już teraz!
Jan Bogatko: Ponad pół mln Niemców nie jest w stanie samemu zapłacić za mieszkanie z własnej pracy
Mateusz Krępa: zintegrowanie migrantów na Zachodzie nie udało się ze względu na złą politykę społeczną i mieszkaniową
„Wykluczenie i utworzenie gett zamieszkiwanych przez migrantów było ubocznym skutkiem sukcesu gospodarczego państw takich jak Francja i Niemcy”
Jacek Pruszyński :
Jeśli przyjmiemy, że różnice kulturowe wynikają z odmiennych tradycji, wartości, norm i wierzeń, to łatwo jest pojąć, iż współistnienie na jednym obszarze osób pochodzących z odmiennych kultur może przebiegać bezkonfliktowo jedynie w przypadku, gdy jedna z tych grup przyjmie wartości i zasady kulturowe drugiej grupy co najwyżej wzbogacając je o jakieś elementy swojej dawnej kultury.
Pierwszym problemem jaki tu się pojawia jest fakt, że „kultura europejska” oparta na wzorcach greko – chrześcijańskich w wielu aspektach nie tylko przestała być atrakcyjnym wzorcem kulturowym ale co gorsza nadal można zaobserwować postępujący proces jej degeneracji.
Drugim problemem jest odmienna rola kobiet w dwóch rywalizujących za sobą na terenie Europy kulturach – islamskiej i europejskiej.
Islam – o ile jego wyznawcy w 1950 roku stanowili 2% populacji Europy, to obecnie ich liczba oscyluje w okolicach 7% i nadal wzrasta, zarówno w wyniku masowej migracji jak i wysokiego wskaźnika dzietności. Religijność rodzin islamskich, a zwłaszcza kobiet (matek) które wychowują dzieci, ma zasadnicze znaczenie w przekazywaniu zasad kulturowych obowiązujących w ich społeczności.
Co więcej, badania przeprowadzone przez Hugo Micherona (który uważa też, że najbliższe otoczenie, a nie poziom życia, ma decydujący wpływ na radykalizacje młodych wyznawców islamu) pokazują, że to muzułmańskie kobiety najskuteczniej propagują radykalny Islam, jednocześnie kontestując europejski system edukacji. Jednym ze skutków takiej sytuacji jest narastająca liczba konfliktów pomiędzy uczniami i nauczycielami przywiązanymi do europejskiego sytemu wartości a zwartą i solidarną grupą dzieci i młodzieży muzułmańskiej w europejskich placówkach szkolnych.
Chrześcijańska kultura europejska – coraz trudniej ją tak określać, skoro znacząca grupa „rdzennych Europejczyków” określa się jako osoby niewierzące lub „wierzące lecz niepraktykujące” . Również w tej kulturze można zaobserwować przyrost grupy radykalne zaangażowanych kobiet. Postulaty organizowanych przez nie „Czarnych Buntów” i „Marszy Wieszaków” sprowadzić można do jednego żądania – prawa do aborcji czyli możliwości zabijania nienarodzonych dzieci.
Różnica miedzy tymi dwoma grupami kobiet jest łatwa do wychwycenia.
Islamistki (również te radykalne) koncentrują swoje wysiłki na wychowaniu potomstwa w myśl zasad swojej kultury, przekazując ją w ten sposób przyszłym, coraz liczniejszym pokoleniom.
Radykalne feministki skupiają się na tym, żeby zasadą kultury europejskiej stało się prawo do zabijania potomstwa.
Przyszłe efekty tych działań nie trudno sobie wyobrazić