Gośćmi audycji są m.in.: dr Janusz Janowski – dyrektor Zachęty, Aleksandra Dziurosz, zastępca dyrektora do spraw Tańca w Narodowym Instytucie Muzyki i Tańca i Lech Dzierżanowski, dyrektor od muzyki.
Wysłuchaj całej audycji już teraz!
Zamek Królewski w Warszawie / Fot. Adam Gniewecki
Gośćmi audycji są: dr Mikołaj Baliszewski, Tomasz Jakubowski i prof. Przemysław Mrozowski.
Wysłuchaj całej audycji już teraz!
Audycja z Ogrodu Zimowego w Bydgoszczy – Do trzech razy sztuka – 03.10.2023 r.
Zamek Królewski w Warszawie / Fot. Konrad Tomaszewski, Radio Wnet
Gościli nas m.in.: Dr hab. Wojciech Fałkowski, dyrektor Zamku Królewskiego, dr Anna Szkurłat i Zuzanna Potocka-Szawerdo.
Wysłuchaj całej audycji już teraz!
Zachęcamy do wysłuchania poprzednich audycji, które znajdują się tutaj.
Magdalena Białonowska prezentuje wystawę obrazów Tomasza Dolabelli, której inicjatorem był krakowski historyk sztuki Jerzy Żmudziński.
Kurator wystawy „Dolabella. Wenecki malarz Wazów”, Magdalena Białonowska opowiada o przygotowywaniach do wystawy, które zazwyczaj trwa 2-3 lata, gdyż wystawa jest „projektem naukowym”. Na początku musi powstać koncepcja wystawy, następnie należy wybrać obiekty ilustrujące ją, a na rok przed otwarciem muszą zostać załatwione formalności związane z wypożyczeniem dzieł, co jest szczególnie czasochłonne przy pozyskiwaniu egzemplarzy zagranicznych.
Krakowski historyk sztuki, autor koncepcji i scenariusza wystawy, Jerzy Żmudziński od lat prowadził badania na temat malarza Tomasza Dolabelli i zaproponował zorganizowanie tej wystawy oraz nowe atrybucje obrazów, które przypisał artyście. Kurator Białonowska opisuje jeden z takich obrazów, czyli „Wyjście Żydów z Egiptu” liczący 3,8 metra wysokości i będący największym obrazem prezentowanym na wystawie.
Dodaje, że jednym z największych problemów były wymiary obrazów. Niektóre z nich, jak Bitwa pod Lepanto posiada 9 metrów wysokości, dlatego też nie udało się go z oczywistych względów zaprezentować.
To jest wystawa problemowa. W mojej opinii jest to wystawa o atrybucji, czyli jak badacz przypisuje dzieło sztuki konkretnemu artyście w momencie, gdy to dzieło sztuki nie jest sygnowane, ani nie zachowały się żadne dokumenty na temat tego dzieła.
Wystawa jest otwarta do 6 grudnia tego roku.
Posłuchaj całej rozmowy już teraz!
M.K.
– To pierwsza w historii polskiego muzealnictwa ekspozycja niemal 500 dzieł ze zbiorów rodzimych i zagranicznych, dokumentujących najwyższy kunszt jubilerski. – dodaje Osadczuk.
Anna Osadczuk, dyrektor Departamentu Komunikacji KGHM Polska Miedź S.A., mówi o wczorajszych obchodach rocznicy wybuchu Powstania Warszawskiego, z okazji których, KGHM Polska Miedź S.A. wyprodukował 200 numerowanych wpinek z symbolem Polski Walczącej zrobionych ze srebra:
Przedmioty te powędrowały do przedstawicieli najwyższych władz państwowych i samorządowych. Co najmniej jedna wpinka, w tym ta z symboliczną liczbą 100, powędruje do wylosowanego pracownika firmy.
KGHM Polska Miedź S.A. obejmuje mecenat nad wieloma przedsięwzięciami i wydarzeniami kulturalnymi, tak jak miało to miejsce choćby w przypadku inauguracji wystawy Rządzić i olśniewać. Klejnoty i jubilerstwo w Polsce w XVI i XVII wieku, która była początkiem objęcia mecenatu Zamku Królewskiego przez KGHM Polska Miedź S.A.:
To pierwsza w historii polskiego muzealnictwa ekspozycja niemal 500 dzieł ze zbiorów rodzimych i zagranicznych, dokumentujących najwyższy kunszt jubilerski. Symbolicznie wpisuje się w ideę dbałości koncernu o pielęgnowanie wartości historycznych i dziedzictwa kulturowego.
Anna Osadczuk mówi także o słuchaniu, nie tylko własnych pracowników, ale również ludzi, których pośrednio, bądź bezpośrednio dotykają działania związane z rozbudową infrastruktury firmy, tak jak to było choćby w przypadku rozbudowy Żelaznego Mostu, będącego największym w europie zbiornikiem odpadów poflotacyjnych:
Nie były to łatwe rozmowy, pełne emocji, niekoniecznie tylko do nas skierowanych tych negatywnych emocji, ponieważ tam też pojawiały się wątki samorządowe. […] Nasz zespół wychodził do mieszkańców. To nie były rozmowy z oficjelami, tylko spotkania w sołectwach, czy w świetlicach wiejskich, gdzie siedzieliśmy czasami po kilkanaście godzin i rozmawialiśmy, rozmawialiśmy, jeszcze raz rozmawialiśmy z mieszkańcami. Efektem tego jest podpisane porozumienie.
A.M.K.
