Artur Żak: Polacy i Ukraińcy powinni wyciągnąć wnioski z historii i prawidłowo wyznaczyć wspólnego wroga

Korespondent Radia Wnet na Ukrainie o przygotowaniach do Dnia Wszystkich Świętych i rosyjskich atakach na infrastrukturę krytyczną, „350 tys. mieszkańców Kijowa nie ma dostępu do prądu”.

Czytaj też:

Stasiak: rano na Charków spadło 5 rakiet. Ataki nie łamią ducha mieszkańców miasta

Studio Kartagina – odc. 4

Janek Olendzki analizuje wpływy polityki wewnętrznej Tunezji na jej sytuację ekonomiczną w przełożeniu na zwykłych obywateli. Z okazji święta Wszystkich Świętych odwiedzimy też cmentarz w Tunisie.

 

Mija miesiąc od przyjazdu Janka Olendzkiego do Tunisu i otwarcia Studia Kartagina Radia Wnet.

 

Dziś w programie analiza konsekwencji działań władz Tunezji w celu przybliżenia skali w jakiej odbija się to na społeczeństwie tunezyjskim i dlaczego społeczeństwo to przeżywa teraz tak bardzo trudny okres.

 

Szok wywołany przejęciem władzy przez prezydenta Kaisa Saieda nieco zelżał. Na front wysunął się problem bardziej bezpośrednio dotykający obywateli, a mianowicie, obecnie Tunezyjczycy stają w obliczu jednego z najniebezpieczniejszych kryzysów gospodarczych od czasu uzyskania niepodległości w 2011 roku.

 

Można powiedzieć, że od roku 1956, całą gospodarkę Tunezji kontroluje kilka rodzin i grup biznesowych.

 

Ponadto, tuż po rewolucji w 2011 roku i pozbyciu się dyktatury prezydenta Ben Alego, nowej rzeczywistości gospodarczo-politycznej w dużej mierze przewodzi tunezyjski Powszechny Związek Zawodowy. Organizację tę reprezentowali ministrowie i wysocy urzędnicy we wszystkich rządach ukonstytuowanych po rewolucji. W efekcie pracownicy sektora publicznego i prywatnego uzyskali różne podwyżki płac po 2011 roku, i było to znacznie więcej niż kiedykolwiek wcześniej.

Obecnie, według oficjalnych danych rządowych- Tunezja ma około 700 000 pracowników publicznych, w tym nauczycieli szkolnych i akademickich i w 2020 r. łączny koszt ich wynagrodzeń wyniósł ponad 5,5 miliarda dolarów, pochłaniając w ten sposób prawie 70 proc. rocznych zasobów całego państwa Tunezyjskiego.

Poza tym, sektor dystrybucji dóbr konsumpcyjnych jest w kraju kontrolowany przez potężnych i skorumpowanych pośredników, którzy nie są ani producentami, ani sprzedawcami, ale tymi, którzy decydują o cenach.

 

Zatem biurokracja, systematyczna korupcja w służbach celnych i publicznych oraz podupadłe ustawodawstwo zniechęcają Tunezyjczyków lub międzynarodowe firmy do jakichkolwiek inwestycji.

 

W połączeniu z niestabilnością polityczną i incydentami związanymi z bezpieczeństwem, głównie od 2014 r., gdy doszło do zamachów terrorystycznych, sprawiło iż produkcja i eksport osiągnęły najniższy poziom w historii.

W efekcie Tunezyjczycy mierzą się z dewaluacją swojej waluty, co doprowadziło do wzrostu cen i bezprecedensowej stopy inflacji szacowanej dziś na 6,2 proc.Dodatkowo, stopa bezrobocia w Tunezji osiągnęła w marcu 17,8 procent, a kolejne 600 000 obywateli Tunezji spadło poniżej granicy ubóstwa.

Obok przerastających już społeczeństwo problemów powodowanych podupadającą ekonomią, złość pozwala wypłynąć na wierzch także innym sprawom, o których do tej pory się milczało, a które niewątpliwie stanowią tu ogromny problem, m.in. kwestia praw kobiet. W ostatni piątek, tunezyjskie działaczki feministyczne przeprowadziły protest przed sądem w Nabeul, na południe od Tunisu w związku z  rozpoczętą rozprawą sądową odnośnie oskarżeń o molestowanie seksualne i nieprzyzwoite zachowanie publiczne, których miał się dopuścić członek parlamentu tunezyjskiego Zouhair Makhlouf z partii Qalb Tounes.

Poza analizą bieżącej sytuacji w kraju, Janek Olendzki udał się na cmentarz chrześcijański w Tunisie z okazji święta Wszystkich Świętych. Wraz z przewodniczącą Domu Polskiego panią Dorotą Parzyszek i innymi członkami tunezyjskiej Polonii, odwiedziliśmy groby polaków pochowanych w tym odległym od ojczyzny kraju.

 

W dzisiejszym programie pojawiło się także nieco więcej lokalnej muzyki.

Wtorek, 2 listopada 2021 r. godz. 18.00

Kurier w samo południe – Wydanie Specjalne – 01.11. 2021 r.

Wyjątkowa, dwugodzinna odsłona audycji „Kurier w samo południe” z okazji Dnia Wszystkich Świętych. Prowadzi Anna Nartowska.

Prowadząca: Anna Nartowska

Realizator: Mikołaj Poruszek


Goście „Kuriera w samo południe”:

Iza Smolarek i Alex Sławiński – Studio Londyn Radia Wnet

Paweł Bobołowicz – korespondent „Radia Wnet” na Ukrainie

Robert Czyżewski – dyrektor Instytutu Polskiego w Kijowie

Liliana Wiadrowska – korespondentka Radia WNET na Bałkanach

Katarzyna Adamiak – dziennikarka „Radia Wnet”

Kazimierz Gajowy – Studio Bejrut Radia Wnet

ks. Łukasz Wiśniewski – dyrektor Stowarzyszenia Pomocników Mariańskich


Iza Smolarek i Alex Sławiński opowiadają o istotnych – z punktu widzenia pamięci narodowej Polaków – miejscach na Wyspach oraz wspominają zasłużone dla kraju postaci, których życiowe losy związane były nierozerwalnie z ziemią brytyjską.


Paweł Bobołowicz i Robert Czyżewski mówią o polskiej pamięci narodowej w Kijowie i istotnych miejscach z nią powiązanych. W mieście znajdują się groby wielu postaci zasłużonych dla Rzeczpospolitej. Święto zmarłych co roku jednoczy lokalną polonię.


Liliana Wiadrowska opowiada o polskich akcentach związanych ze Świętem Zmarłych na Bałkanach oraz o różnicach w obchodzeniu tego święta w Polsce i w Słowenii.


Katarzyna Adamiak w specjalnej korespondencji z Francji, gdzie odwiedziła słynny cmentarz Pere Lachaise. Opowiada o postaciach związanych z Polską, które na tym cmentarzu spoczęły – na czele z Fryderykiem Chopinem, a także o różnicach w podejściu do Święta Zmarłych w Polsce i we Francji.


Kazimierz Gajowy opowiada o obchodach Dnia Wszystkich Świętych w Libanie oraz słynnych polskich postaciach związanych z tym krajem.


ks. Łukasz Wiśniewski opowiada o postaci św. Stanisława Papczyńskiego – patrona modlitwy za dusze przebywające w czyśćcu oraz o istocie Dnia Zadusznego.


Zapraszamy do wysłuchania całej audycji!

P.K.

Morawiecki: Podjęliśmy decyzję o zamknięciu cmentarzy na Dzień Wszystkich Świętych. Apelujemy, by pracować zdalnie

Mieliśmy nadzieję, że liczba zachorowań będzie malała. Tak się niestety nie stało – powiedział szef rządu. W styczniu będziemy mieli dostęp do szczepionki – dodał.

Premier Mateusz Morawiecki  powiedział , że druga fala pandemii zmiotła poczucie bezpieczeństwa:

W całej Europie teraz koronawirus jest dużo groźniejszy niż latem. Kiedy pandemia wywraca rzeczywistość, musimy myśleć długofalowo

Prezes Rady Ministrów uzasadnił zamknięcie cmentarzu na 1 listopada:

Zdrowie jest ważniejsze od tradycji. Groby bliskich będziemy mogli odwiedzić najwcześniej w drugiej połowie listopada.

Mateusz Morawiecki ponowił apel do seniorów o niewychodzenie z domu:

Drogie babcie, drodzy dziadkowie: od tego zależy wasze życie.

Premier poinformował, że wszyscy pracownicy administracji publicznej zostaną skierowani na pracę zdalną.

Proszę, aby wszyscy pracodawcy, tam gdzie to wykonalne, umożliwili pracę zdalną,

Mateusz Morawiecki wzywa do zakończenia protestów wywołanych wyrokiem Trybunału Konstytucyjnego ws. aborcji eugenicznej

Wszyscy, którzy czujecie złość: Zostańcie w domu. W ten sposób przysłużycie się swoim rodzicom i dziadkom. Zapomnijmy o sporach świaitopoglądowych.

Szef rządu mówi o „świetle nadziei”, jakie daje przygotowywana już szczepionka na koronawirusa:

Polska wykupiła „wejściówkę” na szczepionkę, która będzie gotowa w styczniu. Takie ustalenia zapadły wczoraj na wideokonferencji Rady Europejskiej.

Premier wyraził nadzieję, że już w grudniu będzie możliwe „odmrażanie” zamkniętych obecnie sektorów gospodarki, w tym gastronomii.

“Oswoić” śmierć po meksykańsku: Día de los Muertos / “Domesticar” la Muerte a la mexicana: Día de los Muertos

Czy można nie bać się śmierci? Czy można „oswoić śmierć?” Być może są tacy ludzie, którzy znają odpowiedź na to pytanie. Mieszkają w Meksyku i opowiedzą nam o obchodach Día de los Muertos.

Śmierć jest naturalnym stanem rzeczy i każdego z nas czeka. Niezależnie od tego, czy tego chcemy, czy nie. Również strach przed śmiercią jest całkiem naturalny. Chociaż rozmaite religie i wierzenia sugerują nam rozmaite Prawdy Ostateczne, to czy naprawdę wiemy czy i co czeka na nas „po drugiej stronie”? Czy w ogóle można zrozumieć śmierć? A jeśli tak, to czy da się „oswoić” śmierć? I jak miało by to wyglądać? Przypadek Meksyku pokazuje, że zawsze można spróbować.

Meksykańskie obchody Święta Zmarłych, czyli Día de los Muertos z pewnością są fenomenem na skalę światową. Zwrócić tu jednak należy uwagę, że Día de los Muertos to nie tylko znane z katolickiej tradycji Dzień Wszystkich Świętych oraz Dzień Zaduszny. W zależności od części kraju Święto Zmarłych może trwać nawet i tydzień. Co więcej, każdy dzień dedykowany jest innym grupom Zmarłych np. duszom dzieci, duszom topielców etc. Obchody Meksykańskiego Święta Zmarłych to z jednej strony zaduma, jednak z drugiej to także radość i feeria kolorów. W tych dniach Meksykanom rzeczywiście udaje się „oswoić” śmierć.

Skąd zatem ta radość, muzyka grana na cmentarzach i wielogodzinne rodzinne rozmowy nad grobami bliskich, połączone z ucztowaniem? Meksykańskie Święto Zmarłych to czas, w którym zmarli powracają do świata żywych, by móc z nimi się spotkać. Dlatego też bardzo często grane są utwory muzyczne, ulubione przez zmarłych oraz przygotowywane potrawy i napitki, w których zmarły gustował. Zdaniem Meksykanów w ciągu tych kilku dni udaje się „oswoić” śmierć i poobcować ze zmarłymi. Zaś światła płonące w olbrzymich ilościach na meksykańskich cmentarzach są kierunkowskazem dla dusz zmarłych do naszego świata.

Meksyk jest krajem, w którym niestety śmierć i przemoc widoczne są niemal na każdym kroku. Wysokie statystyki przestępcze czynią ten kraj jednym z najniebezpieczniejszych miejsc świata. Śmierć towarzyszy Meksykanom niemalże na każdym kroku. Stąd też jest bardzo ważne, by móc „oswoić” śmierć, by nie tylko była zagrożeniem, ale by wręcz była przyjaznym towarzyszem życia.

O tym w jaki sposób udało się Meksykanom „oswoić” śmierć opowiedzą nasi goście: pochodzący z Meksyku Mayra Martínez Mota oraz Alejandro Ruíz de Chávez. W rozmowie ze Zbyszkiem Dąbrowskim nasi goście opowiedzą o obchodach meksykańskiego Święta Zmarłych. Nie tylko w sferze folklorystycznej, ale również pokazując całą kosmowizję wierzeń. Nasi goście spróbują również opowiedzieć o tym, jaką rolę odgrywa śmierć w życiu przeciętnego Meksykanina, a także jak Meksykanie żyją ze śmiercią na co dzień.

Na meksykańskie rozmowy o śmierci i zmarłych zapraszamy w najbliższy poniedziałek, 21 października 2019 roku, jak zwykle o godz. 21H00! Będziemy rozmawiać po polsku i hiszpańsku! Nasza audycja będzie również zaproszeniem do wzięcia udziału w tegorocznej edycji Día de los Muertos, która będzie miała miejsce w najbliższą niedzielę, 27 października o godz. 16H20 w Staromiejskim Domu Kultury w Warszawie. Serdecznie zapraszamy!

¡República Latina w świecie żywych i zmarłych!

Resumen en castellano: la Muerte es el estado natural de cada uno de nosotros. Tenemos miedo de ella. Pero podemos  probar “domesticarla”? En que modo? El Día de los Muertos en México no es sólo el folclor. También es la respuesta a la pregunta de “domesticar” la Muerte. Es el tiempo,cuando los espíritus de los Muertos vuelven a la tierra. Y es el tiempo, cuando nos podemos unir con ellos y festejar su presencia entre nosotros.

La Muerte es la compañera de la vida de muchos Mexicanos. El nível alto de crimen y violencia es el dibujo de varias partes de este país. Por eso muchos de ellos están probando “domesticar” la Muerte para poder hacerla más “amistosa”. Sobre los metodos van a contarnos nuestros invitados: Mayra Martínez Mota y Alejandro Ruíz de Chávez. Con nuestros invitados vamos también a hablar sobre la cosmovision de las creencias en México, relacionadas con la Muerte. Y de la vida con la Muerte de muchos Méxicanos.

Les invitamos para escucharnos el lunes, 21 de octubre, como siempre a las 21H00 UTC+2! Vamos a hablar polaco y castellano! Les invitamos también muy cordialmente para participar en otra edición del evento sobre Día de los Muertos. Esta vez vamos a celebrarlo el domingo 27 de octubre, a las 16H30 UTC+2, en la Casa de Cultura del Casco Antiguo de Varsovia!