Profesor dr. hab. Włodzimierz Klonowski był fizykiem o specjalności biomedycznej. Zajmował się inżynierią biologiczną.
Urodził się w Moskwie w 1945 roku, gdzie jego rodzice zatrzymali się pod koniec II wojny światowej w drodze powrotnej ze wsi Baszkirian na Uralu, gdzie wysiedlili ich Sowieci po inwazji na Polskę we wrześniu 1939 r. Jego ojciec, Stefan Klonowski, był polonistą; matka, Gabriela Pauszer-Klonowska, była pisarką.
Włodzimierz Klonowski mieszkał w Warszawie od 1946 r. Uzyskał tytuł magistra inżyniera z fizyki na Uniwersytecie Warszawskim w 1968 r., ze specjalizacją z biofizyki. Następnie przez kilka lat pracował w Instytucie Podstawowych Badań Technologicznych Polskiej Akademii Nauk, gdzie w roku 1973 obronił pracę doktorską w Instytucie Fizyki. Następnie pracował nad teorią ciśnienia wewnątrzczaszkowego na Wydziale Neurochirurgii Centrum Medycznego PAN. Wyjechał z rodziną do Kinszasy w Kongo (wówczas Zairze), gdzie pracował jako profesor fizyki i biofizyki na uniwersytecie. Tam zastał go stan wojenny w Polsce. W latach 1982-1984 był stypendystą Instytutu Chemii Biofizycznej Maxa Plancka w Getyndze (Niemcy) a ponieważ PRL odmówiła mu paszportu, przeniósł się na Uniwersytet Brandeis w Waltham, USA (1984–1986).
W 1986 roku oficjalnie wyemigrował do Kanady, gdzie pracował na McMaster University w Hamilton, Ontario, a następnie przeniósł się do Halifaksu, gdzie założył małą informatyczną firmę konsultingową. Podczas pracy w Getyndze napisał rozprawę habilitacyjną na temat tworzenia teorii struktur supramolekularnych w (bio)systemach polimerowych, którą mógł obronić w Berlinie dopiero w 1990 r., po uzyskaniu obywatelstwa kanadyjskiego. Wrócił do Polski pod koniec 1994 r., a od 1995 r. pracował w Instytucie Biocybernetyki i Inżynierii Biomedycznej PAN.
Jego praca naukowa zawsze miała charakter interdyscyplinarny. Jego zainteresowania sięgały od biologii systemowej przez neuropsychologię po filozofię złożoności i świadomości. Prócz pracy naukowej angażował się również w popularyzację nauki – jego książka Tajemnice biofizyki (Warszawa, 1981) została wyprzedana w ciągu kilku miesięcy. Udzielał się w międzynarodowej współpracy naukowej, był ekspertem instytucji europejskich, reprezentował Polskę w naukowych komitetach międzynarodowych. Był założycielem i członkiem wielu towarzystw naukowych w Polsce (od roku 1969 i po powrocie z emigracji) i za granicą.
W latach 1991–2000 pracował jako redaktor naczelny IPCT – „Interpersonal Computing and Technology, Electronic Journal for the 21st Century” – jednego z pierwszych, jeśli nie pierwszego czasopisma internetowego. Był ekspertem Polskiej Izby Ekologii. Za współpracę z lekarzami medycyny rektor Akademii Medycznej w Warszawie przyznał mu w 2000 r. medal Medal Honorowy, a w 2004 r. został odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi nadanym przez Prezydenta RP. Pisał artykuły do gazet w Polsce i Kanadzie.
Od 2012 do 2015 roku profesor Klonowski aktywnie angażował się w prace wszystkich konferencji smoleńskich.
Publikował także w „Kurierze WNET”, zabierając głos w bieżących sprawach państwowych i naukowych. Był wielkim sympatykiem naszej gazety.
Zmarł po długiej i ciężkiej chorobie 4 kwietnia 2020 roku
Żegnamy zasłużonego naukowca, gorącego patriotę i człowieka, dla którego wolność i prawda były wartościami bez ceny.
Redakcja „Kuriera WNET”
(biogram opr. na podst. en.wikipedia.org)
