Boliwia: co się stało i co dalej? / Bolivia: que ha pasado y que será lo siguiente?

Sytuacja polityczno-społeczna Boliwii nie napawa optymizmem. Pomimo rezygnacji byłego prezydenta Evo Moralesa, kraj pogrąża się w chaosie, a liczba ofiar brutalnych pacyfikacji ze strony armii wzrasta

Kiedy w Polsce szykowaliśmy się do obchodów rocznicy Niepodległości kraju, w Boliwii nastąpił ogromny zwrot w polityce. W wyniku ogólnokrajowych protestów długoletni przywódca kraju – socjalista Evo Morales został zmuszony do złożenia urzędu. Kolejne wydarzenia, trwające po dziś dzień, powodują, że kraj zaczyna się pogrążać w totalnym chaosie, niektórzy zaś wspominają o możliwości wybuchu wojny domowej.

Sytuacja w Boliwii nie jest jedynie konfliktem politycznym pomiędzy zwolennikami byłego prezydenta kraju, a obecną władzą. Obecny konflikt ma bowiem również podłoże etniczne i ekonomiczne. Zwolennikami Evo Moralesa i przeciwnikami  obecnej władzy jest przede wszystkim uboga ludność pochodzenia indiańskiego, zamieszkująca przede wszystkim górską część Boliwii, zarazem największy beneficjent społecznych programów byłego prezydenta. Z kolei  grupą etniczną, która rozpoczęła protesty wyborcze jest dużo bardziej zamożna ludność biała i metyska, zamieszkująca głównie nizinną, tropikalną część kraju.

Pierwotną przyczyną obecnego polityczno-społecznego chaosu Boliwii był apetyt Evo Moralesa na czwartą kadencję na urzędzie prezydenta Boliwii i związane z nim próby manipulowania wynikiem wyborów prezydenckich. Myliłby się jednak ten, kto uważa, że rezygnacja Evo Moralesa z rządzenia krajem i jego ucieczka na polityczną emigrację w Meksyku, zakończyły protesty. Obecnie protestują zwolennicy byłego prezydenta kraju, zarazem dążąc do destabilizacji kraju. Drugą siłą destabilizacyjną są wojsko i policja, które wzmocnione dekretem tymczasowego rządu o praktycznej niekaralności za popełnione czyny, regularnie dokonują brutalnej pacyfikacji przede wszystkim na ludności indiańskiej, która, co należy wyraźnie podkreślić, nie zawsze należy do zwolenników Evo Moralesa. Tymczasowy rząd tworzony jest przede wszystkim przez dotychczasową opozycję, czyli prawicowe siły konserwatywne, przeważnie pochodzenia europejskiego, lub metyskiego. Jego głównym zadaniem jest doprowadzenie do jak najszybszych wyborów prezydenckich. Jednak pełniąca obowiązki tymczasowego prezydenta kraju Jeanine Añez krytykowana jest za szereg niepopularnych decyzji i oskarżana zarazem o skłonności antydemokratyczne.

W najbliższym wydaniu República Latina spróbujemy ogarnąć przyczyny i dotychczasowy przebieg kryzysu polityczno – społeczno – gospodarczego w Boliwii. Razem z naszymi gośćmi, pochodzącymi z Boliwii Danielą Mendozą oraz Valerią López spróbujemy odpowiedzieć na pytanie, kto, lub co stoi za obecnym chaosem w Boliwii. Czy rządy Evo Moralesa były rzeczywiście tak sprawiedliwe, jak chcieliby tego jego zwolennicy? Kto może zyskać, a kto stracić na obecnym konflikcie w Boliwii? Jak podchodzą do niego określone grupy społeczne i etniczne? Czy podzielona społecznie i etnicznie Boliwia nadal jest jednym państwem? Wreszcie w rozmowie ze Zbyszkiem Dabrowskim nasi goście spróbują odpowiedzieć na pytanie, czy możliwy jest powrót Evo Moralesa do władzy. A jeśli tak, to jakie byłyby jego skutki. Podczas audycji postaramy się również połączyć z przebywającym od kilku miesięcy w La Paz naszym przyjacielem ze Stowarzyszenia Puente Radosławem Powęzką, który przedstawi nam najświeższe wiadomości z Boliwii.

Na rozmowę o sytuacji polityczno – społecznej w tym jakże ciekawym, ale i mało znanym kraju latynoamerykańskim zapraszamy w najbliższy poniedziałek, 25 listopada, jak zwykle o 21H00! Będziemy rozmawiać po polsku i hiszpańsku!

¡República Latina obiektywnie o świecie!

Resumen en castellano: los acontesimientos que han pasado últimamente en Bolivia por unos fueron llamados como la victoria de la democracia y por unos como los principios de la dictadura. El día 10 de noviembre el jefe del país – Evo Morales – renunció del cargo de presidente. Su renuncio fue el fruto de los protestas grandes contra los fraudes en las últimas elecciones presidenciales.

La presidente interina del país – Sra. Jeanine Añez ya a anunciado la necesidad de las próximas eleciones presidenciales. Sin embargo hasta ahora mismo los protestas de los aficionados de Morales y otra gente de orígen indígena fueron brutalmente pacificadas por el ejército boliviano, representando el gobierno interino. Simultáneamente la situación en Bolivia está  destabilizada por los seguidores de Morales que están bloqueando las carreteras.

Junto con nuestras invitadas bolivianas: Daniela Mendoza y Valeria López vamos a probar a describir la situación actual en Bolivia. Vamos a contestar a la pregunta, porque Evo Morales tuvo que renunciar de su cargo y si sus gobiernos de verdad eran tan buenos, como lo dicen sus seguidores o si fueron tan malos y autocratas, como dicen sus contrarios. Qué tipo de conección hay entre los problemas políticos y los probemas económicos y étnicos de Bolivia. Si todavía podemos hablar sobre Bolivia como el país unido? Quién puede ganar y quién perder en el conflicto? Si es posible el regreso de Evo Morales a Bolivia y a la política activa?

Además vamos a probar conectarse con nuestros amigo de Asociación Puente – Radosław Powęzka, quien desde unos meses está en La Paz y quien es el testigo de la actual crisis política y social en Bolivia para poder hablar sobre las noticias más frescas de este país.

Les invitamos para escucharnos este lunes a las 21H00UTC+1! Vamos a hablar polaco y castellano!

Wenezuelczycy mówią dość! / Venezolanos dicen ¡Ya basta!

23 stycznia Juan Guaidó ogłosił się tymczasowym prezydentem Wenezueli, zyskując masowe poparcie swych rodaków. Co sprawiło, że po kilkunastu latach Wenezuelczycy powiedzieli „dość” rządom chavistów?

Wenezuela ponownie znalazła się na czołówkach doniesień światowych agencji. Masowe wystąpienia ludności przeciw rządom Nicolása Maduro pokazują, że niemalże wszyscy Wenezuelczycy mówią dość. Wenezuelczycy mówią dość korupcji, biedzie, przemocy, prześladowaniom politycznym, pustym półkom w sklepach, brakom leków w szpitalach.  Wreszcie Wenezuelczycy mówią dość ogólnej beznadziei.

Sytuacja, w jakiej znalazła się Wenezuela po wielu latach wprowadzania Socjalizmu XXI wieku, jest opłakana. Główne grzechy to przede wszystkim: gospodarka oparta wyłącznie na wydobyciu eksporcie ropy naftowej, powszechne rozdawnictwo i kupowanie sobie głosów. Dodajmy do tego brak jakichkolwiek inwestycji i możemy mówić o państwie upadłym. Państwie, w którym niestety nie funkcjonują żadne reguły.

Rządy Hugo Cháveza oraz jego następcy – Nicolása Maduro miały być walką z niesprawiedliwością społeczną, która dotychczas trapiła Wenezuelę. Jednak w ich wyniku jedną elitę finansową zastąpiła inna: złożona z wierchuszki rządzącej krajem PSUV i armii. Dodać należy, że ludzie ci swój majątek zdobyli nie tylko na korupcji i kradzieżach, ale i na przemycie narkotyków. Co więcej, zwykłym „zjadaczom chleba” rządy socjalistów niewiele dały. Być może poza biedą oraz powszechnym terrorem ze strony służb bezpieczeństwa.

Wenezuelczycy mówią dość. Jednak już nie tylko osoby z wyższych warstw społecznych. Dość mówi też biedota, która dotychczas była politycznym zapleczem rządów Cháveza i Maduro. W dodatku dość mówią też wojskowi, przechodząc na stronę opozycji oraz policja nie starając się powstrzymywać demonstrantów.

Masowe demonstracje, które miały miejsce 23 stycznia i 2-go lutego w niemalże całej Wenezueli pokazują, że Wenezuelczycy rzeczywiście mówią dość. A zarazem, że mają oni nadzieję na lepsze jutro. Polityczna deklaracja dotychczasowego przewodniczącego opozycyjnego Zgromadzenia Narodowego – Juana Guaidó, który ogłosił się tymczasowym prezydentem Wenezueli, pozwala przypuszczać, że tym razem losy kraju potoczą się inaczej.

Wenezuela potrzebuje wsparcia międzynarodowego: nie tylko politycznego dla nowego prezydenta, choć tego udzieliło już wielu przywódców państw na świecie. Wenezuela potrzebuje również międzynarodowej pomocy humanitarnej dla tego niemalże upadłego państwa. Czy jednak ma szansę ją otrzymać? O tym opowiedzą nasi dzisiejsi goście. Tatiana Parra, Jadwiga Mierzyńska oraz Beatriz Blanco opowiedzą o swoich przeżyciach w Wenezueli, oraz o tym, co obecnie dzieje się w tym kraju. W rozmowie ze Zbyszkiem Dąbrowskim nasi goście spróbują również odpowiedzieć na pytanie, czy obecne wydarzenia mają szansę zmienić kraj, czy też, czy szybko się zakończą, a kraj powróci do swojego poprzedniego nieszczęsnego stanu.

Na wenezuelskie opowieści zapraszamy w najbliższy poniedziałek, 4-go lutego, jak zwykle o 20H00! Będziemy rozmawiać po polsku i hiszpańsku!

¡República Latina – z umiarem!

Resumen en castellano: Venezuela: un estado fallido, lleno de pobreza y desesperanza. Pero también el país, cuyos ciudadanos han dicho ¡ya basta! a los gobiernos de chavistas y sus resultos. Falta de comida, artículos higiénicos y medicamentos, falta de personal en hospitales. País lleno de corrupción, terror en las calles, violencia, torturas políticas, contaminación de medio ambiente. Así son las tarjetas de visita de la contemporánea Venezuela y sus gobiernos de PSUV.

Las manifestaciones de 23 de enero y 2 de febrero han mostrado a todo el mundo que los Venezolanos dicen ¡ya basta! Además han mostrado que en el país y entre sus ciudadanos hay esperanza para los mejores días en el futuro. La declaración del presidente del Asamblea Nacional de Venezuela – Juan Guaidó de proclamarse el presidente interino del país, les deja esperar a los Venezolanos, que el gobierno de Nicolás Maduro ya puede contar sus últimos días.

Sin embargo antes de los Venezolanos hay un camino muy largo. El camino, que los Venezolanos sólos, sin un apoyo internacional no van a poder pasar. Que chance hay para que Venezolanos puedan obtener una ayuda humanitaria desde extranjero? De todos los problemas de los Venezolanos del pasado y presente vamos a hablar con nuestras invitadas: Tatiana Parra, Jadwiga Mierzyńska y Beatriz Blanco. A nuestras invitadas las vamos a preguntar también de las chances de un cambio en el futuro.

Les invitamos para escuchar nuestra emisión sobre Venezuela este lunes, 4 de febrero , como siempre a las 20H00 UTC+1! Vamos a hablar polaco y castellano!