Autor audycji z Krzysztofem KASĄ Kasowskim.
Dobry czas.
W nowych nagraniach KASIE towarzyszy grupa „Just 4 FunK”, złożona z muzyków z tak różnych środowisk jak rock, metal, jazz czy hip hop. Postanowili połączyć siły by przeżyć wspólnie dobry czas – oczywiście robiąc to tylko i wyłącznie dla kasy;-). Zapraszamy do odsłuchu.
Tanecznym krokiem w metrum 3/4 wchodzimy w nowy 2024 rok. Jak Warszawa świętowała w Sylwestra? Dlaczego na Nowy Rok tańczymy walca i kto spopularyzował ten taniec?
Poloneza tańczył choć raz każdy z nas, a to przy okazji balów studniówkowych. Jaka jest charakterystyka tego tańca? Dlaczego ważnym jest by znalazł się on na liście UNESCO?
Rozmowa z Janem Łosakiewiczem – dyrektor Zespołu Warszawianka i Joanną Cichą-Kuczyńską – koordynator wniosku o wpisanie Poloneza na Listę UNESCO, radcą ds. UNESCO w MKiDN
Zielono nam w Białymstoku. Plus Nowosielski w Muzeum Ikon w Supraślu. Odwiedziliśmy Podlaski Instytut Kultury, który organizuje m.in. Festiwal Łucji Prus.
fot. Joanna Rejner
Mikalojus Konstantinas Čiurlionis, Związek Polaków na Litwie, Zespół Kotwica i mit o Juracie czyli kowieńskie opowieści symbolicznej treści
Opowieści kowieńskie prosto z Kowna. Dziennikarze Radia Wnet w siedzibie Związku Polaków na Litwie w Kownie. Wśród gości: Regina Wałkowicz, Genowefa Pomańska, Alina Pacowska. Plus rozmowa z prof. Radosławem Okuliczem – Kozarynem o Ciurlionisie.
Starówka 1960 – Warszawa, Rynek Starego Miasta – Polonez w wykonaniu baletu 02 / Fot. Zenon Kubas, Wikimedia Commons
Wiemy, że poloneza tańczono już na dworze Zygmunta Augusta – mówi Romana Aniel.
Wysłuchaj całej rozmowy już teraz!
Audycja specjalna w 232 rocznicę uchwalenia Konstytucji 3 maja
Andrzej Rosiewicz podczas wizyty w Lubartowie, 2016/ Fot. Czarnecki Radosław/CC BY-SA 3.0
Piosenkarz estradowy o swojej karierze, różnicy między współczesnym a dawnym śpiewaniem i o tajemnicy sukcesu.
W 1972 r. na Festiwalu w Opolu nagrodę zdobył Andrzej Rosiewicz. Opowiada on o drodze, która go tam zaprowadziła.
Od 70 do 78 śpiewałem z bardzo stylowym i fajnym zespołem jazzowym.
W 1970 r. dostrzegła ich Olga Lipińska. Piosenkarz wspomina, że zaczęło się od tańca.
Przez dziesięć lat tańczyłem w Zespole Tańca Dzieci Warszawy.
Śpiewanie zaczął od kiermaszów piosenki studenckiej.
Raz udało mi się nawet wygrać ten konkurs piosenką „nie chciałem Cię urazić”, a to była moja wersja amerykańskiej sorry, so sorry.
Rosiewicz następnie uczył się na wydziale wokalnym szkoły średniej muzycznej imienia Józefa Elsnera. Pierwszą płytę wydał podczas pobytu a Anglii.
Czytaj także:
Rozmówca Hanny Tracz porównuje ówczesne środowisko artystyczne do obecnego. Zauważa, że obecnie wychodzi się z założenia, że „śpiewać każdy może”. Wszystkie przeboje są do siebie podobne.
W tamtych czasach była dbałość o poziom, o jakość na tych festiwalach wszystkich. Były rady artystyczne, które zwraca uwagę na poziom tekstu, na poziom muzyki.
Artysta wspomina w rozmowie z Krzysztofem Skowrońskiej swój występ w Moskwie. Zapowiada swój występ 28 sierpnia w Operze Leśnej.
A.P.
Campeonato Interescolar de Cueca, Municipalidad El Bosque; flickr.com; CC BY-SA 2.0
Chile pod względem kulturowym pozostaje krajem słabo odkrytym. W dzisiejszym wydaniu República Latina opowiemy o folklorze tego kraju bazującym na wielu korzeniach etnicznych.
W porównaniu z innymi krajami Ameryki Łacińskiej kultura Chile nie jest zbyt znana. Błędem byłoby jednak zakładać, że kraj ten ma niewiele do zaoferowania osobom chcącym poznać jego tradycje ludowe. Wręcz przeciwnie. Rozciągający się na ponad 4 tys. kilometrów kraj oferuje ogromną różnorodność kulturową.
Na chilijski folklor składa się bowiem wiele tradycji etnicznych. Mowa tu o tradycjach: ludów rdzennych, przybyszy z Półwyspu Iberyjskiego, imigrantów z Europy Środkowej a także polinezyjskiej z Wyspy Wielkanocnej. Każda z nich odznaczyła się silnym pietnem na współczesnym folklorze chilijskim. Dodatkowo w każdej części kraju chilijski folklor wygląda inaczej. Inne tradycje spotkamy na północy, inne w środkowym Chile, inne na południu kraju, a jeszcze innych wrażeń powinnismy się spodziewać na pacyficznej wyspie.
W dzisiejszym wydaniu República Latina chilijski folklor otworzy przed nami swoje wrota. Przewodnikiem po nim będzie pochodzący z Chile Víctor Hormazábal, dla którego świat chilijskiego folkloru nie stanowi żadnej tajemnicy. Opowiemy o korzeniach kulturowych tego fenomenu. O pozostałościach z kultur Indian Aymara, Mapuche oraz Indian Patagońskich. O wpływach przywiezionych z Półwyspu Iberyskiego i innych krajów Europy. Wspomnimy także o pozornie nieoczywistym, choć mocno promowanym składniku chilijskiego folkloru, jakim są tradycje z Rapa Nui. Spróbujemy sobie odpowiedzieć na pytanie czy i w jaki sposób wszystkie te tradycje się ze sobą wymieszały. Nie zabraknie chilijskiej muzyki folklorystycznej oraz opowieści o narodowym tańcu Chile, którym jest cueca. W rozmowie z naszym gościem przypomnimy także osobę Violety Parry i innych popularyzatorów chilijskiego folkloru.
Zapraszamy już dziś na godz. 22H00! Po polsku z elementami hiszpańskiego!
Gabriel Castro, karnawał w Rio de Janeiro. Fot. Diego Mendes, zgoda na publikację zdjęcia.
Brazylijski karnawał, to nie tylko efektowne parady. To również długa i ciężka, praca całego sztabu osób. My przyjrzymy się się ich pracy „od kuchni”, oraz opowiemy o społecznym wymiarze karnawału.
Karnawał to z pewnością jedna z najbarwniejszych wizytówek Brazylii. Muzyka, feeria kolorów, wyszukane kostiumy i platformy, piękne tancerki i przystojni tancerze, taniec i śpiew. Pandemia koronawirusa spowodowała niemałe zamieszanie. Jednak mieszkańcy najwiekszych miast kraju: Rio de Janeiro oraz São Paulo chyba nie wyobrażają sobie kalendarza bez tego wydarzenia. Bowiem karnawał to także święto egalitarne: i dla tych zamożnych i dla tych ubogich. Co więcej, bogactwo wystroju skutecznie maskuje różnice społeczne.
Karnawałowe parady przy dźwiękach sambas de enredo to jednak zaledwie widoczny wierzchołek. Trzon góry stanowi bowiem wielomiesięczna praca całego sztabu osób. Osób, które najczęściej nie są widoczne podczas parady, ale które dbają o to, by to ich szkoła tańca zdobyła tytuł tej najlepszej. Osób, których zadaniem jest przygotowanie myśli przewodniej parady, strojów, muzyki, choreografii i tancerzy.
Jedną z takich osób jest nasz dzisiejszy gość: Gabriel Castro, dyrektor passistas w szkołach samby G.R.E.S.E. Império da Tijuca oraz G.R.E.S. Unidos de Vila Isabel. Obydwie szkoły mieszczą się w Rio de Janeiro. Nasz gość odpowiedzialny jest za choreografię tancerzy samby podczas karnawału: w szczególności Muz i Królowych. Oprócz tego ważną część jego działalności zajmuje również propagowanie kultury związanej z tańcem i sambą, w szczególności wśród młodzieży z ubogich dzielnic Rio.
Razem z naszym gościem porozmawiamy o korzeniach i ewolucji karnawału a także samby (w szczególności sambas de enredo), będącej narodowym gatunkiem muzycznym Brazylii. Duży nacisk położymy również na wpływ epidemii koronawirusa na wydarzenia związane z karnawałem. Opowiemy również o społecznej roli szkół samby wśród mieszkańców największych brazylijskich metropolii. Odpowiemy na pytanie, czy rzeczywiście są one tak egalitarne i czy potrafią zbliżyć do siebie ludzi z różnych warstw społecznych. Dotkniemy także tematu współpracy i konkurencji pomiędzy poszczególnymi szkołami samby. Zastanowimy się również nad pytaniem czy szkoły samby są finansowane z nielegalnych źródeł pochodzących z przestępczości. Jako choreograf nasz gość spróbuje również odpowiedzieć na pytanie, jakie warunki trzeba spełniać, aby wziąć udział w paradzie i czy każdy może wziąć w niej udział, nie tylko jako widz na sambodromie. Spojrzymy również na możliwą ewolucję parad karnawałowych w przyszłości. Wreszcie opowiemy o projekcie naszego gościa „Eu Sambo Assim”.
W naszej audycji nie zabraknie również gorącej karnawałowej muzyki!
Zapraszamy już dziś na godz. 22H00! Będziemy rozmawiać po polsku i w portuñol!
E a versão em português:
O Carnaval é certamente uma das mostras mais coloridas do Brasil. Música, uma festa de cores, fantasias e plataformas elaboradas, bonitos dançarinas e dançarinos, danças e cantos. A pandemia do coronavírus causou uma grande agitação. No entanto, os habitantes das maiores cidades do país: Rio de Janeiro e São Paulo não podem imaginar um calendário sem este evento. O carnaval também é uma celebração igualitária: para os ricos e para os pobres. Além disso, a riqueza das decorações disfarça efetivamente as diferenças sociais.
No entanto, os desfiles de carnaval ao som de sambas de enredo são apenas a ponta visível. O núcleo da montanha é composto por meses de trabalho de toda uma equipe de pessoas. Pessoas que normalmente não são visíveis durante o desfile, mas que se certificam de que sua escola de dança ganhe o título de melhor. Pessoas cuja tarefa é preparar a idéia principal do desfile, figurinos, música, coreografia e bailarinos.
Uma dessas pessoas é nosso convidado de hoje: Gabriel Castro, o diretor de passistas das escolas de samba G.R.E.S.E. Império da Tijuca e G.R.E.S. Unidos de Vila Isabel. As duas escolas estão localizadas no Rio de Janeiro. Nosso convidado é responsável pela coreografia dos sambistas durante o Carnaval: em particular as Musas e Rainhas. Além disso, uma parte importante de sua atividade é também a promoção da cultura relacionada à dança e ao samba, especialmente entre os jovens dos bairros pobres do Rio.
Junto com nosso convidado falaremos sobre as raízes e a evolução do carnaval e do samba (em particular os sambas de enredo), o gênero musical nacional do Brasil. Também daremos grande ênfase ao impacto da epidemia do coronavírus nos eventos carnavalescos. Falaremos sobre o papel social das escolas de samba entre os habitantes das maiores metrópoles do Brasil. Responderemos à pergunta se eles são realmente tão igualitários e se eles podem reunir pessoas de diferentes estratos sociais. Abordaremos o tema da cooperação e competição entre escolas de samba individuais. Também consideraremos a questão de saber se as escolas de samba são financiadas por fontes criminosas ilegais.
Como coreógrafo, o nosso convidado também tentará responder à questão de quais condições devem ser cumpridas para participar de um desfile e se todos podem participar dele, não apenas como espectador no sambódromo. Também analisaremos a possível evolução dos desfiles carnavalescos no futuro. Finalmente, falaremos sobre o projeto de nosso convidado „Eu Sambo Assim”.
Nossa transmissão também incluirá música carnavalesca quente!
Nos escutem hoje às 10PM UTC+2! Vamos falar polonês e portuñol!
Tancerz o przygotowaniach do wielkiego finału konkursu breakdance Red Bull BC One, który po raz pierwszy odbywa się w Polsce.
Tomasz Domański #Thomaz w #KurierWSamoPołudnie: Red Bull BC One to najbardziej prestiżowe zawody w breakdance. Pierwszy raz finały odbędą się w Polsce #RadioWnet
— RadioWnet (@RadioWNET) November 5, 2021
Polski uczestnik międzynarodowych zawodów breakdance podkreśla znaczenie tego wydarzenia. Mówi także o własnych odczuciach przed finałem konkursu.
Tomasz Domański #Thomaz w #KurierWSamoPołudnie: Skupiam się na tym, aby dobrze się bawić na scenie #RadioWnet
— RadioWnet (@RadioWNET) November 5, 2021
