Osiem dni do wyborów. Dzień, o którym było wiadomo, że najważniejszym jego wydarzeniem będzie proces zatwierdzenia przez Senat nominacji Amy Coney Barrett na sędziego Sądu Najwyższego. Niezależnie od wagi tego procesu Donald Trump udał się na 3 wiece wyborcze w Pensylwanii: Allentown, Lititz i Martinsburgh. Już na lotnisku któryś z dziennikarzy powiedział do Trumpa, że wywiesił białą flagę i poddał się przed COVID. Ten odparł, że przeciwnie, natomiast zrobił to Biden, który wywiesił białą flagę przed życiem i schował się w piwnicy a tak w ogóle jest żałosnym kandydatem. Stwierdził, że to jego administracja „zapędziła pandemię do narożnika” Powiedział, że spotka się z prasą wieczorem w Białym Domu na ceremonii zaprzysiężenia ACB. Potwierdził także zawieszenie broni pomiędzy Armenią i Azerbejdżanem.
Wiece w Pensylwanii były dość podobne z uwagi na podobny elektorat i podobne problemy.
Jak było do przewidzenia, Trump przypomniał, że wprowadzenie w życie planów Bidena doprowadzi do praktycznej likwidacji przemysłu wydobywczego i byłoby wyrokiem śmierci dla takich stanów jak Pensylwania.
Potwierdził to, co mówił już kilkakrotnie wcześniej, że od 4 listopada zniknie praktycznie temat COVID i przypomniał epidemię tzw. świńskiej grypy (H1N1), gorszej niż COVID.
Kiedy Trump podbijał serca wyborców w Pensylwanii, w Waszyngtonie odbywało się głosowanie w sprawie zatwierdzenia przez Senat, kandydatury nominowanej przez Donalda Trumpa na sędziego Sądu Najwyższego, Amy Coney Barrett.
Przypomnę, że 2 tygodnie temu odbyły się przed specjalną komisją senacką trwające 4 dni przesłuchania, po których ACB uzyskała pozytywną opinię FBI konieczną do zatwierdzenia, a w ubiegły czwartek rekomendację Komisji Senackiej, która zapadła stosunkiem głosów 12:0, z powodu zbojkotowania głosowania przez senatorów z Partii Demokratycznej.
Dwie senator republikańskie od dawna deklarowały, że nie poprą nominacji, nie z powodu samej ACB, której osoba nie budziła ich wątpliwości, tylko z uwagi na ich stanowiska, że nominacja nie powinna być w ogóle procedowana w trakcie procesu wyborczego a nowy sędzia powinien być nominowany już przez nowego, lub nowego-starego, prezydenta. Przy stosunkowo niedużej przewadze GOP w Senacie (53: 45 + 2 niezrzeszonych) wynik mógł być więc różny i dlatego część republikanów apelowała do wiceprezydenta Pence’a, który jest jednocześnie senatorem i przewodniczącym większości republikańskiej w Senacie, żeby pojawił się na wszelki wypadek na głosowaniu. Ustalono jednak, że nie powinno być to potrzebne. Wszyscy byli jednak przygotowani, że gdyby zaszła taka potrzeba, głosowanie będzie tak długo procedowane aż wiceprezydent na nie dotrze. Pence nie był potrzebny, wynik głosowania 52: 48 i nominacja została zatwierdzona.
Nie obyło się bez „dramatycznych” momentów, kiedy np. senator Schumer, Demokrata z Nowego Jorku mówił, że ten dzień zapisze się jako „jeden z najczarniejszych dni w historii Senatu USA”, a inny „demokratyczny” senator porównał Donalda do kapitana Ahaba z książki Melville’a („Moby Dick” – swoją drogą jedno z najwybitniejszych dzieł lit. amerykańskiej), a samą ACB do „ostatniego harpuna wbitego w ciało amerykańskiej demokracji”. Częsty u polityków popis elokwencji nieprowadzący do niczego. U Schumera wręcz irytujący, ponieważ znany jest jako jeden z najbardziej wpływowych i cynicznych polityków w Waszyngtonie.
Wieczorem odbyła się ceremonia zaprzysiężenia Amy Coney Barrett w Ogrodzie Różanym Białego Domu. Witając wszystkich i dziękując tym, którzy pomogli w wyborze i nominacji ACB, przywitał szczególnie jej męża Jessiego oraz siedmioro ich dzieci, które obserwowały ceremonię z domu w Indianie. Stwierdził, że rodzina Barret skradła serca Amerykanów.
Podkreślił, że ACB nie tylko jest piątą kobietą nominowaną na sędziego Sądu Najwyższego, ale także PIERWSZĄ matką dzieci w wieku szkolnym, która została sędzią SN! Wygłosił także krótką laudację na jej cześć, w której podkreślił wszystkie jej zalety i dotychczasowe osiągnięcia, a potem krótkie przemówienie skierowane głównie do młodzieży. Pozwolę sobie teraz przytoczyć spory fragment tego krótkiego tym razem przemówienia, ponieważ było jednym z najbardziej poruszających, jakie w swym niekrótkim życiu słyszałem.
„Równość, bezstronność, rządy prawa oparte na Konstytucji, z których korzystamy każdego dnia to jedno z czołowych osiągnięć w historii cywilizacji. To triumf rozumu, doświadczenia i wartości, które są trwałe i wieczne. Nasze przywiązanie do tego dziedzictwa uczyniło Amerykę tym, czym jest, najbardziej sprawiedliwym, wyjątkowym i chwalebnym narodem, jaki istniał.
Chcę, żeby każde dziecko w Ameryce zobaczyło to i zrozumiało jak wyjątkowa i ważna jest to uroczystość. Wypełniamy w niej obowiązek, który przechodzi z pokolenia na pokolenie, aby podtrzymywać narodowe tradycje i cnoty, które umożliwiły wszystko, co osiągnęliśmy wcześniej i zrobimy w przyszłości. To dzięki naszej Konstytucji i naszej kulturze wolności żyjecie w kraju, w którym wszystko jest możliwe i gdzie każde marzenie może się spełnić. Bez względu na to, kim jesteś, bez względu na to, skąd pochodzisz, w Ameryce każdy ma prawo do jednakowej ochrony zgodnie z naszym prawem, a Twoje uświęcone prawa nigdy, przenigdy nie mogą zostać ci odebrane. Marsz wolności, który rozpoczął się wraz z rewolucją amerykańską, trwa także dziś wieczorem. Dziś wieczorem w Białym Domu podążamy dalej w tym marszu, marszu równości i sprawiedliwości, za które tyle pokoleń Amerykanów poświęciło tak wiele. Oddajemy cześć sprawie, za którą ludzie ginęli by wygrać wojnę secesyjną, i dla której skakali z samolotów i przelewali krew na odległych polach bitew. Oddajemy cześć nieśmiertelnym zasadom, które zainspirowały miliony ludzi w walce o prawa obywatelskie, i odczuwamy szczególną dumę z narodu, który inspiruje miliardy ludzi na całym świecie. Nigdy nie możemy brać tego promiennego dziedzictwa za coś oczywistego. Nie możemy nigdy tracić wiary w naszą historię, nasze dziedzictwo i naszych bohaterów. Aby sięgnąć gwiazd, musimy stanąć na mocnym i solidnym fundamencie zbudowanym przez niesamowitych Amerykanów, którzy żyli przed nami.Sędzio Barrett, kiedy dziś wieczorem złożysz przysięgę, dziedzictwo naszych przodków spadnie na ciebie. Amerykanie pokładają w tobie zaufanie i wiarę w to, że podejmiesz zadanie obrony naszych praw, naszej konstytucji i kraju, który wszyscy kochamy. Prosimy Boga, aby dał ci mądrość i odwagę. Wiem, że sprawisz, że wszyscy będziemy (z ciebie) bardzo, bardzo dumni. Tak długo, jak będziemy lojalni wobec naszego dziedzictwa i naszych współobywateli, przyszłość Ameryki będzie świetlana, przeznaczeniem Ameryki będzie wielkość, a amerykanie na zawsze i zawsze będą wolni”.
Wow, cóż za przemówienie! Życzyłbym sobie kiedykolwiek usłyszeć coś równie zwięzłego, a jednocześnie podniosłego z ust polskiego polityka. Najchętniej jeszcze wiarygodnego.
Mam przeczucie, że to przemówienie otwiera najważniejszy front walki, która stanie wkrótce przed Donaldem Trumpem, ale tak naprawdę przed nami wszystkimi, przed konserwatystami całego świata. Walki o serca i umysły dzieci i młodzieży faszerowanych od lat lewicową ideologią.
Po przemówieniu nastąpiło zaprzysiężenie a przysięgę odbierał sędzia z najdłuższym stażem w Sądzie Najwyższym, zaprzysiężony jeszcze w 1991 roku przez Georga Busha, Clarence Thomas. Biblię, na której położyła rękę ACB w trakcie przysięgi, trzymał przed nią jej uśmiechający się bez przerwy mąż Jessie sam mający za sobą piękną karierę prawniczą m.in. jako prokurator federalny.
Zwykli ludzie tworzący wielką historię!
Adam Becker
