Być może część rzeczywiście część młodych osób jest w tej chwili mniej samodzielna i woli mieszkać z rodzicami.
Jakub Suwalski wyjaśnia kim są „gniazdownicy”. Chodzi o młodych Polaków w wieku 25-34 lata, którzy mieszkają razem z rodzicem lub obojgiem rodziców. Wbrew wyobrażeniom części ludzi, nie wynika to z tego, że nie chcą oni się usamodzielnić lub nie pracują.
To, co odróżnia gniazda wyników od innych młodych jest po pierwsze to, że mało zarabiają, czyli po prostu prawdopodobnie nie stać ich na własne mieszkania, a po drugie dużo częściej niż inni młodzi mieszkają z samotnym rodzicami mają samotnych rodziców, czyli po prostu opiekują się swoimi rodzicami.
Nasz gość wskazuje, że opóźnia się wiek zakładania rodzin przez Polaków. Nie jest rzeczą zaskakującą więc, że gniazdownicy żyją w związkach nieformalnych lub są samotnikami. Zauważa, że na Zachodzie sytuacja mieszkaniowa jest lepsza jeśli chodzi o ludzi młodych.
Na Zachodzie jest coś takiego, jak mieszkania społeczne, czyli mieszkania, które są własnością państwa i wynajmowane są właśnie osobom, które wchodzą w dorosłość, zakładają rodzinę.
Tymczasem w Polsce takich rozwiązań nie ma. W gorszej sytuacji są natomiast młodzi w Europie Południowej, która od lat jest w permanentnym kryzysie. Duże jest tam bezrobocie.
Jak mówi ekonomista SGH PIE, rynek pracy w naszym kraju stał się bardzo niestabilny. Nastąpił wzrost odsetka ludzi pracujących na umowach o dzieło i umowach-zleceniach. Na ich podstawie jest zaś praktycznie niemożliwe uzyskanie kredytu hipotecznego.
Ci młodzi gniazdownicy rzeczywiście bardzo mało zarabiają. Bardzo wielu z nich zarabia w okolicach płacy minimalnej.
Rozmówca Łukasza Jankowski zauważa, że środki przeznaczane na rzecz starszych osób są dziesięciokrotnie większe od tych przeznaczanych na rzecz młodych. Pokazuje to jego zdaniem priorytety jakimi się kierują politycy.
Zerowy PIT dla młodych to jest kilka miliardów złotych rocznie. […] Trzynasta, czternasta emerytura plus obniżenie wieku emerytalnego to jest skala mniej więcej 30 mld złotych rocznie.
Suwalski ocenia, że programy takie, jak „Mieszkanie dla młodych” nie rozwiązują problemów młodych. Wskazuje, że od 1995 r. nasz kraj nie miał żadnej poważnej polityki mieszkaniowej:
Jedynym pomysłem było opłacanie młodym do kredytów hipotecznych tzn. rozwiązanie, które przede wszystkim podbija ceny na rynku nieruchomości, a niekoniecznie pomaga tym osobom młodym.
Wyjaśnia, że zabrakło przekazania dużych środków ze strony państwa na budowę tych mieszkań. O jakie kwoty chodzi? Co najmniej 10 mld rocznie- stwierdza Jakub Suwalski.
Posłuchaj całej rozmowy już teraz!
A.P.
