Rozmowa z Izą Kowalewską: miłość, muzyka, pasja

Drogą do sukcesu jest bycie sobą. Iza Kowalewska zdradza nam, jak muzyka pozwala jej realizować siebie.

W naszym studiu mieliśmy okazję gościć Izę Kowalewską wraz z mężem Ryszardem Bazarnikiem, która opowiada o rozwoju swojej twórczości, a także zdradza, jak przebiega współpraca z mężem, przy tworzeniu płyty.

Retro to jest mój sposób na życie. Zawsze był i zawsze będzie.

Artystka podkreśla, że płyta Iza & Latynoscy Brothers jest utrzymana w stylistyce lat 50, ale zahacza również o rytmy latynoskie tj.salsę i rumbę. Ryszard Bazarnik  wspomina, że rytmy latynoskie wpisują się w tradycję polskiej muzyki, szczególną rolę odgrywały w okresie wojennym i międzywojennym.

Iza & Latynoscy Broethers jest tak naprawdę bardzo polską płytą.

Małżeństwo zaznacza, że oprócz muzyki, bardzo ważną rolę w utworach, odgrywa również  świadomy i mądry tekst. Słowa piosenek powinny być opowieścią, która posiada swój początek i zakończenie, która ma swoje przesłanie.

I. Kowalewska wyznaje, że pisząc piosenki, nie opiera się na krytyce i opiniach innych, nie chce wbrew sobie gonić za popularnością, dostosowywać się do wymogów wytwórni płytowych:

Piszę piosenki, to co mi w duszy gra.

Artystka wspomina o swojej przerwie w karierze, podczas której pracowała nad materiałem na następne płyty, opowiada o tym, że jej utwory pomogły wielu osobom, w trudnym okresie życia, poradzić sobie z różnymi ciężkimi doświadczeniami, a także opisuje pracę nad teledyskiem  do piosenki „Komedia”, który okazał się bardzo ambitną produkcją:

Patrzę na siebie jak na aktorkę w tym teledysku.

Wielkie znaczenie  miała również piosenka „Nocna zmiana kobiet”. Podczas rozmowy, artystka opowiada o etapach powstawania utworu. Ze słowami piosenki identyfikuje się wiele kobiet dlatego, nieoficjalnie stał się ich hymnem.

To walka o „oddech” dla kobiet.

Posłuchaj całej rozmowy już teraz!

M.K.

Samorealizacja prowadzi do braku chęci słuchania drugiej osoby: „Ja” jestem najważniejszy, mam prawo żądać, wymagać

Dzień 50 z 80/ Olsztyn/Poranek WNET; Postmodernistyczne idee wypaczyły w nas zdolność komunikowania się z drugim człowiekiem. Nie umiejąc rozmawiać i słuchać drugiej osoby, rodzina nie może przetrwać.

W dzisiejszym Poranku WNET można było usłyszeć nagraną wczorajszą rozmowę z ks. Przemysławem Drądem, dyrektorem Krajowego Ośrodka Duszpasterstwa Rodzin przy Konferencji Episkopatu Polski, oraz z ks. Wojsławem Czupryńskim, duszpasterzem diecezjalnym rodzin Archidiecezji Warmińskiej.

Ks. Przemysław Drąd powiedział, że duszpasterze małżeństw i rodzin troszczą się nie tylko o katolickie rodziny. Pragną przekazywać wszystkim wzorce, które są oparte na tej podstawowej komórce społecznej.

– Tutaj z wielką pomocą przychodzi nam papież Franciszek, który w Amoris laetitia bardzo mocno podkreśla, że rodzina jest miejscem uczenia się człowieczeństwa, uczenia się różnych cnót, uczenia się miłości – podkreślił dyrektor Krajowego Ośrodka Duszpasterstwa Rodzin.

Każde państwo, nawet bezwyznaniowe, powinno chcieć posiadać obywateli zaangażowanych społecznie, którzy troszczą się o siebie nawzajem, potrafią żyć w rodzinach wielopokoleniowych, są odpowiedzialni za siebie i za ojczyznę. Prace prowadzone nad pogłębieniem treści zawartych przez Ojca Świętego w „Amoris letitia” pozwalają odkryć wielkie bogactwo spojrzenia na rodzinę, na małżeństwo z poziomu Boga i człowieka.

– Człowiek powołany jest do miłości i ta miłość ma być radosna. Myślę, że to jest ciągle przez nas mało zrozumiane, mało odkryte – powiedział ks. Przemysław Drąd. Małżeństwo nie jest źródłem cierpienia, mimo że wiele chrześcijańskich rodzin sprawia takie wrażenie.

Obecnie jesteśmy świadkami zmian w polskim społeczeństwie i w mediach. Rodzina staję się czymś docenianym i dobrym. Reformy, które obecnie przeprowadza rząd, zmieniają postrzeganie społeczeństwa, jest to jednak proces długotrwały. Czasy komunistyczne oraz różne prądy przeciwne rodzinie sprawiły, że w polskiej mentalności duża rodzina była powodem do wstydu. Na szczęście to się powoli zaczyna zmieniać.

Ks. Wojsław Czupryński podzielił się z nami swoją refleksją, mówiąc, że obecnie zbyt mocno w nas pracują idee postmodernizmu i hasła takie, jak samorealizacja i sukces. W tym wszystkim człowiek często zapomina o rodzinie i dopiero gdy jest za późno, uświadamia sobie, że coś zmarnował, coś zaprzepaścił, bo odkrywa prawdę, że szczęście w życiu to kochać i być kochanym. Jednak co innego jest chcieć kochać, a co innego umieć to robić. Trzeba stale przypominać, co jest istotą miłości.

– Miłujcie się, ofiarowując samych siebie, dar z siebie drugiemu człowiekowi – a to często jest właśnie w poprzek tym hasłom postmodernizmu, sukcesu, samorealizacji, zaparcia się siebie, umarcia dla siebie, swoich ideałów. Ale koniec końców tylko taka inwestycja w pełną, prawdziwą miłość jest zawsze największym zwycięstwem.[related id=34684]

Kościół szczególnie troszczy się o duszpasterstwo narzeczonych. Jest to świetna okazja, żeby ewangelizować młodych ludzi. Przez wiele lat kursy przedmałżeńskie były zaniedbywane. Obecnie powstaje coraz więcej inicjatyw opierających się na dialogu małżeńskim, czyli głównym narzędziu potrzebnym do zachowania rodziny w jedności.

Ks. Przemysław Drąd zauważył, że w wielu przypadkach narzeczeni nie posiadają zdolności rozmawiania ze sobą, słuchania siebie nawzajem. Trzeba ich tego uczyć, organizując warsztaty, spotkania. Jeżeli brakuje dialogu w małżeńskim życiu, zaczynają pojawiać się problemy. Dążenie do samorealizacji prowadzi do braku chęci słuchania drugiej osoby: ja jestem najważniejszy, mam prawo żądać, wymagać. W momencie, kiedy druga osoba zostaje zepchnięta na dalszy plan, dochodzi do wielu dramatów.

– Chrystus uczy nas najlepiej, jak rozmawiać z drugim człowiekiem i Bogiem – powiedział ks. Przemysław Drąd, podkreślając, że kursy nie mogą się skupić tylko na rozmowie. Zawsze trzeba pamiętać, kto jest najważniejszy.

Całej audycji możesz posłuchać tutaj. Rozmowa o rodzinie w części szóstej.

MW

 

Ks. dr Wielądek: Jeśli po rozwodzie nie wchodzimy w nowe relacje, to jak najbardziej można przystępować do sakramentów

– Z chwilą, w której przestaję być wierny osobie, której ślubowałem, sam sobie zamykam drogę do sakramentów. Grzech nigdy nie przynosi dobrych rozwiązań – mówił diecezjalny duszpasterz rodzin.

We wtorek 14 marca, jeszcze przed ogłoszeniem ustaleń 375. Zebrania Plenarnego Konferencji Episkopatu Polski, na temat działań na rzecz rodziny, przygotowaniu do małżeństwa oraz nierozerwalności tego sakramentu, rozmawialiśmy z ks. dr Robertem Wielądkiem, duszpasterzem rodzin diecezji Warszawsko-Praskiej.

Diecezjalny duszpasterz rodzin, zapytany o pragnienie ponownego związku, osób, które zostały porzucone przez męża lub żonę, odpowiedział: – Grzech nigdy nie przynosi dobrych rozwiązań. Taka sytuacja jest dobrym rozwiązaniem na chwilę.

[related id=”25538″]- Z perspektywy duszpasterza rodzin i misjonarza miłosierdzia nie spotykam takich sytuacji, które gdzieś tam porządkują. One najczęściej powodują kolejne nieuporządkowania. Trzeba to podkreślić, te osoby zostały skrzywdzone, źle potraktowane, ale nigdy rozwiązaniem tego dramatu nie będzie wybór życia w grzechu – kontynuował.

Natomiast rozmawiając o celowość kursu przedmałżeńskiego stwierdził: – To jest tak, że w małżeństwo wchodzimy z całym bagażem doświadczeń. Jeżeli wchodzimy z pewnego rodzaju nieuporządkowaniem, bałaganem, to ten bałagan w małżeństwie bardzo szybko wychodzi.

– Uczciwie mówię, przygotowanie do małżeństwa, to całe życie. Nasze kursy przedmałżeńskie są tylko propozycją dotknięcia pewnych ważnych tematów. Trzeba to uczciwie powiedzieć. Jeżeli ktoś chce kurs tylko zaliczyć, to go zaliczy, i to jest jego życie – a stwierdzenie „jakoś to będzie”, zazwyczaj oznacza, że będzie źle, wyjaśniał ksiądz Wielądek.

– Widzę ogromną nieproporcjonalność w przygotowaniu do życia kapłańskiego i do życia w małżeństwie. W Kościele mamy dwa sakramenty drogi chrześcijańskiej, sakrament małżeństwa i sakrament kapłaństwa. Stricte przygotowanie do kapłaństwa trwa sześć lat codziennej formacji – a wciąż niektórzy oburzają się na dziesięć spotkań kursu przedmałżeńskiego.

Co więcej:

W dokumentach Kościoła do dziś obowiązujących, było napisane, że przygotowanie do sakramentu małżeństwa ma trwać rok, a skrócona forma to jest dziesięć spotkań.

Zapytany na co powinno się przede wszystkim zwracać uwagę podczas przygotowania do małżeństwa, odparł, że tematów jest wiele, ale najważniejszą jest, że sakramenty są dla ludzi wierzących. Jak mówi wnioski o stwierdzenie nieważności małżeństwa biorą się głównie z dwóch rzeczy: – Po pierwsze brak wiary, świadomość, że jest to sakrament na całe życie. Druga rzecz to brak znajomości siebie i drugiej osoby.

Na czym polega funkcja diecezjalnego duszpasterza rodzin? Jakie są największe problemy dzisiejszych rodzin? Co powinna zrobić kobieta, która spotyka się z przemocą w domu?

Zapraszamy do wysłuchania rozmowy

Przystąpili do Niego faryzeusze i chcąc Go wystawić na próbę, pytali Go, czy wolno mężowi oddalić żonę

Powiedział im: Kto oddala żonę swoją, a bierze inną, popełnia cudzołóstwo względem niej. I jeśli żona opuści swego męża, a wyjdzie za innego, popełnia cudzołóstwo.

[related id=”4019″]Jezus przeszedł w granice Judei i Zajordania. Tłumy znowu ściągały do Niego znowu je nauczał, jak miał zwyczaj. Przystąpili do Niego faryzeusze i chcąc Go wystawić na próbę, pytali Go, czy wolno mężowi oddalić żonę. Odpowiadając zapytał ich: Co wam nakazał Mojżesz? Oni rzekli: Mojżesz pozwolił napisać list rozwodowy i oddalić. Wówczas Jezus rzekł do nich: Przez wzgląd na zatwardziałość serc waszych napisał wam to przykazanie. Lecz na początku stworzenia Bóg stworzył ich jako mężczyznę i kobietę: dlatego opuści człowiek ojca swego i matkę i złączy się ze swoją żoną, i będą oboje jednym ciałem. A tak już nie są dwoje, lecz jedno ciało. Co więc Bóg złączył, tego człowiek niech nie rozdziela! W domu uczniowie raz jeszcze pytali Go o to. Powiedział im: Kto oddala żonę swoją, a bierze inną, popełnia cudzołóstwo względem niej. I jeśli żona opuści swego męża, a wyjdzie za innego, popełnia cudzołóstwo.

Mk 10,1-12


Nie jest naszym zadaniem ogłaszać Chrystusa Królem, lecz uznać Jego panowanie i poddać się Jego Prawu, Jego woli i zbawczej władzy, zawierzyć i poświęcić Mu naszą Ojczyznę i cały Naród, nas samych i nasze rodziny.

Bp. Andrzej Czaja – homilia wygłoszona podczas uroczystości Aktu Przyjęcia Chrystusa za Króla i Pana w Krakowie-Łagiewnikach


Cytat z Pisma Świętego za Biblią Tysiąclecia