Kłosowski: Adhortacja „Querida Amazonia” kończy dyskusję na temat celibatu. Rewolucji nie będzie

Sekretarz redakcji pisma „Wszystko co najważniejsze” mówi o uniwersalizmie papieskiego dokumentu, o coraz lepszej komunikacji watykańskiej i rosnącej izolacji liberalnych biskupów niemieckich.

 

 

Michał Kłosowski komentuje adhortację apostolską „Querida Amazonia”, podsumowującą niedawne zgromadzenie Synodu Biskupów. Zwraca uwagę na uniwersalność papieskiego dokumentu i jego mocno polityczny charakter. Adhortacja nie zawiera żadnych rewolucyjnych treści:

Adhortacja była bardzo oczekiwana w Kościele i poza nim. Wieńczy burzliwą dyskusję na temat celibatu.

Jak podkreśla rozmówca Łukasza Jankowskiego, przy okazji zaprezentowania nowej adhortacji doszło do usprawnienia watykańskiej komunikacji; dokument został objaśniony za pomocą infografik na Twitterze.

Obecna adhortacja jest drugim najbardziej politycznym dokumentem papieża Franciszka, tuż po encyklice „Laudato Si”. Papież pisze o globalizmie jako nowym kolonializmie, co można odczytywać również w kontekście naszej części świata.

Michał Kłosowski ocenia, że język Kościoła zmienia się wraz z nowymi wyzwaniami stojącymi przed światem. Zwraca uwagę, że w epoce Jana Pawła II głównym punktem odniesienia był komunizm, teraz środek ciężkości przesunął się w stronę globalizmu i wyzysku ekonomicznego.

Konserwatywny kardynał Gerhard Mueller otrzymał od papieża list z podziękowaniem za ciepłe przyjęcie adhortacji. Zgodnie z oczekiwaniem konserwatystów nie ma w dokumencie papieża nic o kapłaństwie kobiet ani o zniesieniu celibatu.

Poruszony zostaje również temat „drogi synodalnej”, próby zmiany sposobu zarządzania Kościołem, której inicjatorami są biskupi niemieccy. Michał Kłosowski odnotowuje, że hierarchowie z reszty świata coraz bardziej wyraźnie sprzeciwiają się postulatom biskupów znad Renu. Również kościelni liberałowie negatywnie oceniają niemieckie rozumienie synodalności, które ociera się, zdaniem wielu, o schizmę.

W adhortacji niemało uwagi poświęcono zagadnieniu inkulturacji Ewangelii. Kościół od wieków szuka nowych sposobów dotarcia ze swoją nauką w coraz dalsze rejony świata.

Michał Kłosowski zwraca również uwagę, że spekulacje na temat zniesienia celibatu przyniosły pewien pozytywny skutek – przyczyniły się do rozwoju debaty nad sensem kapłaństwa.

Wysłuchaj całej rozmowy już teraz!

A.W.K.

Niemiecka „droga synodalna”. Nuncjusz wzywa niemieckich hierarchów do posłuszeństwa papieżowi

Stolica Apostolska przestrzega niemieckich biskupów przed podejmowaniem decyzji, które groziłyby podziałami w Kościele. Niemieccy biskupi krytykują stanowisko Watykanu.

List Ojca Świętego zasługuje na szczególną uwagę.

Podkreśla nuncjusz apostolski w RFN abp Nikola Eterović. Przypomina on, że ostatnim papieżem, który skierował swe orędzie do wszystkich niemieckich katolików, był Pius XI, który w 1937 r. napisał encyklikę „Mit brennender sorge”, o Kościele i Rzeszy Niemieckiej, potępiającą ingerencję narodowego socjalizmu w dziedzinę praw Kościoła.

Obecnie problemem nie są relacje między państwem a Kościołem w Niemczech, które nuncjusz ocenia jako poprawne, ale wewnętrzne sprawy Kościoła.  Papieski przedstawiciel podkreśla, że papież Franciszek zaznaczył, iż synod „nie jest parlamentem” (niemieccy biskupi planują dopuścić na synodzie świeckich do głosowania), a sprawy należące do wspólnego dziedzictwa wiary nigdy nie mogą być przedmiotem negocjacji Kościoła partykularnego.

Słowa hierarchy odnoszą się do zapowiadanych od wiosny br. reform w Kościele Katolickim w Niemczech. Jak podaje dw.pl, w marcu hierarchowie niemieccy zapowiedzieli przystąpienie do procesu reform, który nazwali „drogą synodalną”. Reformy te objąć mają między innymi stosunek Kościoła do zagadnienia władzy, celibatu i katolickiej moralności seksualnej. Dyskusja na temat „drogi synodalnej” obejmie także żądania zwiększenia roli kobiet w Kościele.

29 czerwca papież odniósł się w swoim liście do zapowiedzi niemieckich biskupów. W swoim piśmie docenił wolę reform niemieckich biskupów, przypominając przy tym, że „w centrum starań powinna się znaleźć ewangelizacja i radość wiary. Nie może chodzić tylko o dostosowanie do ducha czasu i kwestie czysto strukturalne”.

Ojciec Święty przestrzegł też przed utratą jedności. Zaznaczył bardzo wyraźnie, że tak jak Kościół powszechny czerpie swoje siły z wielu Kościołów lokalnych, to, tak samo Kościoły lokalne czerpią z Kościoła powszechnego. Papież prosił, by w Niemczech zachowano tę szeroką, globalną perspektywę. Poprosił też o zgodność między biskupami i różnymi środowiskami, apelując o zażegnanie sporów.

Pogłębienie teologiczne zagadnień nikomu jeszcze nie zaszkodziło, zwłaszcza Kościołowi.

Tak krytykę Watykanu wobec niemieckiej „drogi synodalnej” komentował biskup Münster Felix Genn.

Potrzebny jest nowy podział władzy, szczególnie nowego związku między tak zwanymi świeckimi a kapłanami, głównymi i honorowymi, mężczyznami i kobietami w Kościele katolickim- dodawał biskup.

Abp Eterović przestrzegał, że decyzje niemieckich biskupów „w tym momencie dziejów nie mogą nie mieć daleko idących konsekwencji, nie tylko dla katolicyzmu w Niemczech”.

A.P.