Hładyk: Łemkowie na Beskidzie Niskim są autochtonami i grupą etnicznie ukraińską

Czym jest Łemkowska Watra w Zdyni, kim są Łemkowie i jak kultywują swoje tradycje? Opowiada Natalia Hładyk, sekretarz Zjednoczenia Łemków.

Natalia Hładyk opowiada o mniejszości łemkowskiej i o tym, jak kultywują oni swoje tradycje kulturalne.

Jesteśmy autochtonami. Te ziemie Beskidu Niskiego należały do Księstwa Halickiego, a potem zostały anektowane przez Kazimierza Wielkiego.

Po drugiej wojnie światowej Łemkowie razem z Ukraińcami, Bojkami, Hucułami zostali wysiedleni z zamieszkiwanych przez siebie od wieków ziem w ramach „Akcji Wisła”. Jak mówi rozmówczyni Łukasza Jankowskiego, 1,5 tys. Łemków powróciło do Gorlic po odwilży 1956 r. Reszta, która została na Śląsku i na Ukrainie „powraca co jakiś czas do swoich rodzin, na święta i też przy okazji Łemkowskiej Watry w Zdyni”.

Na początku były to spotkania artystyczne, które z roku na rok się powiększały.

W tym roku odbywa się 37. edycja festiwalu, który zaczynał jako wydarzenie artystyczne i kulturalne, a obecnie jest także wielką okazją do spotkań ludności łemkowskiej. Jak podkreśla Hładyk, Łemkowie to „społeczność bardzo wspólnotowa i bardzo rodzinna”. Najbliższa Watra odbędzie się w najbliższy piątek w Zdyni, 25 km od Gorlic, w pobliżu granicy ze Słowacją.

W moim przekonaniu jest to grupa etniczna ukraińska. Kontakty kulturowe są silne, są intensyfikowane przez organizacje kulturalne działające tu i tam.

Sekretarz Zjednoczenia Łemków zgadza się ze stanowiskiem promowanym przez Ukraińców, mówiącym, że Łemkowie są integralną częścią narodu ukraińskiego. Odpowiadając na pytanie o upamiętnienie „Akcji Wisła”, mówi, że należy o tym pamiętać. Zauważa przy tym, że „wielkie przesiedlenie ludności dotyczyły Polaków, Ukraińców i Niemców”.

Posłuchaj całej rozmowy już teraz!

A.M.K./A.P.

 

Kotowicz: Rafineria w Gorlicach w warunkach normalnej gospodarki powinna funkcjonować do dzisiaj [WIDEO]

Krzysztof Kotowicz z NSZZ Solidarność Gorlice o upadku rafinerii Glimar w Gorlicach i o skutkach tego upadku dla związku, miasta i środowiska naturalnego.

Krzysztof Kotowicz opowiada o NSZZ Solidarność Gorlice, która swojego czasu miała nawet kilka tysięcy członków. Jak podkreśla, niestety to już przeszłość. Zaznacza, iż związki zawodowe działają w zakładach pracy, których to w Gorlicach i okolicy ubywa.

To miało się rozwijać i to miało rację bytu. W warunkach normalnej gospodarki to powinno funkcjonować do dziś.

Odpływ mieszkańców z Gorlic w poszukiwaniu pracy i lepszego życia nastąpił w momencie upadku rafinerii w 2008 roku. Jak dodaje rozmówca „Poranka WNET”, upadłość zakładu raczej nie była przypadkiem. Wina za ten upadek obarcza brak należytej kontroli ze strony odpowiedzialnych za to organów. Związkowcy próbowali ratować zakład, ale ich możliwości były niewystarczające. Po upadku zakładu część pracowników chciała założyć coś na gruzach dawnej rafinerii, jednak jak mówi „biznesplany sobie a wykonanie sobie”.

To jest problem, to niszczeje. Owszem jest tam ileś niedużych podmiotów gospodarczych, które to podnajmują lokale, budynki i tam prowadzą działalność […] To podlega nadzorowi, o to bym się jeszcze nie martwił. Natomiast jest problem na pewno z całym urządzeniem, składowaniem, są to zbiorniki – lata lecą, korozja.

Po dawnej rafinerii zostało kilkadziesiąt pustych obszarów, które częściowo zostały zagospodarowane przez lokalny biznes. Jednocześnie dawne, niszczejące teraz instalacje stanowią potencjalne zagrożenie dla środowiska.

Wysłuchaj całej rozmowy już teraz!

A.M.K./A.P.

Markowicz: Austro-Węgry nie chciały, by Galicja się rozwijała. Lecz to tutaj, w Gorlicach rozpoczął się przemysł naftowy

– Ignacy Łukasiewicz eksperymentował z ropą naftową we Lwowie, by potem przenieść się do Gorlic, gdzie ta sama wypływała z ziemi. W tym mieście rozpoczął się przemysł naftowy – mówi Daniel Markowicz.

 

 

Daniel Markowicz, historyk, przybliża historię miasta Gorlice, które złotymi zgłoskami zapisało się nie tylko w historii Polski, lecz również świata. Było to bowiem pierwsze miasto, w którym zapalono uliczną lampę naftową. Jej światło rozbłysło w 1854 r. w dzielnicy Zawodzie. Od tamtego momentu po dziś dzień w tym miejscu stoi kapliczka Jezusa Frasobliwego.

Za rozpoczęcie światowego przemysłu naftowego odpowiedzialny jest Ignacy Łukasiewicz, który rozpoczął prowadzenie doświadczeń z ropą we Lwowie. Następnie przeniósł się on do Gorlic, gdzie substancja ta w dużych ilościach wypływała z ziemi samoczynnie.

Znajdujące się w tym czasie pod zaborem austriackim miasto nie zmarnowało szansy, jaką dało mu odkrycie Polaka:

„Na tle ogólnej nędzy galicyjskiej, o której pisał Stanisław Szczepanowski, Gorlice – można powiedzieć – wybiły się na jako taki dobrobyt, właśnie oparty na ropie naftowej. Było tutaj mnóstwo tej ropy w połowie XIX w., powstawały kopalnie naftowe. Dość powiedzieć, że przy końcu XIX w. w przemyśle naftowym tu, na terenie ziemi gorlickiej, pracowało dwa tysiące ludzi, a więc nawet jak na nasze dzisiejsze kategorie to jest naprawdę potężne przedsiębiorstwo. To była (…) szansa i Gorlice na tyle, na ile mogły w (…) okresie zaborów na tym rzeczywiście korzystały”.

Swego czasu Austro-Węgry nie wiedziały jednak, co zrobić z ropą. Ponadto nie odpowiadał im fakt, że to właśnie w Galicji miałby rozwijać się przemysł.

Wysłuchaj całej rozmowy już teraz!

A.K.