Kolumbia wybrała! / Colombia ha elegido!

Gustavo Petro, AH Photos, CC BY-SA 2.0

Kolumbia ma nowego prezydenta. Został nim wybrany w ubiegłą niedzielę Gustavo Petro, pierwszy tej rangi polityk wywodzący się z lewicy. Co oznacza ten wybór dla Kolumbii i jej mieszkańców?

W ubiegłą niedzielę Kolumbijczycy wybrali nowego prezydenta swojego kraju. Wiadomość ta raczej nie byłaby żadną sensacją. W końcu, w każdym demokratycznym państwie jego przywódcy wybierani są co kilka lat.

Jednak w przypadku Kolumbii sytuacja ma się inaczej. Nowowybrany prezydent kraju, Gustavo Francisco Petro Urrego, jest bowiem pierwszym w historii kraju prezydentem wywodzącym się z lewicy.

Wybór ten jednak nie do końca był pewny: zarówno Petro, jak i jego kontrkandydat w drugiej turze wyborów, Rodolfo Hernández, w sondażach wyborczych szli niemal „łeb w łeb”. Dlaczego zatem Kolumbijczycy zdecydowali się na wybór Petro, a nie prawicowego populisty Hernándeza? Czy zatem wybór Petro oparty był jedynie na jego dopasowanych obietnicach wyborczych, a może jest konsekwencją skomplikowanej współczesności Kolumbii? Jakimi obietnicami uwiódł wyborców Gustavo Petro, a jakimi Rodolfo Hernández?

Wreszcie, co oznacza wybór Gustavo Petro dla Kolumbii i jej mieszkańców? Prezydent-elekt w swojej kampanii wyborczej obiecał szereg rozwiązań mających na celu budowę nowego sprawiedliwego społecznie, nowoczesnego i proekologicznego państwa. Czy jednak obietnice te są możliwe do spełnienia? A jeśli tak, to w jaki sposób? Co więcej, skąd Gustavo Petro zamierza pozyskać fundusze, którymi chce sfinansować swoje reformy? Czy były partyzant jest również w stanie doprowadzić do rzeczywistego zakończenia wojny domowej w Kolumbii i podpisania porozumień pokojowych z organizacjami pseudopartyzanckimi? W jaki sposób kraj ma zapewnić bezpieczeństwo swoich obywateli, którzy codziennie giną mordowani? A może Gustavo Petro, wzorem swojego wenezuelskiego sąsiada zamierza zaśpiewać w populistycznym chórze tak zwanych „postępowców”?

Ponadto, jak wyglądać będzie sytuacja międzynarodowa Kolumbii? Czy pozostanie ona najwierniejszym sojusznikiem USA w Ameryce Południowej? A jeśli tak, to na jakich warunkach? A może kraj przejdzie do tak zwanej „boliwariańskiej” alternatywy? Czy Kolumbia ponownie nawiąże relacje dyplomatyczne z Wenezuelą, a jesli tak, to z kim? Jaką rolę na arenie międzynarodowej może odegrać Gustavo Petro?

Pytań i wątpliwości związanych z polityką przyszłego rządu Kolumbii z pewnością jest wiele. Na część z nich postaramy się odpowiedzieć wraz z naszym dzisiejszym gościem, Hermésem Llainem.

Zapraszamy już dziś na godz. 22H00! Będziemy rozmawiać po polsku i hiszpańsku!

Y resumen en castellano:

El domingo pasado, el pueblo colombiano eligió un nuevo presidente. Esta noticia probablemente no sería una sensación:  en todos los países democráticos, sus dirigentes son elegidos cada pocos años.

Sin embargo el recién elegido presidente colombiano, Gustavo Francisco Petro Urrego, es el primer presidente de izquierdas de la historia del país.

La elección de Petro no era del todo segura: tanto él como su contrincante en la segunda vuelta electoral, Rodolfo Hernández, iban casi de la mano en las encuestas. Entonces, ¿por qué los colombianos eligieron a Petro en lugar del populista de derecha Hernández? ¿La elección de Petro se basó únicamente en sus promesas electorales a medida? O es una consecuencia de la compleja situación contemporánea de Colombia? ¿Con qué promesas sedujaba Gustavo Petro a los votantes y con qué los sedujaba Rodolfo Hernández?

Por último, ¿qué significa la elección de Gustavo Petro para Colombia y su pueblo? En su campaña electoral, el presidente electo prometió una serie de soluciones destinadas a construir un nuevo Estado socialmente justo, moderno y respetuoso con el medio ambiente. Pero, ¿son factibles estas promesas? ¿De dónde va a sacar Gustavo Petro los fondos con los que quiere financiar sus reformas? ¿Es capaz el ex guerrillero de conseguir un final real de la guerra civil en Colombia y la firma de acuerdos de paz con la pseudo-guerrilla? ¿Cómo va a garantizar el país la seguridad de sus ciudadanos, que son asesinados cada día? ¿O acaso Gustavo Petro, siguiendo el ejemplo de su vecino venezolano, pretende cantar en el coro populista de los llamados „progresistas”?

¿Cómo será la situación internacional de Colombia? ¿Seguirá siendo el aliado más fiel de Estados Unidos en Sudamérica? Y si es así, ¿en qué condiciones? ¿O el país pasará a la llamada alternativa „bolivariana”? ¿Restablecerá Colombia relaciones diplomáticas con Venezuela, y si es así, con quién? ¿Qué papel puede desempeñar Gustavo Petro en la escena internacional?

Los interrogantes y las dudas en torno a la política del futuro gobierno de Colombia son muchos. Intentaremos responder a algunas de ellas con nuestro invitado de hoy, Hermés Llain Jiménez.

Les invitamos para escucharnos hoy a las 10PM UTC+2! Vamos a hablar polaco y español!

Honduras: co dalej? / Cómo seguirá Honduras?

W ubiegłą niedzielę Hondureńczycy wybrali nową prezydent kraju: Xiomarę Castro. W República Latina opowiemy o tym, co oznacza ten wybor dla Hondurasu w perspektywie najbliżśzych miesięcy i lat.

W niedzielę 28-go listopada Hondureńczycy wybrali nowego prezydenta.

Według wszelkich znaków na niebie i ziemi po kilkunastu latach rządów z władzą pożegna się prawicowa Partia Narodowa, do wladzy zaś dojdzie lewicowa partia Libre. Jak bowiem wskazują rezultaty wyborów nową prezydent kraju zostanie Xiomara Castro de Zelaya. Dodajmy, polityk o mocno populitycznych poglądach, naznaczonych między innymi sympatią do chavizmu.  Prywatnie zaś jest ona żoną obalonego  w zamachu wojskowym byłego prezydenta kraju Manuela Zelayi.

Dlaczego Hondureńczycy zdecydowali się na wybór Xiomary Castro i co oznacza ta decyzja? Jak ewentualnie może zmienić się polityka rządu? Jaką drogą pójdzie lewicowy rząd? W kierunku państwa opiekuńczego promowanego przez europejską socjaldemokrację, czy w kierunku twardego chavistowskiego populizmu? Czy na Xiomarze Castro również ciążą zarzuty o powiązania z narkobiznesem, jak to ma miejsce w przypadku obecnego prezydenta kraju Juana Orlando Hernándeza, ale i jej małzonka? Czy polityka rządu Xiomary Castro sprawi, że Hondureńczycy zdecydują się przestać emigrować w poszukiwaniu lepszego życia? I wreszcie jak wyglądać będzie polityka międzynarodowa jednego z dotychczas największych sprzymierzeńców USA na terenie Ameryki Łacińskiej pod rządami nowej prezydent?

Na te i inne pytania spróbujemy odpowiedzieć w rozmowie z naszymi dzisiejszymi gośćmi, pochodzącymi z Hondurasu Paolą Morales oraz Allanem Zelayą.

Zapraszamy już dziś na godzinę 22H00! Będziemy rozmawiać po polsku i hiszpańsku!

Resumen en castellano:

El domingo 28 de noviembre los hondureños han elegido la nueva presidente – Xiomara Castro de Zelaya. La elección significa que el Partido Nacional, que desde muchos años ha gobernado el país se vuelve la oposición. La nueva presidente del partido izquierdista „Libre” es conocida también por ser la esposa del ex-presidente del país, Manuel Zelaya y por su simpatía hacia el chavismo.

Porqué los Hondureños se decidieron a elegir por Xiomara Castro y que significa su decisión? Cómo se va a cambiar la política del gobierno? Qué camino va elegir el gobierno izquierdista? Un estado social de tipo de los países europeos gobernados por los socialdemocratas o un país populista de tipo de los regimenes latinoamericanos de Venezuela o Nicaragua? Tiene también Xiomara Castro conecciones con el narcobusiness, como se le sospecha al presente presidente de Honduras, Juan Orlando Hernández y el esposo de la presidente-electa? Puede ser la política de ella sufcientemente eficazz para que los Hondureños dejen de emigrar del país? Y finalmente, podemos contar con unos cambios de la política internacional de Honduras, que sigue siendo uno de los mejores aliados de los EU en América Latina?

A estas y otras preguntas vamos a probar contestar con nuestros ivitadoos, los Hondureños Paola Morales y Allan Zelaya.

Les invitamos para escucharnos hoy a las 10PM UTC+1! Vamos a hablar polaco y español!

 

 

Wenezuela sprzedaje swe spółki. Zbigniew Dąbrowski: Okazuje się, że nacjonalizacja nie przyniosła pozytywnych skutków

Zbigniew Dąbrowski o tym, jak Nicolas Maduro radzi sobie z brakiem pieniędzy w budżecie oraz o spornym wyniku wyborów w Ekwadorze, a także o nowym prezydencie Boliwii i kubańskiej szczepionce.

Jak informuje Zbigniew Dąbrowski, w Wenezueli chaviści upaństwawiali wszystko co mogli, najczęściej bez odszkodowań. Obecnie Nicolas Maduro doszedł do wniosku, że nie jest to dobre wyjście.

Okazuje się, że spółki nacjonalizowane przez dekady wcale nie przynoszą takich pozytywnych skutków, a wręcz przeciwnie.

Dąbrowski zauważa, że przemysł wydobywczy został przejęty przez państwo na długo prze Hugo Chavezem. Przykładem spółki, która nie zyskała na obsadzeniu jej ludźmi związanymi z rządem jest Petróleos de Venezuela, S.A.

Ta kura znosząca złote jaja została zarżnięta i de facto teraz do PDVSA trzeba dokładać.

Rząd nie ma pieniędzy, więc postanowił zacząć sprzedawać państwowe przedsiębiorstwa. Szansę na ich przejęcie mają firmy z Chin, Iranu, Rosji, czyli polityczni przyjaciele Nicolasa Maduro.

[related id=136600 side=right] Tymczasem w Ekwadorze trwa napięcie polityczne przed II turą wyborów prezydenckich. Nie wiadomo bowiem wciąż, kogo za kontrkandydata będzie mieć Andrés Arauz. Dotąd spodziewano się zajęcia drugiego miejsca przez Yaku Péreza, działacza na rzecz środowiska naturalnego i ludności rdzennej. Obecnie jednak według nieoficjalnych wyników wyborów, do II tury przeszedł Guillermo Lasso. Obaj kandydaci mówią o sfałszowaniu wyborów. Jak wyjaśnia rozmówca Jaśminy Nowak:

Różnica pomiędzy obydwoma kandydatami jest minimalna i wynosi 0,36%: Lasso otrzymał bowiem 19,74% głosów, zaś Pérez 19,38%. […] W piątek obydwaj zgodzili się na to żeby w 16 prowincjach z 24 przeprowadzić ponowne wybory.

Jednak Lasso obecnie wycofuje się z tych ustaleń, sugerując, że ponowne liczenie głosów może mieć mniejszą skalę, a nawet może go nie być w ogóle. Nie umknęło to uwadze Péreza, który stwierdził jego kontrkandydat jest oszustem, podobnie jak Narodowa Rada Wyborcza. Popierający go Indianie zapowiedzieli marsz na stolicę.

W Boliwii po odsunięciu od władzy Eco Moralesa przez rok tymczasową prezydent była Jeanine Áñez. Kraj w tym czasie został mocno dotknięty przez pandemię Covid-19, z którą rząd sobie nie radził. Obecnie prezydentem jest Luis Arce, będący wcześniej przez 14 lat ministrem gospodarki w rządzie Moralesa. Były prezydent ma szanse na otrzymanie ułaskawienia z rąk obecnego.

Tymczasem kubański rząd wprowadza tymczasem własną szczepionkę o nazwie Suweren 02. Będący jeszcze w fazie badań szczepionka ma zostać udostępniona za darmo.

Posłuchaj całej rozmowy już teraz!

A.P.

Kolumbia i Wenezuela: tak blisko, czy tak daleko? / Colombia y Venezuela: tan cerca o tan lejos?

Kolumbia i Wenezuela: dwa sąsiadujące ze sobą kraje. A jaki jest stosunek ich mieszkańców do sąsiadów? Czy państwa te żyją w zgodzie, czy też czy kłócą się? Co łączy je, a co dzieli?

Kolumbia i Wenezuela: dwa sąsiadujące ze sobą kraje w Ameryce Południowej. Zarazem dwa kraje, które łączy język, historia, obyczaje, kuchnia i wiele innych cech. Jednak czy kraje te i ich mieszkańcy są rzeczywiście do siebie aż tak podobni, jak mogłoby to się wydawać na pierwszy rzut oka?

Wenezuela i Kolumbia z pewnością mają wspólną historię: przez setki lat tworzyły one część kolonialnego Wicekrólestwa Nowej Granady. Z kolei po wywalczeniu niepodległości obydwa kraje weszły w skład organizmu państwowego zwanego jako Wielka Kolumbia. Organizmu będącego również realizacją zamierzeń Simóna Bolívara o zjednoczeniu Ameryki Łacińskiej. Dodać należy tutaj, że sam wielki Ojciec Wyzwoliciel uważany jest również za współtwórcę obydwu krajów.

Współczesne Kolumbia i Wenezuela różnią się jednak między sobą: zwłaszcza w swojej najnowszej historii. Przez niemalże pół wieku Kolumbia była areną wojny domowej oraz walk oficjalnych sił domowych z lewicującą partyzantką i faszyzującymi siłami paramilitarnymi. W przeciwieństwie do niej Wenezuela przeżywała silny rozkwit swojej ekonomii opartej na wydobyciu i przetwórstwie ropy naftowej. Jednak i współczesne Kolumbia i Wenezuela to dwa różne państwa. Kolumbia leczy rany po wojnie domowej i zaczyna odgrywać coraz ważniejszą rolę w gospodarce i turystyce światowej. W tym samym czasie jej wschodnia sąsiadka zalicza spektakularny upadek wszelkich dziedzin życia pod populistycznymi rządami chavistów. Niegdyś to Wenezuela byłą schronieniem i nowym domem dla tysięcy kolumbijskich emigrantów uciekających przed okrucieństwami wojny domowej. Z pewnością to Kolumbia jest azylem dla milionów wenezuelskich emigrantów niemogących znieść nędzy i beznadziei dnia codziennego w ich pierwotnej ojczyźnie.

Co zatem łączy obydwa kraje poza wspólną historią oraz współczesnymi emigrantami? Co myślą Kolumbijczycy o Wenezuelczykach? Jaką opinię mają Wenezuelczycy o Kolumbijczykach? Czy istnieje wzajemna rywalizacja? Czy jedni czują się lepsi od drugich? Jakie elementy łączą obydwa te kraje? Jakie elementy ułatwiają, a jakie raczej utrudniają współpracę pomiędzy obydwoma państwami? Czy możliwe również jest by zrealizował się sen Bolívara o tym, że Kolumbia i Wenezuela kiedyś znowu się połączą? Co musiałoby nastąpić, by wreszcie tak się stało? Na te i inne pytania o Kolumbii i Wenezueli spróbują odpowiedzieć nasi goście: pochodząca z Wenezueli Alexia Zamora oraz pochodzący z Kolumbii José Luís Serrano. Prywatnie małżeństwo. W rozmowie ze Zbyszkiem Dąbrowskim nasi goście opowiedzą również, jak wygląda przeciętne kolumbijsko – wenezuelskie małżeństwo.

Na kolumbijsko – wenezuelskie rozmowy zapraszamy w najbliższy poniedziałek, 30 września, jak zwykle o 20H00. Będziemy rozmawiać po polsku i hiszpańsku!

¡República Latina – bez granic!

Resumen en castellano: Colombia y Venezuela son los países unidos por la historia. Partes del Virreinato de Nueva Granada y de República de Gran Colombia durante siglos fueron los vecinos más cercanos. Ambos países comparten la cultura, cocina, muchos costumbres y por supuesto el idioma. Lo que distingue ambos países es la historia más moderna. Dentro de las últimas decadas Colombia estaba sufriendo por la guerra civil, mientras cuando Venezuela se enriquecía gracias a las grandes yacimientos de petrolio. Dentro de los últimos años Colombia se está recuperando económicamente y políticamente. Mientras cuando Venezuela se está sumergiendo bajo de los gobiernos de chavistas.

Qué piensan los Colombianos de los Venezolanos y al reves? Qué tipos de diferencias hay entre ambas naciones? Cuáles elementos son comunes? Qué tipo de relaciones hay entre ambas naciones? Es posible que un día Colombia y Venezuela se reunieren, para cumplir el sueño de Símon Bolívar? A estas y otras preguntas vamos a probar a contestar con nuestros invitados: Alexia Zamora de Venezuela y José Luís Serrano de Colombia. Ambos forman el matrimonio.

Les invitamos para escucharnos el lunes 30 de septiembre, como siempre a las 20H00UTC+2! Vamos a hablar polaco y castellano!