W audycji także krótkie okienko sportowe, w którym Jakub Grabiasz zapowiada mecze Pucharu Sześciu Narodów, w których Irlandia podejmie Szkocję i Anglię.
Wysłuchaj całej audycji już teraz!
„Poranka Wnet” można słuchać na 87.8 FM w Warszawie, 95.2 FM w Krakowie, 96.8 FM we Wrocławiu, 103.9 FM w Białymstoku, 98.9 FM w Szczecinie, 106.1 FM w Łodzi, 104.4 FM w Bydgoszczy.
Goście „Poranka Wnet”:
Łukasz Warzecha – dziennikarz, publicysta tygodnika „Do Rzeczy”;
Artur Kaźmierczak – jeden z założycieli i właścicieli Young Talent Football Academy Dublin, skaut w MK Soccer Management Consulting & Co,
Bogdan Feręc – redaktor naczelny portalu Polska-IE.com, Studio Riverside Galway Radia Wnet,
Dmytro Antoniuk – korespondent Radia Wnet na Ukrainie;
Piotr Połoński – opiekun w jednym z gdańskich domów dla osób bezdomnych, pomysłodawca akcji „Łazienka dla bezdomnego”,
Agnieszka Grochola – doradca metodyczny w Post-Primary Languages Ireland.
Prowadzący: Tomasz Wybranowski
Realizator: Szymon Dąbrowski
Przed wystąpieniem prezydenta Wołodymyra Zełenskiego w dniu 11 lipca były oczekiwania, że odniesie się w swym przemówieniu do rzezi wołyńskiej. Nie zrobił tego jednak. Łukasz Warzecha nie wini prezydenta Zełenskiego, tylko polskich rządzących, którzy nie wywierają presji w sprawie zbrodni na Wołyniu. Publicysta tygodnika „Do Rzeczy” sądzi, że zgoda na ekshumację nic by Ukrainy nie kosztowała. Stwierdza, że nie jest zwolennikiem opierania bieżących relacji politycznych na zaszłościach historycznych. Te ostatnie muszą jednak zostać przepracowane, aby relacje polsko-ukraińskie dobrze się układały w dłuższej perspektywie.
Dziennikarz sądzi, że słowa ukraińskiej ambasady w Polsce o ofiarach „straszliwych czasów 1943-44” są niepoważne. Ocenia, iż Polska nie prowadzi poważnej polityki. Zaznacza, że mamy prawo wymagać od Ukrainy. Jeśli nie będziemy tego robić, to nie możemy oczekiwać szacunku od naszych partnerów.
Artur Kaźmierczak mówi, że 18 września w Dublinie odbędą się piłkarskie mistrzostwa młodzieżowe. Organizację wydarzenia wspiera polski konsul. Pojawić się mają osoby związane z piłką nożną, jak piłkarze Bartosz Ślusarski, Marcin Kikut, czy przedstawiciele PZPN.
Dmytro Antoniuk o sytuacji na froncie. Ukraińskie siły trzymają swoje pozycje wobec rosyjskich ataków. Rosjanie używają dywersantów. Ukraińcy kontynuują niszczenie zaplecza wroga. Wciąż prowadzony jest ostrzał ukraińskich miast przez Rosjan. Korespondent Radia Wnet informuje o rozmowach z udziałem Ukrainy, Turcji, Rosji i ONZ ws. odblokowania transportu ukraińskiego zboża przez Morze Czarne.
Piotr Połoński o pomocy dla bezdomnych. Jest pomysłodawcą akcji „łazienka dla bezdomnego”, w ramach której potrzebujący otrzymują miejsce w którym mogą się umyć.
Podkreśla, że Słowo Boże trafia do każdego z nas i trzeba się w niego wsłuchać.
Do pomyślnego finału akcji brakuje ponad 30 tys. zł. Jest jeszcze trochę czasu do 1 sierpnia 2022. Apeluje o wsparcie zrzutki na pomagam.pl.
Piotr Połoński, który jest opiekunem w jednym w gdański chdomów dla osób bezdomnych, informuje słuchaczy sieci Radia Wnet, że inicjatorzy akcji są już przygotowani do zasilania mobilnej łazienki.
Problemem, z którym borykam się osobiście od kilku lat jest brak w Śródmieściu Gdańska, miejsca kąpielowego dla osób wykluczonych społecznie. Nie ma go nawet na dworcu.
Bogdan Feręc o sytuacji irlandzkiej gospodarki. Irlandia ma szansę poradzić sobie lepiej niż inne kraje strefy euro. Redaktor naczelny portalu Polska-IE.com mówi także o wyłudzaczach pomocy społecznej. Komentuje wypowiedzi polityków przewidujących długość kryzysu na Szmaragdowej Wyspie.
Agnieszka Grochola o nauczaniu języka polskiego w irlandzkich szkołach. Został on wprowadzony do irlandzkiego systemu edukacji. Nauczany jest w 26 irlandzkich liceach. Doradca metodyczny w Post-Primary Languages Ireland wyjaśnia, że cztery irlandzkie szkoły prowadzą wspólne zajęcia on-line z polskiego.
Piątkowy poranek w sieci Radia Wnet należy do Studia Dublin, gdzie informacje, przegląd wydarzeń tygodnia i rozmowy. Nie brak też dobrej muzyki i ciekawostek z Irlandii. Zaprasza Tomasz Wybranowski.
Gość Studia Dublin:
Prowadzenie i scenariusz: Tomasz Wybranowski
Redaktor wydania: Tomasz Wybranowski
Realizacja: Tomasz Wybranowski (Dublin), Szymon Dąbrowski (Warszawa)
Boris Johnson zrezygnował ze stanowisk szefa Partii Konserwatywnej oraz premiera Wielkiej Brytanii. Decyzję Johnsona poprzedziła fala dymisji w brytyjskim rządzie. Okoliczności tego wydarzenia szeroko komentuje Tomasz Wybranowski.
Tutaj do wysłuchania cały program:
Nasz instagram: www.instagram.com/studio37dublin
Boris Johnson zrezygnował 7 lipca 2022 roku z dwóch funkcji, premiera Wielkiej Brytanii oraz lidera Partii Konserwatywnej.
Oświadczył jednak, że pozostanie na obu tych stanowiskach do czasu, dopóki Prtia Konserwatywna Wielkiej Brytanii nie wyłonieni jego następcy.
Należy pamiętać, że decyzja Borisa Johnsona bardzo wiele może zmienić w kwestii polityki zagranicznej Dublina i Belfastu.
Jest teraz jasne, że wyraźną wolą parlamentarzystów Partii Konserwatywnej jest to, aby był nowy lider tej partii, a więc i nowy premier. – podkreślił Johnson w oświadczeniu wygłoszonym przed drzwiami swojej rezydencji na Downing Street.
Boris Johnson przyznał, że niechętnie rezygnuje ze stanowiska premiera i przez ostatnie kilka dni usilnie walczył, aby do tego nie dopuścić, bowiem „kontynuowanie mandatu, który dostał, uważał za swój obowiązek”.
Powodem, dla którego tak usilnie walczyłem w ostatnich dniach, aby nadal osobiście realizować ten mandat, nie było tylko to, że chciałem to robić, ale dlatego, że czułem, że to moja praca, mój obowiązek, moja powinność wobec was – wyjaśnił.
W ostatnich dniach próbował przekonać swoich partyjnych, konserwatywnych kolegów, że czymś ekscentryczne bezcelowym jest zmiana rządu właśnie.
Właśnie teraz mamy tak rozległy mandat do rządzenia i w sondażach jesteśmy tylko kilka punktów z tyłu! – podkreślił Johnson, dodając, iż żałuje, że mu się to nie udało pozostać na fotelu premiera i szefa torysów. Wskazał, że powodem tej porażki jest dominujący w Westminsterze „instynkt stadny”.
Boris Johnson premierem Wielkiej Brytanii został w lipcu 2019 roku.
Tymczasem prezydent USA Joe Biden powiedział, że oczekuje kontynuacji bliskiej współpracy z brytyjskim rządem i nowym premierem. Amerykański prezydent oświadczył, że
Zjednoczone Królestwo i Stany Zjednoczone są najbliższymi przyjaciółmi i sojusznikami.
Joe Biden z całą stanowczością powtórzył zdaniem, że Stany Zjednoczone i Wielka Brytania będą kontynuowały współpracę na wielu polach, ze szczególnym uwzględnieniem „utrzymania mocnego i jednolitego podejścia do wspierania narodu ukraińskiego”.
Nasz instagram: www.instagram.com/studio37dublin
Premier rządu Republiki Irlandii Michael Martin chce natomiast nowego otwarcia z Wielką Brytanią. Rezygnacja Borisa Johnsona ze stanowiska lidera Partii Konserwatywnej, a co za tym idzie złożenie funkcji premiera w Zjednoczonym Królestwie rozpoczyna walkę o schedę po nielubianym już przywódcy partii.
To ma też konsekwencje międzynarodowe, gdyż nawet Irlandia spodziewa się, że wiele w stosunkach pomiędzy oboma wyspami może się zmienić, a wyraził to szef gabinetu Republiki Irlandii Micheál Martin.
Właśnie irlandzki premier powiedział, iż można chyba teraz liczyć na zmianę stosunków, ich ocieplenie, a jednocześnie wezwał Wielką Brytanię do resetu uwarunkowań politycznych. – donosi redaktor naczelny portalu Polska-IE.com i szef Studia Riverside Radia Wnet Bogdan Feręc.
Taoiseach stwierdził, iż relacje na linii Dublin – Londyn były w ostatnim okresie bardzo złe i ma nadzieję, że po odejściu Johnsona, nowy przywódca torysów, zmieni swój front w stosunku do Irlandii.
Premier Martin wzywa również Wielką Brytanię, by naprawa relacji nastąpiła szybko, nawet przed powołaniem nowego gabinetu, a można to uzyskać przez zablokowanie przez Partię Konserwatywną pewnych ustaw, jakie zaproponował Boris Johnson i przepychał je na siłę przez Westminster. Martin miał tu na myśli przede wszystkim Protokół Irlandzki, który stał się kością niezgody w wymiarze politycznym zarówno na styku współpracy międzynarodowej z Irlandią, jak i z całą Unią Europejską.
Wierzę, że teraz mogą pojawić się możliwości, aby zresetować ten związek. – powiedział Micheál Martin.
Premier Republiki Irlandii wezwał też kolejnego premiera i przywódcę torysów, aby wycofał się z proponowanych przez Królestwo zmian w zakresie Protokołu Irlandzkiego, a przede wszystkim z jednostronnego wypowiedzenia tego dokumentu.
Premier Martin zaproponował jednocześnie przyszłemu szefowi Partii Konserwatywnej rozmowy w kwestii unikania twardej granicy na irlandzkiej wyspie, więc o samym Protokole z Irlandii Północnej, jak i o Porozumieniu Wielkopiątkowym.
Micheál Martin chciałby również, aby do stosunków Wielkiej Brytanii i Republiki Irlandii, powrócił, jak się wyraził „duch porozumienia”. Przede wszystkim duch i istota Porozumienia Wielkopiątkowego. – puentuje Bogdan Feręc.
W Studiu Dublin nie zabrakło Jakuba Grabiasza, który, prócz poruszenia tematyki sportowej, odniósł się do działań irlandzkiej opozycji w cieniu ostatnich wydarzeń przy 10 Downing Street w Londynie.
Posłowie Sinn Féin podkreślają, że Irlandia doświadcza wielu niepowodzeń. Według zapowiedzi, w przyszłym tygodniu do irlandzkiego parlamentu wpłynie wniosek wniosek Sinn Féin.
To jest typowe polityczne bicie piany. Członkowie tej partii dobrze wiedzą, że nic z tego nie będzie.
Widzimy co się dzieje z cenami, z inflacją. Sinn Féin na pewno nie chciałoby być teraz u steru władzy.
Oni przygotowują się na kolejne wybory. Najprawdopodobniej ta partia zgarnie sporą większość.
Adrian Meronk został sensacyjnym zwycięzcą golfowego turnieju Horizon Irish Open 2022.
Nic takiego w zasadzie się nie zapowiadało.
Adrian Meronk sam powiedział, że jest super szczęśliwy i że to dopiero początek.
Mamy nadzieję, że on spopularyzuje ten sport w Polsce. Żeby nie był on tylko sportem dla bogatszych.
Ale lipiec to przede wszystkim czas wakacji. Oto pierwsze pocztówki z czasu kanikuły z Irlandii, z zachodnich rubieży Szmaragdowej Wyspy.
Redaktor Jakub Grabiasz opisał również w smutnych słowach to, co zastał w Konsulacie Generalnym RP w Toronto (Ontario, Manitoba, Saskatchewan, Nunavut). Zrelacjonował także to, czego nasłuchał się od naszej kanadyjskiej Polonii, która wystawia złą i bardzo złą cenzurkę naszej urzędowej dyplomacji konsularnej w Toronto.
Tutaj do wysłuchania wakacyjne pocztórki z zachodniej części Irlandii i relacja z wizyty w konsulacie w Toronto:
Nasz instagram: www.instagram.com/studio37dublin
W okienku sportowym Studia 37 Dublin pojawił się też m.in. temat Rafaela Nadala, który wycofał się z turnieju Wimbledon w Londynie, z uwagi na kontuzję mięśni brzucha.
Tomasz Wybranowski, wcześniejszą grę Nadala przy stosowaniu tzw. blokady na kortach w Paryżu, uważa za kontrowersyjne i nieuczciwe. Jakub Grabiasz patrzy się na to bardziej przychylnie.
To jest poważna kontuzja. Granie z blokadą jest farmakologicznym wsparciem, ale jest to środek dozwolony.
Zapraszamy do wysłuchania całej rozmowy z redaktorem Grabiaszem.
Produkcja: Studio 37 Dublin Radia Wnet & Studio Riverside – lipiec 2022
Jak wielu ludzi na tej naszej wyspie Irlandii chciałabym zobaczyć Irlandię zjednoczoną , ale uważam, że kluczową kwestią pozostaje wyrażenie zgody, Taki ruch nie może się dokonać bez zgody wyraźnej większości. Zatem nawołuję do powołania powszechnego irlandzkiego zgromadzenia obywatelskiego, za zgodą rządów Irlandii i Irlandii Północnej. - powiedziała Ivana Bacik.
Gościem specjalnym Poranka Wnet była Ivana Bacik, od kwietnia tego roku liderka Labour Party. Jest ona 14. przywódcą partii od czasu jej powstania w roku 1912. Ojcem założycielem był jeden z bohaterów Powstania Wielkanocnego James Connolly i dwaj związkowcy – James Larkin i William O’Brien. Tutaj do wysłuchania cała rozmowa z Ivaną Bacik: Tomasz Wybranowski: Pani Ivano, najważniejszą sprawą obecnie są relacje rządu w Dublinie […]
Gościem specjalnym Poranka Wnet była Ivana Bacik, od kwietnia tego roku liderka Labour Party. Jest ona 14. przywódcą partii od czasu jej powstania w roku 1912. Ojcem założycielem był jeden z bohaterów Powstania Wielkanocnego James Connolly i dwaj związkowcy – James Larkin i William O’Brien.
Tutaj do wysłuchania cała rozmowa z Ivaną Bacik:
Tomasz Wybranowski: Pani Ivano, najważniejszą sprawą obecnie są relacje rządu w Dublinie z Londynu w sprawie Protokołu Irlandzkiego Boris Johnson chce podważyć zapisy dokumentu, co stwarza ryzyko powstania twardej granicy z Republiką Irlandii, rzeczy, na którą nie jesteśmy przygotowani i nie chcemy jej w Irlandii. Jaka jest pani opinia w tej kwestii?
Ivana Bacik: Uważam, że działanie Borisa Johnsona wyrażone przez publikację tego dokumentu jest nieodpowiedzialne i niebezpieczne. To stanowi nie tylko naruszenie prawa międzynarodowego, ale równocześnie stanowi zagrożenie dla kontynuacji procesu pokojowego w Irlandii Północnej. Może także na stałe zniszczyć relacje między naszymi dwoma wyspami oraz relacje UK – Unia Europejska. To bardzo niebezpieczny ruch i w pełni go potępiam.
– W drugiej części tego dokumentu mamy sprawę Sinn Fein, partii która otwarcie postuluje zjednoczenie Irlandii oraz referendum. Czy wierzy Pani w ideę jednej, wielkiej Irlandii?
Ivana Bacik: No cóż, jak wielu ludzi na tej wyspie chciałabym zobaczyć Irlandię zjednoczoną , ale uważam, że kluczową kwestią pozostaje wyrażenie zgody, Taki ruch nie może się dokonać bez zgody wyraźnej większości. Zatem nawołuję do powołania powszechnego irlandzkiego zgromadzenia obywatelskiego, za zgodą rządów Irlandii i Irlandii Północnej. Takie zgromadzenie stworzyłoby fundamenty pod jakiekolwiek przyszłe referendum jakie miałoby się odbyć w sprawie zjednoczenia Irlandii. Miałoby zapewnić oparcie się o Porozumienie Wielkopiątkowe, aby proces pokojowy został zachowany.
– Teraz druga ważna sprawa. Wojna na Ukrainie. Co pani myśli o polskim zaangażowaniu w pomoc Ukrainie? Czy zgadza się pani z opinią, że to nie Niemcy ani Francja a właśnie Polska jest liderem w tej materii? Wojna i pomoc Ukrainie. Co pani sądzi?
– Jestem przede wszystkim pod wielkim wrażeniem. Myślę, że wszyscy jesteśmy pod wrażeniem wielkiego dobra i hojności okazanych przez Polskę Ukraińcom wobec kryzysu i wojny w ich kraju. Potępiłam Rosję za jej brutalną i nielegalną inwazję na Ukrainie, okazując solidarność z ludnością Ukrainy. W zeszłym tygodniu spotkałam się z ukraińskim ambasadorem i przedstawicielami społeczności ukraińskiej w Irlandii. Byłam aktywnie zaangażowana w protesty przed rosyjską ambasadą w Dublinie.
Śledzę z uwagą wydarzenia na Ukrainie i okrutne postępowanie Rosji. Moja rodzina wywodzi się z Czech. Mój dziadek przybył do Irlandii w 1946, uciekając przed komunistyczną władzą a przedtem będąc więziony przez Niemców jako członek ruchu oporu. W rodzinie osobiście odczuwamy agresję Rosji i uważam, że Polska zareagowała wspaniale. Dobrze także widzieć solidarność w Europie i także tu, w Irlandii przyjmujemy tych uciekających przed wojną.
– Obecnie mamy 25 tysięcy uchodźców z Ukrainy. Wspomniała pani o swych korzeniach, jest pani z pochodzenia Czeszką, z rodziny która wyemigrowała z Europy Wschodniej. Czy ocenia pani działania irlandzkiego rządu w obliczu wojny na Ukrainie jako wystarczające . Wprowadzono wprawdzie sankcje i wydalono czterech rosyjskich dyplomatów, ale nadal ponad 30 mld euro aktywów rosyjskich spółek paliwowych wciąż zarejestrowanych w Dublinie, spoczywa w tutejszym centrum finansowym.
Ivana Bacik: Podnosiłam tę kwestię wielokrotnie w Parlamencie. Sądzę, że musimy robić więcej by pokazać całkowite potępienie Rosji i jej taktyk na Ukrainie.
Wzywam do wydalenia rosyjskiego ambasadora i ponoszę kwestię pieniędzy, które przepływają przez irlandzki system finansowy. Zarówno ja sama jak i kolega z partii Brendan Howlin przygotowaliśmy ustawę nazwaną „Ustawą Magnickiego”. Ma ona umożliwić podjęcie stanowczych kroków prawnych przeciwko rosyjskim zbrodniarzom wojennym i tym oligarchom, który chcieliby dokonywać prania pieniędzy przez irlandzki system finansowy.
Wezwaliśmy rząd do przyspieszenia prac nad wprowadzeniem tego prawa; zostało ono już przyjęte w USA i innych krajach.
– Nie jest pani pierwszym politykiem Labour Party, który gości na antenie Radia Wnet. Przykładem pani kolega Aodhan O’Riordan, z którym rozmawiałem nie raz i nie siedem.
– To wspaniały kolega. Jest naszym rzecznikiem, reprezentuje Dublin Północny w Parlamencie i ściśle współpracujemy.
– Dawno temu zainicjowaliśmy w Irlandii Festiwal Polska – Eire w 2015
– O tak! Pamiętam!
– Spotkaliśmy się w polskim ośrodku, w centrum Dublina i dyskutowaliśmy o polityce, literaturze i korzeniach polskiej muzyki. Ale teraz, będę nieco bardziej synoptyczny. Jest pani liderką Labour Party. Czy Labour Party będzie zmierzała w kierunku jeszcze bardziej lewicującej koalicji po następnych wyborach w roku 2025? Niektórzy mówią, że jest bardzo prawdopodobna długoterminowa współpraca z Mary Lou McDonald z partii Sinn Fein jest możliwa. Jest to możliwe, czy jednak nadal wierzy pani w koalicję Labour i Zielonych?
– Cóż, mówiłam o tym już wcześniej. Jestem „zielono – czerwona”. Wierzę w środowiskowy wymiar socjalizmu, socjaldemokracji. Zawsze ściśle współpracowałam z aktywistami środowiskowymi i z tymi z lewicy także. Moim marzeniem jest rząd, który połączyłby partie socjaldemokratyczne z „zielonymi”. Taka byłaby najlepsza przyszłość Irlandii czy jakiegokolwiek innego kraju.
Ale moim obecnym priorytetem jako liderki Labour Party jest budowanie jej siły i szerokiego poparcia tak, abyśmy w następnych wyborach zdobyli na tyle dużo mandatów, by tworzyć masę krytyczną w jakichkolwiek rozmowach o tworzeniu rządu czy koalicji.
– Jest zbyt wcześnie by mówić z kim te rozmowy by prowadzono, ale zawsze jestem otwarta na współpracę z kolegami z wszystkich partii w celu osiągnięcia wspólnych celów.
– Mawia się, że Sinn Fein łakomie spogląda na wyborców lewicy. Jednak jednym wspólnym i palącym problemem, który wymaga natychmiastowego zaangażowania, jest kryzys mieszkaniowy w Republice Irlandii. Oto pani słowa z wywiadu dla magazynu „Hot Press”: „Jest pilna potrzeba by szybko zbudowano domy na terenach, które nie są w posiadaniu prywatnych właścicieli. To kwestia stworzenia domów szybko dostępnych, takich na które obywatele będą mogli sobie pozwolić”. Sinn Fein też wiele o tym mówi.
– Wszystkie partie opozycyjne wzywają do zwiększenia budowy takich domów i jest to także cel rządu. My szczególnie aktywnie krytykujemy opóźnienia w tym procesie. Jest on wyjątkowo powolny nawet przy dostępności terenu. Sądzę, że rząd musi zrobić więcej by usuwać przeszkody biurokratyczne, współpracować z takimi instytucjami jak dla przykładu Irish Water.
Słyszę często od osób bezpośrednio zaangażowanych w konstrukcję domów, że są ogromne opóźnienia w przygotowaniu terenu pod budowę, doporowadzeniu mediów, etc. Musimy szybko usuwać te bariery, by móc przejść do budowania. Są też nowe dostępne metody walki z kryzysem mieszkaniowym. A kryzys dotyka także uchodźców z Ukrainy.
Rozwiązaniem jest podaż domów modułowych, prefabrykowanych a tym samym tworzonych dużo szybciej niż tradycyjne. Trzeba użyć w tej kwestii myślenia zdecydowanie kreatywnego; musimy ustanowić prawo karzące tych którzy posiadają niezagospodarowane tereny i pozwalają, żeby znajdujące się tam nieruchomości popadały w ruinę lub pozostawały niezamieszkałe. Jak na razie nie wprowadzono jeszcze podatku od niezamieszkałej nieruchomości.
– Jaki powinien być balans w traktowaniu uchodźców z Ukrainy a obywateli Republiki Irlandii i jej rezydentów? Takie pytanie zadaję się w kontekście kryzysu mieszkaniowego. Generuje to frustrację a czasem nawet prawdziwą złość. Wyczytałem to dziś na jednym z forów internetowych. Jak rozwiązać ten problem?
– Niewątpliwie mamy do czynienia z kryzysem mieszkaniowym, który przybiera różne formy. Minister odpowiedzialny za mieszkalnictwo twierdzi, i tu w pełni się z nim zgadzam, że są różne rodzaje potrzeb mieszkaniowych. Niewątpliwie brak jest zakwaterowania krótkoterminowego, kryzysowego dla tych uciekających przed wojną.
Irlandzkie państwo odpowiada na to oferując zamieszkanie w hotelach i hostelach, ale niewątpliwie nie jest to rozwiązanie dla tych co oczekują na listach na stałe miejsce zamieszkania. Są różne sposoby rozwiązania tej kwestii, ale najszybszą, najbardziej efektywną jest wybudowanie większej liczby domów, zastosowanie domów modułowych. Wszyscy mamy nadzieję, że ci uciekający przed wojną nie będą potrzebować mieszkania na długi okres czasu, że po zakończeniu wojny będą mogli wrócić do swoich domów. Wszyscy Ukraińcy jakich spotkałam chcą wrócić do siebie, potrzebują zakwaterowania na krótki okres.
– Wróćmy do pani korzeni rodzinnych. Jest pani zawsze pozytywnie nastawiona do imigrantów z Centralnej i Wschodniej Europy. Parę chwil temu wspomniała pani, że dziadek Karol Bacik był uchodźcą politycznym w latach 40. XX wieku. Co myśli pani o nas, Polakach w Republice Irlandii, którzy od 2004 roku są częścią Wyspy?
– To wspaniałe obserwować taką żywotną społeczność jak polska. Zawsze lubię spotykać się z ludźmi o słowiańskich korzeniach. Kiedy ja dorastałam w latach 70. i wczesnych 80. to było bardzo niezwykłe spotkać kogoś o czeskim, polskim czy w ogóle słowiańskim pochodzeniu. Teraz to co innego, poznałam nawet osoby o moim imieniu, czyli inne Ivany. Bardzo lubię to uczucie, choć nadal stanowi ono dla mnie pewną nowość. Mój dziadek miał duży wkład w historię Irlandii.
Kiedy tu przybył, odtworzył fabrykę szkła Waterford Crystal, zatrudniającą tysiące ludzi. Zaledwie parę tygodni temu byliśmy z rodziną zaszczyceni, że mogliśmy uczestniczyć w nadaniu jego imienia jednej z Plaza w centrum miasta. Przypomina to o ogromnym pozytywnym wkładzie, jaki imigranci często wnoszą w życie adoptowanego kraju. Przynoszą ze sobą talent, zaradność i kreatywność, pomnażają dobrobyt Irlandii i nowych społeczności tworząc również nowe miejsca pracy. Mój dziadek był ogromnie inspirujący i jestem dumna, że go znałam. Zmarł, kiedy byłam dorosła, więc poznałam go dobrze. Jestem zachwycona, że tak go uhonorowano.
– Plaza im. Karola Bacika, wspaniale. Ale, ale dziś w Radiu WNET świętujemy Bloomsday. Jakie są pani pierwsze wrażenia z lektury powieści „Ulisses” Jamesa Joyce’a?
– To wspaniała książka. Jednak wstyd się przyznać, ale jeszcze jej nie ukończyłam. Był to jeden z moich projektów na lockdown, ale udało mi się to tylko do połowy. Zatem planuję dokończyć. Uwielbiam jej język. Słuchacze zapewne wiedzą, że istnieje wspaniały podcast stworzony przez telewizję RTE, gdzie powieść jest odgrywana przez różnych aktorów i co powoduje, że książka ożywa. Jeśli słucha się jej chodząc po Dublinie, jest tak jakby szło się śladami Leopolda Blooma, bohatera powieści. Nie mogę się doczekać uczestniczenia we wszystkich wydarzeniach towarzyszących Bloomsday, jak to dzieje się co roku. W 2022 roku obchody będą wyjątkowe, w roku po pandemii Covid-19, będzie wiele spacerów po mieście i wiele innych atrakcji.
– Bogu dzięki, jesteśmy po Covid-19. Wracając do Bloomsday, dzisiaj senator Norris na falach WNET opowiadał o szczególnym języku powieści. A jakie jest pani ulubione miejsce w Dublinie związane z „Ulissesem”? No i kto jest pani ulubionym pisarzem, może czeski poeta?
– Oczywiście to wieża Martello w Sandycove. Ja często pływam w morzu cały czas, a powieść zaczyna na się na morskim wybrzeżu, sceną kąpieli. Niektóre wydarzenia mają miejsce w Sandycove. Mój ulubiony pisarz? Wielu różnych lubię czytać, ale uwielbiam, bo właśnie skończyłam czytać świetną książkę Hadleya Freemana „Dom ze szkła”.
To opowieść o żydowskiej rodzinie w okupowanej Francji podczas II Wojny Światowej. Hadley jest obecnie dziennikarką dziennika „The Guardian” i moim zdaniem jest jedną z najlepszych pisarek współczesnych. „Dom ze szkła” to wstrząsające wspomnienie jej dziadków i życia w Europie pod niemiecką okupacją. To szczególnie dojmujące, gdy widzimy rozwój sytuacji na Ukrainie … inna okropna okupacja na wschodzie Ukrainy. To jest książka, którą bym poleciła, która mnie prawdziwie poruszyła.
– „Dom ze szkła” czytałem. To naprawdę dobra powieść. A z czeskiej literatury? Może Hasek lub Kundera? A może Vaclav Havel?
– Miałam szczęście poznać Vaclava Havla, kiedy odwiedził Irlandię a moja rodzina zawsze go podziwiała. Zatem muszę powiedzieć Havel, choć czytałam też Kunderę. Jednak Vaclav Havel to nasz bohater, bohater rodziny, tak jak Aleksander Dubcek przed nim. Zapewne słuchacze pamiętają Praską Wiosnę 1968 i jak inspirującym był liderem.
– Pamiętam dzień, kiedy Vaclav Havel zmarł. Następnego dnia w Olympia Theatre był koncert Sinead O’Connor. Złożyła mu wtedy ze sceny szczególny hołd. To było niesamowite.
– Tak, to prawda.
– Ostatnie pytanie. Czego życzyć Ivanie Bacik, liderce Labour Party, za co trzymać kciuki w kwestii następnych wyborach? Czeka nas trudne i gwałtowne najbliższe dwa i pół roku na Szmaragdowej Wyspie.
– Wydaje się, że to bardzo długi czas, ale minie on bardzo szybko. W polityce nie wiemy co czai się za rogiem. Chciałabym by zakończyła się wojna na Ukrainie, by do Europy wróciły pokój, stabilizacja i dobrobyt. Bowiem zewsząd słychać głosy zaniepokojenia wzrostem cen, kosztów życia. Ludzie zastanawiają się jak związać koniec z końcem wraz ze wzrostem cen paliwa, żywności, czynszów, opieki nad dziećmi. Chciałabym tu zobaczyć głębokie zmiany i koniec wojny. Jeśli chodzi o partię, to chcę żebyśmy rośli w siłę i byli w stanie wejść do rządu w ramach czerwono-zielonej koalicji.
-Dziękuję za poświęcony nam i naszym słuchaczom czas. Wszystkiego najlepszego.
– Dziękuję. Cała przyjemność po mojej stronie.
Z liderką irlandzkiej Labour Party Ivaną Bacik rozmawiał Tomasz Wybranowski.
Współpraca: Bogdan Feręc.
Tłumaczenie: Zofia Lis – Kozłowska
Tutaj do wsyłuchania wywiad z Ivaną Bacik w wersji oryginalnej:
