Bobołowicz: klasyczny terrorysta swoimi zbrodniami się szczyci, Rosja przed światem je ukrywa

Rosja jako ulubioną metodę stosuje kłamstwa, podstęp i intrygi. Dzięki temu nie tylko morduje, ale jeszcze sieje dezinformację, której skutki bywają równie tragiczne.

Gdy ukraińscy żołnierze po heroicznej obronie Mariupola opuszczali w maju teren zakładów Azowstal i oddawali się w rosyjską niewolę gwarantem ich bezpieczeństwa stał się Międzynarodowy Czerwony Krzyż i Organizacja Narodów Zjednoczonych. To te instytucje miały zabezpieczyć nie tylko życie jeńców, ale również doprowadzić do wymiany ich na pochwyconych przez Ukrainę rosyjskich okupantów. 29 czerwca br. rzeczywiście doszło do pierwszej z zaplanowanej wymian jeńców: na Ukrainę powróciło 144 żołnierzy, 95 z nich to żołnierze-obrońcy zakładów Azowstal. Jednak większość obrońców Mariupola nadal przebywa w niewoli w rożnych miejscach okupowanych przez Rosję i na terenie samej Federacji Rosyjskiej.

Cześć z nich trafiła do byłej kolonii karnej w okupowanej Ołeniwce, gdzie Rosjanie jeszcze w lutym stworzyli tzw. więzienie filtracyjne. 29 lipca br. świat dowiedział się o eksplozji na terenie więzienia, a rosyjskie źródła poinformowały, że ukraińskie wojska przy pomocy z wyrzutni Himars uderzyły w więzienie, zabijając ponad 50 ukraińskich więźniów i raniąc kolejnych 70. Ta wersja od samego początku jednak brzmiała nieprawdopodobnie. Nawet sami Rosjanie przyznali się, że w czasie rzekomego ataku nie zginął żaden więzienny stróż, żadna osoba z rosyjskiej ochrony i prorosyjskich kolaborantów.

Czytaj także:

Dmytro Antoniuk: Rosja i Putin uciekają się wprost do terroryzmu. Zawieszenie broni byłoby z korzyścią dla Rosji

Z czasem ukraińskie służby opublikowały przechwycone rozmowy okupantów, z których wyłania się całkowicie inny obraz. Po pierwsze kilka dni przed eksplozją więźniów przeniesiono do najdalej wysuniętego skrzydła i to akurat ono zostało zniszczone w wyniku wybuchu nie niszcząc całości obiektu. Może to wskazywać, że akcja mordu na więźniach była planowana przez rosyjskich okupantów z wyprzedzeniem. Sama eksplozja mogła być nie wynikiem ostrzały artyleryjskiego, lecz rezultatem podłożenia ładunków wybuchowych – o tym też świadczą zdjęcia satelitarne pokazujące zniszczenia budynku.

Okupanci w podsłuchanych rozmowach mieli się też przyznać, że pomimo prowadzenia przez nich ostrzału z wyrzutni rozmieszczonych nieopodal więzienia, Ukraińcy na atak nie odpowiedzieli. Przed eksplozją nie było też słychać charakterystycznego dźwięku nadlatujących rakiet.

Według bliskich pomordowanych wpis rosyjskich dyplomatów (ciężko nawet tak ich nazywać) świadczy najlepiej o tym kto stoi za tą zbrodnią. Rosjanie mordują i przed światem mordów się wypierają, ale w wewnętrznej polityce wcale się z tym nie kryją. Gdy w 2014 roku napadli na Krym Putin przez miesiące kłamał, że nie ma z tym nic wspólnego, a jednocześnie w całej Rosji nagradzano żołnierzy „za zdobycie Krymu”. Rosjanie wypierali się, że stoją za zestrzeleniem malezyjskiego samolotu rejsu MH 17 w lipcu 2014 roku ( i dalej się wypierają) i zrobili wszystko, by wyciągnąć z Ukrainy Władimira Cemacha, który kierował obroną przeciwlotniczą i wyrzutnią rakiet Buk, która 17 lipca 2014 roku zestrzeliła samolot pasażerski z 298 osobami na pokładzie. Putin nagradzał też wykonawców zamachu na Skripala i jego córkę. Rosja nie wydawała i nie wydaje zbrodniarzy NKWD, KGB, FSB, GRU odpowiedzialnych za mordy na przestrzeni lat. Zawsze zaprzecza zbrodniom, nawet w świetle oczywistych faktów. I nagradza wykonawców tych zbrodni.

Gdy Ukraina słusznie domaga się uznania Rosji za kraj terrorystyczny, to należy rozumieć tę różnicę: klasyczny terrorysta swoimi zbrodniami się szczyci, Rosja przed światem je ukrywa i jako ulubioną metodę stosuje kłamstwa, podstęp i intrygi. Dzięki temu nie tylko morduje, ale jeszcze sieje dezinformację, której skutki bywają równie tragiczne.
Jednak to dbanie o ukrywanie zbrodni przed światową opinią publiczną jest też rosyjską słabością i świat powinien to wykorzystać. Nie wystarczy bowiem prowadzić śledztwa po dokonanych rosyjskich zbrodniach (ich rezultaty i tak Rosja ignoruje – tak przecież jest też we wspomnianej sprawie MH 17), trzeba im przeciwdziałać wykorzystując ten strach Rosji przed pokazaniem jej metod.

I tu się pojawia pytanie: dlaczego w ołeniwskiej turmie nie było obserwatorów MCzk, czy ONZ? Dlaczego międzynarodowi obserwatorzy bez problemu mogą przebywać na terenie Ukrainy, a nie mogą prowadzić swoich działań w Rosji i na okupowanych terytoriach? Dlaczego świat pozwala na te podwójne standardy agend, które przecież są przez nas utrzymywane, w których pracują osoby desygnowane przez nasze państwa? Rosję trzeba prosić by zgodziła się na międzynarodowe śledztwa i zgodzi się ona na nie wtedy, gdy zdąży posprzątać dowody.

My Polacy o tym wiemy najlepiej, wiemy ile czekaliśmy na prawdę o Katyniu, wiemy jak Rosja wciąż gra sprawą katastrofy smoleńskiej. Dlatego też ciężko uwierzyć, że Rosja dotrzyma jakichkolwiek zobowiązań, też w sprawach zbożowych. Cóż, chyba do skutku będę tak kończyć moje felietony: putinowskiej Rosji nie można wierzyć, nie można się układać, z Rosją nie ma sensu nic podpisywać, bo z terrorystą się nie negocjuje. I pewnie pobratymcy zamordowanych w Ołeniwce Azowców Putinowi to pokażą.

Felieton ukazał się wcześniej w Dzienniku Lubelskim. Jest również dostępny dla Państwa w formie dźwiękowej:

Dmytro Antoniuk, Jaroslav Kurfürst, Laurynas Kasčiūnas, Czesław Okińczyc – Poranek Wnet – 27 maja 2022 r.

„Poranka Wnet” można słuchać na 87.8 FM w Warszawie, 95.2 FM w Krakowie, 96.8 FM we Wrocławiu, 103.9 FM w Białymstoku, 98.9 FM w Szczecinie, 106.1 FM w Łodzi, 104.4 FM w Bydgoszczy.

Goście „Poranka Wnet”:

Dmytro Antoniuk – korespondent Radia Wnet na Ukrainie;

Olga Siemaszko – szefowa redakcji wschodniej Radia Wnet;

Jaroslav Kurfürst – pełnomocnik ministra spraw zagranicznych Czech ds. Partnerstwa Wschodniego;

Czesław Okińczyc – założyciel Radia znad Wilii;

Laurynas Kasčiūnas – poseł na Sejm Republiki Litewskiej;

Zoltan Justin Narodowe Muzeum Banatu


Prowadzący: Krzysztof Skowroński

Realizator: Mateusz Jeżewski


Dmytro Antoniuk opowiada o transporcie pomocy humanitarnej do Czarnobyla. Po drodze nasz korespondent zatrzymał się w Borodziance, zniszczonej przez wroga. Antoniuk wyjaśnia jak wygląda sytuacja na froncie. Trwają walki w regionie Donbasu. Problemem jest przewaga rosyjska w sprzęcie.

Olga Siemaszko mówi o przygotowaniach Białorusi do obrony przed rzekomym zagrożeniem ze strony Polski, Litwy i Ukrainy. Sądzi, że Ukraina powinna ostrzec Mińsk, że jeśli będzie wysyłał białoruski sprzęt wojskowy na Ukrainę, to będzie on niszczony.

Dmytro Antoniuk o proponowanej przez Kijów wymianie jeńców. Rosjanie chcą osądzić żołnierzy pułku Azow. Rosjanie przerzucają ciężki sprzęt z Krym do obwodu chersońskiego.


Nagrany wywiad z pełnomocnikiem ministra spraw zagranicznych Czech ds. Partnerstwa Wschodniego Jaroslavem Kurfürstem. Był on pracownikiem czeskiej ambasady, gdy Władimir Putin zaczynał swoją prezydenturę.

Nasz gość mówił na temat Partnerstwa Wschodniego.

Kurfürst mówił o możliwości przyjęcia Ukrainy do Unii Europejskiej. Odniósł się do stwierdzenia francuskiego ministra ds. europejskich, który powiedział, że Ukrainę czeka jeszcze 15-20 lat, zanim zostanie członkiem UE.

 Nasz rozmówca przyznał, że proces ten nie będzie krótki. Spodziewa się, że lata, które dzielą Ukrainę od członkostwa w UE to dwucyfrowa liczb, która, jak ma nadzieję, będzie zaczynać się od jedynki.

Minister mówił także o stosunkach rosyjsko-chińskich.

Zdradził swoje przewidywania odnośnie końca wojny. Jest nastawiony optymistycznie.

Wobec blokady ukraińskich portów mówi się o możliwości wystąpienia głodu w krajach globalnego Południa. Jak mówił Kurfürst,


Laurynas Kasčiūnas mówi o reakcji Sojuszu Północnoatlantyckiego na rosyjską agresję na Ukrainę. Podkreśla, że trzeba zwiększyć obecność wojsk Sojuszu na flance wschodniej. Litewskie cele i plany będą przedstawione na najbliższym szczycie NATO w Madrycie.

Poseł na Sejm Republiki Litewskiej odnosi się do Białorusi. Zauważa, że dla Mińska ważniejsze było inwestowanie w policję tłumiącą opór społeczny niż w wojsko. Demonstracje białoruskiego wojska w pobliżu litewskich granic Wilno traktuje jako prężenie muskułów.



Czesław Okińczyc krytykuje Henry’ego Kissingera za jego słowa na temat Ukrainy. Podkreśla, że Rosja powinna być tak upokorzona, żeby nie mogła powtórzyć swojej agresji na Ukrainę. Cieszy się z pomocy jakiej udzielają Ukrainie państwa naszego regionu, Skandynawia oraz Stany Zjednoczone i Zjednoczone Królestwo.



Jan Olendzki prezentuje rozmowę, którą przeprowadził z historykiem Narodowego Muzeum Banatu Zoltanem Justinem. Justin przedstawił genezę węgierskiej nazwy Temeszwaru i wyjaśnił jak miasto rozwijało się za Andegawenów. Timișoara trafiła  w XVI w. w ręce Turków. Wzmocnili oni fortyfikacje miasta i założyli w nim szkoły koraniczne. W murach miasta mieszkali muzułmanie i żydzi, a chrześcijanie poza nimi. W XVIII w. miasto zdobyli Habsburgowie, którzy zburzyli turecką twierdzę i rozpoczęli przebudowę miasta w stylu austriackim. Po I wojnie światowej Timișoara znalazła się w granicach państwa rumuńskiego. W XX w. Timișoarę opuścili miejscowi Niemcy, a na ich miejsce sprowadzili się Rumuni.

Rozmówca Jana Olendzkiego mówił także o budowie Vii Capratii.

Dmytro Antoniuk: Rosja straciła ofensywny potencjał pod Iziumem

Featured Video Play Icon

Korespondent Radia Wnet na Ukrainie o rozmowach na temat ekstrakcji rannych żołnierzy z Azowstalu i sytuacji na froncie.

Dmytro Antoniuk przedstawia zabiegi dyplomatyczne ws. ekstrakcji rannych żołnierzy Azowstalu.  Według danych podawanych przez pułk Azow, w Azowstalu jest ok. 600 rannych. Turcja zaproponowała, że internuje rannych ukraińskich żołnierzy.

Czytaj także:

Dmytro Antoniuk: Rosja chce wziąć Azowstal siłą. Dla naszych chłopaków oznacza to śmierć w mękach

Nasz korespondent przedstawia także sytuację na froncie.

Rozmówca Łukasza Jankowskiego zauważa przy tym, że

Nie ma żadnych zmian na Zaporożu. Pod Chersoniem Rosjanie ciągle ostrzeliwują Mikołajów.

Zapraszamy do wysłuchania całej rozmowy!

A.P.