Na razie pewne jest tylko, że termin wyjścia Wielkiej Brytanii z Unii Europejskiej się nie zmienia. To wciąż 29 marzec i jeżeli do tego dnia nie drgnie nic po brytyjskiej stronie, Londyn czekają całkiem poważne problemy wynikające z braku bilateralnych umów handlowych z państwami członkowskimi Unii Europejskiej. Sama Unia będzie zmuszona do traktowania Zjednoczonego Królestwa jak każdego zewnętrznego partnera – zaczną obowiązywać cła zgodnie z zasadami, jakie uchwaliła Światowa Organizacja Handlu. Wprowadzenie ceł na jedzenie, technologie oraz lekarstwa spowoduje kryzys w brytyjskim handlu i służbie zdrowia. Ta ostatnia zresztą i tak już odczuwa skutki przyszłego rozwodu, bo średni personel szpitali i przychodni , jak raz pochodzący z krajów Europy Środkowej i Wschodniej, w związku z brakiem pewności w dużej części opuścił już Wyspy Brytyjskie znajdując pracę choćby w Niemczech, czy Holandii.
We wczorajszym głosowaniu za twardym Brexitem zagłosowało 231 posłów. Przeciwko – 278. Połowie odrzucili również poprawkę zgłoszoną przez eurosceptyków, mówiącą o tym, ze termin wyjścia z Unii Europejskiej należy przesunąć na 22 maja. Aby zgodziła się na to Unia Europejska posłowie chcieli zaproponować Brukseli 21-miesięczny okres przejściowy, wpłaty do unijnego budżetu oraz jednostronne zagwarantowanie praw obywateli UE mieszkających wciąż na Wyspach Brytyjskich.
Dzisiaj odbędzie się trzecie z serii głosowań – brytyjska Izba Gmin wypowie się, czy jest zainteresowana faktycznym przesunięciem terminu wyjścia z Unii i czy Wielka Brytania faktycznie wystąpi z takim wnioskiem do Brukseli.
Większość polityków mówi już o kryzysie rządowym i – być może – konieczności podania się premier Theresy May do dymisji oraz ogłoszenia wcześniejszych wyborów na Wyspach.
