Zbigniew Stefanik
Afery finansowe i inne problemy z wymiarem sprawiedliwości współpracowników Emmanuela Macrona oraz ministrów podległego mu rządu. Niższy od prognozowanego wzrost gospodarczy. Coraz większy opór społeczny i polityczny wobec proponowanych i przeprowadzanych reform. Dymisja najpopularniejszego ministra, spory, rozłamy i systematyczne odejścia parlamentarzystów z rządzącego nad Sekwaną ugrupowania La République en Marche.
Coraz niższe poparcie sondażowe dla prezydenta i premiera. Według badań opinii społecznej większość Francuzów jest niezadowolona z prezydentury Emmanuela Macrona. (…)
„Alexandre Benalla nie był i nie jest moich kochankiem”, powiedział 24 lipca na spotkaniu zamkniętym z parlamentarzystami La Republique en Marche Emmanuel Macron. Jednak we francuskiej opinii publicznej umacnia się pogląd, że Emmanuela Macrona i Alexandre Benallę najwyraźniej łączyła bliska relacja, skoro 27-letni współpracownik prezydenta bez kwalifikacji i udokumentowanych kompetencji miał wpływ na decyzje w tak wielu istotnych dziedzinach i mógł korzystać z nadzwyczajnych prerogatyw i przywilejów, w tym z całkowitej bezkarności za swoje czyny. Kolejni współpracownicy francuskiego prezydenta znajdują się w kręgu podejrzeń o nadużycie władzy czy wykorzystanie stanowiska dla uzyskania korzyści materialnych. (…)
To wszystko powoduje, że francuski prezydent ma coraz większe problemy ze swoim wizerunkiem. Problemy te są dodatkowo spotęgowane jego niespełnionymi wyborczymi obietnicami. Podczas kampanii wyborczej Macron zapewniał, że jako prezydent Francji zadba o wysokie standardy we francuskiej przestrzeni politycznej. (…)
28 sierpnia br. minister transformacji ekologicznej Nicolas Hulot – najpopularniejszy spośród ministrów rządu Edouarda Philippe’a – nie konsultując tego ani z prezydentem, ani z premierem, poinformował w mediach o swoim odejściu z rządu. Jako powód decyzji podał trudne relacje z Emmanuelem Macronem i Edouardem Philippem, jak również wpływ lobbystów na proces decyzyjny nad Sekwaną. (…)
Za czy przeciw przyjmowaniu imigrantów we Francji? Przeciw czy za szeroką polityką społeczną, świeckim charakterem państwa, liberalizacją obyczajów, budżetowym zaciskaniem pasa? Zdaje się, że w tych wszystkich i innych kwestiach Emmanuel Macron i jego polityczny obóz są za, a nawet przeciw…
Kilka przykładów. Emmanuel Macron bardzo ostro krytykował decyzję włoskiego rządu (ministra spraw wewnętrznych Mattea Salviniego) o nieprzyjęciu imigrantów ze statku Aquarius w czerwcu br., co doprowadziło do kilkudniowego dyplomatycznego kryzysu na linii Paryż-Rzym. Jednak kilkadziesiąt godzin później, na wspólnej konferencji prasowej z włoskim premierem w Paryżu Macron mówił o konieczności zaostrzenia reguł i zasad w europejskiej polityce migracyjnej i kilkakrotnie podkreślał, że między Włochami i Francją nie ma żadnych napięć ani politycznych kwestii spornych.
Podczas spotkania z francuskimi biskupami Kościoła katolickiego stwierdził, że trzeba naprawić stosunki francuskiego państwa z Kościołem katolickim, które jego zdaniem „zostały nadszarpnięte przez poprzednią ekipę rządzącą”.
26 czerwca br. Macron spotkał się z papieżem, a ich 57-minutowa rozmowa należała do najdłuższych, jakie Franciszek odbył z przedstawicielem innego kraju. Jednocześnie francuski rząd poinformował o projekcie ustawy umożliwiającej refundowanie przez opiekę społeczną zapłodnienia in vitro dla par jednopłciowych. (…)
Francuski prezydent poniósł w ostatnich miesiącach szereg porażek (w tym kilka spektakularnych) na arenie międzynarodowej. (…) Zapewniał, że przekona Donalda Trumpa do rezygnacji z twardego kursu wobec Iranu i z ceł zaporowych. Tak się jednak nie stało, co odebrało wiarygodność twierdzeniu macronistów, że Emmanuel Macron ma duży, wręcz decydujący wpływ na amerykańskiego prezydenta. Na Bliskim Wschodzie strategia Emmanuela Macrona nie przyniosła Francji sukcesu. Nie udało mu się doprowadzić Izraela do złagodzenia kursu wobec Iranu i wobec władz tzw. Autonomii Palestyńskiej. (…)
Według średniej badań opinii publicznej z września br., Emmanuel Macron mógł liczyć pod koniec września na 30 procent poparcia społecznego, czyli mniej niż François Hollande i Nicolas Sarkozy po 17 miesiącach sprawowania urzędu prezydenta Francji. Prezydenckie ugrupowanie La République en Marche uzyskało w sondażach 20 procent; tyle samo, co partia Marine Le Pen.
Cały artykuł Zbigniewa Stefanika pt. „Macron w odwrocie” znajduje się na s. 12 październikowego „Kuriera WNET” nr 52/2018, wnet.webbook.pl.
„Kurier WNET”, „Śląski Kurier WNET” i „Wielkopolski Kurier WNET” są dostępne w jednym wydaniu w całej Polsce w kioskach sieci RUCH, Kolporter i Garmond Press oraz w Empikach, a także co sobota na Jarmarkach WNET w Warszawie przy ul. Emilii Plater 29 (na tyłach hotelu Marriott), w godzinach 9–15.
Wersja elektroniczna „Kuriera WNET” jest do nabycia pod adresem wnet.webbook.pl. W cenie 4,5 zł otrzymujemy ogólnopolskie wydanie „Kuriera WNET” wraz z wydaniami regionalnymi, czyli 40 stron dobrego czytania dużego (pod każdym względem) formatu. Tyle samo stron w prenumeracie na www.kurierwnet.pl.
