Paweł Bortkiewicz TChr
Poprzedni tekst (nr 34 „Wielkopolskiego Kuriera Wnet”) poświęciłem próbie bardzo szkicowego nakreślenia pewnego ciągu zdarzeń roku 1917. Rozpoczyna go orędzie Matki Bożej w Fatimie – głos bardzo konkretnego wołania w obliczu trwającej zagłady i eskalacji działań wojennych. Próbę przełożenia teologicznego czy też religijnego przesłania na język pragmatyki i działań politycznych przyniosło orędzie pokojowe papieża Benedykta XV. To nie był tylko dokument kościelny, ale propozycja politycznego wyjścia z impasu wojennego. Projekt został odrzucony, co zdaniem wielu współczesnych komentatorów sprawiło, że wojna została przedłużona w czasie. Znów na scenie dramatu pojawia się Maryja, by po raz ostatni, 13 października, przemówić do świata. A kilka tygodni po Jej zignorowanym wołaniu wybucha rewolucja bolszewicka. (…)
Marksistowskie propozycje, które były stawiane na proklamowanych gruzach chrześcijaństwa, miały być nową religią. Nikt tego na dobrą sprawę nie krył. Komunizm ogłaszał siebie nową wiarą – wiarą w „nowego człowieka” w „nowej ziemi”, człowieka, który zyskiwał nowe dogmaty (diamat i hismat), nową duchowość, nową etykę wedle elementarza etycznego Pawlika Morozowa, nową liturgię (pochody, kult jednostki wodza itp.). Język nowomowy służył wytworzeniu nie tylko poczucia niejasności, ale także tajemniczości, misteryjności… (…)
Rok 2017 jest rokiem, który Pius XI nazwałby zapewne tak, jak w swojej encyklice: „Walka między dobrem a złem, będąca smutnym następstwem grzechu pierworodnego, wciąż trwa i wyrządza wiele szkód” (nr 2).
To jest zarazem czas, tworzący kondycję człowieka, którą można streścić słowami św. Jana Pawła II z jego Pamięci i tożsamości: „Człowiek został sam: sam jako twórca własnych dziejów i własnej cywilizacji; sam jako ten, który stanowi o tym, co jest dobre, a co złe, jako ten, który powinien istnieć i działać etsi Deus non daretur – nawet gdyby Boga nie było”. (…)
Czarne marsze, protesty kobiet ujawniły w równej mierze walkę z życiem, co z koncepcją człowieka i małżeństwa. Tak, jak w czasach amoku komunistycznego, wyznawcy tamtego „mistycyzmu” wyli w swoich przestrzeniach kultu: „praca”, „socjalizm”, „pokój”, „internacjonalizm”, „niech żyje i umacnia się sojusz robotniczo-chłopski” („przyjaźń polsko-radziecka” bądź cokolwiek innego, równie wartościowego), tak dzisiaj lud robotniczo-chłopski, a może bardziej inteligencko-emerycki wyje: „demokracja”, „wolność”, „prawa kobiet”, „świecka macica – święta sprawa”, „tolerancja”. (…)
Trwa atak na naszą tożsamość. Toczy się ogromna wojna kulturowa, która jaskrawo przeczy naiwnemu optymizmowi Francisa Fukuyamy, który wraz z demokracją widział koniec czasów, w sensie osiągnięcia ich pełni.
Pragnę podkreślić raz jeszcze – mechanizmy demokracji działają świetnie. W naszych realiach świadczą o tym, takie epifenomeny jak partia Nowoczesna czy funkcjonowanie elit demokratycznych w szeregach KOD lub ostatnie miesiące agonalnych wypowiedzi byłego prezesa TK. Ale czy to jest mechanizm, który buduje dobro wspólne naszego państwa i narodu? (…)
Artykuł Pawła Bortkiewicza TChr „Rok 1917 w świetle Fatimy” można przeczytać na s. 7 majowego „Wielkopolskiego Kuriera Wnet” nr 35/2017, wnet.webbook.pl.
„Kurier Wnet”, „Śląski Kurier Wnet” i „Wielkopolski Kurier Wnet” są dostępne w jednym wydaniu w całej Polsce w kioskach sieci RUCH, Kolporter i Garmond Press oraz w Empikach, a także co sobota na Jarmarkach Wnet w Warszawie przy ul. Emilii Plater 29 (na tyłach hotelu Marriott), w godzinach 9–15.
Wersja elektroniczna „Kuriera Wnet” jest do nabycia pod adresem wnet.webbook.pl. W cenie 4,5 zł otrzymujemy ogólnopolskie wydanie „Kuriera Wnet” wraz z regionalnymi dodatkami, czyli 40 stron dobrego czytania dużego (pod każdym względem) formatu. Tyle samo stron w prenumeracie na www.kurierwnet.pl.
