Film pokazał cywilizowanym nacjom europejskim, jak strasznym jesteśmy narodem / Piotr Sutowicz, „Kurier WNET” 112/2023

Fot. CC0, Pixabay

Wcale nie piszę o filmie, o którym dyskutują chyba wszyscy, a który, w każdym razie w momencie, kiedy to piszę, kilka dni po jego premierze, na pewno jest obecny we wszystkich mediach.

Piotr Sutowicz

Pewien film o strasznych Polakach

Pomyślałem sobie, że dobrze na łamach „Kuriera WNET” napisać parę słów o podobno wybitnej produkcji filmowej, nakręconej przez wybitnych skądinąd twórców, w której wystąpili wybitni aktorzy, w tym także – a jakże – polscy. Film znalazł uznanie krytyków, a jego powstaniem zainteresowane były elity polityczne.

Tematem wiodącym owego dzieła filmowego jest generalnie brutalność i bezwzględność funkcjonariuszy państwa polskiego wobec niePolaków. Film bardzo obrazowo i sugestywnie pokazuje, jak zachowują się oni względem tych, którzy odstają od standardu bycia Polakiem.

Brutalność wobec niewinnych powodowana jest wyłącznie nienawiścią eskalowaną przez władze. Film jasno pokazał potworne twarze przedstawicieli polskiej elity politycznej.

Obraz będący, jak napisałem, dziełem o wymiarze europejskim, pokazał mieszkańcom cywilizowanych nacji zachodnioeuropejskich, jak strasznym jesteśmy narodem i jak obłędni politycy Polakami kierują – po prostu zgroza.

A teraz niespodzianka: wcale nie piszę o filmie, o którym dyskutują chyba wszyscy, a który, w każdym razie w momencie, kiedy to piszę, kilka dni po jego premierze, na pewno jest obecny we wszystkich mediach.

Nie chodzi mi o produkcję Agnieszki Holland pt. Zielona granica, a o niemiecki film fabularny z roku 1941, pt. „Heimkehr” (Powrót), który był usprawiedliwieniem przez niemiecką propagandę napaści na Polskę z 1939 roku. Jeśli ktoś czerpał swą wiedzę o realiach przedwojennej Polski z tej produkcji, to na pewno niemiecka agresja z 1939 roku stała się całkowicie zrozumiała i moralnie uzasadniona: Polaków spotkała zasłużona kara.

Nie mam w zwyczaju zamieszczania w swych tekstach obszernych cudzych cytatów, ale tu tego dokonam. Otóż w zwykłej Wikipedii znalazłem opis tej wersji filmu, która wyświetlana była w kinach Generalnego Gubernatorstwa. Podobno seanse tego dzieła przeznaczone były dla ludności niemieckiej i zamierzeniem tej wersji, innej niż ta emitowana na Zachodzie, miało być wywołanie głębokiej, gwałtownej nienawiści do Polaków.

Autorem przywołanego opisu jest polski krytyk filmowy, ale i reżyser – Bohdan Korzeniowski: „Ukazywano w tym filmie rzeczy straszne. Tłumy matek z dziećmi na rękach biegły pędzone kolbami karabinów. Eleganccy oficerowie bili pejczami po twarzach przerażone staruszki. Woźny kopał w twarz młodą kobietę, błagającą polskiego burmistrza o ratunek. Zbliżenie ukazywało ciężki but i twarz kobiecą zalaną łzami. (…)

Obraz naszego zwyrodnienia miał przysposobić Niemców przebywających w Polsce do właściwego postępowania z Polakami”.

Jak wspomniałem na początku, w filmie grali również polscy aktorzy, których udział koordynował słynny Igo Sym, w latach dwudziestolecia kinowy amant, w którym pewnie podkochiwały się chodzące do polskich kin nastolatki, a może i mężatki; w czasie okupacji kolaborant i, co tu dużo mówić – szumowina. Nie będę tu wszystkich aktorów wymieniał, ale wspomnę np. o Józefie Kondracie, stryjku znanego nam z ekranów Marka Kondrata. Mogę też dodać, że Bogusława Samborskiego Sym nakłonił do udziału w superprodukcji prawdopodobnie szantażem, gdyż ten miał żonę Żydówkę, którą pewnie chciał ratować.

Po wojnie niektórych z tych aktorów próbowano za udział w filmie karać, ale… wychodziło tak sobie. Dodam, że niekiedy tłumaczyli się oni tym, iż nie znali niemieckiego i nie za bardzo wiedzieli, w czym grają.

Przypominam: pisałem o starym wojennym filmie, pewnej ikonie niemieckiej propagandy skierowanej przeciwko nam. Ale bądźmy szczerzy – różne analogie mogą na myśl przychodzić. Kino często używane jest jako broń polityczna, czasami straszna. Czasy, co prawda, się zmieniają, ale to, zdaje się – nie.

Felieton Piotra Sutowicza pt. „Pewien film o strasznych Polakach” znajduje się na s. 37 październikowego „Kuriera WNET” nr 112/2023.

 


  • Październikowy numer „Kuriera WNET” można nabyć kioskach sieci RUCH, Garmond Press i Kolporter oraz w Empikach w cenie 9 zł.
  • Wydanie elektroniczne jest dostępne w cenie 7,9 zł pod adresami: egazety.pl, nexto.pl lub e-kiosk.pl. Prenumerata 12-miesięczna wersji elektronicznej: 87,8 zł.
  • Czytelnicy gazety za granicą mogą zapłacić za nią PayPalem lub kartą kredytową na serwisie gumroad.com.
  • Wydania archiwalne „Kuriera WNET” udostępniamy gratis na www.issuu.com/radiownet.
Felieton Piotra Sutowicza pt. „Pewien film o strasznych Polakach” na s. 37 październikowego „Kuriera WNET” nr 112/2023

Studio Białoruskie 11.10.2023 r.: wybory w Polsce istotnym tematem białoruskiej propagandy

Białoruska propaganda koncentruje się ostatnio na wyborach w Polsce i na Polsce w ogóle. Do tego celu wykorzystuje też polskojęzycznych publicystów, takich jak Tomasz Gryguć, znany jako „Pan Nikt”.

Olga Siemaszko opisuje główne tematy białoruskiej reżimowej propagandy, która w ostatnim czasie zaktywizowała się w tematyce Polski. Wraz z Pawłem Bobołowiczem rozmawiają także o przedstawieniu sytuacji w Izraelu w białoruskich reżimowych mediach.

Wysłuchaj całej audycji już teraz!

Program Wschodni 07.10.23: Górski Karabach. Koniec historii?

Na zdjęciu Górski Karabach, Klasztor Gandzasar. Fot: Marcin Konsek / Wikimedia Commons, CC BY-SA 4.0

Na naszych oczach państwo nieuznawane Górski Karabach przestało istnieć.

Gośćmi Programu Wschodniego byli dr Konrad Zasztowt, dr Tomasz Lachowski, Tomasz Grzywaczewskich i prof. Przemysław Żurawski vel Grajewski.

 

Dr Konrad Zasztowt, Wydział Orientalistyczny UW omówił trwający ponad 30 lat konflikt o Górski Karabach:

To, co się w tej chwili wydarzyło to jest oczywiście dramatyczna sytuacja, czyli wyjazd tych stu tysięcy Ormian, bo nie wiemy, ile dokładnie wyjechało. Rząd Armenii mówi o 100 tysiącach, czyli praktycznie o wszystkich mieszkańców ormiańskich Karabachu, No ale trzeba też pamiętać, że kilkaset tysięcy Azerów, a także Kurdów musiało opuścić region Karabachu i sąsiadujące regiony z Karabachu w wyniku tej pierwszej wojny na początku lat 90 tych i zajęcia tych terytoriów przez Ormian. To oni byli ofiarami i musieli ten region opuścić. Tutaj nie ma biało czarnej sytuacji. Winy są po obu stronach, ofiary są po obu stronach, sprawcy nieszczęść też są po obu stronach. Dlatego mówię, że to jest temat, który jest dla mediów bardzo trudny do zrozumienia i do przedstawienia.

Dr Tomasz Lachowski, Katedra Prawa Międzynarodowego i Stosunków Międzynarodowych UŁ, odniósł się do ratyfikowania przez Armenię Rzymskiego Statutu Międzynarodowego Trybunału Karnego:

Faktycznie ten proces ratyfikacji Statutu Rzymskiego Trybunału Karnego w Hadze bardzo przyspieszył. W zasadzie można rzec, że Armenia podpisała ten statut jeszcze w latach 90. Natomiast przez dwadzieścia kilka lat proces był zablokowany przez problemy natury konstytucyjnej. Sąd Konstytucyjny stwierdził Armenii, że rozwiązania, które Trybunał Karny w Hadze posiada, np. to, że właśnie może osądzać sprawców zbrodni, będzie niezgodny z konstytucją Armenii. To było myślenie bardzo błędne z perspektywy prawnej, ale także i politycznej. Dopiero właśnie wydarzenia tej drugiej wojny karabaskiej spowodowały, że władze Armenii, a zwłaszcza premier Paszynian, nie dostrzegły, że ten instrument w postaci bycia członkiem Trybunału będzie bardzo korzystny dla właśnie Erywania. I faktycznie do tego doszło.

Tomasz Grzywaczeski, dziennikarz, korespondent wojenny, autor reportaży opisał sytuację mieszkańców Górskiego Karabachu:

Ten exodus był masowy, że dziesiątki tysięcy ludzi próbowały wydostać się z Karabachu, a tak de facto tam jest tylko jedna droga, którą da się w tym momencie wyjechać. To jest tzw. Korytarz katyński. To jest jedyna droga łącząca terytorium Karabachu z Armenią. Ponadto wszędzie było bardzo dużo azerskiego wojska. Ogromny chaos Tłok, przerażenie, ludzie w ciągu dosłownie kilkudziesięciu godzin musieli zabrać cały swój dobytek, to, co można było unieść i próbowali się stamtąd wydostać.

Prof. Przemysław Żurawski vel Grajewski, Uniwersytet Łódzki, dokonał analizy rozkładu sił w regionie:

Jest to odwrócenie, jeśli chodzi o pewien wizerunek rozkładu sił w regionie sytuacji wytworzonej w 2008 roku przez inwazję rosyjską na Gruzję, gdzie okazało się, że ówczesne bliskie związki Gruzji ze Stanami Zjednoczonymi nie uratowały tego państwa. To teraz jest odwrotnie bliskie związki Armenii z Rosją też nic jej nie pomogły. A zatem Rosja jako sojusznik zresztą niczyim innym sojusznikiem w regionie nie była, straciła ów prestiż skutecznej tarczy przed zagrożeniem bez względu na literę traktatów. Bo oczywiście w sensie czysto prawniczym Rosja nie udzielała gwarancji Armenii obejmujących obronę Górskiego Karabachu, który w świetle prawa międzynarodowego, włącznie z tą jego wykładnią, jaką przyjęła Rosja, nie był częścią terytorium państwowego Armenii, tylko częścią terytorium państwowego Azerbejdżanu. Zatem fakt prowadzenia operacji wojennych na tym obszarze przez wojsko azerbejdżańskie nie był casus belli, nie było zapisanym w traktacie przypadkiem, w którym uruchomiony powinien być sojusz ormiański-rosyjski. Niemniej jednak zapisy prawnicze to jeden wymiar, a odbiór społeczny i wymiar polityczny to drugi. I w tym zakresie oczywiście Rosja bardzo mocno straciła, jeśli chodzi o prestiż i o wpływy w regionie.


Olga Siemaszko przedstawiła skrót wydarzeń białoruskich.


Audycję prowadził Wojciech Metody Jankowski.


Wysłuchaj całej audycji już teraz!

Studio Białoruskie 04.10.2023 r.: Leszek Szerepka o tzw. szwadronie śmierci likwidującym opozycjonistów w latach 90.

28 września sąd w szwajcarskim Rorschach uniewinnił Juryja Harauskiego, funkcjonariusza jednostki odpowiedzialnej za represje wobec politycznych rywali Łukaszenki, od zarzutu porwania dwóch polityków.

Olga Siemaszko komentuje kolejne uznanie przez białoruski reżim redakcji Radia Unet za organizację ekstremistyczną w związku z zorganizowaniem maratonu solidarności z więźniami politycznymi.

Wybór wiadomości z Białorusi:

  • Swietłana Cichanouska stwierdziła, że społeczność międzynarodowa jest coraz bliżej postawienia Aleksandra Łukaszenki przed wymiarem sprawiedliwości w związku z udziałem procederze deportacji ukraińskich dzieci z terytoriów okupowanych przez Federację Rosyjską
  • Pod Mińskiem doszło do zbeszczeszczenia miejsca pochówku ofiar tzw. operacji polskiej NKWD
  • Wedle badań Centrum Dialogu im. Juliusza Mieroszewskiego, 45% Białorusinów mieszkających w Polsce deklaruje chęć pozostania w naszym kraju. Tylko 1% respondentów myśli o powrocie do ojczyzny w najbliższej przyszłości
  • Państwowe Radio Białoruś od początku października uruchomiło programy w języku polskim, mające prezentować łukaszenkowską narrację na temat życia na Białorusi

Były ambasador RP w Mińsku,  historyk Leszek Szerepka w związku z uniewinnieniem Juryja Harauskiego, byłego funkcjonariusza tak zwanego białoruskiego szwadronu śmierci omawia kwestię tzw. szwadronów śmierci, odpowiedzialnych w  latach 90. za likwidację polityków sytuujących się w opozycji do Aleksandra Łukaszenki.

Wysłuchaj całej audycji już teraz!

Żyjemy w szczęśliwym kraju niezbyt szczęśliwych ludzi / Krzysztof Skowroński, „Kurier WNET” nr 112/2023

Polska jest krajem bezpiecznym, który się rozwija, a jednak przeważnie w pierwszym zdaniu rozmówcy wybrzmiewa narzekanie, zwykle nie wynikające z doświadczenia życiowego, a z doświadczenia medialnego.

Krzysztof Skowroński

Pełnia księżyca. Ostania przed wyborami. Z rozgwieżdżonego nieba Grodzieńszczyzny nie da się wywróżyć, kto wygra. Siedzę pod 300-letnimi dębami, naprzeciw drewnianego dworku znajdującego się może 15 km od polsko-białoruskiej granicy.

Głównym tematem rozmów jest wzburzenie, jakie wywołał film Zielona granica.

Emerytowany major straży granicznej opowiada o bitwie, która miała miejsce na polskiej granicy w listopadzie 2021 r., kiedy kilka tysięcy migrantów, wspomaganych przez białoruskie służby, chciało sforsować granicę.

ie była to syryjska rodzina z filmu pani Holland, a dwudziesto-trzydziestoletni mężczyźni, których szlak emigracyjny często zaczynał się w Moskwie. Leciały kamienie, belki, strzelano z proc, kilku żołnierzy zostało rannych. Chciano sprowokować Polaków do oddania strzałów albo innej czynności, którą można by uznać za wrogi akt w stosunku do Białorusi.

Takich przypadków w mniejszej skali na granicy polsko-białoruskiej było bez liku. Pan major zwrócił uwagę, że przez pewien czas kryzysu każdy, kto przekraczał granicę polsko-białoruską, mógł na granicy poprosić o azyl w Polsce. W Kuźnicy Białostockiej nikt się na to nie zdecydował, bo uchodźcy wiedzieli, że taki akt wyklucza ich podróż do Niemiec. Słuchamy opowieści o tym, w jaki sposób straż graniczna pomagała, dając migrantom koce, jedzenie, a tym, którzy potrzebowali – opiekę lekarską.

Jest prawdą, że ci, których służby białoruskie przerzucały przez granicę w Puszczy Białowieskiej, narażali swoje życie. Puszcza Białowieska jest największym lasem w Europie, pełnym rzek, źródeł i bagien, w których nawet znający las miejscowy może się zagubić, a co dopiero uchodźca z Iraku czy z Syrii.

W Białymstoku rozmawialiśmy z panią rzecznik podlaskiej straży granicznej, która opowiadała nam o scenie z filmu, w którym straż graniczna przerzuca przez płot ciężarną kobietę. W tym miejscu, w którym miałoby się to zdarzyć, płot miał ponad 3 metry wysokości, więc takie zdarzenie nie mogło mieć miejsca. Pozostaje pytanie, na które pewnie znamy odpowiedź: dlaczego taki film powstał? I ciekawe, jakie wrażenie zrobił w Watykanie?

Granica polsko-białoruska jest kolejnym przystankiem w naszej „Odysei wyborczej”. Po przejechaniu 2000 km chyba mogę stwierdzić, że żyjemy w szczęśliwym kraju niezbyt szczęśliwych ludzi. A może sytuacja jest jeszcze bardziej skomplikowana. Polska jest krajem bezpiecznym (abstrahując od tego, co się dzieje na granicy polsko-białoruskiej i wojny na Ukrainie), który się rozwija, w którym nie widać biedy, jedzie się po nowych drogach, widzi się ładne domy, a te domy mają otwarte bramy; w którym, jak nie zamkniemy samochodu, to małe jest prawdopodobieństwo, że ktoś niepożądany nim odjedzie.

A jednocześnie przeważnie w pierwszym zdaniu rozmówcy wybrzmiewa narzekanie, zwykle nie wynikające z doświadczenia życiowego, a bardziej z doświadczenia medialnego.

Można by było zastosować terapię, wyłączając wszystkim na tydzień dostęp do wszystkich mediów. Wtedy wreszcie każdy mógłby odpowiedzieć sobie na pytanie, co czuje, co myśli i czego doświadcza.

Ale to się nie zdarzy, chyba że wygra Donald Tusk i zgodnie ze swoją zapowiedzią w ciągu 24 godzin zmieni radio i telewizję publiczną i zaczną one opowiadać o zbrodniach PiS-u. Wtedy nastąpi kolejna próba ujednolicenia świadomości Polaków.

Prawdopodobieństwo, że to się zdarzy, na szczęście jest niskie, ale gdyby tak się stało, to przynajmniej będę mógł z dumą powiesić dyplom Nagrody Wolności Słowa Europy Środkowej, który otrzymałem za Radio Wnet, i zwiększyć nakład „Kuriera WNET”. Jego lektura – na którą mamy w tym miesiącu czas do 15 października – niech utwierdzi nas w naszych decyzjach wyborczych.

Artykuł wstępny Krzysztofa Skowrońskiego, Redaktora Naczelnego „Kuriera WNET”, znajduje się na s. 2 październikowego „Kuriera WNET” nr 112/2023.

 


  • Październikowy numer „Kuriera WNET” można nabyć kioskach sieci RUCH, Garmond Press i Kolporter oraz w Empikach w cenie 9 zł.
  • Wydanie elektroniczne jest dostępne w cenie 7,9 zł pod adresami: egazety.pl, nexto.pl lub e-kiosk.pl. Prenumerata 12-miesięczna wersji elektronicznej: 87,8 zł.
  • Czytelnicy gazety za granicą mogą zapłacić za nią PayPalem lub kartą kredytową na serwisie gumroad.com.
  • Wydania archiwalne „Kuriera WNET” udostępniamy gratis na www.issuu.com/radiownet.
Artykuł wstępny Krzysztofa Skowrońskiego, Redaktora Naczelnego „Kuriera WNET”, na s. 2 październikowego „Kuriera WNET” nr 112/2023

Program Wschodni 30.09.23: Zima na Ukrainie. Wpływ mocarstw na wybory polityczne. Czeska percepcja afery zbożowej

Kyseliwka - Ukraina - 17.11.2022

W audycji poruszyliśmy kwestię ukraińskiej energetyki w obliczu zbliżającej się zimy, odwiedziliśmy na chwilę Czechy i zastanawialiśmy się, jak mocarstwa wpływają na wybory w państwach demokratycznych

Wojciech Jakóbik, redaktor naczelny Biznes Alertu, mówił o sytuacji energetycznej Ukrainy w obliczu zbliżającej się jesieni i zimy. Paweł Bobołowicz zapytał, czy Rosja powtórzy zeszłoroczną metodę niszczenia ukraińskiej infrastruktury:

Źródła ukraińskie już informują o takich działaniach Rosjan, które mają ograniczyć podaż energii ciepła przed nadchodzącym sezonem grzewczym. Natomiast Ukraina jest w lepszej sytuacji z jednej strony przez to, że poprawiła obronę przed takimi atakami, a z drugiej rozwinęła na nowo tę infrastrukturę oraz współpracę z państwami zachodnimi. Jest połączona elektroenergetyczne z Europą m.in. przez Polskę. Może sprowadzać interwencyjnie dostawę energii elektrycznej. Cały czas docierają do niej dostawy paliw, także przez Polskę. M.in. przez to rośnie popyt na paliwa w naszym kraju. Dlatego też jesteśmy w lepszej sytuacji. Warto przypomnieć, że poprzednia zima nie była bardzo zimna. To też był czynnik, który ułatwił walkę z terroryzmem energetycznym Rosji skierowanym przeciwko Ukrainie. Zobaczymy, jak zimna będzie ta zima. Im zimniej, tym trudniej będzie zapewnić podstawowe media, szczególnie tam, gdzie toczą się działania zbrojne – powiedział Wojciech Jakóbik.


Wojciech Pokora, redaktor naczelny Kuriera Lubelskiego i współautor programu telewizyjnego „Demaskatorzy” odpowiedział na pytanie, jak mocarstwa wpływają obecnie na wybory w państwach demokratycznych.

W 2013 roku członkowie komisji Polskiej Komisji Wyborczej Państwowej Komisji Wyborczej pojechali na szkolenie do Moskwy. To już było po Smoleńsku, to już było w czasie resetu, którego kolejne odsłony oglądamy w świetnym serialu Michała Rachonia Sławomira Cenckiewicza. I to jest element tego, co niestety przeraża, czyli tego wpływu nie tylko pośredniego na działania polityczne w naszym kraju, ale też bezpośredniego, czyli ustalenia polityków, którzy byli przy władzy z politykami, którzy wówczas przy władzy byli i nadal są w Moskwie – powiedział Wojciech Pokora.


Michal Lebduška, Stowarzyszenie Spraw Międzynarodowych mówił o czeskiej percepcji kryzysu zbożowego.


Olga Siemaszko przybliżyła wydarzenia białoruskie.


Wojciech Jankowski wspomniał sylwetkę pochowanego 29 września na Powązkach Wojskowych Tadeusza Olszańskiego, dziennikarza sportowego, pisarza, tłumacza z języka węgierskiego, autora książek „Kresy Kresów. Stanisławów” i „Stanisławów jednak żyje


Wysłuchaj całej audycji już teraz!

Studio Białoruskie 27.09.2023 r.: Łukaszenka próbuje uniknąć zamknięcia przez Polskę granicy

Nie możemy dać się zwieść próbom deeskalacji stosunków z Polską, jakie w najbliższym czasie może podejmować dyktator – mówi ekspert OSW Kamil Kosiński.

Wybór najnowszych wiadomości z Białorusi:

  • oficjalne media grupy Wagnera potwierdzają, że jednostka pozostanie na Białorusi. W kraju prawdopodobnie przebywa niespełna 1000 najemników.
  • pułk Kalinowskiego ogłosił utworzenie nowego batalionu, w którego skład wejdą żołnierze z państw NATO
  • Łotwa jest gotowa zamknąć granicę z Białorusią i Rosją – powiedział prezydent Łotwy Edgars Rinkievics
  • Białoruś wprowadziła zakaz produkcji i importu dronów dla osób fizycznych
  • polscy producenci naciskają na rozszerzenie sankcji na białoruską sól. Do tej pory dotyczą one tylko soli potasowej, wolna od nich jest sól warzona

Olga Siemaszko relacjonuje Kongres Badań nad Białorusią, który odbył się w dniach 22-25 września. Jedmym z istotnym tematów były stosunki polsko-białoruskie. Mówiono nie tylko  o polityce, ale również literaturze i teatrze.

Stan relacji między Warszawą a Mińskiem jest zły, ale stabilny – ocenił jeden z uczestników kongresu, ekspert Ośrodka Studiów Wschodnich Kamil Kosiński. Pewna deeskalacja ze strony Łukaszenki służy tylko temu, by uniknąć zamknięcia granicy – dodaje.

W ocenie eksperta, w przypadku całkowitego zablokowania granicy, Białoruś będzie musiała zmierzyć się z drastycznym wzrostem kosztów importu towarów.

W przypadku zamknięcia granicy, Łukaszenka musiałby się tłumaczyć przed Chinami.

Wysłuchaj całej audycji już teraz!

 

Program Wschodni 23.09.2023 r.: Żurawski vel Grajewski: Polacy nie mylili się co do Rosji i Niemiec

prof. Przemysław Żurawski vel Grajewski | fot. Wojciech Jankowski

Gościem Pawła Bobołowicza i Wojciecha Jankowskiego w Jaremczu jest prof. Przemysław Żurawski vel Grajewski.

Paweł BobołowiczWojciech Jankowski rozmawiają z prof. Przemysławem Żurawskim vel Grajewskim z Uniwersytetu Łódzkiego podczas XVI Spotkań Polsko-Ukraińskich w Jaremczu o kryzysie w relacjach polsko-ukraińskich.

 


Daria Hordyjko rozmawiała z Łeonidem Kozaczenką, deputowanym do Rady Najwyższej, prezesem Ukraińskiej Konfederacji Agrarnej o kryzysie zbożowym między Polską a Ukrainą.


Olga Siemaszko prezentuje najnowsze wiadomości z Białorusi. Opowiada o XI Międzynarodowym Kongresie Badań nad Białorusią, który odbywa się w Gdańsku.


Wysłuchaj całej audycji już teraz!

Studio Białoruskie 13.09.2023 r.: amb. Artur Michalski pełnomocnikiem MSZ ds. współpracy z białoruską opozycją

Studio Białoruskie w każdą środę o 9:30.

W audycji amb. Artur Michalski, który po pięciu latach na stanowisku ambasadora RP na Białorusi objął nowoutworzone stanowisko pełnomocnika MSZ ds. współpracy z białoruskimi siłami demokratycznymi.

W rozmowie z Pawłem Bobołowiczem Olgą Siemaszko ambasador Artur Michalski opowiada o swojej nowej funkcji.:

Ta funkcja powstała, dlatego że jest taka potrzeba, jest taka wyraźna potrzeba, środowisko demokratyczne, różne siły politycznej, a przede wszystkim zjednoczony gabinet pod wodzą Swietłany Ciechanowskiej są trwałym elementem już pejzażu białoruskiego. Odgrywają bardzo istotną rolę w takim wytyczaniu kierunku i ponadto mamy mamy bardzo liczną emigrację z Białorusi w Polsce. Polska jest krajem, gdzie jest najwięcej Białorusinów. Oczywiście również bardzo wielu Białorusinów jest na Litwie. Jesteśmy sąsiadami i wydaje mi się, że w tym historycznym momencie, w jakim obecnie się znajdujemy, trudno byłoby wyobrazić sobie, żeby nie byłojakiejś specjalnej uwagi poświęconej białoruskim siłom demokratycznym.


 Olga Siemaszko, szefowa Białoruskiej Redakcji Radia Wnet, prezentuje najnowsze wiadomości z Białorusi.


Wysłuchaj całej audycji już teraz!

Studio Białoruskie 06.09.2023 r.: Zmiana Ministra Obrony Ukrainy nie będzie miała wpływu na białoruski ruch ochotniczy

Studio Białoruskie w każdą środę o 9:30.

Powiedział Gość audycji ppłk Walery Sachaszczik, osoba, która w siłach Demokratycznych Białorusi odpowiada za sprawy bezpieczeństwa narodowego.

Prowadząca audycję Olga Siemaszko rozmawia z gościem na temat aktualnej sytuacji na Białorusi, działań sił demokratycznych i zaangażowania białoruskich ochotników w walkę z rosyjskim najeźdźcą.

ppłk Walery Sachaszczik:

Myślę, że my nie możemy dopuścić do tego, żeby na Białorusi była wojna domowa. Zrobimy wszystko tak, żeby sytuacja z Łukaszenką była rozwiązana kompleksowo, z maksymalnym wykorzystaniem środków zarówno politycznych, jak i ekonomicznych. Ja myślę, że niektóre zadania nadal mogą być rozwiązane. Najważniejsze jest to, że jak tylko rozpoczną się procesy demokratycznych zmian na Białorusi, Rosja bez wątpliwości skieruje swoje wojska, aby stłumić ludowy bunt i my potrzebujemy poważnej siły wojskowej, aby temu przeciwdziałać i bronić Białoruś przed interwencją wojskową ze wschodu.

 


 Olga Siemaszko, szefowa Białoruskiej Redakcji Radia Wnet, prezentuje najnowsze wiadomości z Białorusi.


Wysłuchaj całej audycji już teraz!