Javier Miei / Fot. Ilan Berkenwald, Flickr,CC BY-SA 2.0 DEED
„Porównywanie Javiera Milei do Bolsonaro i Trumpa nie jest do końca trafne”.
Wysłuchaj całej rozmowy już teraz!
Gustavo Petro; Fotografía oficial de la Presidencia de Colombia; flickr.com; domena publiczna
W dzisiejszym wydaniu República Latina podsumujemy pierwszy rok rządów kolumbijskiego prezydenta Gustavo Petro oraz rządzącego Kolumbią Pacto Histórico
Rok 2022 był przełomowy w dziejach Kolumbii. W tym bowiem roku po raz pierwszy w historii tego kraju prezydentem został wybrany polityk z lewicy. Z Gustavo Petro, bo o nim mowa, wielu Kolumbijczyków wiązało nadzieje na nową jakość rządów. Tym bardziej, że po kilkunastu latach rządów prawicowych populistów, związanych z byłym prezydentem Álvaro Uribe wielu Kolumbijczyków znajdowało się w kiepskiej sytuacji materialnej. Dodatkowo kraj przez cały czas nękany był walkami z pseudolewicową partyzantką, prawicowymi paramilitares oraz gangami narkotywkowymi.
Gustavo Petro obiecał swoim rodakom zaprowadzić pokój oraz bezpieczeństwo ekonomiczne. Jego rządy miały stać się przyjazne dla mniejszości etnicznej: ludności rdzennej oraz pochodzenia afrykańskiego. Kraj przejść miał również przez transformację ekologiczną, zaś najbogatsi mieli zostać obłożeni dodatkowym podatkiem.
Tymczasem minął rok rządów, zaś Gustavo Petro w sondażach poparcia niemalże „szoruje po dnie”. Co zatem poszło nie tak? Rozmowy pokojowe z ugrupowaniami paramilitarnymi ruszyły pełną parą i mówi się wręcz o możliwości podpisania nowych traktatów pokojowych. Wiele też zrobiono dla ludności zmarginalizowanej i wykluczonej. Czy zatem Kolumbijczycy bnie zaufali nowej władzy? Dlaczego macierzysty blok prezydenta, Pacto Histórico, poniósł porażkę w niedawnych wyborach lokalnych. Dlaczego mieszkańcy najważniejszych miast Kolumbii: Bogoty, Medellín, Cali oraz Barranquilli zaufali politycznym konkurentom Petro? Skąd biorą się coraz częstsze demonstracje przeciwników Petrismo? Dlaczego prezydenta opuszczają jego dotychczasowi sojusznicy z innych ugrupowań politycznych? Czy jest to tylko wynik niepopularnych projektów reform społecznych? Czy Gustavo Petro ma tendencje autorytarne, o co oskarżają go jego przeciwnicy polityczni? A może członkom rządu Petro zasmakowała polityka i związane z nią apanaże? Czy Gustavo Petro ma pomysł na dalszą część swoich rządów? Jak zamierza przekonać Kolumbijczyków do dalszego zaufania dla jego rządów?
Na te i inne pytania związane z rządami Gustavo Petro postaramy się odpowiedzieć w dzisiejszym wydaniu República Latina. Nasz gość, Hermes Llain, opowie o blaskach i cieniach obecnego rządu Kolumbii.
Y la versión en castellano:
El año 2022 marcó un hito en la historia de Colombia. Ese año, por primera vez en la historia del país, un político de izquierdas fue elegido presidente. Con Gustavo Petro, muchos colombianos depositaron sus esperanzas en una nueva calidad de gobierno. Sobre todo porque, tras varios años de gobierno de populistas de derechas asociados al ex presidente Álvaro Uribe, muchos colombianos se encontraban en una situación material precaria. Además, el país estaba constantemente asolado por combates con guerrillas pseudoizquierdistas, paramilitares de derechas y bandas de narcotraficantes.
Gustavo Petro prometió traer la paz y la seguridad económica a sus compatriotas. Su gobierno iba a ser amistoso con las minorías étnicas: la población indígena y los afrodescendientes. El país también iba a experimentar una transformación ecológica y los más ricos iban a pagar más impuestos.
Sin embargo, a un año de gobierno, Gustavo Petro está casi en el fondo de las encuestas de opinión. ¿Qué ha fallado? Las conversaciones de paz con los grupos paramilitares están en pleno apogeo e incluso se habla de la posibilidad de firmar nuevos tratados de paz. También se ha hecho mucho por las poblaciones marginadas y excluidas. Entonces, ¿les faltó confianza a los colombianos en el nuevo gobierno? ¿Por qué el bloque del presidente, Pacto Histórico, fue derrotado en las recientes elecciones locales? ¿Por qué los habitantes de las principales ciudades de Colombia, Bogotá, Medellín, Cali y Barranquilla, confiaron en los rivales políticos de Petro? ¿Por qué las crecientes manifestaciones de los opositores al petrismo? ¿Por qué el presidente está siendo abandonado por sus antiguos aliados de otros grupos políticos? ¿Es sólo el resultado de los impopulares proyectos de reforma social? ¿Tiene Gustavo Petro tendencias autoritarias, como le acusan sus adversarios políticos? ¿O es que los miembros del gobierno Petro han desarrollado un gusto por la política y los apaños que conlleva? ¿Tiene Gustavo Petro una idea para el resto de su gobierno? ¿Cómo piensa convencer a los colombianos para que sigan confiando en su gobierno?
Intentaremos responder a estas y otras preguntas sobre el gobierno de Gustavo Petro en la edición de hoy de República Latina. Nuestro invitado, Hermes Llain, hablará sobre las glorias y las sombras del actual gobierno de Colombia.
Źródło: flickr.com / autor: Ulisse Albiati / licencja: CC BY-SA 2.0
W dzisiejszym wydaniu República Latina wybierzemy się do Perú, aby posłuchać muzyki rockowej tworzonej przez miejscowych artystów.
Kontynuujemy rockową podróż po Ameryce Łacińskiej, pozostając na kontynencie południowoamerykańskim.
Tym razem przenosimy się do Perú, w którym wbrew pozorom na przestrzeni dekad powstała całkiem interesująca scena rockowa. Bowiem Perú to duża różnorodność kulturowa, związana z różnorodnością geograficzną tego kraju. Nasz gość, Marek Świrkowicz przedstawi peruwiańską muzykę rockową, jej twórców i tematy przez nią poruszane. Zanurzymy się w psychodeliczne obszary Amazonii, posłuchamy stukania kopytek lamy w rytm fletni pana, zdemolujemy stację kolejową oraz zakosztujemy nowej fali peruwiańskich twórców muzyki rockowej.
A to wszystko już dziś o godz. 22H00!
Zbyszek Dąbrowski / Fot. Konrad Tomaszewski, Radio WNET
Gospodarz studia Tres por Tres dokonuje przeglądu aktualności politycznych w krajach Ameryki Łacińskiej.
opendemocracy; flickr.com; CC BY-SA 2.0 DEED
W dzisiejszym wydaniu República Latina opowiemy o prawyborach opozycji w Wenezueli a także o przeszkodach jakie reżim chavistowski co chwila szykuje wenezuelskiej opozycji
22 października był bardzo ważnym dniem w dziejach wenezuelskiej opozycji. Tego dnia bowiem przeciwnicy chavistowskiego reżimu w Caracas wybierali kandydata, który stanie w przyszłorocznych wyborach prezydenckich przeciwko kandydatowi wenezuelskiego (nie)rządu.
Prawybory wenezuelskiej opozycji zdecydowanie wygrała María Corina Machado, wenezuelska polityk z wieloletnim doświadczeniem oraz jedna z najbardziej zagorzałych przeciwniczek wenezuelskiego reżimu. Wydawać by się mogło, że przed wenezuelską opozycją stoi otworem droga do demokratycznego przejęcia władzy. Tym bardziej, że demokratyczne wybory prezydenckie zagwarantowane zostały podczas niedawnych rozmów pomiędzy reżimem z Caracas a wenezuelską opozycją na Barbados. Podniosłe chwile wenezuelskiej opozycji bardzo szybko zgasił jednak wyrok Sądu Najwyższego Wenezueli, który nie tylko nie uznał prawyborów opozycji, ale i nakazał anulować ich wyniki.
Jaka zatem droga przed Wenezuelą i jej mieszkańcami? Czy Wenezuelczycy doczekają kiedyś wyborów, w których wszystkie siły polityczne będą miały równe szanse? O tym porozmawiamy w dzisiejszej audycji razem z naszym gościem – Beatriz Blanco. Razem z naszym gościem zastanowimy się nad tym, jakie kroki podejmie wenezuelska opozycja. Czy zignoruje orzeczenie sądu Najwyższego, będącego de facto jednym z organów chavistowskiego reżimu? Czy María Corina Machado nadal ma szanse stanąć w przyszłorocznych wyborach prezydenckich? Co z pozbawieniem biernego prawa wyborczego dla wenezuelskiej polityk? Czy rzeczywiście można zignorować wolę wyborczą 10% społeczeństwa? I ile czasu gwaranci porozumień pomiędzy reżimem a opozycją dadzą się jeszcze wodzić za nos przez reżim chavistowski?
To wszystko już dziś o godz. 22H00!
Zbyszek Dąbrowski / Fot. Konrad Tomaszewski, Radio WNET
„Rosja prowadzi bardzo aktywną politykę dezinformacyjną w Ameryce Łacińskiej” – mówi Zbigniew Dąbrowski, gospodarz studia Republica Latina
golo; flickr.com; CC BY 2.0 DEED
W dzisiejszym wydaniu República Latina przyjrzymy się problemom, z jakimi mierzyć się muszą współcześni Ekwadorczycy oraz wynikom ostatnich wyborów w tym, kraju
Ekwador y do jednych z najmniejszych i raczej mniej znanych krajów Ameryki Południowej. Współczesnemu Polakowi kraj ten kojarzyć się może z bananami, Wyspami Galapagos i od czasu do czasu z piłką nożną.
Tymczasem Ekwador jest krajem niezwykle interesującym pod względem politycznym, kulturowym, przyrodniczym, czy społecznym. Druga tura wyborów prezydenckich, która miała miejsce w tym kraju dwa tygodnie temu pokazała, że wybory polityczne Ekwadorczyków mogą zaskakiwać. Ekwador jest również krajem, który mierzyć się musi z wieloma problemami. Należą do nich niszczenie środowiska, ochrona praw ludności rdzennej a także liczne problemy gospodarcze. Kraj ten mierzyć się musi ze sporymi różnicami społecznymi oraz dominacją sektora nieformalnego w zatrudnieniu. Kolejne rządy obiecują poprawę sytuacji gospodarczej, jednak de facto nie bardzo im wychodzi spełnianie tych obietnic.
W dzisiejszym wydaniu República Latina przyjrzymy się problemom, z którymi mierzyć się współcześni Ekwadorczycy. Nasz gość, Piotr Bobołowicz przedstawi nam listę współczesnych bolączek Ekwadorczyków. Razem z naszym gościem spróbujemy znaleźć odpowiedź na pytanie, czy istnieje proste rozwiązanie problemów ekonomicznych, ekologicznych i społecznych tego południowoamerykańskiego państwa. Zastanowimy się również, dlaczego Ekwadorczycy postanowili postawić na „czarnego konia” w wyborach prezydenckich oraz co odpycha ich przed powrotem populistów do władzy.
To wszystko już dziś o godz. 22H00!
W audycji także o Polce, która zginęła na jednym z nowojorskich skrzyżowań oraz o przemianach dotykających Kościół katolicki.
Ewa Jeneralczuk o trwającej ewakuacji Amerykanów ze Strefy Gazy (gubernator Florydy Ron deSantis poinformował, że na terytorium jego stanu dotarło już 700 tys. osób) i planowanych sankcjach przeciwko Iranowi.
Artur Żak o skutecznej obronie wojska ukraińskiego przed Rosjanami pod Awdijiwką oraz o omijaniu sankcji przez rosyjskich producentów rakiet Kindżał i Iskander.
Monika Adamski o tragicznej śmierci Polki na jednym z ruchliwych nowojorskich skrzyż0wań.
Adrian Grałek o rozmowach prezydenta Andrzeja Dudy z przedstawicielami ugrupowań, które będą miały swoją reprezentację w Sejmie nowej kadencji. Prezydent zwołał pierwsze jego posiedzenie na 13 listopada.
Alex Sławiński o problemach brytyjskiej służby zdrowia i podwyżce płacy minimalnej dla niektórych pracowników
Ojciec Paweł Kosiński o raporcie nt. zmian demograficznych w Kościele katolickim na całym świecie.
Zbyszek Dąbrowski o wyborach prezydenckich w Argentynie i prawyborach opozycyjnego kandydata na prezydenta Wenezueli.
Iza Lech o nielegalnej imigracji Hindusów do USA przez Kanadę.
Wysłuchaj całego magazynu „Ponad Oceanami” już teraz!
Liderzy krajów grupy BRICS, Johannesburg, RPA, 23 sierpnia 2023; Palacio do Planalto; Flickr.com; CC BY-ND 2.0 DEED
W dzisiejszym wydaniu República Latina przedstawimy politykę zagraniczną Brazylii pod rządami obecnego prezydenta kraju, Luiza Inacio Luli da Silvy
Od momentu przejęcia sterów rządu prezydent Brazylii, Luiz Inacio Lula da Silva wprowadził nową „jakość” w polityce. Zarówno w wymiarze wewnętrznym, jak i zagranicznym.
Dodać tu należy, że przynajmniej w aspekcie zagranicznym polityka Luli wzbudza mnóstwo kontrowersji. Z jednej bowiem strony Lula kontynuuje politykę dobrych kontaktów z przywódcami państw demokratycznych, takich jak USA, Unia Europejska, czy większość krajów Ameryki Łacińskiej. Z drugiej zaś nie waha się przed relacjami z przywódcami państw, delikatnie ujmując, nie uchodzących za demokratyczne. W wymiarze lokalnym Lula nie waha się współpracować z reżimami w Wenezueli, Nikaragui, czy na Kubie. Z kolei w wymiarze światowym Brazylia stawia mocno na integrację z blokiem BRICS, którego dwaj członkowie: Rosja i Chiny do krajów demokratycznych nie należą. Co więcej, Lula nie waha się nawiązywać przyjaznych relacji z reżimami wspierającymi światowy terroryzm, takimi jak Iran.
Co zatem oznacza nowy wymiar polityki zagranicznej Brazylii pod rządami Luli? Czy chodzi tylko o wielkie serce brazylijskiego prezydenta, który nie domawia kontaktu żadnemu zagranicznemu politykowi? A może jest to jakieś bardziej wyrachowane działanie? W którą stronę zmierza Brazylia pod rządami Luli? Czy nadal chce pozostać w gronie państw uznawanych za demokratyczne? A może polityczny romans z niedemokratycznymi przywódcami jest krokiem ku budowie czegoś większego? Czy Brazylia ma ciągoty ku budowaniu nowego mocarstwa na skalę światową? I jakie mogą być tego konsekwencje?
Na te i inne pytania związane z polityką zagraniczną Brazylii pod rządami Luiza Ignacio Luli da Silvy spróbuje odpowiedzieć nasz dzisiejszy gość: Dr. Alexis Toribio Dantas, Prodziekan Wydziału Ekonomii Uniwersytetu Stanowego w Rio de Janeiro.
Na rozmowę o międzynarodowym aspekcie współczesnej polityki brazylijskiej zapraszamy już dziś o godz. 22H00! Po polsku i portuniolsku!
E a versão em português:
Desde que assumiu a chefia do governo, o presidente brasileiro Luiz Inácio Lula da Silva introduziu uma nova „qualidade” na política. Tanto internamente quanto no exterior.
Deve-se acrescentar que, pelo menos de uma perspectiva externa, as políticas de Lula têm sido altamente controversas. Por um lado, Lula continua sua política de boas relações com os líderes de países democráticos, como os EUA, a União Europeia e a maioria dos países latino-americanos. Por outro lado, ele não se furta a manter relações com os líderes de países que, para dizer o mínimo, não são considerados democráticos. Em nível local, Lula não hesita em cooperar com os regimes da Venezuela, Nicarágua ou Cuba. Globalmente, o Brasil está apostando fortemente na integração ao bloco BRICS, dois membros dos quais, Rússia e China, não são países democráticos. Além disso, Lula não hesita em estabelecer relações amistosas com regimes que apoiam o terrorismo global, como o Irã.
Então, o que significa a nova dimensão da política externa do Brasil sob o comando de Lula? Trata-se apenas da grandeza de coração do presidente brasileiro em não fazer contato com nenhum político estrangeiro? Ou se trata de uma ação mais calculista? Para que lado o Brasil está indo com Lula? Será que o país ainda quer permanecer entre os países considerados democráticos? Ou o caso de amor político com líderes antidemocráticos é um passo para a construção de algo maior? O Brasil está se preparando para construir uma nova potência mundial? E quais podem ser as consequências?
Essas e outras perguntas relacionadas à política externa do Brasil sob o comando de Luiz Ignacio Lula da Silva serão respondidas pelo nosso convidado de hoje: Dr. Alexis Toribio Dantas, Diretor Associado do Departamento de Economia da Universidade do Estado do Rio de Janeiro.
Para uma conversa sobre o aspecto internacional da política brasileira contemporânea, junte-se a nós hoje às 22H00! Em polonês e em portuñol!
Członkowie MRTA; yuyanapaq memorial; Flickr.com; CC BY-SA 2.0
W dzisiejszym wydaniu przyjrzymy się zagadnieniu terroryzmu (zarówno „miejscowego”, jak i międzynarodowego) w odniesieniu do Ameryki Łacińskiej
Wydawać by się mogło, że Ameryka Łacińska jest tą częścią świata, w której terroryści nie mają czego szukać. Region ten leży daleko od kolebki islamskiego terroryzmu. Rządy krajów Ameryki łacińskiej nie prowadzą intensywnej polityki na Bliskim Wschodzie. Ekonomicznie Ameryka Łacińska nie jest równie atrakcyjna dla imigrantów szukających lepszego życia, jak kraje Europy Zachodniej, czy Stany Zjednoczone.
Nic jednak bardziej mylnego. Ameryka Łacińska również niestety należy do świata przesiąkniętego terroryzmem: i to zarówno lokalnym, jak i międzynarodowym.
Co gorsza międzynarodowy terroryzm może liczyć na ciche wsparcie zarówno ze strony rządów niektórych państw latynoskich, jak i miejscowych organizacji przestępczych. Handel narkotykami i pranie brudnych pieniędzy na terenie Ameryki Łacińskiej stały się nowym źródłem dochodów terrorystów w ostatnich latach.
W dzisiejszym wydaniu República Latina przyjrzymy się działaności terrorystów na terenie Ameryki Łacińskiej. I to zarówno ze strony miejscowych organizacji, jak i miedzynarodowego terroryzmu.
To wszystko już dziś o godzinie 22H00!
