Dr Cezary Mech o gospodarczych skutkach epidemii koronawirusa, tym, jakie mocne strony ma Polska, które ułatwią jej wyjście z tej sytuacji oraz o walce z Covid-19 i braku środków medycznych.
Gospodarka przeżywa szok podażowy, popytowy i strukturalny.
Dr Cezary Mech tłumaczy, jakie skutki ma dla gospodarki obecna sytuacja. Konsumpcja i produkcja są ograniczone, gdyż ludzie siedzą w domu. Część zakładów pracy nie działa. Podminowane zostało działanie restauracji i linii lotniczych, leży turystyka. Innymi słowy „życie zamiera”.
Kluczowe jest działanie organizacyjne rządu, by przeciwdziałać rozprzestrzenianiu się tego wirusa.
Były wiceminister finansów zwraca uwagę na brak sprzętu ochronnego w Polsce, stwierdzają, iż „przed II wojną światową dalibyśmy sobie radę z tym szybciej”. Zauważa, że Turcja zakupiła 1,3 miliona testów z Chin.
Trzeba zabezpieczyć gospodarkę pod względem płynności.
Przedsiębiorcy muszą być w stanie ponosić koszty stałe prowadzenia działalności gospodarczej w sytuacji, w której przez ok. 50 dni lub dłużej nie będą mieć dochodu, lub będzie on poważnie ograniczony. Z tego powodu rząd musi zatroszczyć się o utrzymanie płynności gospodarki.
Mamy niski udział zadłużenia w stosunku do PKB […] co daje nam możliwość poduszki finansowej.
Ekonomista zauważa, że nasz kraj cechuje„bardzo konserwatywna polityka pieniężna” odmienna od tej, którą prowadzi Rezerwa Federalna, Europejski Bank Centralny i Bank Japonii, które dodrukowują biliony nowych pieniędzy. Dodaje, że powinno się wykorzystać obecną sytuację by „wykosić z rynku” kasy pożyczkowe, których decyzje krytykuje.
To absurd, żeby nie było uzłotowienia zobowiązań. To utrudnia politykę pieniężną.
Nasz gość stwierdza, że panuje „ogromna zmowa milczenia” wokół frankowiczów i tych, którzy zaciągnęli długi debitowe.
Piotr Arak o tarczy antykryzysowej: pracach nad nią, jej założeniach, tym, kto będzie mógł z niej skorzystać i czym się różni od rozwiązań przyjmowanych w innych krajach europejskich.
Nasze banki mają jeszcze duże zasoby płynności.
Piotr Arak wyjaśnia, że nad tarczą antykryzysową pracują głównie Jadwiga Emilewicz i Marek Niedużak. Projekt to przeszło 70 punktów zmian legislacyjnych. Tarcza ma zapobiec kryzysowi gospodarczemu, którego przyczyną jest pandemia Covid-19. Projekt w założeniu ma obowiązywać od 1 kwietnia 2020 r.
ZUS może relatywnie szybko zweryfikować sytuację dotyczącą firm. […] Nie chodzi o to, żeby ograniczać dostęp do pomocy.
Nasz gość tłumaczy, jakie rozwiązania zostały zawarte w pakiecie antykryzysowym. Mikro i małe przedsiębiorstwa będą mogły przesunąć spłatę podatku VAT o dwa lata. Warunkiem będzie przedstawienie straty w przeciągu ostatnich dwóch miesięcy. Dyrektor Polskiego Instytutu Ekonomicznego zaznacza, że zapisy są tak pomyślane, by praktycznie każde przedsiębiorstwo mogło z tego rozwiązania skorzystać. Przyjęte w Polsce rozwiązania mają charakter egalitarnym, gdyż dotyczą całej gospodarki, a nie jedynie wybranych branż, jak to jest w innych krajach.
Jakie skutki może mieć obecny kryzys? Jak działa dodruk pieniędzy przez banki centralne? Czemu Chiny nie mogą sprzedać amerykańskich obligacji? Odpowiada Independent Trader.
To nie jest tak, że bank centralny wydrukuje sobie ileś waluty, która trafia na rynki.
Independent Trader tłumaczy, na czym polega drukowanie pieniędzy z powietrza. Za wygenerowane w ten sposób pieniądze banki centralne skupują obligacje państwowe, obniżając oprocentowanie rządowego zadłużenia. Skupione w ten sposób długi nie zostaną nigdy spłacone, a same państwa, które inaczej musiałyby zbankrutować, przetrwają. W analogiczny sposób skupowane są przez banki centralne obligacje korporacyjne, co jak zauważa nasz gość, daje pole do korupcji. Trzeba bowiem zadecydować, którą firmę wesprzeć, a którą nie. Oznacza to także, że gorzej zarządzana firma może utrzymać się na rynku, bo jej długi wykupi bank centralny, podczas gdy lepiej zarządzana zbankrutuje. Analogicznie działa to w przypadku banków komercyjnych.
W 2008 r. banki komercyjne były na skraju bankructwa, bo kupiły ogromną ilość hipotek na skrajnie przewartościowane nieruchomości. Tu pojawił się FED. Po cenie nominalnej wykupił wszystkie obligacje.
W ten sposób, jak podkreśla bloger, wypacza się mechanizmy rynkowe. Zauważa, że na kryzysie 2008 r. skorzystało pięć największym banków, które otrzymały pomoc, w przeciwieństwie do swych mniejszych konkurentów. Stwierdza, że by imię wolnej konkurencji powinniśmy dążyć do rozbijania molochów. Tymczasem:
Każdy kryzys wykorzystuje się do tego, żeby więcej przekazać tym największym.
Na kolejnych kryzysach finansowych zyskują ci, którzy system finansowy kontrolują. Independent Trader wyjaśnia, jakie będą konsekwencje rozdawania przez rząd pieniędzy ex nihilo. Wzrost zadłużenia uderzy w nas inflacją, która nastąpi po chwilowej deflacji.
Polityka, którą obecnie stosują banki centralne przed 2008 r. była propagowana jedynie przez banki centralne krajów Trzeciego Świata. Ona prowadzi jedynie do destrukcji gospodarczej.
Przypomina swoje słowa, o tym, że rządy dążą do likwidacji gotówki, by w ten sposób jeszcze ściślej nas kontrolować. Tymczasem należałoby brak przykład z Islandii, która nie pomogła swoim bankom w czasie kryzysu.
Powinno się pozwolić na bankructwo wszystkich źle zarządzanych firm i nadmiernie zadłużonych krajów. Instytucje finansowe winny zapłacić bardzo wysoką cenę.
Rozmówca Krzysztofa Skowrońskiego odnosi się do sytuacji Chin, które, jak wyjaśnia, nie mogą tak po prostu sprzedać posiadanych przez siebie obligacji amerykańskich.
Chińczycy mają ogromne rezerwy zablokowane w amerykańskich obligacjach.
Nie mogą ich sprzedać lub użyć, gdyż transakcję taką zablokowaliby Amerykanie. Nasz gość przewiduje, że „za 10 lat przeżyjemy ogromne upadki banki komercyjnych”, a dotychczasowe środki płatnicze zastąpią kontrolowane przez banki centralne kryptowaluty „o z góry określonej ilości w obiegu”.
W czasie obecnego kryzysu możemy się przekonać, że najważniejszym zadaniem państwa jest stworzenie podstaw realnej polskiej gospodarki narodowej. Żebyśmy sami mogli wyprodukować śrubki i maseczki.
O naszej chrześcijańskiej wierze pisałem przed tygodniem. Dziś zajmę się tylko sprawami doczesnymi, istotnymi dla wszystkich, którzy chcą jeszcze pożyć. W tym tarczą ochronną opracowaną przez nasz rząd. I chociaż zamierzałem się pochwalić udanym wyjazdem na narty, nie będę nikogo wkurzał: zostańcie w domu 😊
Aż jęknąłem, gdy zobaczyłem tę kwotę – 211 miliardów złotych na walkę ze skutkami Covid-19. Ale potem, gdy przyjrzałem się dokładnie rozdziałowi wydatków, w tym rzekomych wydatków, mój entuzjazm wyraźnie zbladł. Co dostrzegło moje mało ekonomiczne, humanistyczne oko?
70 miliardów, 1/3 środków, zostanie bezpośrednio wpompowane w system bankowy, ratując go przed paniką i upadkiem.
75 miliardów zasili system bankowy pośrednio, finansując wakacje podatkowe i przesunięcia w spłatach kredytów.
I dopiero 66 miliardów złotych, czyli – jak to ładnie nazwano – gotówkowy komponent rządowy, posłuży bezpośrednio do walki ze skutkami kryzysu gospodarczego wywołanego chińskim wirusem (że zacytuję głowę sprzymierzonego z nami Imperium).
Tak to wygląda moim skromnym zdaniem; chętnie je zmienię. I dlatego gdzieś w okolicach wakacji poznamy znowelizowany już budżet państwa. Skorygowany o kwotę 50 miliardów złotych, bo część z wydatków rządowych wróci do skarbu państwa.
Ile dostaną przedsiębiorcy z najbardziej dotkniętych kryzysem branży turystycznej i usługowej? Wygląda na to, że nic.
Bo nawet rząd nie zaproponował im zawieszenia kosztów zatrudnienia pracowników (ZUS + podatki). Czegoś, co było możliwe do wdrożenia jedną decyzją. W zamian proponując biurokratyczną formułę 40% rządowego dofinansowania dla ratowania stanowisk pracy. I odroczenie składek, zamiast rezygnacji z ich poboru w sytuacji rzeczywistych strat firmy.
Dostaną za to zatrudnieni na umowach śmieciowych, 2000 zł jednorazowej pomocy; mam nadzieję, że na rękę, a nie brutto. I to jest rzeczywista skala rządowej pomocy udzielona pracownikom. Ponieważ w grę może wchodzić ok. 1 miliona osób, będzie to stanowić koszt dla budżetu państwa w wysokości 2 miliardów złotych.
Koniec marudzenia, poszukajmy pozytywów.
Pamiętacie jeszcze o Pracowniczych Planach Kapitałowych? Pisałem o tym jakiś czas temu. O tym, jak absurdalnym pomysłem jest lokowanie naszych pieniędzy na giełdzie kapitałowej w celu ich pomnożenia na spokojną starość. Popatrzmy na główny indeks naszej warszawskiej giełdy, WIG 20, bo tu fundusze emerytalne lokowałyby nasze składki. Żeby nikt się nie czepiał, że manipuluję wskaźnikami, rozpatrzmy je na przestrzeni ostatnich 20 lat. 2500 pkt wynosiła jego wartość w roku 2000. I wzrosła do 3900 pkt w roku 2008, aby potem w ciągu kryzysowego roku spaść do 1400 pkt. Tyle samo, ile teraz, 18 marca 2020 roku, po spadku w ciągu zaledwie jednego miesiąca o 600 pkt.
Ile stracilibyśmy z naszych oszczędności w ciągu 20 lat odkładania składek w ramach PPK? Według mnie co najmniej 60% wartości naszego wkładu, bo przecież coś trzeba płacić za obsługę, ale niech to policzą ekonomiści.
Co w tym jednak pozytywnego? O, bardzo dużo! W czasie obecnego kryzysu naocznie możemy się przekonać, że nie warto inwestować w miraże. I że najważniejszym zadaniem państwa jest stworzenie podstaw pod budowę realnej polskiej gospodarki narodowej. Żebyśmy sami mogli wyprodukować śrubki i maseczki. Stworzenie podstaw poprzez atrakcyjne dla polskich obywateli rozwiązania prawne. Także te zabezpieczające naszą starość. To wszystko, czego oczekuję od polskiego rządu, jakiej by orientacji politycznej nie był.
Jan A. Kowalski
PS. Ponieważ w czasie wojny (i pandemii) nie powinno się krytykować własnego rządu – bardzo dobrze nasz rząd rządzi, brawo! 😁
Jak wygląda sytuacja na polskiej giełdzie? W jaki sposób pomóc tym, którzy tracą w tej sytuacji źródła dochodu? Czemu dodruk pieniędzy nie skutkuje większą inflacją? Wyjaśnia Marek Dietl.
Biura maklerskie bardzo dobrze się przygotowały. […] Po to jest giełda, by móc na niej handlować.
Marek Dietl o sytuacji na warszawskiej giełdzie. Została przeniesiona do wirtualnego świata. Zauważa, że Internet to bardzo użyteczne narzędzie, ale potrzebny jest też kontakt międzyludzki. Ocenia także przyszłość światowej gospodarki w kontekście dodruku miliardów banknotów ex-nihilo.
Teraz dodrukowanie pieniędzy nie powoduje wzrostu inflacji, jak to było kiedyś […] Dodrukowanie pieniędzy jest coraz bezpieczniejsze. Musi to jednak zostać zrobione w inteligentny sposób.
Chodzi o „skup istniejących aktywów, skup portfeli kredytów małych i średnich przedsiębiorstw”, gdyż literalne rozdawanie ludziom pieniędzy nie przyniosłoby pożądanych skutków. Prezes Giełdy Papierów Wartościowych tłumaczy, że brak inflacji po dodruku pieniądza to efekt zerowych kosztów krańcowych produkcji. To ostatnie wynika z robotyzacji i cyfryzacji pracy. Zauważa, iż
Pewne zjawiska związane z ekspansją monetarną nas ominęły. Polska nie zdecydowała się na niestandardowe metody uśmierzania kredytu.
Zaznacza, że Polska jest „idealnie spozycjonowana, by zastąpić niektórych graczy”, takich jak Hiszpania i Włochy. Nasz kraj jest bliżej centrum popytu niż Chiny. Naszą siłą jest także pracowitość Polaków.
Mówi także o tym, jak można pomóc osobom, które na skutek kryzysu spowodowanego pandemią straciły źródło dochodu.
W Libanie przekonujemy się, że możemy podziękować naszym rządom, że nie dały się uwieść politykom dużych państw UE, proponującym Polsce mechanizm relokacji przy jednostronnej polityce otwartych drzwi.
Witold Dobrowolski, Mariusz Patey
Zdjęcia: Witold Dobrowolski
11 lutego br. w Bejrucie doszło do kolejnych zamieszek i starć protestujących, najczęściej młodych ludzi, z policją i wojskiem. Użyto armatek wodnych gazów łzawiących, a z drugiej strony – kamieni. Polski turysta może czuć się zdezorientowany. Widzi nowoczesne wieżowce i drogi, a jednocześnie – rozgoryczonych sytuacją polityczną i gospodarczą Libańczyków. Dlaczego od dłuższego już czasu ludzie chodzą pod parlament wyrażać niezadowolenie? (…)
Gospodarka Libanu, wyspecjalizowana w świadczeniu usług finansowych dla bogatych państw Zatoki Perskiej, nie potrafi odzyskać dawnej świetności. Przyczyn można wymieniać wiele. Według obserwatora z zewnątrz, kiedy w Libanie trwały walki, państwa Zatoki Perskiej zaczęły inwestować we własną infrastrukturę instytucji finansowych. Nie przypadkiem w amerykańskim Citi Banku głównymi akcjonariuszami zostali saudyjscy inwestorzy. W imię spokoju ostatnimi czasy w rządach Libanu uczestniczą ministrowie kojarzeni z organizacją szyitów – Hezbollahem.
W USA, Izraelu i państwach UE Hezbollah, powiązany z Iranem i Syrią, jest uważany za organizację terrorystyczną.Ten fakt tym bardziej ogranicza napływ do Libanu kapitałów z USA i państw Zatoki Perskiej.
Kolejne rządy libańskie nie potrafiły znaleźć nowego pomysłu na kraj, co gorsza, niemal wszyscy politycy tradycyjnych ugrupowań politycznych stracili zaufanie Libańczyków ze względu na szerzącą się korupcję, nepotyzm, układy rodzinne, klanowe i towarzyskie na wszystkich szczeblach władzy, w tym i w wymiarze sprawiedliwości. Bogactwo polityków razi szczególnie w czasach stagnacji gospodarki.
Uchodźcy w Libanie. Lekcja dla Polski
Liban, liczący 4,5 mln mieszkańców, to także kraj uchodźców. Wielu z nich przybyło w kolejnych falach, począwszy od 1948 r., z ogarniętej wojną i poddanej czystkom etnicznym Palestyny. W Libanie uzyskali schronienie, ale ich organizacje traktowały terytorium Libanu jako bazę wypadową na obszar wrogiego Izraela. Doprowadziło to do militarnych akcji Izraela i stało się jedną z przyczyn wojny domowej. Od 2011 r zaczęli licznie przybywać uchodźcy z Syrii. (…)
Odwiedzając Liban, przekonujemy się, że możemy podziękować naszym rządom, że nie dały się uwieść politykom dużych państw UE, proponującym Polsce mechanizm relokacji przy jednostronnie prowadzonej polityce otwartych drzwi. Nasz kraj, do którego już przyjechało 2 mln Ukraińców wskutek tamtejszego kryzysu ekonomicznego wywołanego wojną, nie jest przygotowany instytucjonalnie i kulturowo do prowadzenia skutecznych działań integracyjnych, tak jak byłe kraje kolonialne.
Duża liczba uchodźców przybywająca w krótkim czasie może wywołać problemy społeczne w społeczeństwie polskim i wśród nowo przybyłych. Pomagajmy tak, by sobie nie szkodzić.
(…) Tragedia losu chrześcijan polega na tym, że byli wyniszczani i wyrzucani z domów przez radykalnych bojowników islamskich walczących z Assadem. Strategie przetrwania wypracowywane przez setki lat nie zadziałały. W obozach dla uchodźców chrześcijanie jako mniejszość często byli dyskryminowani przez uchodźców muzułmańskich i zajmowali najniższe szczeble drabiny społecznej. Odpowiednie instytucje ONZ z rzadka dostrzegały ten problem.
W Libanie angażują się polskie organizacje charytatywne: Caritas, Fundacja Polskie Centrum Pomocy Międzynarodowej, Polskie Centrum Pomocy Charytatywnej i inne. Niosą znaczącą pomoc, organizując pomoc medyczną, zapewniając namioty czy całe wioski kontenerowe. Organizują także pomoc rozwojową ważną dla lokalnych mieszkańców, np. rozbudowę oczyszczalni ścieków. Polityka pomocy na miejscu jest bardziej efektywna i może trafić do większej ilości osób w ramach posiadanego budżetu.
Protesty – zwiastun nowej ery?
(…) To jeden z paradoksów tego państwa: konserwatyzm stosunków społecznych współegzystuje z liberalnymi rozwiązaniami gospodarczymi, dużym udziałem kapitału prywatnego w PKB kraju. Wiele obszarów tzw. usług publicznych, np. służba zdrowia, energetyka, usługi komunalne – wymaga reform.
(…) Powstają nowe inicjatywy polityczne głoszące potrzebę transparentności, walki z korupcją, a także z pamiętającym czasy Francuzów systemem parytetów ze względu na przynależność religijno-etniczną. Wspomniane na początku protesty są także okazją do autopromocji wielu małych, skrajnych ugrupowań lewicy. Uczestnicy protestów nie wierzą jednak partiom i przywódcom. Tworzą ruch bez spójnego programu reform. Mimo przekonania o odpowiedzialności polityków rządzących dotychczas ugrupowań za problemy Libanu, nowe inicjatywy polityczne są przyjmowane z dystansem. Protestujący obawiają się, że na ich plecach przyjdą do władzy kolejni skorumpowani politycy, a los ludzi się nie zmieni.
Tylko część uczestników protestów to osoby biedne, pochodzące z ubogich szyickich dzielnic Bejrutu. Spotykaliśmy wśród protestujących także dobrze wykształconych przedstawicieli klasy średniej, studentów renomowanych uczelni.
Niestety należy się obawiać, że samo doprowadzenie do transparentności w polityce i dobrych praktyk w organach państwa nie wystarczy. Także zniesienie systemu parytetów, choć przybliży kraj do współczesnych modeli demokracji typu liberalnego, bez aktywnych działań przyciągających kapitały inwestujące w realną gospodarkę opartą na wiedzy nie spełni oczekiwań społecznych, a są one niemałe. 75% pracujących Libańczyków dostaje wynagrodzenia miesięczne ponad 1260 USD. Zarobki w Libanie na tle regionu są wysokie. (…)
Próba blokady parlamentu i gwałtowne starcia
12 lutego na godzinę 11 zaplanowana była sesja parlamentu mająca doprowadzić do sformowania nowego rządu zjednoczonej koalicji. Spotkało się to z silnym sprzeciwem opozycji i demonstrantów, którzy zapowiedzieli tego dnia blokadę gmachu parlamentu (…). W noc przed sesją parlamentu na placu Męczenników zbierali się młodzi ludzie, by o świcie przystąpić do blokady (…). Wśród nich były osoby w wieku studenckim, szkolnym, ale również ludzie starsi.
Jedną trzecią stanowiły kobiety, których duże zaangażowanie w protesty i traktowanie ich na równi z mężczyznami to cecha Bejrutu jako jednej z oaz pod tym względem na Bliskim Wschodzie.
Mężczyźni i kobiety zaczęli ciskać kamieniami w kierunku armatek i oddziałów prewencji policji, na co odpowiedziano wystrzałami gazu. Takie starcia trwały parę godzin. (…) Wielu funkcjonariuszy policji nie było również w stanie powstrzymać emocji i ciskało w demonstrantów kamieniami. Uczestnicy protestów, którzy podczas starć dostali się w ręce funkcjonariuszy, byli bici do nieprzytomności na oczach prasy, a następnie ciągnięci po asfalcie do miejsc przetrzymywania. Ostatecznie tego dnia policja przy wsparciu wojska spacyfikowała demonstrację, spychając jej uczestników z okupowanego placu Męczenników, do czego użyła m.in. kilkudziesięciu kanistrów z gazem łzawiącym. Nieprzygotowanie i zaskoczenie demonstrantów wobec użycia gazu spowodowało ich rozproszenie i ustanie walk jeszcze przed zapadnięciem zmroku. W walkach rannych zostało kilkadziesiąt osób z policji, armii i demonstrantów.
Ostatecznie 84 na 128 deputowanych wzięło udział w obradach parlamentu i ta liczba wystarczyła, żeby oficjalnie sformowano nowy rząd. Protestujący, liczący na przyspieszone wybory parlamentarne, nie osiągnęli swego celu.
Cały artykuł Witolda Dobrowolskiego i Mariusza Pateya pt. „Liban w labiryncie zależności” znajduje się na s. 16 i 17 marcowego „Kuriera WNET” nr 69/2020, gumroad.com.
„Kurier WNET”, „Śląski Kurier WNET” i „Wielkopolski Kurier WNET” są dostępne w jednym wydaniu w całej Polsce w kioskach sieci RUCH, Kolporter i Garmond Press oraz w Empikach.
Wersja elektroniczna aktualnego numeru „Kuriera WNET” jest do nabycia pod adresem gumroad.com. W cenie 4,5 zł otrzymujemy ogólnopolskie wydanie „Kuriera WNET” wraz z wydaniami regionalnymi, czyli 40 stron dobrego czytania dużego (pod każdym względem) formatu. Tyle samo stron w prenumeracie na www.kurierwnet.pl.
Cena „Kuriera WNET” w wersji elektronicznej i w prenumeracie pozostaje na razie niezmieniona.
Następny numer naszej Gazety Niecodziennej znajdzie się w sprzedaży 9 kwietnia 2020 roku!
Artykuł Witolda Dobrowolskiego i Mariusza Pateya pt. „Liban w labiryncie zależności” na s. 16 marcowego „Kuriera WNET”, nr 69/2020, gumroad.com
Piotr Arak o korekcie budżetu, zmianach gospodarczych po koronawirusie oraz o tym, jak rząd może złagodzić skutki wprowadzonych przez siebie zarządzeń.
Piotr Arak podkreśla, że najważniejsze jest utrzymanie płynności finansowej polskich przedsiębiorstw. Część przedsiębiorstw uzyska kredyty, aby móc uzyskać płynność. Ponadto przedsiębiorstwa na czas ograniczeń wprowadzonych w związku z chorobą, będą mogły odłożyć spłacanie kredytów na czas końca sytuacji wyjątkowej. Przewiduje się także „oddelegowanie płatności dla Zakładu Ubezpieczeń Społecznych”. Obecna sytuacja może dotknąć gospodarczo nawet trzech milionów pracowników.
Pieniędzy nie powinno zabraknąć. […] Musimy ratować życie ludzi.
Dyrektor Polskiego Instytutu Ekonomicznego podkreśla, że zwrot podatku VAT będzie w tym roku przyspieszony. Mówi także o pisaniu projektu ustawy o przesunięciu terminów podatkowych i rachunkowych w związku z SARS-CoV-2.
Nie mamy żadnych danych. Nie jestem w stanie […] w pełni odpowiedzieć jaka będzie wartość tego wskaźnika. Nie wiemy, co tam, by trzeba wpisać. Trzeba czekać, aż sytuacja się ustabilizuje.
Ekonomista zauważa, że obecnie sytuacja jest zbyt niestabilna, by móc przewidywać rozwój gospodarczy i co za tym idzie, dokonać korekty budżetu. Zaznacza, że nie wszystkim branżom rząd będzie mógł pomóc, gdyż niektóre, jak branża eventowa, nie podniosą się po takim ciosie. Stwierdza, że „duża część tego segmentu gospodarki będzie musiała się przebranżowić”.
Polska ma bardzo niski dług publiczny, 46% PKB. […] Mamy przestrzeń fiskalną. […] Dzisiaj wiemy, że gospodarka się nie rozwija.
Mówi także o możliwych zmianach gospodarczych, które będą wdrożone wraz z końcem pandemii. Jego zdaniem państwo wdroży do prawodawstwa artykuły, które uchronią polską gospodarkę przed ewentualnymi kolejnymi pandemiami.
Nie może być tak, że półprodukty powstają tylko w Chinach i Azji. Będziemy musieli się zgodzić na kupowanie leków trochę drożej, ale produkowanych u nas.
Arak przypomina, że ChRL subsydiuje produkcje u siebie, przez co europejskim i amerykańskim firmom opłacało się i nadal będzie się opłacać organizować produkcję w Chinach, niż w swoich krajach. Obecna sytuacja pokazuje jednak, że nie będziemy musieli się tutaj kierować tylko kalkulacją ekonomiczną.
Krzysztof Bosak o kampanii wyborczej w czasach epidemii, medialnej obecności prezydenta Andrzeja Dudy, walce rządu z Covid-19 i tym, jak złagodzić jej gospodarcze skutki oraz o roli UE.
Prezydent Andrzej Duda ma możliwość promowania się w mediach, kiedy jego kontrkandydaci nie mogą spotykać się publicznie z wyborcami.
Zjednoczona Prawica nie wprowadziła stanu nadzwyczajnego, ale „coś w jego rodzaju”.
Kandydat na Prezydenta RP przedstawia propozycje jak pomóc polskiej gospodarce dotkniętej wprowadzonymi przez rząd ograniczeniami.
Krzysztof Bosak chwali solidarność i samodyscyplinę Polaków w obliczu koronawirusa. Zauważa, że w obecnej sytuacji kampania wyborcza kandydatów opozycyjnych przeniosła się do Internetu.
Wszyscy kandydaci opozycyjni mają skrępowane ręce, jeśli chodzi o spotkanie wyborcze […] wszystko byłoby widziane jako zachęcanie do wyłamywania się z polityki niewychodzenia z domu.
Tymczasem ubiegający się o reelekcję prezydent Andrzej Duda pokazywany jest w mediach jak np. spotyka się pogranicznikami. Ci ostatni, jak zauważa nasz gość podlegają pod ministra spraw wewnętrznych i to kontrolą tego, ostatniego, jak i reszty rządu powinien zajmować się Prezydent RP.
Każdy tydzień to niesamowita ekspozycja medialna pana Prezydenta.
[related id=99344 side=right]Polska głowa państwa, jak stwierdza Bosak, „dopiero teraz przechodzi do swych obowiązków konstytucyjnych”. Nie odmawia prezydentowi prawa i słuszność w okazywaniu solidarności z funkcjonariuszami różnych służb mundurowych, lecz wskazuje, że powinna zachowana równowaga między tymi spotkaniami a podstawowymi obowiązkami prezydenta. Po raz kolejny upomina się o przełożenie wyborów na późniejszy termin wskazując, że ich przeprowadzenie może być utrudnione choćby z tego powodu, że będzie problem z obsadzeniem komisji wyborczych. Kandydat Konfederacji na Prezydent RP przypomina, że przesunięcie wyborów zakładają przepisy stanu nadzwyczajnego. Tego ostatniego nie zdecydował się wprowadzić rząd.
Rządząca partia wprowadziła coś w rodzaju stanu nadzwyczajnego, ale na raty, bez użycia konstytucyjnych narzędzi, ale ograniczając nasze prawa obywatelskie.
[Za przyjęcie specustwy dot. koronawirusa głosowali w Sejmie posłowie wszystkich poza Konfederacją klubów i kół parlamentarnych-przyp. red.]
Bosak zwraca uwagę na skutki wydanych zarządzeń dla polskiego biznesu. Inne kraje ogłaszają plany, jak zrekompensować swym gospodarkom straty wynikły z zarządzeń antyepidemicznych. Nawiązując do tychże proponuje własne rozwiązania. Należą do nich „zwolnienie okresowo ze składek ZUS, odroczenie o rok terminu zapłaty składek ZUS od wynagrodzeń, za miesiące, kiedy są te obostrzenia”, zabezpieczenia dla ludzi pracujących na umowach cywilno-prawnych oraz częściowe rekompensaty dla m.in. restauracji. Poseł sądzi, że rząd przedstawi w najbliższych dniach własny plan, zbliżony do jego.
Indeksy giełdowe poszły bardzo mocno w dół. […] Może dojść do katastrofy większej niż w 2008 r.
Mówi także o niepokojących wieściach ze Stanów Zjednoczonych, czyli spadkach na giełdzie. Nie dotkną one nas jednak bezpośrednio, gdyż jesteśmy bliżej związani z gospodarką europejską niż z amerykańską. Sądzi, że poczynania rządu związane z walką z koronawirusem są dobre, acz spóźnione. Za późno zdaniem polityka zaczął być przygotowywany system opieki zdrowotnej. A co do działań Unii Europejskiej mówi:
Zniknęła w tej sytuacji. Nie ma UE […] Oczekiwać od UE, że wspomoże nas w walce z wirusem, to oczekiwać, że stanie się superpaństwem. Ja tego nie chcę.
Tłumaczy, że zgodnie z zasadą pomocniczości kwestie służby zdrowia i ochrony granic spoczywają na poszczególnych państwach, nie na organizacjach międzynarodowych.
Na konferencji prezydent Andrzej Duda i prezes NBP Adam Glapiński powiedzieli o negocjowanych zmianach, jeśli chodzi o spłatę kredytów i o stanie polskiej gospodarki.
Prezydent Andrzej Duda stwierdził, że, aby ulżyć trudnej sytuacji tak osób prawnych, jak i fizycznych zwrócił się z prośbą do banków:
Trzeba stworzyć takie warunki, żeby można było zawiesić spłacanie kredytów na okres kilku miesięcy.
Mechanizm ten powinien być w łatwy sposób dostępny dla każdego. Klient powinien móc zawiesić spłacanie kredytu na okres mogący wynosić od 3 do 6 miesięcy. Jak stwierdził prezydent, potrzebna jest ze strony banków „wola do tego, by wyciągnąć rękę do klientów”.
Prezes Narodowego Banku Polskiego Adam Glapiński zapowiedział, że parametryzacja do poniedziałku będzie zakończona. Dodał, iż
Gospodarka trochę się pogorszy. Nastąpi pewne spowolnienie wzrostu gospodarczego, ale nie ma mowy o recesji jak w innych krajach.
Piotr Woyciechowski opowiada o prezesie zarządu Nest Bank S.A. Marku Kulczyckim, który w czasach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej był oficerem Służb Bezpieczeństwa.
Napisałem materiał ekspercki na podstawie moich badań. Byłem zainspirowany sygnalistą, który buntował się przeciwko temu, żeby funkcjonariusze SB dalej funkcjonowali na rynku – mówi gość „Poranka WNET”.
Problem tkwi w przenikaniu dawnych ludzi SB, czy też bezpieki wojskowej w różnych obszarach gospodarki. Przypadek majora Marka Kulczyckiego, który jest obecnie prezesem zarządu Nest Bank S.A. to przyczyna dobrze zakonspirowanych oficerów dawnej bezpieki w strukturach obecnych podmiotów rynku finansowego.
Według ustaleń naszego gościa Kulczycki zataił informację o byciu oficerem w Służbie Bezpieczeństwa. Wszystkie akta zachowały się do tej pory i są dostępne w Instytucie Pamięci Narodowej.
Jak zaznacza: Instytucje, które nadzorują rynek finansowy, powinny blokować byłym esbekom możliwość wykonywania zawodu w finansjerze. Woyciechowski próbował podjąć debatę na ten temat. Instytucje publiczne nie chciały odpowiedzieć na pytanie, czy rzeczywiście trzeba dostrzegać ten obszar. Podkreśla, że praca byłych esbeków w sektorze finansowym jest nie tylko zagrożeniem dla indywidualnych klientów, ale nade wszystko dla państwa.
Komisja Nadzoru Finansowego nie tylko ma uprawnienia do tego, aby nie zgodzić się na kandydaturę osób, takich jak Marek Kulczycki. Ma on prawo do powzięcia wiadomości, które uwiarygodnią, że ktoś utracił prawo do wykonywania obowiązków powierzonych przez bank – dodaje.
11 lutego br. w Bejrucie doszło do kolejnych zamieszek i starć protestujących, najczęściej młodych ludzi, z policją i wojskiem. Użyto armatek wodnych gazów łzawiących, a z drugiej strony – kamieni. Polski turysta może czuć się zdezorientowany. Widzi nowoczesne wieżowce i drogi, a jednocześnie – rozgoryczonych sytuacją polityczną i gospodarczą Libańczyków. Dlaczego od dłuższego już czasu ludzie chodzą pod parlament wyrażać niezadowolenie? (…)
Tylko część uczestników protestów to osoby biedne, pochodzące z ubogich szyickich dzielnic Bejrutu. Spotykaliśmy wśród protestujących także dobrze wykształconych przedstawicieli klasy średniej, studentów renomowanych uczelni.
