Studio Dublin rozpoczęliśmy od wizyty w Londynie, gdzie jest nasz dziennikarz i korespondent Alex Sławiński. Mimo, że czas świąt na wyciągnięcie ręki, to polityka i sprawy około Brexitowe zaprzątają uwagę Brytyjczyków i rezydentów. Coraz częściej mówi się o możliwości II referendum – jak relacjonuje Alex Sławiński.
Co ciekawe, gorącym orędownikiem takiego rozwiązania jest „ojciec chrzestny” Brexitu – Boris Johnson. Oto rozmowa z Aleksandrem Sławińskim.
Z Bogdanem Feręcem, szefem portalu Polska – IE (partnerem Radia WNET), rozmawialiśmy o złych prognozach dla irlandzkiej gospodarki w przyszłym, 2019 roku.
Przedświąteczną porą zastanawialiśmy się także nad kondycją polskiej duszy emigranta pod niebem Republiki Irlandii. Rozmowa z Bogdanem Feręcem tutaj:
Sporych rozmiarów pagórek koło wioski Newgrange w hrabstwie Meath był od dawna uważany za starożytny kurhan. Wszak na okolicznych polach było i jest nadal sporo tego typu pamiątek po przodkach, które miejscowi mieszkańcy traktowali z szacunkiem i omijali je przy oraniu pól. Obiekt ten przez długi czas nie przykuwał nawet specjalnej uwagi archeologów.
Nikt wtedy nie przypuszczał, że ten zabytek stanie się niegdyś wizytówką irlandzkiej archeologii i zostanie wpisany na Światową Listę Zabytków Kultury UNESCO – mówi Tomasz Szustek.
Odkrywcy natrafili na wejście do wąskiego korytarza, który po 19 metrach doprowadził ich do niewielkiej komory grobowej. Sufity i ściany, wykonane były z płyt kamiennych, a całość konstrukcji była w doskonałym stanie i sprawiała wrażenie jakby zrobiono ją przed tygodniem, a przecież nie było tam nikogo od 5 tysięcy lat!
W komorze grobowej znaleziono niewiele, przepalone kości ludzkie, ułamki naczyń glinianych, paciorki kamienne i gliniane. Zmarły został więc przed pochówkiem spalony wraz przedmiotami, które służyły mu za życia doczesnego i które współcześni zapewne podarowali mu na wyprawę w zaświaty.
Co to ma wspólnego z grudniową porą? Ano bardzo wiele. Dokonano pod tym kątem szacunkowych obliczeń, pomiarów i oględzin grobowca. Rezultaty tych badań przeszły najśmielsze oczekiwania, jednak do końca nie wierzono, że po tylu latach przewidywany efekt będzie widoczny. W napięciu czekano wyznaczonej daty.
Cały spektakl zaczął się o świcie najkrótszego dnia roku, 21 grudnia, tj. w przesilenie zimowe.
Pierwsze promienie wschodzącego słońca, wpadły wprost na otwór nad wejściem do grobowca, po czym powoli, w miarę jak słońce wschodziło, sięgały coraz dalej w głąb korytarza by po paru minutach, ten jedyny raz w roku rozświetlić całe wnętrze komory grobowej, pierwszy raz od momentu zawalenia się kurhanu kilka tysięcy lat temu. Ekipa archeologów, pierwsi widzowie tego zjawiska oniemieli z wrażenia.
I o tym opowiada Tomasz Szustek:
W czasie świąt Bożego Narodzenia, irlandzka Polonia wspomina profesora Macieja Smoleńskiego, jednego z założycieli Towarzystwa Irlandzko-Polskiego, jego wieloletniego prezesa, działacza polonijnego Ogniska Polskiego i Polskiego Ośrodka Społeczno-Kulturalnego w Dublinie, Wielkiego Polaka.
Był emerytowanym profesorem Royal Irish Academy of Music w Dublinie. Po raz pierwszy wywiad sprzed lat z profesorem Maciejem Smoleńskim na radiowej antenie:
O Irlandii i Irlandczykach rozmawiałem z jednym z najwybitniejszych polskich poetów współczesnych – Ernesta Brylla.
Ernest Bryll – poeta, tłumacz, dziennikarz, podróżnik, ale i dyplomata. W 1991 roku otrzymał tekę ambasadora RP w Republice Irlandii.
To on przecierał po roku 1989 pierwsze szlaki dyplomatyczne między Polską a Irlandią.
To ostani program „Studio Dublin” przed świętami Bożego Narodzenia, stąd gorące życzenia dla współpracowników, przyjaciół i osób związanych z Radiem WNET i naszą wyspiarską redakcją:
Partnerem programu „Studio Dublin” i Radia WNET jest portal Polska – IE, którym zarządza Bogdan Feręc.
Kanwą utworu stała się historia sprzedaży Polakom przez koncern Fiat licencji na cinquecento, a następnie zakupienia przez Włochów Fabryki Samochodów Małolitrażowych w Bielsku-Białej. Historię rokowań, ich szczegółowy przebieg czyta się jak kryminał. Śledzimy przebieg rozmów, zachowanie postaci reprezentujących obie strony rozmów, niekompetencję, beztroskę, cynizm i brak kultury przedstawicieli strony polskiej, przebiegłość Włochów, górujących wiedzą i doświadczeniem nad polskimi aparatczykami partyjnymi występującymi w nieswojej roli specjalistów od negocjacji biznesowych.
