Cykl audycji Krzysztofa Jabłonki obejmuje rocznice historyczne w pobliżu dnia audycji, oraz ciąg rozważań historycznych na temat dróg utraty niepodległości (XVIII w.) i odzyskiwania jej w wieku XIX i XX, z uwzględnieniem drogi do niepodległości wszystkich innych państw 1918 roku.
Bronisław Piłsudski to jeden z najwybitniejszych polskich sybiraków. W Polsce jest znany jako starszy brat marszałka. Za Uralem to Józef Piłsudski jest znany jako młodszy brat Bronisława.
Poprzednie audycje Krzysztofa Jabłonki można znaleźć tutaj
Krzysztof Jabłonka w jak zwykle ciekawy sposób opowiada genezę, przebieg i skutek bitwy pod Kaniowem II Brygada Legionów Polskich dowodzonej przez gen. Hallera.
Poprzednie audycje Krzysztofa Jabłonki można znaleźć tutaj
Gdy kończyła się wojna w Europie 8 maja, w Rosji był już 9 maja. Krzysztof Jabłonka z Michałem Żejmisem poruszyli m.in. temat honorowego zachowania i jego konsekwencji.
Więcej audycji Krzysztofa Jabłonki można znaleźć tutaj
Na Północnym Kaukazie żyje ponad 14 odrębnych narodów. Najbardziej wybijającym się narodem są Adygejowie, ale znajdują się tam również m.in. Karaczajowie, Kabardowie, Bałkarzy, Czerkiesi i Abchazowie.
W trakcie jej przebiegu doszło do całego ciągu licznych potyczek i bitew, w których na przestrzeni dwóch dni wyparto wojska rosyjskie z Warszawy i wzięto do niewoli około czterech tysięcy żołnierzy.
Powstanie Kościuszkowskie, które miało swój początek w Krakowie 24 marca 1794 roku, znalazło swoją kontynuację w szeregu lokalnych insurekcji, do których należała insurekcja warszawska z 17 kwietnia 1794 roku. O jeden dzień poprzedziła ją insurekcja żmudzka, a po niej nastąpiły dalsze insurekcje: ruska, wołyńska, białoruska i kurlandzka oraz najszerzej znana insurekcja wielkopolsko-pomorska zwana też pierwszym powstaniem wielkopolskim. Efektem insurekcji warszawskiej było nagłe oswobodzenie stolicy siłami własnymi powstańców, w tym słynnego pułku Działyńczyków. W trakcie jej przebiegu doszło do całego ciągu licznych potyczek i bitew, w których na przestrzeni dwóch dni wyparto wojska rosyjskie z Warszawy i wzięto do niewoli około czterech tysięcy żołnierzy. W wyniku pomyślnych walk zajęto budynek ambasady rosyjskiej na ul. Miodowej, w dokumentach której znaleziono listy płatnych zdrajców. Posłużyły one jako materiał dowodowy w szybkim procesie i publicznym powieszeniu niektórych z nich. Zemstą Rosjan za walki uliczne i poniesione w nich straty była rzeź niewinnej Pragi 4 listopada 1794 roku.
Ukończył studia wyższe, zdezerterował z rosyjskiej armii, dołączył w szeregi 1 Pułku Ułanów Legionów Polskich, a po kryzysie przysięgowym internowany m.in. w Szczypiornie. To i wiele więcej w gawędzie
Audycji Krzysztofa Jabłonki można słuchać w każdą środę o godzinie 17.
Niezależne Królestwo Norwegii została podpisana 17 maja 1814 roku. Jednak zdaniem Krzysztofa Jabłonki droga do jej niepodległości przeplata się również z historią Polski.
Audycji Krzysztofa Jabłonki można słuchać w każdą środę o godzinie 17.
Przypomnienie wcześniejszych dziejów Białorusi jako ważnej części Wielkiego Księstwa Litewskiego. W renesansie i oświeceniu Białoruś nazywano Litwą, stąd słowa Mickiewicza dotyczą Białorusi.
Białoruś miała najtrudniejszą drogę do niepodległości, gdyż spadły na nią najcięższe represje carskie, w odwecie za udział w zrywach narodowych. Białorusini uczestniczą w powstaniu swego rodaka Tadeusza Kościuszki, tworzą struktury niepodległego państwa w krótkim okresie „wolności napoleońskie” 1812 roku. Gdy w Polsce wybuchło powstanie Listopadowe (w kwietniu 1831 roku) stają do walki. Są obecni w powstaniu styczniowym, gdy przewodzi im Kastuś Kalinowski i Walery Wróblewski. Białorusini doświadczyli szczególnego prześladowania Unitów, katolików obrządku wschodniego, których po zerwaniu unii z Rzymem przez carat w 1839 roku masowo zsyłano na w głąb Rosji, a nawet na Sybir (niektóre dzielnice Moskwy mówiły po Białorusku). Z chwilą zawarcia pokoju brzeskiego cesarskich Niemiec z bolszewikami, dla Białorusi zaświtała możliwość ogłoszenia niepodległego bytu. W Mińsku, zwanym wówczas litewskim, zebrała się Białoruska Rada Narodowa pod przewodnictwem Łuckiewicza i proklamowała 25 marca 1918 roku Białoruską Republikę Ludową jako nowe państwo, a zarazem kontynuację Wielkiego Księstwa Litewskiego. Herbem Białorusi stała się pogoń, a flagą „Sztandar spod Orszy”, w biało-czerwono-białe pasy, uwieczniony na słynnym obrazie z czasów renesansu, przechowywanym w Krakowie. Język Białoruski stał się urzędowym i oficjalnym językiem nowego państwa. Powstały zalążki armii, której kontynuacją był oddział gen. Bułak-Bałachowicza walczący u boku Polski w wojnie bolszewickiej 1920 roku. Ostatecznie Białoruś podzielono w traktacie ryskim na część przyłączoną do II Rzeczpospolitej i na część tworzącą Białoruską Socjalistyczną Republikę Sowiecką, w której początkowo respektowano kulturę białoruską, aby ją zniszczyć wraz z mieszkającymi tam Polakami (Dzierżyńszczyzna) w czasie represji stalinowskich w 1937 roku. Pozostałością tych represji i grobem miejscowych Polaków i Białorusinów jest gigantyczny cmentarz Kuropaty pod Mińskiem.