Poranek WNET w środę 4 października

Goście Poranka WNET:

Jerzy Kwieciński – wiceminister rozwoju;

Prof. Przemysław Żurawski vel Grajewski – historyk, członek gabinetu politycznego szefa MSZ i Narodowej Rady Rozwoju przy Prezydencie RP;

Magdalena Korzekwa-Kaliszuk – prawnik, dyrektor CitizenGO;

Piotr Witt – korespondent Radia WNET z Francji;

Adam Michalak – Nowa Konfederacja – internetowy miesięcznik idei;

Piotr Cywiński – dziennikarz, tygodnik „wSieci” i portal wPolityce;

Jacek Wilk – poseł Kukiz’15, adwokat, były kandydat na prezydenta, Kongres Nowej Prawicy;

Dr Adrian Zandberg – historyk, członek zarządu Partii Razem;

Marcin Kędzierski – były prezes Klubu Jagiellońskiego.

Prowadzący: Łukasz Jankowski

Realizator: Andrzej Gumbrycht

Wydawca: Antoni Opaliński

Wydawca techniczny: Jaśmina Nowak

Część pierwsza:

Magdalena Korzekwa-Kaliszuk o inicjatywie ustawodawczej #ZATRZYMAJABORCJE, której celem jest wyeliminowanie z polskiego prawa eugenicznej przesłanki aborcyjnej. Podpisy pod projektem można składać na stronie http://zatrzymajaborcje.citizengo.org. W rozmowie także o protestach środowisk feministycznych i proaborcyjnych w rocznicę „Czarnego protestu”.

Część druga:

Prof. Przemysław Żurawski vel Grajewski o skutkach dla Europy i Polski ewentualnej secesji Katalonii z Hiszpanii. Każda secesja pobudzałaby ruchy tego rodzaju w innych krajach, np. w Szkocji. Rozpad Wielkiej Brytanii, jednego z najważniejszych państw NATO, byłby ciosem dla bezpieczeństwa Polski i krajów bałtyckich. Sprawa dążeń niepodległościowych Katalonii powinna być – zdaniem gościa – rozwiązywana przez samą Hiszpanię. Unia Europejska mogła odegrać rolę łagodzącą spór, ale przed referendum. W rozmowie także o znaczeniu manewrów Zapad 2017.

Część trzecia:

Korespondencja Piotra Witta z Francji. Zamachowiec z Marsylii okazuje się być znany francuskiej policji. Powinien być deportowany, gdyż nie posiada pozwolenia na pobyt we Francji. Czy opieszałość „republikańskiej” biurokracji winna jest śmierci dwóch kobiet na dworcu w Marsylii?

Część czwarta:

Adam Michalak o białorusko-rosyjskich manewrach strategicznych Zapad 2017 oraz o sytuacji politycznej i gospodarczej na Białorusi. Białoruskie elity niepodległościowe opozycyjne wobec aparatu prezydenta Łukaszenki opierają się na tradycjach Rzeczypospolitej Szlacheckiej i Wielkiego Księstwa Litewskiego.

Przegląd prasy z Antonim Opalińskim.

Część piąta: 

Piotr Cywiński o obchodach Dnia Jedności Niemiec z udziałem Angeli Merkel. Pomimo upływu wielu lat o prawdziwej jedności Niemiec nie można mówić. Są bardzo duże różnice między zachodnimi a wschodnimi landami. Świadczą o tym choćby wyniki partii AfD, która na wschodzie ma dużo większe poparcie. Jej „matką chrzestną” jest Angela Merkel, przez którą głównym punktem programu wszystkich partii stała się kwestia imigracji. To na tej kwestii wypłynęła AfD. Jest ona partią bardzo niejednorodną, teoretycznie konserwatywną, ale jej szefową jest aktywna lesbijka. Wątpliwości budzi też stosunek partii do Rosji i Władimira Putina.

Część szósta: 

Jerzy Kwieciński o stopniu wydatkowania środków unijnych w ramach projektów krajowych i regionalnych. Proces zawierania umów jest bardzo zaangażowany, w kolejnych latach istotniejsza będzie kwestia realizowania umów i wydatkowania zakontraktowanych środków. Minister skomentował też korzystne prognozy wzrostu PKB Polski, mówił też o wpływie aktualnie notowanej nadwyżki budżetowej na wielkość deficytu budżetowego w całym roku 2017. Zapowiedział też, że w przyszłym roku będzie wypracowany nowy model ubezpieczeń emerytalnych.

Część siódma: 

Jacek Wilk o reformie Sądu Najwyższego zaproponowanej przez Andrzeja Dudę. Skarga nadzwyczajna jest jego zdaniem bublem, jest nieprzemyślana. Trzeba dopracować obecne nadzwyczajne środki zaskarżenia, takie jak skarga kasacyjna w sprawach cywilnych, która nie działa dobrze, doprecyzowania wymagają przesłanki jej dopuszczalności. Drugą wadą projektu ma być wybór sędziów-ławników do Sądu Najwyższego. Wybierać ma ich Senat na wniosek grupy obywateli. Doprowadzi to nawet nie do upolitycznienia, ale upartyjnienia Sądu Najwyższego. Poseł Wilk pomysł powołania komisji śledczej w sprawie wyłudzeń VAT-u uważa za zasadniczo dobry, obawia się tylko o to, żeby nie został „utopiony w polityce”.

Część ósma: 

Przegląd prasy Antoni Opaliński

Część dziewiąta: 

Adrian Zandberg przedstawiał stanowisko partii na temat ustaw o sądownictwie zaproponowanych przez prezydenta Andrzeja Dudę. Mówił też o tym, gdzie zmierza nowa lewica, którą reprezentuje Partia Razem. Projekty nie rozwiązują najważniejszych problemów polskiego wymiaru sprawiedliwości, jakim są według Zandberga słabsza pozycja osób ubogich, których nie stać na dobrych prawników, niedobry system darmowej pomocy prawnej oraz kwestia strukturalna w sądach. Ta ostatnia ma polegać na tym, że w sądach jest za dużo „generałów” (sędziów), a za mało „szeregowców” (referendarzy i asystentów). W wyniku tego sędziowie działają mechanicznie i bezdusznie, co dobitnie było widać w sprawach związanych z tzw. reprywatyzacją w Warszawie. Zdaniem Adriana Zandberga najważniejsza jest apolityczność Sądu Najwyższego, który ocenia ważność wyborów i prawidłowość finansowania partii politycznych. Dlatego uważa, że korporacjonizm sędziowski może być ceną, którą należy zapłacić za apolityczność SN. W rozmowie także o tym, czy Partii Razem bliżej do przedwojennego PPS, czy KPP oraz o tym, jak nowa lewica ocenia rządy PiS.

Część dziesiąta:

Marcin Kędzierski ocenił reformę szkolnictwa wyższego proponowaną przez ministra Jarosława Gowina oraz przedstawił różne stanowiska na jej temat. Projekt powstawał w „głębokim porozumieniu ze środowiskiem naukowym”. Ustawa zasadniczo daje uczelniom dużą autonomię. Kształt szkolnictwa wyższego będzie w dużej mierze zależeć nie od ministerstwa, ale od samych uczelni. Opór w części PiS to wynik tzw. lobby profesorskiego. Młodsi pracownicy naukowi zmiany popierają i to oni – zdaniem gościa – powinni decydować o kształcie szkolnictwa wyższego. Z kolei jeżeli mniejsze uczelnie nie mogą jednocześnie wykonywać dobrze misji akademickiej i zawodowej, powinny skoncentrować się na misji zawodowej – kształceniu kadr. Nie ma potrzeby, by w każdym mieście powiatowym były uczelnie o charakterze akademickim, badawczym. Dziś mamy zbyt dużo doktorantów. Zmniejszenie ich liczby podniesie ich poziom. Wprowadzona ma być dodatkowa ścieżka tzw. doktoratów wdrożeniowych dla osób pracujących w przemyśle, a nie dostępnych dla absolwentów w wyniku ukończenia studiów doktoranckich.

Całość: