Goście Popołudnia WNET:
dr Rafał Brzeski – politolog
Tadeusz Płużański – historyk
Mariusz Talarek – Stowarzyszenie Rodzin Więźniów Auschwitz
Prowadzący: Krzysztof Skowroński
Wydawca: Jan Olendzki
Realizator: Marcin Głos
Dr Rafał Brzeski mówi o dzisiejszych obchodach 75. rocznicy wyzwolenia obozu Auschwitz-Birkenau. Zwraca uwagę, że to ostatnia okrągła rocznica, w której bierze udział liczna grupa byłych więźniów obozu. W uroczystościach uczestniczą delegację z 60 państw.
Minister spraw zagranicznych Niemiec Heiko Maas przestrzega, że jeżeli nie uda się powstrzymać narastającego w RFN antysemityzmu, większość Żydów wyjedzie z tego kraju. Sekretarz stanu USA Mike Pompeo wybrał się w podróż na Ukrainę, Białoruś i do Uzbekistanu. Wielka Brytania przeprowadza ostatnie przygotowania do piątkowego wyjścia z Unii Europejskiej.
Tadeusz Płużański ocenia, że dzisiejsze uroczystości w byłym obozie zagłady Auschwitz-Birkenau są godnym upamiętnieniem ofiar Holokaustu. Wspomina swoje rozmowy z byłymi więźniami obozu. Mówi o ogromie cierpień ludzi wtrąconych do obozu oraz o zezwierzęceniu pracujących tam Niemców. Postuluje, by mówić nie o wyzwoleniu,, a o zajęciu obozu przez Armię Czerwoną. Mówi o bohaterstwie Witolda Pileckiego i św. Maksymiliana Marii Kolbego.
Dr Rafał Brzeski przypomina o tym, że Polska była jedynym krajem okupowanym przez Niemców, w którym za pomaganie Żydom groziła kara śmierci. Mimo to, w żadnym innym kraju tyle osób nie było zaangażowanych w ratowanie Żydów. Wprost przeciwnie – m.in. we Francji i Holandii istniały sprawne mechanizmy wydawania obywateli narodowości żydowskiej okupantowi. Dr Brzeski uważa, że Polska zbyt mało mówi o swoich zasługach w ratowaniu Żydów przed Holokaustem. Pozytywnie ocenia decyzję prezydenta Andrzeja Dudy o rezygnacji z udziału w uroczystościach w Yad Vashem.
Fragment przemówienia byłej więźniarki Auschwitz:
Fragmenty wystąpienia prezydenta RP Andrzeja Dudy po spotkaniu z prezydentem Izraela Reuwenem Riwlinem:
Członek Stowarzyszenia Rodzin Więźniów Auschwitz Mariusz Talarek dzieli się swoimi refleksjami z uroczystości w Auschwitz-Birkenau. Zwraca uwagę na pewne mankamenty w organizacji obchodów. Opowiada historie związane z członkami swojej rodziny będącymi więźniami Auschwitz.