Gośćmi audycji specjalnej są:
Izabela Curyłło-Klag – Instytut Witkacego, Dział Międzynarodowy i Współpracy z Zagranicą;
Wojciech Pokora – szef Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich w Lublinie.
Prowadzący: Tomasz Wybranowski
Realizator: Dariusz Kąkol
Wydawca: Anna Kostrzewska
Część pierwsza
Tomasz Wybranowski czyta fragmenty listu Witkacego do Hansa Korneliusa z 19 marca 1939 r. oraz książki artysty „Narkotyki. Niemyte dusze”.
Jørn Simen Øverli – Selvportrett/Autoportret Witkacego
Część druga
Izabela Curyłło-Klag opowiada o znaczeniu postaci Witkacego w swoim życiu. Stwierdza, że dla niej artysta jest nie tylko skandalistą, lecz również greckim skándalon, będącym źródłosłowem pierwszego z wymienionych pojęć. Jest on dla gościa audycji zatem przeszkodą oraz wytrącającym z równowagi kamieniem, którego nie można zignorować i który sprawia, że dana osoba musi określić się na nowo. O Stanisławie Ignacym Witkiewiczu Curyłło-Klag dowiedziała się już w dzieciństwie, gdy zorientowała się, że dzieli wraz z artystą datę urodzin. Jak sama mówi, jego „tajemnicza postać nie dawała mi spokoju”. W liceum gość audycji zaczęła czytać twórczość Witkacego. Szczególne wrażenie zrobiła na niej powieść „622 upadki Bunga, czyli Demoniczna kobieta”. Zainteresowania Curyłło-Klag wywołały u jej matki niepokój. Polonistka uspokajała ją wtedy, że ze Stanisława Ignacego Witkiewicza się wyrasta. Nauczycielka okazała się jednak nie mieć racji – to właśnie dzięki postaci artysty gość audycji zawodowo zajęła się twórczością modernistów oraz powieścią dystopijną. Curyłło-Klag opowiada ponadto o współpracy Witkacego z filozofem Romanem Ingardenem oraz zaprasza na międzynarodową sesję naukową „Witkacy bez granic. W stulecie Czystej Formy”. Impreza rozpoczyna się Muzeum Pomorza Środkowego w Słupsku dzisiaj i potrwa do 20 września.
Palfy Gróf – W małym dworku
Część trzecia
Wojciech Pokora również dzieli się osobistymi przemyśleniami dotyczącymi Stanisława Ignacego Witkiewicza. Dla szefa Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich w Lublinie jest to artysta pełny oraz człowiek renesansu nieprzynależący do swojej epoki. Był on bowiem zarówno pisarzem, dramaturgiem i filozofem, jak również malarzem i fotografikiem. Gość audycji zaznacza, że duże znaczenie miał dla Witkacego los ojczyzny – by walczyć o jej niepodległość, zaciągnął się do armii carskiej. To w Rosji widział bowiem państwo, które zapewnić może przyszłej Polsce niezawisłość. Za taki kraj nie uważał jednak Rosji bolszewickiej. W tej opinii Pokora upatruje jednej z możliwych przyczyn odebrania sobie życia przez artystę dzień po wkroczeniu do II Rzeczypospolitej Armii Czerwonej. Wersję tę zdaje się potwierdzać relacja Czesławy Oknińskiej-Korzeniowskiej obecnej przy samobójstwie Stanisława Ignacego Witkiewicza. Według jej słów miał on powiedzieć, że nie może czekać do ostatniej chwili i póki istnieje Polska, musi odejść z honorem. Szef Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich zwraca uwagę, że twórczość Witkacego za jego życia nie spotykała się z uznaniem krytyków. Jedyną działalnością, za którą był ówcześnie ceniony, była jego twórczość malarska w ramach „Firmy Portretowej S.I. Witkiewicz”.
Marek Dyjak – Autoportret Witkacego
Część czwarta
Tomasz Wybranowski zapoznaje Radiosłuchaczy z tym, co na temat Witkacego pisał Jan Kott – krytyk i teoretyk teatru. Opowiada również o początkach działalności artystycznej Stanisława Ignacego Witkiewicza.
Teluz – Autoportret Witkacego
Posłuchaj całej audycji!
