Paweł Bobołowicz – reporter, absolwent Wydziału Politologii Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie.
Od ponad 20 lat zajmuje się współpracą polsko-ukraińską. Od 2013 roku jest korespondentem Mediów Wnet na Ukrainie.
W 2014 roku otrzymał wyróżnienie Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich za relacje z Majdanu, na którym był obecny od początku wydarzeń. Rok później został nagrodzony przez SDP nagrodą imienia Kazimierza Dziewanowskiego.
Rocznik 1972. Mieszka w Kijowie. | Fot. Jan Brewczyński/Radio Wnet
Małgorzata Gosiewska / Fot. Konrad Tomaszewski, Radio Wnet
Gdyby w 2014 r. świat odpowiednio zareagował na agresję Rosji, dzisiaj na Ukrainie nie lała by się krew – mówi wicemarszałek Sejmu. W 2022 r. Polska nie pozwoliła światu nie zareagować – dodaje.
Trybunał w Hadze nie zdał egzaminu. W obliczu rosyjskich zbrodni na Ukrainie należy powołać nową instytucję. Tak samo swojej funkcji nie sprawuje Międzynarodowy Czerwony Krzyż.
Gospodarz Studia Za Nysą wspomina o atmosferze, która panowała w niemieckim społeczeństwie przez pierwsze tygodnie wojny.
Wysłuchaj całej audycji już teraz!
Liczne były komentarze tzw. aktywistów pokojowych w Niemczech, żeby ustąpić i zrezygnować z tego wszystkiego, co Rosjanie Ukrainie zabrali, bo to nie jest istotne. Najważniejszy jest pokój – tłumaczy gość „Poranka Wnet” .
Audycji można słuchać na 87.8 FM w Warszawie, 95.2 FM w Krakowie, 96.8 FM we Wrocławiu, 103.9 FM w Białymstoku, 98.9 FM w Szczecinie, 106.1 FM w Łodzi, 104.4 FM w Bydgoszczy, 101.1 FM w Lublinie.
Goście „Poranka Wnet”:
Dmytro Antoniuk – korespondent Radia Wnet w Ukrainie;
Artur Żak – gospodarz Studio Lwów;
Wojciech Jankowski – korespondent Radia Wnet w Ukrainie;
Dr Sofija Butko – Charkowski Uniwersytet Narodowy;
Polscy policyjni saperzy pracowali na Ukrainie | fot. policja.pl
Polscy policyjni saperzy wrócili z misji rozminowywania w obwodzie kijowskim. Operacja była przeprowadzona w tajemnicy.
Jakub Stasiak relacjonuje sytuację w Bachmucie w przeddzień rocznicy rosyjskiej inwazji na Ukrainę.
Szef Biura Bezpieczeństwa Narodowego Jacek Siewiera podał dzisiaj informację o zakończeniu tajnej misji polskich policyjnych saperów, którzy przez pięć miesięcy rozminowywali tereny wyzwolone przez ukraińską armię w obwodzie kijowskim. Samą misję i jej przedstawienie w rosyjskiej propagandzie komentują Paweł Bobołowicz i Dmytro Antoniuk.
Artur Żak opowiada o polskich obywatelach, którzy polegli w obronie Ukrainy w służbie Legionu Międzynarodowego i zostali odznaczeni przez prezydenta Wołodymyra Zełenskiego.
Gośćmi audycji są: ekspert ds. wschodnich Marek Budzisz i ukraiński prawosławny kapelan wojskowy o. Sergiej Dmitriejew.
Marek Budzisz zwraca uwagę, że wizyta prezydenta USA Joe Bidena w Kijowie jest świadectwem dwóch rzeczy: zaufania dla zdolności militarnych Ukrainy oraz osobistej siły amerykańskiego przywódcy.
Takie gesty mają znaczenie: podnoszą morale i wolę walki na Ukrainie, oraz dobrze wpływają na konsolidację Zachodu.
Ekspert odnotowuje istotną rolę Polski w odbudowie amerykańskiego przewodnictwa w świecie euroatlantyckim. Przestrzega przed przeciwstawianiem sobie wizyt Joe Bidena w Kijowie i w Warszawie.
Musimy być przygotowani do ewentualnej kolejnej wojny. Produkcja na jej potrzeby powinna być zlokalizowana w Polsce. Łącznie z kwestią ssytemu bezpieczeństwa trzeba rozpatrywać kwestię odbudowy Ukrainy.
Ojciec Sergiej Dmitriejew wskazuje na duchowe znaczenie wizyty prezydenta USA w Kijowie. Uwypukla rozmowę Joe Bidena z metropolitą Epifaniuszem.
Po krwawych wydarzeniach 18 lutego 2014 roku w Kijowie, po spaleniu głównej siedziby majdanowej rewolucji – budynku Profspiłek dzień 20 lutego miał być dniem rozejmu.
Jednak od rana kijowskim Majdanem Niepodległości wstrząsały eksplozje granatów i wtórowały dźwięki wystrzałów. Pomimo użycia przez funkcjonariuszy ostrej amunicji majdanowcy wyparli Berkut i wojska wewnętrzne z terenu Majdanu i górującego nad nim Pałacu Październikowego (to ohydna nazwa dawnego Instytutu Panien Szlachetnie Urodzonych). Walki toczyły się w głębi ulicy Instytuckiej zbliżając się do rządowego kwartału. Od strzałów funkcjonariuszy reżimu Janukowycza padali kolejni ukraińscy rewolucjoniści, ale zastępowali ich nowi, często dopiero co przybyli buntownicy z całej Ukrainy. W tych ciężkich chwilach wydawało się, że to ostatni akt ukraińskiego buntu, rewolucji, a może właściwie powstania. Powstania, bo przecież od początku tak zwanego Euromajdanu, a potem Rewolucji Godności chodziło o uniezależnienie się Ukrainy od Moskwy, zrzucenie jarzma trzymającego Ukrainę w rosyjskiej strefie wpływów.
Wymarzona przez Ukraińców integracja europejska miała być remedium na postępujące uzależnienie od Kremla, wciąganie do rosyjskiej Unii Celnej. Miała pozwolić na pozbycie się posowieckich złogów, korupcji, bandytyzmu i moskalskiego namiestnika i reżimu, którym był Janukowycz i jego otoczenie.
Rewolucja była budowana w oparciu o przekonanie, że Ukraińcy nie są moskalami, że z Putinem nic ich nie łączy. Ukraińskie patriotyczne elity miały już wtedy głęboka świadomość, że Putin rozpoczął wojnę, w której będzie pochłaniać kolejne kraje i że można się temu przeciwstawić tylko siłą.
Krew przelana w Kijowie na Instytuckiej 20 lutego 2014 roku tylko umocniła Ukraińców. Gdy rozlegały się wystrzały nie zamknęli się w swoich domach, lecz milionami wyszli na ulice Kijowa i ukraińskich miast z potężnym głosem „Bohaterowie nie umierają” i „Bando precz”. Ucieczką musiał się ratować Janukowycz i jego zwolennicy. Rosyjski plan politycznego podporządkowania Ukrainy w tym momencie runął. Nie pomogło nawet straszenie ukraińskich opozycjonistów przez Radka Sikorskiego, że muszą podpisać porozumienie z Janukowyczem, bo inaczej zginą.
Lecz gdy 20 lutego 2014 roku reżim Janukowycza faktycznie padał, na Krym wjeżdżały już pierwsze nieoznakowane oddziały rosyjskich żołnierzy. Putin rozumiejąc, że jego ludzie w Kijowie przegrywają, rozpoczął realizację alternatywnego scenariusza: Ukrainę należy zająć siłą. Scenariusz ten kontynuował atakiem na Donbas. Przez długi czas jednak czynił to skrycie, a jego informacyjna maszyna rozpowszechniała kłamstwa o bratobójstwie, wewnętrznych zamieszkach, wojnie domowej. W rzeczywistości doszło już do otwartej rosyjskiej interwencji.
Data 20 lutego 2014 roku jako początek operacji rosyjskich wojsk znalazła się na rosyjskim medalu „Za przywrócenie Krymu”, który został ustanowiony 21 marca 2014 roku przez kremlowskie ministerstwo obrony. Wzór medalu opracowano na podstawie sowieckiego medalu z 1944 roku, który wtedy był przyznawany tym, którzy brali udział w wypieraniu z Krymu Niemców.
Putin teraz medalem nagradzał swoich żołdaków, propagandystów, politruków i ukraińskich zdrajców, którzy pomogli opanować półwysep. Zdobycie Krymu stało się kluczem do rozpoczęcia wojny, która 9 lat trawi ukraińskie ziemie i niszczy ukraiński naród. Nie rok, lecz dziewięć lat!
Wielokrotnie za rosyjską propagandą powtarza się, że Rosja wojną zareagowała na ukraińską rewolucję, że broniła w ten sposób rosyjskojęzyczny Donbas i Krym przed nacjonalistami z zachodniej Ukrainy.
W rzeczywistości to rewolucja na Majdanie była aktem desperackiej obrony ukraińskiego społeczeństwa obywatelskiego przed postępującą moskalizacją ich kraju. Nie rozumieli tego zachodni negocjatorzy, pośrednicy, którzy często ukraińskie powstanie i późniejszą próbę odbudowy państwa sprowadzali do kwestii językowych, społecznych, socjalnych i walk o władzę.
Nie widzieli, albo nie chcieli widzieć rosyjskich wpływów, pieniędzy, „konsultantów”, a z czasem i rosyjskiego wojska. A Ukraińcom próbowali często wyrwać broń z ręki. Ostatecznie otworzyło to drogę Putinowi do pełnoskalowej inwazji na Ukrainę 24 lutego ub.r..
Bachmut. Zniszczenia spowodowanie rosyjskim ostrzałem w lipcu 2022 r. Fot. Paweł Bobołowicz
Powiedział z Kramatorska Jakub Stasiak, wolontariusz, który od miesięcy działa na rzecz ewakuacji i pomocy humanitarnej dla ludności cywilnej na Donbasie.
Gość Pawła Bobołowicza dodał:
Bachmut nadal się broni. Mało prawdopodobne, aby do 24 lutego udało się Rosji zająć to miasto. Potężna ofensywa od północy i od południa dzień po dniu stwarza zagrożenie dla miasta i utrudnia możliwości obronne. Bachmut dla obu stron urósł do poziomu symbolu. 11 km dzieli Rosjan od Konstantynówki. Nasz grupa skupia się na północy od Bachmutu gdzie trwa ofensywa rosyjska i staramy się przekonywać i ewakuować cywilów, którzy mieszkają na tych terenach.
Piotr Mateusz Bobołowicz relacjonuje co odbędzie się podczas 2 Kongresu Deputowanych Ludowych Rosji, który właśnie się rozpoczął w Warszawie.
Jednocześnie Piotr Mateusz Bobołowicz przedstawił wydarzenia na Konferencji Bezpieczeństwa w Monachium.
Paweł Bobołowicz i Artur Żak w rocznicę najkrwawszych wydarzeń na Majdanie i początku zbrojnej agresji Rosji na Krymie (20.02.2014 r), rozmawiają na temat ubiegłorocznego przemówienia Prezydenta Ukrainy Wołodymyra Zełeńskiego w Monachium i zmianie ukraińskiej retoryki co do rosyjskiej agresji. Dziennikarze poruszyli także temat odpowiedzialności prawnej tych, którzy są odpowiedzialni za zbrodnie podczas Rewolucji Godności i stan spraw sądowych trwających już ponad 7 lat.
Cała audycja pod poniższym linkiem:
Serdecznie zachęcamy do słuchania „Raportu z Kijowa” na falach Radia Wnet, o 9:30 w każdy poniedziałek, wtorek, czwartek i piątek.
Leszek Sykulski i Aleksandr Dugin | fot. profil FB Leszka Sykulskiego
Leszek Sykulski, do niedawna uznawany za eksperta od geopolityki, wraz z Sebastianem Pitoniem organizuje kampanię, którą określają mianem antywojennej. Nosi ona jednak wiele znamion antyukraińskiej.
Gościem Pawła Bobołowicza jest Wojciech Pokora, redaktor naczelny Kuriera Lubelskiego. Opowiada on o działalności dr Leszka Sykulskiego, który jeszcze niedawno cieszył się uznaniem jako ekspert od Rosji, propagandy i geopolityki, dzisiaj jednak jego aktywność wywołuje znaczne kontrowersje i wpisuje się w rosyjską walkę propagandową przeciwko Polsce, Ukrainie i NATO.
W nocy zachodnia Ukraina została ostrzelana. Rosja użyła rakiet hipersonicznych. Ukraińska obrona przeciwlotnicza strąciła 16 z 36 rakiet.
Artur Żak i Dmytro Antoniuk komentują nocny ostrzał rakietowy Ukrainy. W audycji także kilka słów o tradycji tłustego czwartku na Ukrainie oraz rozmowa ukraińskim ochotnikiem mieszkającym w Polsce, który po rosyjskiej inwazji pojechał na front oraz fragment wystąpień towarzyszących przekazaniu pomocy humanitarnej przez wicemarszałek Sejmu RP Małgorzatę Gosiewską.
Jan Piekło - były ambasador RP na Ukrainie, 2018 r. | fot. Paweł Bobołowicz
Gościem audycji jest Jan Piekło, dyplomata, pisarz, dziennikarz, były Ambasador RP na Ukrainie.
Paweł Bobołowicz rozmawia z Janem Piekło, dyplomatą, pisarzem, dziennikarzem, byłym Ambasadorem RP w Kijowie na temat stosunku państw zachodu do wojny na Ukrainie, szczególnie w perspektywie historycznej dziewięciu lat wojny i błędów popełnionych przed pełnoskalową inwazją rosyjską 24 lutego 2022 roku.
