W poniedziałek prezydent Andrzej Duda odmówił podpisania nowelizacji o radiofonii i telewizji kierując ustawę do ponownego rozpatrzenia przez Sejm.
Swoją decyzję głowa państwa tłumaczyła na konferencji prasowej.
Prezydent Duda przyznał, że nie planował podpisania ustawy. Rozważał dwie opcje- skierowanie jej do Trybunału Konstytucyjnego lub zawetowanie.
Przypomniał traktat z 21 marca 1990 r. zawarty między Rzecząpospolitą Polską a Stanami Zjednoczonymi.
A.P.
Jędrzej Dudek, wokalista P.Unity o zespole, jego najnowszym utworze, pracach nad nim, tym, jak ich plany pokrzyżował koronawirus i co nagrali w warunkach domowych.
Zespół z Warszawy. Funkowy skład. Muzyka na żywo.
Jędrzej Dudek opowiada czym jest P.Unity. Ten pochodzący z Warszawy zespół składa się, aż z 10 osób i gra muzykę z pogranicza funku, soulu, jazzu i rapu. Artysta opowiada o nagranym w domowych warunkach coverze Biological Speculation zespołu Funkadelic. Stwierdza, że producent „musiał trochę powalczyć”, gdyż
Nie ma to takiej spójności brzmienia owej jak w przypadku nagrania w jednym studia wszystkich osób.
Najnowszym utworem zespołu jest My Mind. Pierwotnie miał być wstępem do drugiej płyty zespołu, jednak ostatecznie zdecydowali się go wydać jako singiel:
W pewnym momencie stwierdziliśmy, że warto może wykonać taki ruch singlowy najpierw zobaczyć jak to działa.
Jędrzej Dudek zaznacza, że pracując nad nowym albumem P.Unity, zespół chce nagrać „jak najwięcej rzeczy na żywo w studio w jak największym składzie”, a utwór My Mind jest pierwszym podejściem do stworzenia takiego projektu. Dudek zauważa, że pierwotnie utwór miał się ukazać już w połowie marca, ale zostało to opóźnione ze względu na koronawirusa. Opowiada o emocjach towarzyszących tworzeniu nowych utworów:
Od momentu powstania numeru do momentu ukazania się mija dużo czasu.
Zmieniają się też uczucia żywione wobec niego przez samych nagrywających. Muzyk opowiada o projekcie, nad którym P.Unity obecnie pracuje:
Mamy nadzieję w tym roku to wydać.
Utworu My Mind, który członek P.Unity dedykuje wszystkim zaangażowanym w jego produkcję, można posłuchać poniżej:
A.P.
Olivier Bault o zaniedbaniach francuskich władz i pozwach sądowych kierowanych przeciw ich przedstawicielom przez Francuzów.
Olivier Bault mówi, iż Francja idzie epidemiczną ścieżką Włoch i Hiszpanii. W tym kraju coraz więcej jest zarażonych koronawirusem. Dziś rano ponad 29 tys. stwierdzonych przypadków. Obywatele obwiniają za ten stan władzę. Sześciuset lekarzy skierowało pozew przeciwko premierowi ÉdouardowiPhilippe’owi i byłej minister zdrowia Agnes Buzyn przed Trybunał Stanu. Oskarżają oni ich o to, że wiedzieli od stycznia, że ich kraj jest zagrożony, a nie zrobili nic, by się na to przygotować. Już 270 tys. Francuzów podpisało się pod petycją popierającą pozew doktorów, a liczba ta wciąż rośnie. Wywołuje to, jak informuje „Le Monde”, strach na szczytach władzy przed „postępowaniami sądowymi przeciw członkom rządu”. Mówi się o powołaniu parlamentarnych komisji śledczych.
Tymczasem lewicowy „Liberation” niepokoi się wzrostem internetowej aktywności zwolenników ruchu żółtych kamizelek, którzy punktują zaniedbania rządu ws. epidemii. Sam dziennik informuje o jednym ze skandali z tym związanym:
Jeśli chodzi o brak masek we Francji, to jest kolejny skandal, bo jeszcze 10 lat temu były setki milionów, nawet miliardów różnego rodzaju maseczek w zasobach państwa na wypadek takiej epidemii, ale ze względu na szukanie oszczędności pozbyli się ich.
„Liberation” komentuje, że był to„błąd popełniony w dobrej wierze, żeby oszczędzać pieniądze podatników”, co zdaniem naszego rozmówcy jest dziwnym komentarzem.
Posłuchaj całej rozmowy już teraz!
K.T./A.P.
Czemu akurat te bazy USA zostały wybrane jako cel irańskiego ataku? Czy będą następne? Kim był gen. Sulejmani i jaki zw. ma jego śmierć z porozumieniem nuklearnym? Odpowiada Łukasz Przybyszewski.
Łukasz Przybyszewski o ataku irańskim na bazy amerykańskie w Iraku. Stwierdza, że:
Bazy w Al-Asad i w Irbilu to cele statyczne, bardzo łatwe i do rażenia i do zidentyfikowania jako celu takiego ataku.
Celem ataku, wobec faktu, że zaatakowano bazę, w której są także siły innych członków koalicji, Iran może chcieć skłócić Amerykę z jej europejskimi sojusznikami. Nasz gość zauważa, że pro-irańskie siły irackie mogą dokonać kolejnego ataku, ale nie wiadomo kiedy zrobi to sam Iran. Zwraca uwagę na słowa głowy państwa Iranu.
Sam Najwyższy Przywódca Ali Chamenei stwierdził, że to policzek, ale nie wystarczający.
Ekspert nie jest w stanie powiedzieć czemu ambasador Iranu w Polsce twierdzi, że zginęło lub zostało rannych 70-80 Amerykanów, kiedy media zachodnie podają, że nie było ofiar. Zauważa, że ludzie zajmujący się tym regionem muszą często się mierzyć z problemem wiarygodności przekazu filtrowanego przez jego nadawcę. Tłumaczy kim był gen. Sulejmani.
Był dowódcą sił specjalnych Ghods, których ideologicznych celem było wyzwolenie Jerozolimy z, jak mówią, syjonistycznej okupacji. Prowadził wiele operacji zagranicznych.
Niewiele można powiedzieć o jego działalności nie popadając w którąś z narracji. Zastąpi go kolejny człowiek w hierarchii dowodzenia.
Wiadomo było, że żałoba potrwa trzy dni. Po trzech dniach Iran miał ogłosić kolejny krok w sprawie odchodzenia od porozumienia nuklearnego.
Przybyszewski zwraca uwagę na zbieżność czasową zamachu i terminu ogłoszenia przez Iran decyzji ws. porozumienia nuklearnego. Sądzi, że nie jest ona przypadkiem. Zauważa, że Teheran porozumienia „formalnie jako tako się trzyma, dlatego strona europejska zwleka”. Zostały bowiem zniesione limity uzdatniania, ale nie tzw. dodatkowy protokół, czyli nadzór Międzynarodowej Agencji Energii Atomowej, na którym Europie najbardziej zależy. O nastrojach w Iranie po śmieci gen. Sulejmaniego Przybyszewski stwierdza, że w Iranie:
Sytuacja jest podobna do tej jak u nas po 10 kwietnia, naród się skonsolidował.
Zastanawia się czy wybuch zamieszania w czasie pogrzebu, w wyniku, którego śmierć poniosło wielu ludzi, nie jest efektem prowokacji. Ocenia również zasadność określenia rządów Ajatollahów reżimem.
Panuje tam władza autorytarna, ale jest to też władza konsultatywna. Najwyższy Przywódca podejmuje ostateczne decyzje, których często nikt inny nie chce podjąć.
Przybyszewski mówi o swobodzie wyznania w Iranie, stwierdzając, że nie ma specjalnych ograniczeń jeśli chodzi o kult. [W Iranie swoje religie mniejszości religijne mogą praktykować, ale porzucenie islamu jest karalne-przyp. red.] Co do wolności słowa zauważa, że zależy to od kontekstu.
Jeżeli ktoś będzie głośno krzyczał, że Izrael jest najlepszym przyjacielem Izraela, a Najwyższy Przywódca jest jego zdaniem dyktatorem, to może spotkać się z represjami.
Stwierdza, że jeśli komuś się przy okazji coś wyrwie to skończy się to raczej na pouczeniu. Gorzej, kiedy będzie to podczas demonstracji.
Posłuchaj całej rozmowy już teraz!
A.P.
Piotr Andrzejewski o „salomonowym wyroku” Trybunału Sprawiedliwości UE, kwestii niezależności sądów w Polsce, kompetencjach sądów i ich przekraczaniu oraz o zgodności polskiego i unijnego prawa.
Piotr Andrzejewski o wyroku TSUE ws. reformy Sądu Najwyższego. Trybunał Sprawiedliwości UE ogłosił we wtorek, że to Sąd Najwyższy powinien zbadać niezależność Izby Dyscyplinarnej SN i to, czy może ona rozpoznawać spory dotyczące przechodzenia sędziów w stan spoczynku. Mecenas tłumaczy, jaka była podstawa tego orzeczenia oraz przedstawia plusy i minusy wyroku.
Trybunał Sprawiedliwości usiłował wydać salomonowy wyrok. Stwierdził, że jest brak kompetencji TSUE do formułowania ocen zgodności lub kolizyjności prawa polskiego z prawem Unii Europejskiej w praktycznym wymiarze sprawiedliwości. Sposób stosowania prawa podlega kontroli państwa polskiego.
Unijny sąd stwierdził, że w sprawach niezgodności prawa z polską konstytucją polskim sądom przysługuje skarga do polskiego Trybunału Konstytucyjnego. Nasz gość stwierdza, że takie orzeczenie „wreszcie może postawi tamę tym […] pytaniom prejudycjalnym”. Wskazuje również na wezwanie do łamania polskiej konstytucji zawarte we wspomnianym wyroku.
Trybunał Europejski wzywa do uzurpacji ustrojowej, ingerując głęboko w polską konstytucję i upoważnia do łamania tej konstytucji. Przydaje Sądowi Najwyższemu kompetencje, których on nie ma.
Daje on mu kompetencji oceny tego, czy „sąd może odstąpić od stosowania prawa krajowego”. Sędzia Trybunału Stanu stwierdza, że to „upoważnienie wynika z błędnej tezy TSUE, jakoby istniała absolutna supremacja tego, co orzeka organ Unii Europejskiej w stosunku do prawa polskiego, w tym do polskiej konstytucji”.
Posłuchaj całej rozmowy już teraz!
K.T./A.P.
Kontynuując przeglądanie strony zgadzasz się na użycie plików cookies. więcej
The cookie settings on this website are set to "allow cookies" to give you the best browsing experience possible. If you continue to use this website without changing your cookie settings or you click "Accept" below then you are consenting to this.