Leczenie depresji młodzieńczej trzeba zacząć od rodziców, nie od dziecka. To oni powinni rozmawiać ze swoją pociechą

– Gdy rodzic mówi mi o depresji młodzieńczej swojej pociechy, najpierw rozmawiam właśnie z nim, by poznać szerszy kontekst. Wszystko bowiem zaczyna się w domu – mówi Katarzyna Jankiewicz.

 

 

Katarzyna Jankiewicz, psycholog pracująca w centrum wsparcia i terapii Pomoko, odnosi się do artykułu opublikowanego 23 października na portalu NaszDziennik.pl. Gość Poranka zgadza się z główną tezą tekstu stwierdzając, że depresja młodzieńcza staje się chorobą cywilizacyjną. Jankiewicz tłumaczy przy tym, dlaczego dzieci i nastolatkowie są grupą wiekową częściej niż inną cierpiącą na zaburzenia depresyjne. Przyczyną tego stanu rzeczy jest fakt, że ośrodek radzenia sobie i kontroli nad emocjami u tych osób nie jest jeszcze wystarczająco wykształcony.

Psycholog zwraca uwagę, że pierwszym czynnikiem warunkującym u dzieci i nastolatków omawianą chorobę może być predyspozycja biologiczna. Latorośle rodziców cierpiących na depresję są bowiem dużo bardziej narażone na jej występowanie. Wyjaśnia przy tym, jakie zachowania powinny wzbudzić w rodzicach podejrzenia co do możliwości zachorowania. Pierwszym sygnałem alarmowym jest zmiana w zachowaniu dziecka oraz odstąpienie od działań, które wcześniej sprawiały mu radość. Jednoznacznie natomiast należy zinterpretować jednoczesne obniżenie nastroju, zamknięcie się pociechy w sobie i niechęć do rozmów na temat swojego samopoczucia.

Gość Poranka mówi, że rozpoczynając terapię depresji młodzieńczej najpierw rozmawia z rodzicem, by poznać szerszy kontekst. To jemu mówi, jak może rozmawiać ze swoim dzieckiem by wyleczyć je z choroby.

Do rozmowy dołącza również Justyna Wódka, która opowiada o okolicznościach, w których zdecydowała się na założenie centrum wsparcia i terapii Pomoko.

Wysłuchaj całej rozmowy już teraz!

A.K.

Komentarze