Marek Pyza, współautor głośnego tekstu pt. „A jednak był trotyl” opublikowanego w tygodniku „W Sieci” był gościem dzisiejszego Poranka Wnet. Artykuł dotyczył badań brytyjskiego laboratorium Forensic Explosives Laboratory, które na zlecenie Prokuratury Krajowej badało, czy w próbkach pobranych z samolotu Tu-154M, który rozbił się w Smoleńsku, są ślady materiałów wybuchowych.
– Wynik badań brytyjskich śledczych oznacza zwrot w sprawie, wyznacza pewien kierunek prac dla prokuratury. Nie przesądza o tym, co się wydarzyło 10 kwietnia w Smoleńsku, ale każe bardzo poważnie rozważać okoliczność, że doszło tam do jakiejś eksplozji – podkreślił red. Marek Pyza. – Podkreślamy w tym tekście wielokrotnie, że z takich cząstkowych danych nie da się wysnuć ogólnych wniosków. Przed blisko dwoma laty do tego właśnie laboratorium zostało przekazanych ponad 200 próbek, które w Polsce były wcześniej badane. Z tych dwustu przebadano kilkadziesiąt i na większości z nich zostały znalezione ślady materiałów wybuchowych, trotylu oraz innych substancji – mówił dziennikarz.
– W 2016 Prokuratura Krajowa wznowiła to śledztwo, a właściwie można powiedzieć, że rozpoczęła je na nowo, bo tego, co wcześniej robiła Prokuratura Wojskowa, nie można nazwać śledztwem. Na początku tego nowego śledztwa prokuratura podpisała umowę z trzema laboratoriami zagranicznymi: w Rzymie, w Belfaście, a także w Kent w Anglii i do tegoż wysłała te 200 próbek, którymi wcześniej zajmowała się CLHP. Centralne Laboratorium Kryminalistyczne Policji zajmowało się nimi tak, żeby nic nie wykryć (…) Niezależni naukowcy zajmujący się wyjaśnianiem katastrofy smoleńskich wyczytali więcej niż wtedy laboranci CLKP, to właśnie teraz się potwierdza – podkreślił dziennikarz.
Gość Poranka wskazał także na autora pierwszych materiałów dotyczących śladu trotylu na tupolewie.
– To jest ten sam wątek, którym jako pierwszy zajmował się Cezary Gmyz (…) wtedy chodziło o sprawę wizyty technicznej w Smoleńsku, podczas której badano fragmenty przy użyciu ręcznych spektrometrów, czyli detektorów materiałów wybuchowych, za pomocą których znaleziono ślady trotylu, nitrogliceryny i paru innych substancji. Po tamtym artykule Prokuratura Wojskowa przekonywała, że ślady te mogły pochodzić np. od pasty do butów (…). Producent tych detektorów Jan Bokszczanin podkreślał, ze nie jest to możliwe – przypomniał Pyza.
Lista wątpliwości dotyczących działalności CLKP przed 2016 roku jest wg redaktora znacznie dłuższa.
– Pan Krawczyk stał murem za swoimi podwładnymi, nawet kiedy odrzucali opinie fachowców, np. wtedy, kiedy przychodziły do CLKP poprzez prokuraturę tzw. opinie prywatne nieżyjącej już profesor chemii Krystyny Kamińskiej-Treli i Sławomira Szymańskiego z Instytutu Chemii Organicznej Polskiej Akademii Nauk. Naukowcy złożyli w imieniu pełnomocnika rodzin ofiar katastrofy smoleńskiej, mecenasa Piotra Pszczółkowskiego, swoje opinie do prokuratury, a ta poprosiła CLKP, żeby się do nich odnieśli. Fachowcy z CLKP stwierdzili wtedy, że naukowcy ci się na niczym nie znają – relacjonował redaktor tygodnika „W Sieci”.
Próbki będą jeszcze badane w laboratorium w Belfaście i w Laboratorium Karabinierów w Rzymie.
– Na wyniki ostateczne tych badań poczekamy jeszcze kilka lat; czekamy już 9 lat, jak poczekamy jeszcze dwa albo trzy, to chyba nic się nie stanie – spuentował redaktor.
