Rodzice Jezusa chodzili co roku do Jerozolimy na Święto Paschy. Gdy miał On lat dwanaście, udali się tam zwyczajem świątecznym. Kiedy wracali po skończonych uroczystościach, został Jezus w Jerozolimie, a tego nie zauważyli Jego Rodzice. Przypuszczając, że jest w towarzystwie pątników, uszli dzień drogi i szukali Go wśród krewnych i znajomych. Gdy Go nie znaleźli, wrócili do Jerozolimy, szukając Go. Dopiero po trzech dniach odnaleźli Go w świątyni, gdzie siedział między nauczycielami, przysłuchiwał się im i zadawał pytania. Wszyscy zaś, którzy Go słuchali, byli zdumieni bystrością Jego umysłu i odpowiedziami. Na ten widok zdziwili się bardzo, a Jego Matka rzekła do Niego: Synu, czemuś nam to uczynił? Oto ojciec Twój i ja z bólem serca szukaliśmy Ciebie. Lecz On im odpowiedział: Czemuście Mnie szukali? Czy nie wiedzieliście, że powinienem być w tym, co należy do mego Ojca? Oni jednak nie zrozumieli tego, co im powiedział. Potem poszedł z nimi i wrócił do Nazaretu; i był im poddany. A Matka Jego chowała wiernie wszystkie te wspomnienia w swym sercu. Jezus zaś czynił postępy w mądrości, w latach i w łasce u Boga i u ludzi.
Łk 2, 41-52
Dzisiaj Kościół Katolicki w Polsce, obchodzi święto św. Stanisława Kostki, patrona Polski. Gdy ciężko zachorował w grudniu 1565 roku właściciel domu, w którym mieszkał, nie chciał wpuścić katolickiego kapłana. Wtedy komunię miała mu przynieść św. Barbara w towarzystwie aniołów. Jakiś czas później widział Maryję z Dzieciątkiem, które otrzymał na ręce. Niepokalana kazała mu wstąpić do zakonu Jezuitów. Uzdrowiony z choroby wykonał polecenie pomimo niezgody rodziców. Umarł w opinii świętości. Był to pierwszy błogosławiony Towarzystwa Jezusowego.
